Lucian, Dipsades 10:

(루키아노스, Dipsades 10:)

κεκολάφθαι γὰρ ἐπ̓ αὐτῇ ἄνθρωπον μὲν τινα οἱο͂ν τὸν Τάνταλον γράφουσιν ἐν λίμνῃ ἑστῶτα καὶ ἀρυομενον τοῦ ὕδατοσ, ὡσ πίοι δή, τὸ θηρίον δὲ τὴν διψάδα ἐμπεφυκὸσ αὐτῷ περιεσπειρᾶσθαι τῷ ποδί, καί τινασ γυναῖκασ ὑδροφορούσασ ἅμα πολλὰσ καταχεῖν τὸ ὕδωρ αὐτοῦ πλησίον δὲ ᾠὰ κεῖσθαι οἱᾶ τῶν στρουθῶν ἐκείνων, οὓσ ἔφην θηρᾶν τοὺσ Γαράμαντασ· γεγράφθαι δὲ πρὸσ τοὐπίγραμμα, οὐ χεῖρον δὲ καὶ αὐτὸ εἰπεῖν, τοῖα παθόντ̓, οἶμαι, καὶ Τάνταλον αἴθοποσ ἰοῦ μηδαμὰ κοιμῆσαι διψαλέην ὀδύνην. καὶ Δαναοῖο κόρασ τοῖον πίθον οὐκ ἀναπλῆσαι αἰὲν ἐπαντλούσασ ὑδροφόρῳ καμάτῳ. ἔτι καὶ ἄλλα ἔπη τέτταρά ἐστι περὶ τῶν ᾠῶν, καὶ ὡσ ἀναιρούμενοσ αὐτὰ ἐδήχθη· ἀλλ̓ οὐκέτι μέμνημαι ἐκείνων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION