Lucian, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 102:

(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 102:)

οὐχ οὕτωσ ἐλέγομεν; Ναί. Πᾶσα τοίνυν ἀνάγκη ἐπὶ τοσοῦτον βιῶναι ἡμᾶσ, εἰ μέλλοιμεν εὖ τε αἱρήσεσθαι ἁπάντων πειραθέντεσ καὶ ἑλόμενοι φιλοσοφήσειν καὶ φιλοσοφήσαντεσ εὐδαιμονήσειν· πρὶν δὲ ρὕτω ποιῆσαι, ἐν σκότῳ, φασίν, ὀρχοίμεθ̓ ἂν οἷσ ἂν τύχωμεν προσπταίοντεσ καὶ ὅ τι ἂν πρῶτον ἐσ τὰσ χεῖρασ ἔλθῃ, τοῦτ̓ εἶναι τὸ ζητούμενον ὑπολαμβάνοντεσ διὰ τὸ μὴ εἰδέναι τἀληθέσ. εἰ δὲ καὶ εὑρ́οιμεν ἄλλωσ κατά τινα ἀγαθὴν τύχην περιπεσόντεσ αὐτῷ, οὐχ ἕξομεν βεβαίωσ εἰδέναι εἰ ἐκεῖνό ἐστιν ὃ ζητοῦμεν· πολλὰ γάρ ἐστιν ὅμοια αὑτοῖσ, λέγοντα ἕκαστον αὐτὸ εἶναι τἀληθέστατον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION