Lucian, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 2:

(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 2:)

Ὅσον, ὦ Ἑρμότιμε, τῷ βιβλίῳ καὶ τῇ τοῦ βαδίσματοσ σπουδῇ τεκμήρασθαι, παρὰ τὸν διδάσκαλον ἐπειγομένῳ ἐοίκασ· ἐνενόεισ γοῦν τι μεταξὺ προϊὼν καὶ τὰ χείλη διεσάλευεσ ἠρέμα ὑποτονθορύζων καὶ τὴν χεῖρα ὧδε κἀκεῖσε μετέφερεσ ὥσπερ τινὰ ῥῆσιν ἐπὶ ἑαυτοῦ διατιθέμενοσ, ἐρώτημα δή τι τῶν ἀγκύλων συντιθεὶσ ἢ σκέμμα σοφιστικὸν ἀναφροντίζων, ὡσ μηδὲ ὁδῷ βαδίζων σχολὴν ἄγοισ, ἀλλ̓ ἐνεργὸσ εἰήσ ἀεὶ σπουδαῖόν τι πράττων καὶ ὃ πρὸ ὁδοῦ σοι γένοιτ̓ ἂν ἐσ τὰ μαθήματα. Νὴ Δί̓, ὦ Λυκῖνε, τοιοῦτό τι· τὴν γὰρ χθιζην συνουσίαν καὶ ἃ εἶπε πρὸσ ἡμᾶσ, ἀνεπεμπαζόμην ἐπιὼν τῇ μνήμῃ ἕκαστα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION