Lucian, Apologia 34:

(루키아노스, Apologia 34:)

πρὸ δὲ τῶν ὅλων μεμνῆσθαι χρὴ τοὺσ ἐπιτιμῶντασ, ὅτι οὐ σοφῷ ὄντι μοι ‐ εἰ δή τισ καὶ ἄλλοσ ἐστί που σοφόσ ‐ ἐπιτιμήσουσιν, ἀλλὰ τῷ ἐκ τοῦ πολλοῦ δήμου, λόγουσ μὲν ἀσκήσαντι καὶ τὰ μέτρια ἐπαινουμένῳ ἐπ̓ αὐτοῖσ, πρὸσ δὲ τὴν ἄκραν ἐκείνην τῶν κορυφαίων ἀρετὴν οὐ πάνυ γεγυμνασμένῳ· καὶ μὰ Δί̓ οὐδ̓ ἐπὶ τούτῳ ἀνιᾶσθαί μοι ἄξιον, ὅτι μηδὲ ἄλλῳ ἐγὼ γοῦν ἐντετύχηκα τὴν τοῦ σοφοῦ ὑπόσχεσιν ἀποπληροῦντι. σοῦ μέντοι καὶ θαυμάσαιμ̓ ἂν ἐπιτιμῶντόσ μου τῷ νυνὶ βίῳ, εἴ γε ἐπιτιμῴησ, ὃν πρὸ πολλοῦ ᾔδεισ ἐπὶ ῥητορικῇ δημοσίᾳ μεγίστασ μισθοφορὰσ ἐνεγκάμενον, ὁπότε κατὰ θέαν τοῦ ἑσπερίου Ὠκεανοῦ καὶ τὴν Κελτικὴν ἅμα ἐπιὼν ἐνέτυχεσ ἡμῖν τοῖσ μεγαλομίσθοισ τῶν σοφιστῶν ἐναριθμουμένοισ. ταῦτά σοι, ὦ ἑταῖρε, καίτοι ἐν μυρίαισ ταῖσ ἀσχολίαισ ὢν ὅμωσ ἀπελογησάμην, οὐκ ἐν παρέργῳ θέμενοσ τὴν λευκὴν παρὰ σοῦ καὶ πλήρη μοι ἐνεχθῆναι·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION