Lucian, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 9:

(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 9:)

Ἀλλὰ θαρρεῖν χρὴ καὶ θυμὸν ἔχειν ἀγαθὸν ἐσ τὸ τέλοσ τῆσ ὁδοῦ ὁρῶντα καὶ τὴν ἄνω εὐδαιμονίαν, καὶ μάλιστα ἐκείνου ξυμπροθυμουμένου. πλὴν ἀλλὰ τίνα σοι ἐλπίδα ὑποφαίνει ὡσ δὴ πότε ἀναβησομένῳ; ἐσ νέωτα εἴκαζεν ἐπὶ τὸ ἄκρον ἔσεσθαί σε, οἱο͂ν μετὰ τὰ μυστήρια ἢ τὰ ἄλλα Παναθήναια; Ὀλίγον φήσ, ὦ Λυκῖνε. Ἀλλ̓ ἐσ τὴν ἑξῆσ ὀλυμπιάδα; Καὶ τοῦτο ὀλίγον ὡσ πρὸσ ἀρετῆσ ἄσκησιν καὶ εὐδαιμονίασ κτῆσιν. Μετὰ δύο μὲν δὴ ὀλυμπιάδασ πάντωσ· ἢ πολλήν γ̓ ἂν ὑμῶν ῥᾳθυμίαν καταγνοίη τισ, εἰ μηδ̓ ἐν τοσούτῳ χρόνῳ δύνασθε, ὅσον τρὶσ ἀπὸ Ἡρακλείων στηλῶν εἰσ Ἰνδοὺσ ἀπελθεῖν, εἶτ̓ ἐπανελθεῖν ῥᾴδιον, εἰ καὶ μὴ εὐθεῖαν μηδ̓ ἀεὶ βαδίζοι τισ, ἀλλ̓ ἐν τοῖσ διὰ μέσου ἔθνεσι περιπλανώμενοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION