Lucian, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 43:

(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 43:)

Οὐδὲν γάρ σοι ἀρέσκει ὧν ἂν εἴπω. Οὔκ, ὦγαθέ, ἀλλ̓ οὐδὲν ἐθέλεισ εἰπεῖν ὁποῖον ἄν μοι ἀρέσειεν. ἐπεὶ δ̓ οὖν σὺ ἑκὼν ἀποκρύπτῃ καὶ φθονεῖσ ἡμῖν, ὡσ μὴ ἐξ ἴσου γενοίμεθά σοι φιλοσοφήσαντεσ, ἐγὼ πειράσομαι, ὅπωσ ἂν οἱο͂́σ τε ὦ, κατ̓ ἐμαυτὸν ἐξευρεῖν τὴν ἀκριβῆ περὶ τούτων κρίσιν καὶ τὴν ἀσφαλεστάτην αἱρ́εσιν. ἄκουε δὲ καὶ σύ, εἰ βούλει. Ἀλλὰ βούλομαι, ὦ Λυκῖνε· ἴσωσ γάρ τι γνώριμον ἐρεῖσ. Σκόπει δὴ καὶ μὴ καταγελάσῃσ, εἰ παντάπασιν ἰδιωτικῶσ ἀναζητῶ αὐτό· ἀνάγκη γὰρ οὕτωσ, ἐπεὶ μὴ σὺ ἐθέλεισ σαφέστερον εἰπεῖν εἰδὼσ ἄμεινον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION