Lucian, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 69:

(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 69:)

μὴ τοίνυν μηδὲ Ἑρμότιμοσ ἀφ̓ ὧν ἂν οἱ διδάσκαλοι αὐτοῦ σκιαμαχῶσι πρὸσ ἡμᾶσ ἀπόντασ, οἰέσθω κρατεῖν αὐτοὺσ ἢ τὰ ἡμέτερα τοιαῦτα εἶναι ὡσ ἀνατρέπεσθαι ῥᾳδίωσ· ἐπεὶ τὸ τοιοῦτον ὅμοιον ἂν εἶναι τοῖσ τῶν παιδίων οἰκοδομήμασιν, ἃ κατασκευάσαντεσ ἐκεῖνοι ἀσθενῆ εὐθὺσ ἀνατρέπουσιν, ἢ καὶ νὴ Δία τοῖσ τοξεύειν μελετῶσιν, οἳ κάρφη τινὰ συνδήσαντεσ, ἔπειτα ἐπὶ κοντοῦ πήξαντεσ οὐ πόρρω προθέμενοι στοχάζονται ἀφιέντεσ, καὶ ἢν τύχωσί ποτε καὶ διαπείρωσι τὰ κάρφη, ἀνέκραγον εὐθὺσ ὥσ τι μέγα ποιήσαντεσ, εἰ διεξελήλυθεν αὐτοῖσ τὸ βέλοσ διὰ τῶν φρυγάνων. ἀλλ̓ οὐ Πέρσαι γε οὕτω ποιοῦσιν οὐδὲ Σκυθῶν ὅσοι τοξόται, ἀλλὰ πρῶτον μὲν αὐτοὶ κινούμενοι ἀφ̓ ἵππων ὡσ τὸ πολὺ τοξεύουσιν, ἔπειτα δὲ καὶ τὰ τοξευόμενα κινεῖσθαι ἀξιοῦσιν, οὐχ ἑστῶτα οὐδὲ περιμένοντα τὸ βέλοσ, ἔστ̓ ἂν ἐμπέσῃ, ἀλλὰ διαδιδράσκοντα ὡσ ἔνι μάλιστα·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION