Lucian, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 76:

(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 76:)

ἢ τί ἂν φαίησ; ἔστιν ᾧτινι ἐντετύχηκασ λέγοντι τὰσ δύο δυάδασ συντεθείσασ τὸν ἑπτὰ ἢ ἕνδεκα ἀριθμὸν ἀποτελεῖν; Οὐκ ἔγωγε· ἢ μαίνοιτ̓ ἂν ὁ μὴ τέτταρα ξυμβαίνειν λέγων. Τί δαί; ἐντετύχηκασ πώποτε ‐ καὶ πρὸσ Χαρίτων πειρῶ ἀληθεύειν ‐ Στωϊκῷ τινι καὶ Ἐπικουρείῳ μὴ διαφερομένοισ περὶ ἀρχῆσ ἢ τέλουσ; Οὐδαμῶσ. Ὅρα τοίνυν μή πώσ με παραλογίζῃ, ὦ γενναῖε, καὶ ταῦτα φίλον ὄντα· ζητούντων γὰρ ἡμῶν οἵτινεσ ἀληθεύουσιν ἐν φιλοσοφίᾳ, σὺ τοῦτο προαρπάσασ ἔδωκασ φέρων τοῖσ Στωϊκοῖσ λέγων ὡσ οὗτοί εἰσιν οἱ τὰ δὶσ δύο τέτταρα τιθέντεσ, ὅπερ ἄδηλον εἰ οὕτωσ ἔχει· φαῖεν γὰρ ἂν οἱ Ἐπικούρειοι ἢ Πλατωνικοί, σφᾶσ μὲν οὕτω ξυντιθέναι, ὑμᾶσ δὲ πέντε ἢ ἑπτὰ λέγειν αὐτά. ἢ οὐ δοκοῦσί σοι τοῦτο ποιεῖν, ὁπόταν ὑμεῖσ μὲν μόνον τὸ καλὸν ἀγαθὸν ἡγῆσθε εἶναι, οἱ Ἐπικούρειοι δὲ τὸ ἡδύ;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION