Lucian, Apologia 29:

(루키아노스, Apologia 29:)

τουτὶ δέ, ὦ ἑταῖρε, τὸ ἡμέτερον πρᾶγμα παντάπασιν ἑτεροῖόν ἐστιν, εἴ γε τὰ μὲν οἴκοι ἰσότιμα ἡμῖν, δημοσίᾳ δὲ τῆσ μεγίστησ ἀρχῆσ κοινωνοῦμεν καὶ τὸ μέροσ συνδιαπράττομεν. ἔγωγ̓ οὖν, εἰ σκέψαιο, δόξαιμ̓ ἄν σοι οὐ τὸ σμικρότατον τῆσ Αἰγυπτίασ ταύτησ ἀρχῆσ ἐγκεχειρίσθαι, τὰσ δίκασ εἰσάγειν καὶ τάξιν αὐταῖσ τὴν προσήκουσαν ἐπιτιθέναι καὶ τῶν πραττομένων καὶ λεγομένων ἁπαξαπάντων ὑπομνήματα γράφεσθαι καὶ τάσ τε ῥητορείασ τῶν δικαιολογούντων ῥυθμίζειν καὶ τὰσ τοῦ ἄρχοντοσ γνώσεισ πρὸσ τὸ σαφέστατον ἅμα καὶ ἀκριβέστατον σὺν πίστει τῇ μεγίστῃ διαφυλάττειν καὶ παραδιδόναι δημοσίᾳ πρὸσ τὸν ἀεὶ χρόνον ἀποκεισομένασ, καὶ ὁ μισθὸσ οὐκ ἰδιωτικόσ, ἀλλὰ παρὰ τοῦ βασιλέωσ, οὐ σμικρὸσ οὐδὲ οὗτοσ, ἀλλὰ πολυτάλαντοσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION