Lucian, Apologia 9:

(루키아노스, Apologia 9:)

ἥ τε γὰρ τῶν λόγων παρασκευὴ οὐ μεμπτὴ καὶ ἡ ἱστορία πολλὴ καὶ ἐμπειρία τῶν πραγμάτων καὶ ὅτι ἕκαστα σαφῶσ ἐλέγετο, καὶ τὸ μέγιστον, ὅτι χρήσιμα πᾶσιν ἦν, καὶ μάλιστα τοῖσ πεπαιδευμένοισ, ὡσ μὴ ὑπ̓ ἀγνοίασ σφᾶσ αὐτοὺσ εἰσ δουλείαν ὑπάγοιεν. ἐπεὶ δέ σοι μετέδοξε βελτίω ταῦτα εἶναι καὶ τὴν μὲν ἐλευθερίαν μακρὰ χαίρειν ἐᾶν, ζηλῶσαι δὲ τὸ ἀγεννέστατον ἐκεῖνο ἰαμβεῖον ὅπου τὸ κέρδοσ, παρὰ φύσιν δουλευτέον, ὁρ́α ὅπωσ μηδεὶσ ἔτι ἀκούσεταί σου ἀναγινώσκοντοσ αὐτό, ἀλλὰ μηδὲ ἄλλῳ παράσχῃσ τῶν τὸν παρόντα σου βίον ὁρώντων ἐπελθεῖν τὰ γεγραμμένα, εὔχου δὲ Ἑρμῇ τῷ χθονίῳ καὶ τῶν ἀκηκοότων πρότερον πολλὴν λήθην κατασκεδάσαι, ἢ δόξεισ τῷ τοῦ Κορινθίου μύθου ταὐτόν τι πεπονθέναι, κατὰ σαυτοῦ ὁ Βελλεροφόντησ γεγραφὼσ τὸ βιβλίον·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION