Lucian, Dipsades 14:

(루키아노스, Dipsades 14:)

ταυτὶ οὐ μὰ Δία πρὸσ Νίκανδρον τὸν ποιητὴν φιλοτιμούμενοσ διεξῆλθον, οὐδ̓ ὅπωσ ὑμεῖσ μάθοιτε ὡσ οὐκ ἀμελὲσ γεγένηταί μοι φύσεισ τῶν Λιβυκῶν ἑρπετῶν εἰδέναι· ἰατρῶν γὰρ ἂν μᾶλλον ὁ ἔπαινοσ εἰή, οἷσ ἀνάγκη εἰδέναι ταῦτα, ὡσ καὶ ἀμύνασθαι αὐτὰ μετὰ τῆσ τέχνησ ἔχοιεν· ἀλλά μοι δοκῶ ‐ καὶ πρὸσ φιλίου μὴ δυσχεράνητε τὴν εἰκόνα θηριώδη οὖσαν ‐ ὅμοιόν τι καὶ αὐτὸσ παθεῖν πρὸσ ὑμᾶσ, οἱο͂ν ἐκεῖνοι πάσχουσι πρὸσ τὸ ποτὸν οἱ δηχθέντεσ ὑπὸ τῆσ διψάδοσ· ὅσῳ γὰρ ἂν ἐπὶ πλέον παρίω ἐσ ὑμᾶσ, τοσούτῳ μᾶλλον ὀρέγομαι τοῦ πράγματοσ καὶ τὸ δίψοσ ἄσχετον ὑπεκκαίεταί μοι καὶ ἐοίκα οὐδ̓ ἐμπλησθήσεσθαί ποτε τοῦ τοιούτου ποτοῦ. μάλα εἰκότωσ. ποῦ γὰρ ἂν οὕτω διειδεῖ τε καὶ καθαρῷ ὕδατι ἐντύχοιμι;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION