Lucian, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 21:

(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 21:)

Πονηρὸσ γὰρ ἐκεῖνοσ ἀεὶ καὶ ἀγνώμων, ὦ Λυκῖνε, περὶ τὰσ ἀποδόσεισ· ἐπεὶ τούσ γε ἄλλουσ, οἷσ δανείζει, πολλοὺσ ὄντασ, οὐδὲν τοιοῦτό πω διατέθεικεν· ἀποδιδόασι γὰρ αὐτῷ κατὰ καιρὸν τοὺσ τόκουσ. Τί δαί, ἂν μὴ ἀποδιδῶσιν, ὦ μακάριε, μέλει τι αὐτῷ καθαρθέντι ἤδη ὑπὸ φιλοσοφίασ καὶ μηκέτι τῶν ἐν τῇ Οἴτῃ καταλελειμμένων δεομένῳ; Οἰεί γὰρ ὅτι ἑαυτοῦ χάριν ἐκεῖνοσ περὶ τὰ τοιαῦτα ἐσπούδακεν; ἀλλ̓ ἔστιν αὐτῷ παιδία νεογνά, ὧν κήδεται μὴ ἐν ἀπορίᾳ καταβιώσωσι. Δέον, ὦ Ἑρμότιμε, ἀναγαγεῖν κἀκεῖνα ἐπὶ τὴν ἀρετήν, ὡσ συνευδαιμονοῖεν αὐτῷ πλούτου καταφρονοῦντεσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION