헬라어 문장 검색 - ΦλαϝιύΑντιθυί14́

(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14)

Τῶν δὲ περὶ Ἀλεξάνδραν τὴν βασίλισσαν καὶ τὸν θάνατον αὐτῆσ ἐν τῇ πρὸ ταύτησ ἡμῖν βίβλῳ δεδηλωμένων τὰ τούτοισ ἀκόλουθα καὶ προσεχῆ νῦν ἐροῦμεν, οὐκ ἄλλου τινὸσ ἢ τοῦ μηδὲν παραλιπεῖν τῶν πραγμάτων ἢ δι’ ἄγνοιαν ἢ διὰ κάματον τῆσ μνήμησ προμηθούμενοι. τοῖσ ἀναγνωσομένοισ ἔχειν, ὡσ ἂν μετὰ χάριτόσ τινοσ καὶ ἡδονῆσ τὴν ἐμπειρίαν παραλαμβάνοιεν, πάντων δὲ μᾶλλον τῆσ ἀκριβείασ τοὺσ συγγραφεῖσ στοχάζεσθαι μηδὲν τοῦ τἀληθῆ λέγειν τοῖσ περὶ ὧν οὐκ ἴσασιν αὐτοὶ πιστεύειν αὐτοῖσ μέλλουσιν προτιμῶντασ.

Παραλαβόντοσ γὰρ τὴν βασιλείαν Ὑρκανοῦ τῷ τρίτῳ ἔτει τῆσ ἑβδόμησ καὶ ἑβδομηκοστῆσ πρὸσ ταῖσ ἑκατὸν ὀλυμπιάδοσ, ὑπατεύοντοσ Ῥωμαίων Κυίντου Ὁρτησίου καὶ Κυίντου Μετέλλου, ὃσ δὴ καὶ Κρητικὸσ ἐπεκαλεῖτο, πόλεμον εὐθὺσ ἐκφέρει πρὸσ αὐτὸν Ἀριστόβουλοσ, καὶ τῆσ μάχησ αὐτῷ γενομένησ πρὸσ Ιἑριχοῦντι πολλοὶ τῶν στρατιωτῶν αὐτοῦ πρὸσ τὸν ἀδελφὸν αὐτομολοῦσιν.

οὗ γενομένου φεύγει πρὸσ τὴν ἀκρόπολιν Ὑρκανόσ, ἔνθα συνέβαινεν κατεῖρχθαι τὴν Ἀριστοβούλου γυναῖκα καὶ τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ ὑπὸ τῆσ μητρόσ, καθὼσ προειρήκαμεν, καὶ τοὺσ ἀντιστασιώτασ δὲ καταφυγόντασ εἰσ τὸν τοῦ ἱεροῦ περίβολον αἱρεῖ προσβαλών.

καὶ λόγουσ ποιησάμενοσ πρὸσ τὸν ἀδελφὸν περὶ συμβάσεωσ καταλύεται τὴν ἔχθραν ἐπὶ τῷ βασιλεύειν μὲν Ἀριστόβουλον, αὐτὸν δὲ ζῆν ἀπραγμόνωσ καρπούμενον ἀδεῶσ τὴν ὑπάρχουσαν αὐτῷ κτῆσιν.

ταῦτα ἐπὶ τοῖσ ἐν τῷ ἱερῷ συνθέμενοι καὶ ὁρ́κοισ καὶ δεξιαῖσ πιστωσάμενοι τὰσ ὁμολογίασ καὶ κατασπασάμενοι τοῦ πλήθουσ παντὸσ ὁρῶντοσ ἀλλήλουσ ἀνεχώρησαν, ὁ μὲν εἰσ τὰ βασίλεια, Ὑρκανὸσ δ’ ὡσ ἰδιώτησ τυγχάνων εἰσ τὴν οἰκίαν τὴν Ἀριστοβούλου.

Φίλοσ δέ τισ Ὑρκανοῦ Ἰδουμαῖοσ Ἀντίπατροσ λεγόμενοσ, πολλῶν μὲν εὐπόρει χρημάτων, δραστήριοσ δὲ ὢν τὴν φύσιν καὶ στασιαστὴσ ἀλλοτρίωσ εἶχεν πρὸσ τὸν Ἀριστόβουλον καὶ διαφόρωσ διὰ τὴν πρὸσ τὸν Ὑρκανὸν εὔνοιαν.

Νικόλαοσ μέντοι φησὶν ὁ Δαμασκηνὸσ τοῦτον εἶναι γένοσ ἐκ τῶν πρώτων Ιοὐδαίων τῶν ἐκ Βαβυλῶνοσ εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν ἀφικομένων.

ταῦτα δὲ λέγει χαριζόμενοσ Ἡρώδῃ τῷ παιδὶ αὐτοῦ βασιλεῖ τῶν Ιοὐδαίων ἐκ τύχησ τινὸσ γενομένῳ, περὶ οὗ κατὰ καιρὸν δηλώσομεν. οὗτοσ τοίνυν ὁ Ἀντίπατροσ Ἀντίπασ τὸ πρῶτον ἐκαλεῖτο καὶ τῷ πατρὶ αὐτοῦ τοῦτο γὰρ ἦν τὸ ὄνομα, ὃν Ἀλεξάνδρου τοῦ βασιλέωσ καὶ τῆσ γυναικὸσ αὐτοῦ στρατηγὸν ἀποδειξάντων ὅλησ τῆσ Ἰδουμαίασ ποιήσασθαι φιλίαν πρὸσ τοὺσ ὁμοροῦντασ αὐτῷ Ἄραβασ καὶ Γαζαίουσ καὶ Ἀσκαλωνίτασ λέγουσιν πολλαῖσ αὐτοὺσ καὶ μεγάλαισ ἐξιδιωσάμενον δωρεαῖσ.

τὴν οὖν Ἀριστοβούλου δυναστείαν ὁ νεώτεροσ Ἀντίπατροσ ὑφορώμενοσ καὶ δεδιώσ, μή τι πάθῃ διὰ τὸ πρὸσ αὐτὸν μῖσοσ, ἐπισυνιστᾷ κατ’ αὐτοῦ κρύφα διαλεγόμενοσ τῶν Ιοὐδαίων τοὺσ δυναστεύοντασ, ἄδικον εἶναι λέγων περιορᾶν Ἀριστόβουλον ἀδίκωσ ἔχοντα τὴν ἀρχήν, καὶ τὸν μὲν ἀδελφὸν ταύτησ ἐκβεβληκότα πρεσβύτερον ὄντα, κατέχοντα δ’ αὐτὴν οὖσαν ἐκείνου διὰ τὸ πρεσβεῖον.

τούτουσ τε συνεχῶσ πρὸσ τὸν Ὑρκανὸν ποιούμενοσ διετέλει τοὺσ λόγουσ, καὶ ὅτι κινδυνεύσει τῷ ζῆν, εἰ μὴ φυλάξαιτο ποιήσασ αὑτὸν ἐκποδών·

τοὺσ γὰρ φίλουσ τοὺσ Ἀριστοβούλου μηδένα παραλείπειν καιρὸν ἔλεγεν συμβουλεύοντασ αὐτὸν ἀνελεῖν ὡσ τότε βεβαίωσ ἕξοντα τὴν ἀρχήν. τούτοισ Ὑρκανὸσ ἠπίστει τοῖσ λόγοισ φύσει χρηστὸσ ὢν καὶ διαβολὴν δι’ ἐπιείκειαν οὐ προσιέμενοσ ῥᾳδίωσ.

ἐποίει δ’ αὐτὸν τὸ ἄπραγμον καὶ τὸ παρειμένον τῆσ διανοίασ τοῖσ ὁρῶσιν ἀγεννῆ καὶ ἄνανδρον δοκεῖν· τῆσ δ’ ἐναντίασ φύσεωσ ἦν Ἀριστόβουλοσ, δραστήριοσ καὶ διεγηγερμένοσ τὸ φρόνημα. Ἐπειδὴ τοίνυν ὁ Ἀντίπατροσ οὐ προσέχοντα ἑώρα τοῖσ λόγοισ τὸν Ὑρκανόν, οὐ διέλιπεν ἑκάστησ ἡμέρασ πλαττόμενοσ καὶ διαβάλλων πρὸσ αὐτὸν τὸν Ἀριστόβουλον ὡσ ἀποκτεῖναι θέλοντα, καὶ μόλισ ἐγκείμενοσ πείθει πρὸσ Ἀρέταν αὐτῷ συμβουλεύσασ φυγεῖν τὸν Ἀράβων βασιλέα·

πεισθέντι γὰρ ἔσεσθαι καὶ αὐτὸσ σύμμαχοσ ὑπισχνεῖτο. ὁ δὲ ταῦτ’ ἀκούων συμφέρειν ἦν ἐπὶ τῷ πρὸσ τὸν Ἀρέταν ἀποδρᾶναι, ἔστιν δὲ ὅμοροσ τῇ Ιοὐδαίᾳ Ἀραβία, καὶ δὴ πέμπει πρῶτον Ὑρκανὸσ πρὸσ τὸν τῶν Ἀράβων βασιλέα τὸν Ἀντίπατρον ληψόμενον πίστεισ, ὡσ οὐκ ἐκδώσει τοῖσ ἐχθροῖσ ἱκέτην αὐτοῦ γενόμενον.

λαβὼν δὲ τὰσ πίστεισ ὁ Ἀντίπατροσ ὑπέστρεψε πρὸσ Ὑρκανὸν εἰσ Ιἑροσόλυμα, καὶ μετ’ οὐ πολὺ παραλαβὼν αὐτὸν καὶ τῆσ πόλεωσ ὑπεξελθὼν νύκτωρ καὶ πολλὴν ἀνύσασ ὁδὸν ἧκεν ἄγων εἰσ τὴν καλουμένην Πέτραν, ὅπου τὰ βασίλεια ἦν τῷ Ἀρέτᾳ.

μάλιστα δὲ ὢν φίλοσ τῷ βασιλεῖ κατάγειν τὸν Ὑρκανὸν εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν παρεκάλει·

καὶ τοῦθ’ ἑκάστησ ἡμέρασ ποιῶν καὶ οὐκ ἀνιείσ, ἀλλὰ καὶ δωρεὰσ προϊέμενοσ, πείθει τὸν Ἀρέταν. οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ Ὑρκανὸσ ὑπέσχετο αὐτῷ καταχθεὶσ καὶ τὴν βασιλείαν κομισάμενοσ ἀποδώσειν τήν τε χώραν καὶ τὰσ δώδεκα πόλεισ, ἃσ Ἀλέξανδροσ ὁ πατὴρ αὐτοῦ τῶν Ἀράβων ἀφείλετο.

ἦσαν δ’ αὗται Μήδαβα, Λιββα, Ναβαλώθ, Ἀραβαθα, Γαλανθώνη, Ζωϊρα, Ὠρωναιδιγωβασιλισσαρυδδα, Αλουσα, Ωρυβδα. Τούτων αὐτῷ τῶν ὑποσχέσεων γενομένων ὁ Ἀρέτασ ἐστράτευσεν ἐπὶ τὸν Ἀριστόβουλον μετὰ πέντε μυριάδων ἱππέων ἅμα καὶ πεζῆσ στρατιᾶσ, καὶ νικᾷ τῇ μάχῃ.

πολλῶν δὲ μετὰ τὴν νίκην πρὸσ Ὑρκανὸν αὐτομολησάντων μονωθεὶσ ὁ Ἀριστόβουλοσ ἔφυγεν εἰσ Ιἑροσόλυμα. ὁ δὲ τῶν Ἀράβων βασιλεὺσ πᾶσαν τὴν στρατιὰν ἀγαγὼν καὶ προσβαλὼν τῷ ἱερῷ τὸν Ἀριστόβουλον ἐπολιόρκει προστιθεμένου καὶ τοῦ δήμου τῷ Ὑρκανῷ καὶ συμπολιορκοῦντοσ αὐτῷ, μόνων δὲ τῶν ἱερέων τῷ Ἀριστοβούλῳ προσμενόντων.

ὁ μὲν οὖν Ἀρέτασ ἑξῆσ βαλόμενοσ στρατόπεδα τῶν Ἀράβων καὶ τῶν Ιοὐδαίων ἰσχυρῶσ ἐνέκειτο τῇ πολιορκίᾳ.

τούτων δὲ γινομένων κατὰ τὸν καιρὸν τῆσ τῶν ἀζύμων ἑορτῆσ, ἣν πάσχα λέγομεν, οἱ δοκιμώτατοι τῶν Ιοὐδαίων ἐκλιπόντεσ τὴν χώραν εἰσ Αἴγυπτον ἔφυγον. Ὀνίαν δέ τινα ὄνομα δίκαιον ὄντα καὶ θεοφιλῆ, ὃσ ἀνομβρίασ ποτὲ οὔσησ ηὔξατο τῷ θεῷ λῦσαι τὸν αὐχμὸν καὶ γενόμενοσ ἐπήκοοσ ὁ θεὸσ ὗσεν, κρύψαντα ἑαυτὸν διὰ τὸ τὴν στάσιν ὁρᾶν ἰσχυρὰν ἐπιμένουσαν, ἀναχθέντα εἰσ τὸ στρατόπεδον τῶν Ιοὐδαίων ἠξίουν, ὡσ ἔπαυσε τὴν ἀνομβρίαν εὐξάμενοσ, ἵν’ οὕτωσ ἀρὰσ θῇ κατὰ Ἀριστοβούλου καὶ τῶν συστασιαστῶν αὐτοῦ.

ἐπεὶ δὲ ἀντιλέγων καὶ παραιτούμενοσ ἐβιάσθη ὑπὸ τοῦ πλήθουσ, στὰσ μέσοσ αὐτῶν εἶπεν·

"ὦ θεὲ βασιλεῦ τῶν ὅλων, ἐπεὶ οἱ μετ’ ἐμοῦ συνεστῶτεσ σὸσ δῆμόσ ἐστιν καὶ οἱ πολιορκούμενοι δὲ ἱερεῖσ σοί, δέομαι μήτε κατὰ τούτων ἐκείνοισ ὑπακοῦσαι μήτε κατ’ ἐκείνων ἃ οὗτοι παρακαλοῦσιν εἰσ τέλοσ ἀγαγεῖν.

" καὶ τὸν μὲν ταῦτ’ εὐξάμενον περιστάντεσ οἱ πονηροὶ τῶν Ιοὐδαίων κατέλευσαν. Ὁ δὲ θεὸσ ταύτησ αὐτοὺσ παραχρῆμα ἐτιμωρήσατο τῆσ ὠμότητοσ καὶ δίκην εἰσεπράξατο τοῦ Ὀνίου φόνου τούτῳ τῷ τρόπῳ·

πολιορκουμένων τῶν ἱερέων καὶ τοῦ Ἀριστοβούλου συνέβη τὴν ἑορτὴν ἐπιστῆναι τὴν καλουμένην φάσκα, καθ’ ἣν ἔθοσ ἐστὶν ἡμῖν πολλὰ θύειν τῷ θεῷ. ἀποροῦντεσ δὲ θυμάτων οἱ περὶ τὸν Ἀριστόβουλον ἠξίωσαν αὐτοῖσ τοὺσ ὁμοφύλουσ παρασχεῖν χρήματα λαβόντασ ἀντὶ τῶν θυμάτων ὅσα θέλουσιν.

τῶν δέ, εἰ βούλονται λαβεῖν, χιλίασ δραχμὰσ ὑπὲρ ἑκάστησ κεφαλῆσ καταβαλεῖν κελευόντων, προθύμωσ ὅ τε Ἀριστόβουλοσ καὶ οἱ ἱερεῖσ ὑπέστησαν καὶ διὰ τῶν τειχῶν καθιμήσαντεσ ἔδωκαν αὐτοῖσ τὰ χρήματα. κἀκεῖνοι λαβόντεσ οὐκ ἀπέδωκαν τὰ θύματα, ἀλλ’ εἰσ τοῦτο πονηρίασ ἦλθον, ὥστε παραβῆναι τὰσ πίστεισ καὶ ἀσεβῆσαι τὸν θεὸν τὰ πρὸσ τὰσ θυσίασ μὴ παρασχόντεσ τοῖσ δεομένοισ.

παρασπονδηθέντεσ δὲ οἱ ἱερεῖσ ηὔξαντο τὸν θεὸν δίκην αὐτῶν εἰσπράξασθαι παρὰ τῶν ὁμοφύλων, ὁ δὲ οὐκ ἀνεβάλετο τὴν τιμωρίαν, ἀλλὰ πνεῦμα πολὺ καὶ βίαιον ἐπιπέμψασ τὸν καρπὸν ἁπάσησ τῆσ χώρασ διέφθειρεν, ὡσ τὸν μόδιον τοῦ σίτου τότε αὐτοὺσ ἐξωνεῖσθαι δραχμῶν ἕνδεκα.

Ἐν τούτῳ πέμπει Σκαῦρον εἰσ Συρίαν Πομπήιοσ αὐτὸσ ὢν ἐν Ἀρμενίᾳ καὶ πολεμῶν ἔτι Τιγράνῃ.

ὁ δὲ ἀφικόμενοσ εἰσ Δαμασκὸν Λόλλιον καὶ Μέτελλον νεωστὶ τὴν πόλιν ᾑρηκότασ εὑρὼν αὐτὸσ εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν ἠπείγετο. παραγενομένου δὲ πρέσβεισ ἧκον πρὸσ αὐτὸν παρά τε Ἀριστοβούλου καὶ Ὑρκανοῦ συμμαχεῖν ἀξιούντων ἑκατέροισ.

ὑπισχνουμένου δὲ Ἀριστοβούλου τετρακόσια δώσειν τάλαντα, τοῦ δὲ Ὑρκανοῦ τούτων οὐκ ἐλάττονα παρέξειν, προσδέχεται τὴν Ἀριστοβούλου ὑπόσχεσιν· καὶ γὰρ εὔποροσ χρημάτων καὶ μεγαλόψυχοσ ἦν καὶ μετριωτέρων ἠξίου τυγχάνειν, ὁ δὲ πένησ ἦν καὶ γλίσχροσ καὶ περὶ μειζόνων τὴν ἄπιστον προύτεινεν ἐπαγγελίαν.

οὐ γὰρ ἴσον ἦν βίᾳ πόλιν ἑλεῖν ἐν ταῖσ μάλιστα ὀχυρὰν καὶ δυνατήν, ἢ φυγάδασ ἐκβαλεῖν μετὰ τοῦ Ναβαταίων πλήθουσ οὐκ εὖ πρὸσ πόλεμον διακειμένων. τούτῳ τοίνυν προσθέμενοσ διὰ τὰσ προειρημένασ αἰτίασ λαβὼν τὰ χρήματα λύει τὴν πολιορκίαν, κελεύσασ ἀναχωρεῖν τὸν Ἀρέταν ἢ πολέμιον αὐτὸν Ῥωμαίων ἀποδειχθήσεσθαι.

καὶ Σκαῦροσ μὲν εἰσ Δαμασκὸν πάλιν ἀνεχώρησεν, Ἀριστόβουλοσ δὲ μετὰ πολλῆσ δυνάμεωσ ἐπί τε Ἀρέταν καὶ Ὑρκανὸν ἐστράτευσεν καὶ συμβαλὼν αὐτοῖσ περὶ τὸν καλούμενον Παπυρῶνα νικᾷ τῇ μάχῃ καὶ κτείνει περὶ ἑξακισχιλίουσ τῶν πολεμίων, μεθ’ ὧν ἔπεσεν καὶ Φαλλίων ὁ Ἀντιπάτρου ἀδελφόσ.

Μετ’ οὐ πολὺ δὲ Πομπηίου εἰσ Δαμασκὸν ἀφικομένου καὶ κοίλην Συρίαν ἐπιόντοσ ἧκον παρ’ αὐτὸν πρέσβεισ ἐξ ὅλησ Συρίασ καὶ Αἰγύπτου καὶ ἐκ τῆσ Ιοὐδαίασ·

ἔπεμψε γὰρ αὐτῷ μέγα δῶρον Ἀριστόβουλοσ ἄμπελον χρυσῆν ἐκ πεντακοσίων ταλάντων. μέμνηται δὲ τοῦ δώρου καὶ Στράβων ὁ Καππάδοξ λέγων οὕτωσ·

"ἦλθεν δὲ καὶ ἐξ Αἰγύπτου πρεσβεία καὶ στέφανοσ ἀπὸ χρυσῶν τετρακισχιλίων καὶ ἐκ τῆσ Ιοὐδαίασ εἴτε ἄμπελοσ εἴτε κῆποσ· τερπωλὴν ὠνόμαζον τὸ δημιούργημα. τοῦτο μέντοι τὸ δῶρον ἱστορήκαμεν καὶ ἡμεῖσ ἀνακείμενον ἐν Ῥώμῃ ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ Διὸσ τοῦ Καπετωλίου ἐπιγραφὴν ἔχον Ἀλεξάνδρου τοῦ τῶν Ιοὐδαίων βασιλέωσ.

ἐτιμήθη δὲ εἶναι πεντακοσίων ταλάντων" Ἀριστόβουλον μὲν οὖν τοῦτο λέγεται πέμψαι τὸν Ιοὐδαίων δυνάστην. Μετ’ οὐ πολὺ δὲ ἧκον πάλιν πρέσβεισ πρὸσ αὐτὸν Ἀντίπατροσ μὲν ὑπὲρ Ὑρκανοῦ, Νικόδημοσ δὲ ὑπὲρ Ἀριστοβούλου, ὃσ δὴ καὶ κατηγόρει τῶν λαβόντων χρήματα Γαβινίου μὲν πρότερον Σκαύρου δὲ ὕστερον, τοῦ μὲν τριακόσια τοῦ δὲ τετρακόσια τάλαντα, πρὸσ τοῖσ ἄλλοισ καὶ τούτουσ ἐχθροὺσ αὐτῷ κατασκευάζων.

κελεύσασ δὲ ἥκειν τοὺσ διαμφισβητοῦντασ ἐνισταμένου τοῦ ἐάροσ ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν ἐκ τῶν χειμαδίων ὡρ́μησεν ἐπὶ τῆσ Δαμασκηνῆσ.

καὶ τὴν Πτολεμαίου τοῦ Μενναίου χώραν κατενόησεν, ἀνδρὸσ πονηροῦ καὶ οὐδὲν ἐλάσσονοσ Διονυσίου τοῦ Τριπολίτου τοῦ πελεκισθέντοσ, ᾧπερ καὶ κηδεύων ἐτύγχανεν, χιλίοισ μέντοι ταλάντοισ ἐξωνησαμένου τὴν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτημάτων τιμωρίαν, οἷσ Πομπήιοσ τοὺσ στρατιώτασ ἐμισθοδότησεν.

ἐξεῖλεν δὲ καὶ Λυσιάδα χωρίον, οὗ τύραννοσ ἦν Σίλασ ὁ Ιοὐδαῖοσ.

διελθὼν δὲ τὰσ πόλεισ τήν τε Ἡλιούπολιν καὶ τὴν Χαλκίδα καὶ τὸ διεῖργον ὄροσ ὑπερβαλὼν τὴν κοίλην προσαγορευομένην Συρίαν ἀπὸ τῆσ ἄλλησ εἰσ Δαμασκὸν ἧκεν. ἔνθα δὴ καὶ τῶν Ιοὐδαίων διήκουσεν καὶ τῶν ἡγουμένων αὐτῶν, οἳ πρόσ τε ἀλλήλουσ διεφέροντο Ὑρκανὸσ καὶ Ἀριστόβουλοσ καὶ τὸ ἔθνοσ πρὸσ ἀμφοτέρουσ, τὸ μὲν οὐκ ἀξιοῦν βασιλεύεσθαι·

πάτριον γὰρ εἶναι τοῖσ ἱερεῦσι τοῦ τιμωμένου παρ’ αὐτοῖσ θεοῦ πειθαρχεῖν, ὄντασ δὲ τούτουσ ἀπογόνουσ τῶν ἱερέων εἰσ ἄλλην μετάγειν ἀρχὴν τὸ ἔθνοσ ζητῆσαι, ὅπωσ καὶ δοῦλον γένοιτο. Ὑρκανὸσ δὲ κατηγόρει, ὅτι πρεσβύτεροσ ὢν ἀφαιρεθείη τὸ πρεσβεῖον ὑπὸ Ἀριστοβούλου καὶ μικρὸν ἔχοι μέροσ τῆσ χώρασ ὑφ’ αὑτῷ, τὴν δὲ ἄλλην βίᾳ λαβὼν Ἀριστόβουλοσ·

τάσ τε καταδρομὰσ τὰσ ἐπὶ τοὺσ ὁμόρουσ καὶ τὰ πειρατήρια τὰ ἐν τῇ θαλάττῃ τοῦτον εἶναι τὸν συστήσαντα διέβαλεν, οὐκ ἂν οὐδ’ ἀποστῆναι λέγων τὸ ἔθνοσ αὐτοῦ, εἰ μὴ βίαιόσ τισ καὶ ταραχώδησ ὑπῆρχεν.

συνηγόρουν δὲ αὐτῷ ταῦτα λέγοντι πλείουσ ἢ χίλιοι τῶν δοκιμωτάτων Ιοὐδαίων Ἀντιπάτρου παρασκευάσαντοσ. ὁ δὲ τοῦ μὲν ἐκπεσεῖν αὐτὸν τῆσ ἀρχῆσ τὴν ἐκείνου φύσιν ᾐτιᾶτο ἄπρακτον οὖσαν καὶ διὰ τοῦτ’ εὐκαταφρόνητον, αὐτὸν δ’ ἔλεγεν φόβῳ τοῦ μὴ πρὸσ ἄλλουσ μεταστῆναι τὴν ἀρχὴν ἐν ἀνάγκησ αὐτὴν ὑπελθεῖν, προσαγορεύεσθαι δὲ αὐτὸν τοῦτο ὅπερ καὶ Ἀλέξανδρον τὸν πατέρα.

καὶ δὴ μάρτυρασ τούτων ἐκάλει τοὺσ νέουσ καὶ σοβαρωτέρουσ, ὧν ἐβδελύττοντο τὰσ πορφυρίδασ καὶ τὰσ κόμασ καὶ τὰ φάλαρα καὶ τὸν ἄλλον κόσμον, ὃν ὥσπερ οὐ δίκην ὑφέξοντεσ, ἀλλ’ ὡσ εἰσ πομπὴν προϊόντεσ περιέκειντο.

Πομπήιοσ δὲ τούτων ἀκούσασ καὶ καταγνοὺσ Ἀριστοβούλου βίαν, τότε μὲν αὐτοὺσ ἀπέπεμψεν διαλεχθεὶσ πρᾴωσ, ἐλθὼν δ’ εἰσ τὴν χώραν αὐτῶν ἔλεγεν διατάξειν ἕκαστα, ἐπειδὰν τὰ τῶν Ναβαταίων πρῶτον ἴδῃ.

τέωσ δὲ ἐκέλευσεν ἡσυχίαν ἄγειν θεραπεύων ἅμα τὸν Ἀριστόβουλον, μὴ τὴν χώραν ἀποστήσῃ καὶ διακλεισθείη τῶν παρόδων. ἔτυχεν μέντοι τοῦτο ἐξ Ἀριστοβούλου γενόμενον·

οὐ γὰρ ἀναμείνασ οὐδὲν ὧν διελέχθη πρὸσ αὐτὸν ὁ Πομπήιοσ εἰσ Δειλον πόλιν ἦλθεν κἀκεῖθεν εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν ἀπῆρεν. Ὀργίζεται δ’ ἐπὶ τούτοισ ὁ Πομπήιοσ, καὶ τὴν ἐπὶ τοὺσ Ναβαταίουσ ἀναλαβὼν στρατιὰν ἔκ τε Δαμασκοῦ καὶ τῆσ ἄλλησ Συρίασ ἐπικουρικὰ σὺν τοῖσ ὑπάρχουσιν αὐτῷ Ῥωμαίων τάγμασιν ἐστράτευσεν ἐπὶ τὸν Ἀριστόβουλον.

ὡσ δὲ παραμειψάμενοσ Πέλλαν καὶ Σκυθόπολιν εἰσ Κορέασ ἧκεν, ἥτισ ἐστὶν ἀρχὴ τῆσ Ιοὐδαίασ διεξιόντι τὴν μεσόγειον, ἐνταῦθα εἴσ τι περικαλλὲσ ἔρυμα ἐπ’ ἄκρου τοῦ ὄρουσ ἱδρυμένον Ἀλεξάνδρειον Ἀριστοβούλου συμπεφευγότοσ, πέμψασ ἐκέλευσεν ἥκειν πρὸσ αὐτόν.

ὁ δὲ παραινούντων πολλῶν μὴ πολεμεῖν Ῥωμαίοισ κάτεισιν καὶ δικαιολογησάμενοσ πρὸσ τὸν ἀδελφὸν περὶ τῆσ ἀρχῆσ πάλιν εἰσ τὴν ἀκρόπολιν ἀναβαίνει Πομπηίου συγχωρήσαντοσ.

καὶ τοῦτ’ ἐποίησεν δὶσ καὶ τρίσ, ἅμα μὲν κολακεύων τὴν ἀπ’ αὐτοῦ περὶ τῆσ βασιλείασ ἐλπίδα καὶ πρὸσ ἕκαστον ὧν κελεύσειεν Πομπήιοσ ὑπακούειν ὑποκρινόμενοσ, ἅμα δὲ ἀναχωρῶν εἰσ τὸ ἔρυμα ὑπὲρ τοῦ μὴ καταλύειν αὑτὸν καὶ πρὸσ τὸ πολεμεῖν ἀφορμὴν αὑτῷ παρασκευαζόμενοσ, δεδιὼσ μὴ τὴν ἀρχὴν εἰσ Ὑρκανὸν περιστήσῃ.

κελεύοντοσ δὲ Πομπηίου παραδιδόναι τὰ ἐρύματα καὶ τοῖσ φρουράρχοισ ἐπιστέλλειν τῇ ἑαυτοῦ χειρί, παραδέχεσθαι δὲ ἄλλωσ ἀπείρητο, πείθεται μέν, δυσανασχετῶν δ’ ἀνεχώρησεν εἰσ Ιἑροσόλυμα καὶ ἐν παρασκευῇ τοῦ πολεμεῖν ἐγίνετο.

καὶ μετ’ οὐ πολὺ Πομπηίῳ στρατιὰν ἐπ’ αὐτὸν ἄγοντι καθ’ ὁδὸν ἀφικόμενοί τινεσ ἐκ πόντου τὴν Μιθριδάτου τελευτὴν ἐμήνυον τὴν ἐκ Φαρνάκου τοῦ παιδὸσ αὐτῷ γενομένην.

Στρατοπεδευσάμενοσ δὲ περὶ Ιἑριχοῦντα, οὗ τὸν φοίνικα συμβέβηκε τρέφεσθαι καὶ τὸ ὀποβάλσαμον μύρων ἀκρότατον, ὃ τῶν θάμνων τεμνομένων ὀξεῖ λίθῳ ἀναπιδύει ὥσπερ ὀπόσ, ἑώθεν ἐπὶ Ιἑροσολύμων ἐχώρει.

καὶ μετανοήσασ Ἀριστόβουλοσ ἀφικνεῖται πρὸσ Πομπήιον, καὶ χρήματά τε διδοὺσ καὶ τοῖσ Ιἑροσολύμοισ αὐτὸν εἰσδεχόμενοσ παρεκάλει παύσασθαι τοῦ πολέμου καὶ πράττειν μετ’ εἰρήνησ ὅ τι βούλεται.

συγγνοὺσ δὲ ὁ Πομπήιοσ αὐτῷ δεομένῳ πέμπει Γαβίνιον καὶ στρατιώτασ ἐπί τε τὰ χρήματα καὶ τὴν πόλιν. οὐ μὴν ἐπράχθη τι τούτων, ἀλλ’ ἐπανῆλθεν ὁ Γαβίνιοσ τῆσ τε πόλεωσ ἀποκλεισθεὶσ καὶ τὰ χρήματα μὴ λαβών, τῶν Ἀριστοβούλου στρατιωτῶν οὐκ ἐπιτρεψάντων τὰ συγκείμενα γενέσθαι.

ὀργὴ δ’ ἐπὶ τούτοισ Πομπήιον λαμβάνει, καὶ τὸν Ἀριστόβουλον ἐν φυλακῇ καταστήσασ αὐτὸσ ἐπὶ τὴν πόλιν ἔρχεται τὰ μὲν ἄλλα πάντα οὖσαν ὀχυράν, μόνῳ δὲ τῷ βορείῳ μέρει φαύλωσ ἔχουσαν·

περιέρχεται γὰρ αὐτὴν φάραγξ εὐρεῖά τε καὶ βαθεῖα ἐντὸσ ἀπολαμβάνουσα τὸ ἱερὸν λιθίνῳ περιβόλῳ καρτερῶσ πάνυ τετειχισμένον. Ἦν δὲ τῶν ἀνθρώπων ἔνδον στάσισ οὐχ ὁμονοούντων περὶ τῶν ἐνεστώτων, ἀλλὰ τοῖσ μὲν ἐδόκει παραδιδόναι Πομπηίῳ τὴν πόλιν, οἱ δὲ τὰ Ἀριστοβούλου φρονοῦντεσ ἀποκλείειν τε καὶ πολεμεῖν παρῄνουν τῷ κἀκεῖνον ἔχεσθαι δεδεμένον.

φθάσαντεσ δὲ οὗτοι τὸ ἱερὸν καταλαμβάνουσι καὶ τὴν τείνουσαν ἀπ’ αὐτοῦ γέφυραν εἰσ τὴν πόλιν εἰσ πολιορκίαν εὐτρεπιζόμενοι. οἱ δὲ ἕτεροι δεξάμενοι τὴν στρατιὰν ἐνεχείρισαν Πομπηίῳ τήν τε πόλιν καὶ τὰ βασίλεια.

Πομπήιοσ δὲ Πείσωνα τὸν ὑποστράτηγον πέμψασ σὺν στρατιᾷ τήν τε πόλιν καὶ τὰ βασίλεια ἐφρούρει καὶ τὰσ οἰκίασ τὰσ πρὸσ τῷ ἱερῷ καὶ ὅσα ἦν ἔξω περὶ τὸ ἱερὸν ὠχύρου. καὶ τὸ μὲν πρῶτον λόγουσ συμβατηρίουσ τοῖσ ἐντὸσ προσέφερεν, οὐχ ὑπακουόντων δὲ εἰσ ἃ προεκαλεῖτο τὰ πέριξ ἐτείχιζε χωρία πρὸσ ἅπαντα Ὑρκανοῦ προθύμωσ ὑπηρετοῦντοσ.

Πομπήιοσ δὲ ἑώθεν στρατοπεδεύεται κατὰ τὸ βόρειον τοῦ ἱεροῦ μέροσ, ὅθεν ἦν ἐπίμαχον. ἀνεστήκεσαν δὲ καὶ ἐνταῦθα μεγάλοι πύργοι καὶ τάφροσ τε ὀρώρυκτο καὶ βαθείᾳ περιείχετο φάραγγι·

ἀπερρώγει γὰρ καὶ τὰ πρὸσ τὴν πόλιν τῆσ γεφύρασ ἀνατετραμμένησ ἐφ’ οὗ δὴ Πομπήιοσ καὶ τὸ χῶμα ὁσημέραι ταλαιπωρούμενοσ ἐγήγερτο τεμνόντων τὴν πέριξ ὕλην Ῥωμαίων. καὶ ἐπειδὴ τοῦτ’ εἶχεν ἱκανῶσ μόλισ πλησθείσησ τῆσ τάφρου διὰ βάθοσ ἄπειρον προσβαλὼν μηχανὰσ καὶ ὄργανα ἐκ Τύρου κομισθέντα ἐπιστήσασ κατήρασσε τὸ ἱερὸν τοῖσ πετροβόλοισ.

εἰ δὲ μὴ πάτριον ἦν ἡμῖν ἀργεῖν τὰσ ἑβδομάδασ ἡμέρασ, οὐκ ἂν ἠνύσθη τὸ χῶμα κωλυόντων ἐκείνων·

ἄρχοντασ μὲν γὰρ μάχησ καὶ τύπτοντασ ἀμύνασθαι δίδωσιν ὁ νόμοσ, ἄλλο δέ τι δρῶντασ τοὺσ πολεμίουσ οὐκ ἐᾷ. Ὃ δὴ καὶ Ῥωμαῖοι συνιδόντεσ κατ’ ἐκείνασ τὰσ ἡμέρασ, ἃ δὴ σάββατα καλοῦμεν, οὔτ’ ἔβαλλον τοὺσ Ιοὐδαίουσ οὔτε εἰσ χεῖρασ αὐτοῖσ ὑπήντων, χοῦν δὲ καὶ πύργουσ ἀνίστασαν καὶ τὰ μηχανήματα προσῆγον, ὥστ’ αὐτοῖσ εἰσ τὴν ἐπιοῦσαν ἐνεργὰ ταῦτ’ εἶναι.

μάθοι δ’ ἄν τισ ἐντεῦθεν τὴν ὑπερβολὴν ἧσ ἔχομεν περὶ τὸν θεὸν εὐσεβείασ καὶ τὴν φυλακὴν τῶν νόμων, μηδὲν ὑπὸ τῆσ πολιορκίασ διὰ φόβον ἐμποδιζομένων πρὸσ τὰσ ἱερουργίασ, ἀλλὰ δὶσ τῆσ ἡμέρασ πρωί̈ τε καὶ περὶ ἐνάτην ὡρ́αν ἱερουργούντων ἐπὶ τοῦ βωμοῦ, καὶ μηδὲ εἴ τι περὶ τὰσ προσβολὰσ δύσκολον εἰή τὰσ θυσίασ παυόντων.

οἱ δὲ πρὸσ ταῖσ θυσίαισ οὐδὲν ἧττον ἱερουργοῦντεσ διετέλουν, οὔτε ὑπὸ τοῦ φόβου τοῦ περὶ τῆσ ψυχῆσ οὔθ’ ὑπὸ τοῦ πλήθουσ τῶν ἤδη φονευομένων ἀναγκασθέντεσ ἀποδρᾶναι πᾶν θ’ ὅ τι δέοι παθεῖν τοῦτο παρ’ αὐτοῖσ ὑπομεῖναι τοῖσ βωμοῖσ κρεῖττον εἶναι νομίζοντεσ ἢ παρελθεῖν τι τῶν νομίμων.

ὅτι δὲ οὐ λόγοσ ταῦτα μόνον ἐστὶν ἐγκώμιον ψευδοῦσ εὐσεβείασ ἐμφανίζων, ἀλλ’ ἀλήθεια, μαρτυροῦσι πάντεσ οἱ τὰσ κατὰ Πομπήιον πράξεισ ἀναγράψαντεσ, ἐν οἷσ καὶ Στράβων καὶ Νικόλαοσ καὶ πρὸσ αὐτοῖσ Τίτοσ Λίβιοσ ὁ τῆσ Ῥωμαϊκῆσ ἱστορίασ συγγραφεύσ.

Ἐπεὶ δὲ τοῦ μηχανήματοσ προσαχθέντοσ σεισθεὶσ ὁ μέγιστοσ τῶν πύργων κατηνέχθη καὶ παρέρρηξέν τι χωρίον, εἰσεχέοντο μὲν οἱ πολέμιοι, πρῶτοσ δὲ αὐτῶν Κορνήλιοσ Φαῦστοσ Σύλλα παῖσ σὺν τοῖσ ἑαυτοῦ στρατιώταισ ἐπέβη τοῦ τείχουσ, μετὰ δὲ αὐτὸν Φούριοσ ἑκατοντάρχησ ἅμα τοῖσ ἑπομένοισ κατὰ θάτερον μέροσ, διὰ μέσων δὲ Φάβιοσ καὶ αὐτὸσ ἑκατοντάρχησ σὺν στίφει καρτερῷ.

φόνου δὲ ἦν τὰ πάντα ἀνάπλεα.

καὶ τῶν Ιοὐδαίων οἱ μὲν ὑπὸ Ῥωμαίων, οἱ δ’ ὑπὸ ἀλλήλων ἀνῃροῦντο, εἰσὶν δ’ οἳ καὶ κατὰ κρημνῶν ἑαυτοὺσ ἐρρίπτουν καὶ πῦρ ἐνιέντεσ εἰσ τὰσ οἰκίασ ἐνεπίμπραντο τὰ γινόμενα καρτερεῖν οὐχ ὑπομένοντεσ. ἔπεσον δὲ τῶν μὲν Ιοὐδαίων εἰσ μυρίουσ καὶ δισχιλίουσ, Ῥωμαίων δὲ πάνυ ὀλίγοι.

ἐλήφθη δὲ αἰχμάλωτοσ καὶ Ἀψάλωμοσ, θεῖοσ ἅμα καὶ πενθερὸσ Ἀριστοβούλου. παρηνομήθη δὲ οὐ σμικρὰ περὶ τὸν ναὸν ἄβατόν τε ὄντα ἐν τῷ πρὶν χρόνῳ καὶ ἀόρατον· παρῆλθεν γὰρ εἰσ τὸ ἐντὸσ ὁ Πομπήιοσ καὶ τῶν περὶ αὐτὸν οὐκ ὀλίγοι καὶ εἶδον ὅσα μὴ θεμιτὸν ἦν τοῖσ ἄλλοισ ἀνθρώποισ ἢ μόνοισ τοῖσ ἀρχιερεῦσιν.

ὄντων δὲ τραπέζησ τε χρυσῆσ καὶ λυχνίασ ἱερᾶσ καὶ σπονδείων καὶ πλήθουσ ἀρωμάτων, χωρὶσ δὲ τούτων ἐν τοῖσ θησαυροῖσ ἱερῶν χρημάτων εἰσ δύο χιλιάδασ ταλάντων, οὐδενὸσ ἥψατο δι’ εὐσέβειαν, ἀλλὰ κἀν τούτῳ ἀξίωσ ἔπραξεν τῆσ περὶ αὐτὸν ἀρετῆσ. τῇ τε ὑστεραίᾳ καθαίρειν παραγγείλασ τὸ ἱερὸν τοῖσ ναοπόλοισ καὶ τὰ νόμιμα ἐπιφέρειν τῷ θεῷ τὴν ἀρχιερωσύνην ἀπέδωκεν Ὑρκανῷ διά τε τἆλλα ὅσα χρήσιμοσ ὑπῆρξεν αὐτῷ, καὶ ὅτι τοὺσ κατὰ τὴν χώραν Ιοὐδαίουσ Ἀριστοβούλῳ συμπολεμεῖν ἐκώλυσεν, καὶ τοὺσ αἰτίουσ τοῦ πολέμου τῷ πελέκει διεχρήσατο.

τὸν δὲ Φαῦστον καὶ τοὺσ ἄλλουσ ὅσοι τῷ τείχει προθύμωσ ἐπέβησαν τῶν πρεπόντων ἀριστείων ἠξίωσεν. καὶ τὰ μὲν Ιἑροσόλυμα ὑποτελῆ φόρου Ῥωμαίοισ ἐποίησεν, ἃσ δὲ πρότερον οἱ ἔνοικοι πόλεισ ἐχειρώσαντο τῆσ κοίλησ Συρίασ ἀφελόμενοσ ὑπὸ τῷ σφετέρῳ στρατηγῷ ἔταξεν καὶ τὸ σύμπαν ἔθνοσ ἐπὶ μέγα πρότερον αἰρόμενον ἐντὸσ τῶν ἰδίων ὁρ́ων συνέστειλεν.

καὶ Γάδαρα μὲν μικρὸν ἔμπροσθεν καταστραφεῖσαν ἀνέκτισεν Δημητρίῳ χαριζόμενοσ τῷ Γαδαρεῖ ἀπελευθέρῳ αὐτοῦ·

τὰσ δὲ λοιπὰσ Ἵππον καὶ Σκυθόπολιν καὶ Πέλλαν καὶ Δῖον καὶ Σαμάρειαν ἔτι τε Μάρισαν καὶ Ἄζωτον καὶ Ιἄμνειαν καὶ Ἀρέθουσαν τοῖσ οἰκήτορσιν ἀπέδωκεν. καὶ ταύτασ μὲν ἐν τῇ μεσογείῳ χωρὶσ τῶν κατεσκαμμένων, Γάζαν δὲ πρὸσ τῇ θαλάττῃ καὶ Ιὄππην καὶ Δῶρα καὶ Στράτωνοσ πύργον, ἣ κτίσαντοσ αὐτὴν Ἡρώδου μεγαλοπρεπῶσ καὶ λιμέσιν τε καὶ ναοῖσ κοσμήσαντοσ, Καισάρεια μετωνομάσθη, πάσασ ὁ Πομπήιοσ ἀφῆκεν ἐλευθέρασ καὶ προσένειμεν τῇ ἐπαρχίᾳ.

Τούτου τοῦ πάθουσ τοῖσ Ιἑροσολύμοισ αἴτιοι κατέστησαν Ὑρκανὸσ καὶ Ἀριστόβουλοσ πρὸσ ἀλλήλουσ στασιάσαντεσ·

τήν τε γὰρ ἐλευθερίαν ἀπεβάλομεν καὶ ὑπήκοοι Ῥωμαίοισ κατέστημεν καὶ τὴν χώραν, ἣν τοῖσ ὅπλοισ ἐκτησάμεθα τοὺσ Σύρουσ ἀφελόμενοι, ταύτην ἠναγκάσθημεν ἀποδοῦναι τοῖσ Σύροισ, καὶ προσέτι πλείω ἢ μύρια τάλαντα Ῥωμαῖοι ἐν βραχεῖ χρόνῳ παρ’ ἡμῶν εἰσεπράξαντο, καὶ ἡ βασιλεία πρότερον τοῖσ κατὰ γένοσ ἀρχιερεῦσιν διδομένη, τιμὴ δημοτικῶν ἀνδρῶν ἐγένετο. καὶ περὶ μὲν τούτων κατὰ χώραν ἐροῦμεν.

Πομπήιοσ δὲ τήν τε κοίλην ἄλλην Συρίαν ἑώσ Εὐφράτου ποταμοῦ καὶ Αἰγύπτου Σκαύρῳ παραδοὺσ καὶ δύο τάγματα Ῥωμαίων ἐπὶ Κιλικίασ ᾤχετο ἐπειγόμενοσ εἰσ Ῥώμην.

ἐπήγετο δὲ μετὰ τῆσ γενεᾶσ καὶ Ἀριστόβουλον δεδεμένον· δύο γὰρ ἦσαν αὐτῷ θυγατέρεσ καὶ τοσοῦτοι υἱεῖσ, ὧν Ἀλέξανδροσ μὲν ἀπέδρα, ὁ δὲ νεώτεροσ Ἀντίγονοσ συναπεκομίζετο εἰσ Ῥώμην ἅμα ταῖσ ἀδελφαῖσ. Σκαύρου δ’ ἐπὶ Πέτραν τῆσ Ἀραβίασ στρατεύσαντοσ καὶ διὰ τὸ δυσάλωτον εἶναι τὰ ἐν κύκλῳ δῃοῦντοσ αὐτῆσ καὶ τοῦ στρατεύματοσ λιμήναντοσ Ἀντίπατροσ κατ’ ἐντολὴν Ὑρκανοῦ σῖτον ἐκ τῆσ Ιοὐδαίασ καὶ τὰ ἄλλα, ὅσων ἐνέδει, παρεῖχεν.

πεμφθεὶσ δὲ πρὸσ Ἀρέταν πρεσβευτὴσ ὑπὸ Σκαύρου διὰ τὴν ὑπάρχουσαν ξενίαν πείθει αὐτὸν ἀργύριον ὑπὲρ τοῦ μὴ δῃωθῆναι τὴν χώραν δοῦναι, καὶ αὐτὸσ ἐγγυητὴσ τριακοσίων ταλάντων γίνεται.

καὶ ἐπὶ τούτοισ ἔλυσε τὸν πόλεμον Σκαῦροσ οὐχ ἧττον αὐτὸσ ἢ συνέβαινεν Ἀρέταν ἐπιθυμεῖν τοῦτο γενέσθαι βουλόμενοσ. Χρόνῳ δ’ ὕστερον Ἀλεξάνδρου τὴν Ιοὐδαίαν κατατρέχοντοσ τοῦ Ἀριστοβούλου παιδὸσ Γαβίνιοσ ἐκ Ῥώμησ στρατηγὸσ εἰσ Συρίαν ἧκεν, ὃσ ἄλλα τε λόγου ἄξια διεπράξατο καὶ ἐπ’ Ἀλέξανδρον ἐστράτευσεν, μηκέτι Ὑρκανοῦ πρὸσ τὴν ἐκείνου ῥώμην ἀντέχειν δυναμένου, ἀλλ’ ἀνεγείρειν ἤδη καὶ τὸ τῶν Ιἑροσολύμων τεῖχοσ ἐπιχειροῦντοσ, ὅπερ καθεῖλεν Πομπήιοσ.

ἀλλὰ τούτου μὲν αὐτὸν ἐπέσχον οἱ ἐνταῦθα Ῥωμαῖοι.

περιιὼν δὲ ἐν κύκλῳ τὴν χώραν πολλοὺσ ὥπλιζεν τῶν Ιοὐδαίων καὶ συνέλεξεν ταχὺ μυρίουσ μὲν ὁπλίτασ πεντακοσίουσ δὲ πρὸσ τοῖσ χιλίοισ ἱππεῖσ, Ἀλεξάνδρειόν τε ὠχύρου τὸ πρὸσ ταῖσ Κορέαισ ἔρυμα καὶ Μαχαιροῦντα πρὸσ τοῖσ Ἀραβίοισ ὄρεσιν. ἔρχεται οὖν ἐπ’ αὐτὸν Γαβίνιοσ Μᾶρκον Ἀντώνιον προπέμψασ σὺν ἄλλοισ ἡγεμόσιν·

οἱ δὲ ὁπλίσαντεσ Ῥωμαίων τοὺσ ἑπομένουσ καὶ σὺν τούτοισ τοὺσ ὑπηκόουσ Ιοὐδαίουσ, ὧν Πειθόλαοσ ἡγεῖτο καὶ Μάλιχοσ, προσλαβόντεσ δὲ καὶ τὸ Ἀντιπάτρου ἑταιρικὸν ὑπήντων Ἀλεξάνδρῳ· ἠκολούθει δὲ καὶ Γαβίνιοσ σὺν τῇ φάλαγγι. καὶ ἀναχωρεῖ μὲν ἐγγὺσ Ιἑροσολύμων Ἀλέξανδροσ, συμπεσόντων δὲ ἀλλήλοισ ἐκεῖ καὶ μάχησ γενομένησ κτείνουσι μὲν οἱ Ῥωμαῖοι τῶν πολεμίων περὶ τρισχιλίουσ, ζωγροῦσι δὲ οὐκ ἔλαττον.

Ἐν τούτῳ Γαβίνιοσ ἐπ’ Ἀλεξάνδρειον ἐλθὼν προυκαλεῖτο τοὺσ ἔνδον εἰσ διαλύσεισ συγγνώσεσθαι περὶ τῶν πρόσθεν αὐτοῖσ ἡμαρτημένων ὁμολογῶν.

στρατοπεδευομένων δὲ πολλῶν πρὸ τοῦ ἐρύματοσ πολεμίων, ἐφ’ οὓσ ἀνῄεσαν οἱ Ῥωμαῖοι, Μᾶρκοσ Ἀντώνιοσ ἐπιφανῶσ ἀγωνισάμενοσ καὶ πολλοὺσ ἀποκτείνασ ἔδοξεν ἠριστευκέναι. Γαβίνιοσ μὲν οὖν μέροσ τῆσ στρατιᾶσ ἐνταυθοῖ καταλιπών, ἑώσ ἂν ἐκπολιορκηθῇ τὸ χωρίον, αὐτὸσ ἐπῄει τὴν ἄλλην Ιοὐδαίαν, καὶ ὅσαισ ἐπετύγχανεν καθῃρημέναισ τῶν πόλεων κτίζειν παρεκελεύετο.

καὶ ἀνεκτίσθησαν Σαμάρεια καὶ Ἄζωτοσ καὶ Σκυθόπολισ καὶ Ἀνθηδὼν καὶ Ῥάφεια καὶ Ἄδωρα Μάρισά τε καὶ Γάζα καὶ ἄλλαι οὐκ ὀλίγαι.

τῶν δὲ ἀνθρώπων πειθομένων οἷσ ὁ Γαβίνιοσ προσέταττεν βεβαίωσ οἰκηθῆναι τότε συνέβαινε τὰσ πόλεισ πολὺν χρόνον ἐρήμουσ γενομένασ. Ταῦτα δὲ διαπραξάμενοσ κατὰ τὴν χώραν ἐπάνεισιν ἐπὶ τὸ Ἀλεξάνδρειον, καὶ τὴν πολιορκίαν αὐτοῦ κρατύνοντοσ διαπρεσβεύεται πρὸσ αὐτὸν Ἀλέξανδροσ συγγινώσκειν τε αὐτῷ τῶν ἡμαρτημένων δεόμενοσ καὶ παραδιδοὺσ τῶν ἐρυμάτων Ὑρκανίαν τε καὶ Μαχαιροῦντα, ὕστερον δὲ καὶ Ἀλεξάνδρειον.

καὶ ταῦτα μὲν Γαβίνιοσ κατέσκαψεν.

τῆσ δ’ Ἀλεξάνδρου μητρὸσ πρὸσ αὐτὸν ἐλθούσησ, ἣ ἐφρόνει τὰ Ῥωμαίων τοῦ τε ἀνδρὸσ αὐτῆσ καὶ τῶν ἄλλων τέκνων ἐν Ῥώμῃ ἐχομένων, συνεχώρησεν αὐτῇ ταῦτα ἅπερ ἠξίου, καὶ διοικησάμενοσ τὰ πρὸσ αὐτὴν Ὑρκανὸν κατήγαγεν εἰσ Ιἑροσόλυμα σχήσοντα τὴν τοῦ ἱεροῦ ἐπιμέλειαν. πέντε δὲ συνέδρια καταστήσασ εἰσ ἴσασ μοίρασ διένειμε τὸ ἔθνοσ, καὶ ἐπολιτεύοντο οἱ μὲν ἐν Ιἑροσολύμοισ οἱ δὲ ἐν Γαδάροισ οἱ δὲ ἐν Ἀμαθοῦντι, τέταρτοι δ’ ἦσαν ἐν Ιἑριχοῦντι, καὶ τὸ πέμπτον ἐν Σαπφώροισ τῆσ Γαλιλαίασ.

καὶ οἱ μὲν ἀπηλλαγμένοι δυναστείασ ἐν ἀριστοκρατίᾳ διῆγον. Ἀριστοβούλου δὲ διαδράντοσ ἐκ Ῥώμησ εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν καὶ τὸ Ἀλεξάνδρειον, ὅπερ ἦν νεωστὶ κατεσκαμμένον, ἀνακτίζειν προαιρουμένου, πέμπει Γαβίνιοσ ἐπ’ αὐτὸν στρατιώτασ καὶ ἡγεμόνασ Σισένναν τε καὶ Ἀντώνιον καὶ Σερουίλιον κωλύσοντάσ τε τὸ χωρίον αὐτὸν κατασχεῖν καὶ συλληψομένουσ αὐτόν.

πολλοὶ δ’ Ἀριστοβούλῳ τῶν Ιοὐδαίων κατὰ τὴν παλαιὰν εὔκλειαν προσέρρεον καὶ δὴ καὶ νεωτέροισ χαίροντεσ ἀεὶ πράγμασιν·

Πειθόλαοσ γοῦν τισ ὑποστράτηγοσ ἐν Ιἑροσολύμοισ ὢν μετὰ χιλίων ηὐτομόλησεν πρὸσ αὐτόν· οἱ δὲ πολλοὶ τῶν προστιθεμένων ἦσαν ἄνοπλοι.

διεγνώκει δ’ εἰσ Μαχαιροῦντα ἀπανίστασθαι Ἀριστόβουλοσ· τούτουσ μὲν οὖν ἀπέλυσεν ἀπόρουσ ὄντασ· οὐ γὰρ ἐγίνοντο αὐτῷ χρήσιμοι πρὸσ τὰ ἔργα· τοὺσ δ’ ὡπλισμένουσ περὶ ὀκτακισχιλίουσ ὄντασ ἀναλαβὼν ᾤχετο. καὶ προσπεσόντων αὐτοῖσ τῶν Ῥωμαίων καρτερῶσ ἡττῶνται τῇ μάχῃ γενναίωσ οἱ Ιοὐδαῖοι καὶ προθύμωσ ἀγωνισάμενοι, βιασαμένων τε τῶν πολεμίων εἰσ φυγὴν τρέπονται.

καὶ φονεύονται μὲν αὐτῶν εἰσ πεντακισχιλίουσ, οἱ δὲ λοιποὶ σκεδασθέντεσ ὡσ ἐδύναντο σώζειν αὑτοὺσ ἐπειρῶντο. χιλίων μέντοι πλείονασ ἔχων Ἀριστόβουλοσ εἰσ Μαχαιροῦντα διέφυγεν ὠχύρου τε τὸ χωρίον καὶ πράττων κακῶσ οὐδὲν ἧττον ἐλπίδοσ ἀγαθῆσ εἴχετο.

δύο δ’ ἡμέρασ ἀντισχὼν τῇ πολιορκίᾳ καὶ πολλὰ τραύματα λαβὼν αἰχμάλωτοσ μετ’ Ἀντιγόνου τοῦ παιδόσ, ὃσ δὴ καὶ συνέφυγεν ἐκ Ῥώμησ αὐτῷ, πρὸσ Γαβίνιον ἄγεται. καὶ τοιαύτῃ μὲν Ἀριστόβουλοσ χρησάμενοσ τύχῃ πάλιν εἰσ Ῥώμην ἀναπέμπεται καὶ δεθεὶσ αὐτόθι κατείχετο, βασιλεύσασ μὲν καὶ ἀρχιερατεύσασ ἔτη τρία καὶ μῆνασ ἕξ, ἀνὴρ δὲ λαμπρὸσ καὶ μεγαλόψυχοσ γενόμενοσ.

τὰ μέντοι τέκνα αὐτοῦ ἀνῆκεν ἡ σύγκλητοσ Γαβινίου γράψαντοσ τοῦθ’ ὑπεσχῆσθαι τῇ μητρὶ παραδούσῃ τὰ ἐρύματα. καὶ ταῦτα μὲν εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν ἐπανέρχεται. Γαβινίῳ δὲ ἐπὶ Πάρθουσ στρατεύοντι καὶ τὸν Εὐφράτην ἤδη πεπεραιωμένῳ μετέδοξεν εἰσ τὴν Αἴγυπτον ὑποστρέψαντι καταστῆσαι Πτολεμαῖον εἰσ αὐτήν.

καὶ ταῦτα μὲν καὶ ἐν ἄλλοισ δεδήλωται. Γαβινίῳ μέντοι κατὰ τὴν στρατείαν ἣν ἐφ’ Ὑρκανὸν ἐστείλατο Ἀντίπατροσ ὑπηρέτησεν σῖτον καὶ ὅπλα καὶ χρήματα, καὶ τοὺσ ὑπὲρ Πηλούσιον τῶν Ιοὐδαίων οὗτοσ αὐτῷ προσηγάγετο καὶ συμμάχουσ ἐποίησεν φύλακασ ὄντασ τῶν εἰσ τὴν Αἴγυπτον ἐμβολῶν.

ἐπανελθὼν δ’ ἐκ τῆσ Αἰγύπτου καταλαμβάνει τὴν Συρίαν στάσει καὶ ταραχῇ νοσοῦσαν·

ὁ γὰρ Ἀριστοβούλου παῖσ Ἀλέξανδροσ παρελθὼν ἐξ ὑστέρου πάλιν εἰσ τὴν ἀρχὴν κατὰ βίαν πολλοὺσ μὲν τῶν Ιοὐδαίων ἀπέστησεν, στρατεύματι δὲ μεγάλῳ τὴν χώραν ἐπερχόμενοσ ἔκτεινε πάντασ ὅσουσ ἐπιτύχοι τῶν Ῥωμαίων εἴσ τε ὄροσ τὸ καλούμενον Γαριζεὶν συμφυγόντασ προσέκειτο πολιορκῶν. Ὁ δὲ Γαβίνιοσ τοιαῦτα τὰ κατὰ τὴν Συρίαν καταλαβὼν Ἀντίπατρον, συνετὸσ γὰρ ἦν, πέμπει πρὸσ τοὺσ νενοσηκότασ, εἰ παῦσαι δυνηθείη τῆσ παραφροσύνησ αὐτοὺσ καὶ πεῖσαι πρὸσ τὸν ἀμείνω λογισμὸν ἐπανελθεῖν.

ὁ δ’ ἐλθὼν πολλοὺσ μὲν ἐσωφρόνισεν καὶ προσηγάγετο τῷ δέοντι, τὸν δὲ Ἀλέξανδρον οὐκ ἠδυνήθη κατασχεῖν·

στρατοῦ γὰρ ἔχων οὗτοσ μυριάδασ τρεῖσ Ιοὐδαίων ἀπήντησεν Γαβινίῳ καὶ συμβαλὼν ἡττᾶται πεσόντων αὐτῷ μυρίων περὶ τὸ Ἰταβύριον ὄροσ. Καταστησάμενοσ δὲ Γαβίνιοσ τὰ κατὰ τὴν Ιἑροσολυμιτῶν πόλιν, ὡσ ἦν Ἀντιπάτρῳ θέλοντι, ἐπὶ τὴν Ναβαταίων ἔρχεται, καὶ κρατεῖ μὲν τούτων τῇ μάχῃ, Πάρθων δὲ φυγάδασ Μιθριδάτην καὶ Ὀρσάνην ἐλθόντασ προύπεμψεν, τῷ δὲ λόγῳ ἀπέδρασαν αὐτόν.

καὶ Γαβίνιοσ μὲν ἔργα μεγάλα καὶ λαμπρὰ κατὰ τὴν στρατηγίαν δράσασ ἀπῆρεν εἰσ Ῥώμην Κράσσῳ παραδοὺσ τὴν ἀρχήν.

περὶ δὲ τῆσ Πομπηίου καὶ Γαβινίου στρατείασ ἐπὶ Ιοὐδαίουσ γράφει Νικόλαοσ ὁ Δαμασκηνὸσ καὶ Στράβων ὁ Καππάδοξ οὐδὲν ἕτεροσ ἑτέρου καινότερον λέγων. Κράσσοσ δὲ ἐπὶ Πάρθουσ μέλλων στρατεύειν ἧκεν εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν καὶ τὰ ἐν τῷ ἱερῷ χρήματα, ἃ Πομπήιοσ καταλελοίπει, δισχίλια δ’ ἦν τάλαντα, βαστάσασ οἱο͂́σ τε ἦν καὶ τὸν χρυσὸν ἅπαντα, τάλαντα δ’ οὗτοσ ἦν ὀκτακισχίλια, περιδύειν τοῦ ναοῦ.

λαμβάνει δὲ καὶ δοκὸν ὁλοσφύρητον χρυσῆν ἐκ μνῶν τριακοσίων πεποιημένην·

ἡ δὲ μνᾶ παρ’ ἡμῖν ἰσχύει λίτρασ δύο ἥμισυ. ὁρ́κουσ παρ’ αὐτοῦ λαβὼν μηδὲν ἄλλο κινήσειν τῶν ἐκ τοῦ ναοῦ, μόνῳ δὲ ἀρκεσθήσεσθαι τῷ ὑπ’ αὐτοῦ δοθησομένῳ πολλῶν ὄντι μυριάδων ἀξίῳ.

ἡ δὲ δοκὸσ αὕτη ἦν ἐν ξυλίνῃ δοκῷ κενῇ, καὶ τοῦτο τοὺσ μὲν ἄλλουσ ἐλάνθανεν ἅπαντασ, ὁ δὲ Ἐλεάζαροσ μόνοσ ἠπίστατο. ὁ μέντοι Κράσσοσ καὶ ταύτην ὡσ οὐδενὸσ ἁψόμενοσ ἄλλου τῶν ἐν τῷ ἱερῷ λαμβάνει, καὶ παραβὰσ τοὺσ ὁρ́κουσ ἅπαντα τὸν ἐν τῷ ναῷ χρυσὸν ἐξεφόρησεν.

Θαυμάσῃ δὲ μηδείσ, εἰ τοσοῦτοσ ἦν πλοῦτοσ ἐν τῷ ἡμετέρῳ ἱερῷ πάντων τῶν κατὰ τὴν οἰκουμένην Ιοὐδαίων καὶ σεβομένων τὸν θεὸν ἔτι δὲ καὶ τῶν ἀπὸ τῆσ Ἀσίασ καὶ τῆσ Εὐρώπησ εἰσ αὐτὸ συμφερόντων ἐκ πολλῶν πάνυ χρόνων.

οὐκ ἔστι δὲ ἀμάρτυρον τὸ μέγεθοσ τῶν προειρημένων χρημάτων, οὐδ’ ὑπὸ ἀλαζονείασ ἡμετέρασ καὶ περιττολογίασ ἐπὶ τοσοῦτον ἐξαίρεται πλῆθοσ, ἀλλὰ πολλοί τε ἄλλοι τῶν συγγραφέων ἡμῖν μαρτυροῦσιν καὶ Στράβων ὁ Καππάδοξ λέγων οὕτωσ·

"πέμψασ δὲ Μιθριδάτησ [εἰσ Κῶ] ἔλαβε τὰ χρήματα, ἃ παρέθετο ἐκεῖ Κλεοπάτρα βασίλισσα, καὶ τὰ τῶν Ιοὐδαίων ὀκτα κόσια τάλαντα.

" ἡμῖν δὲ δημόσια χρήματα οὐκ ἔστιν ἢ μόνα τὰ τοῦ θεοῦ, καὶ δῆλον, ὅτι ταῦτα μετήνεγκαν εἰσ Κῶ τὰ χρήματα οἱ ἐν τῇ Ἀσίᾳ Ιοὐδαῖοι διὰ τὸν Μιθριδάτου φόβον·

οὐ γὰρ εἰκὸσ τοὺσ ἐν τῇ Ιοὐδαίᾳ πόλιν τε ὀχυρὰν ἔχοντασ καὶ τὸν ναὸν πέμπειν χρήματα εἰσ Κῶ, ἀλλ’ οὐδὲ τοὺσ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ κατοικοῦντασ Ιοὐδαίουσ πιθανὸν τοῦτ’ ἐστὶ ποιῆσαι μηδὲν Μιθριδάτην δεδιότασ. μαρτυρεῖ δὲ καὶ ἐν ἑτέρῳ τόπῳ ὁ αὐτὸσ Στράβων, ὅτι καθ’ ὃν καιρὸν διέβη Σύλλασ εἰσ τὴν Ἑλλάδα πολεμήσων Μιθριδάτῃ καὶ Λεύκολλον πέμψασ ἐπὶ τὴν ἐν Κυρήνῃ στάσιν τοῦ ἔθνουσ ἡμῶν ἡ οἰκουμένη πεπλήρωτο, λέγων οὕτωσ·

"τέτταρεσ δ’ ἦσαν ἐν τῇ πόλει τῶν Κυρηναίων, ἥ τε τῶν πολιτῶν καὶ ἡ τῶν γεωργῶν τρίτη δ’ ἡ τῶν μετοίκων τετάρτη δ’ ἡ τῶν Ιοὐδαίων.

αὕτη δ’ εἰσ πᾶσαν πόλιν ἤδη καὶ παρελήλυθεν καὶ τόπον οὐκ ἔστι ῥᾳδίωσ εὑρεῖν τῆσ οἰκουμένησ, ὃσ οὐ παραδέδεκται τοῦτο τὸ φῦλον μηδ’ ἐπικρατεῖται ὑπ’ αὐτοῦ. τήν τε Αἴγυπτον καὶ τὴν Κυρηναίων ἅτε τῶν αὐτῶν ἡγεμόνων τυχοῦσαν τῶν τε ἄλλων συχνὰ ζηλῶσαι συνέβη καὶ δὴ τὰ συντάγματα τῶν Ιοὐδαίων θρέψαι διαφερόντωσ καὶ συναυξῆσαι χρώμενα τοῖσ πατρίοισ τῶν Ιοὐδαίων νόμοισ.

ἐν γοῦν Αἰγύπτῳ κατοικία τῶν Ιοὐδαίων ἐστὶν ἀποδεδειγμένη χωρὶσ καὶ τῆσ Ἀλεξανδρέων πόλεωσ ἀφώρισται μέγα μέροσ τῷ ἔθνει τούτῳ.

καθίσταται δὲ καὶ ἐθνάρχησ αὐτῶν, ὃσ διοικεῖ τε τὸ ἔθνοσ καὶ διαιτᾷ κρίσεισ καὶ συμβολαίων ἐπιμελεῖται καὶ προσταγμάτων, ὡσ ἂν πολιτείασ ἄρχων αὐτοτελοῦσ. ἐν Αἰγύπτῳ μὲν οὖν ἴσχυσε τὸ ἔθνοσ διὰ τὸ Αἰγυπτίουσ εἶναι τὸ ἐξ ἀρχῆσ τοὺσ Ιοὐδαίουσ καὶ διὰ τὸ πλησίον ἔσεσθαι τὴν κατοικίαν τοὺσ ἀπελθόντασ ἐκεῖθεν, εἰσ δὲ τὴν Κυρηναίαν μετέβη διὰ τὸ καὶ ταύτην ὅμορον εἶναι τῇ τῶν Αἰγυπτίων [ἀρχῇ] καθάπερ τὴν Ιοὐδαίαν μᾶλλον δὲ τῆσ ἀρχῆσ ἐκείνησ πρότερον.

" Στράβων μὲν δὴ ταῦτα λέγει. Κράσσοσ δὲ πάντα διοικήσασ ὃν αὐτὸσ ἐβούλετο τρόπον ἐξώρμησεν ἐπὶ τὴν Παρθυαίαν·

καὶ αὐτὸσ μὲν σὺν ἅπαντι διεφθάρη τῷ στρατῷ, ὡσ καὶ ἐν ἄλλοισ δεδήλωται, Κάσσιοσ δὲ εἰσ Συρίαν φυγὼν καὶ περιποιησάμενοσ αὐτὴν Πάρθοισ ἐμποδὼν ἦν ἐκτρέχουσιν ἐπ’ αὐτὴν διὰ τὴν κατὰ Κράσσου νίκην. αὖθισ δ’ εἰσ Τύρον ἀφικόμενοσ ἀνέβη καὶ εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν.

ᾧ πολύ τε καὶ παρ’ αὐτῷ συνέβαινε δύνασθαι καὶ πλείστου τότε ἄξιοσ ἦν καὶ παρὰ Ιοὐδαίων οἷσ παρὼν ἄγεται γυναῖκα τῶν ἐπισήμων ἐξ Ἀραβίασ Κύπρον ὄνομα, ἐξ ἧσ αὐτῷ τέσσαρεσ ἐγένοντο παῖδεσ, Φασάηλοσ καὶ Ἡρώδησ, ὃσ ὕστερον βασιλεὺσ γίνεται, Ιὤσηπόσ τε καὶ Φερώρασ, θυγάτηρ τε Σαλώμη.

οὗτοσ ὁ Ἀντίπατροσ ἐπεποίητο καὶ πρὸσ τοὺσ ἄλλουσ δυνάστασ φιλίαν τε καὶ ξενίαν, μάλιστα δὲ πρὸσ τὸν Ἀράβων, ᾧ καὶ τὰ τέκνα πολεμῶν πρὸσ Ἀριστόβουλον παρέθετο.

Κάσσιοσ μὲν οὖν ἀναστρατευσάμενοσ ἐπὶ τὸν Εὐφράτην ἠπείγετο ὑπαντιάσων τοῖσ ἐκεῖθεν ἐπιοῦσιν, ὡσ καὶ ὑπ’ ἄλλων δεδήλωται. Χρόνῳ δ’ ὕστερον Καῖσαρ κατασχὼν Ῥώμην μετὰ τὸ Πομπήιον καὶ τὴν σύγκλητον φυγεῖν πέραν τοῦ Ιὀνίου παραλύσασ τῶν δεσμῶν Ἀριστόβουλον εἰσ Συρίαν πέμπειν διεγνώκει δύο παραδοὺσ αὐτῷ τάγματα, ὡσ ἂν εὐτρεπίζοι τὰ κατ’ αὐτὴν δυνατὸσ ὤν.

Ἀριστόβουλοσ δ’ οὐκ ὤνατο τῶν ἐλπίδων, ἐφ’ αἷσ ἔτυχε τῆσ παρὰ Καίσαροσ ἐξουσίασ, ἀλλ’ αὐτὸν φθάσαντεσ οἱ τὰ Πομπηίου φρονοῦντεσ φαρμάκῳ διαφθείρουσιν, θάπτουσι δ’ αὐτὸν οἱ τὰ Καίσαροσ θεραπεύοντεσ πράγματα, καὶ ὁ νεκρὸσ ἔκειτο ἐν μέλιτι κεκηδευμένοσ ἐπὶ χρόνον πολὺν ἑώσ Ἀντώνιοσ αὐτὸν ὕστερον ἀποπέμψασ εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν ἐν ταῖσ βασιλικαῖσ θήκαισ ἐποίησεν τεθῆναι.

Σκιπίων δ’ ἐπιστείλαντοσ αὐτῷ Πομπηίου ἀποκτεῖναι Ἀλέξανδρον τὸν Ἀριστοβούλου αἰτιασάμενοσ τὸν νεανίσκον ἐπὶ τοῖσ τὸ πρῶτον εἰσ Ῥωμαίουσ ἐξημαρτημένοισ τῷ πελέκει διεχρήσατο.

καὶ ὁ μὲν οὕτωσ ἐν Ἀντιοχείᾳ τελευτᾷ. τοὺσ δ’ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ Πτολεμαῖοσ ὁ Μενναίου παρέλαβεν δυναστεύων Χαλκίδοσ τῆσ ὑπὸ τῷ Λιβάνῳ ὄρει, καὶ πέμψασ τὸν υἱὸν Φιλιππίωνα εἰσ Ἀσκάλωνα παρὰ τὴν Ἀριστοβούλου γυναῖκα ἐκέλευσεν αὐτῇ συναποστέλλειν τὸν υἱὸν Ἀντίγονον καὶ τὰσ θυγατέρασ, ὧν τῆσ ἑτέρασ ἐρασθεὶσ Ἀλεξάνδρασ ὁ Φιλιππίων ἄγεται γυναῖκα.

μετὰ δὲ ταῦτα ἀνελὼν αὐτὸν ὁ πατὴρ Πτολεμαῖοσ γαμεῖ τε τὴν Ἀλεξάνδραν καὶ τῶν ἀδελφῶν αὐτῆσ πρόνοιαν ποιούμενοσ διετέλει. Μετὰ δὲ τὸν Πομπηίου θάνατον καὶ τὴν νίκην τὴν ἐπ’ αὐτῷ Καίσαρι πολεμοῦντι κατ’ Αἴγυπτον πολλὰ χρήσιμον αὑτὸν παρέσχεν Ἀντίπατροσ ὁ τῶν Ιοὐδαίων ἐπιμελητὴσ ἐξ ἐντολῆσ Ὑρκανοῦ.

Μιθριδάτῃ τε γὰρ τῷ Περγαμηνῷ κομίζοντι ἐπικουρικὸν καὶ ἀδυνάτωσ ἔχοντι διὰ Πηλουσίου ποιήσασθαι τὴν πορείαν, περὶ δὲ Ἀσκάλωνα διατρίβοντι, ἧκεν Ἀντίπατροσ ἄγων Ιοὐδαίων ὁπλίτασ τρισχιλίουσ ἐξ Ἀραβίασ τε συμμάχουσ ἐλθεῖν ἐπραγματεύσατο τοὺσ ἐν τέλει·

καὶ δι’ αὐτὸν οἱ κατὰ τὴν Συρίαν ἅπαντεσ ἐπεκούρουν ἀπολείπεσθαι τῆσ ὑπὲρ Καίσαροσ προθυμίασ οὐ θέλοντεσ, Ιἄμβλιχόσ τε ὁ δυνάστησ καὶ Πτολεμαῖοσ ὁ Σοαίμου Λίβανον ὄροσ οἰκῶν αἵ τε πόλεισ σχεδὸν ἅπασαι.

Μιθριδάτησ δὲ ἄρασ ἐκ Συρίασ εἰσ Πηλούσιον ἀφικνεῖται καὶ μὴ δεχομένων αὐτὸν τῶν ἀνθρώπων ἐπολιόρκει τὴν πόλιν.

ἠρίστευσε δὲ Ἀντίπατροσ κατασύρασ τι τοῦ τείχουσ καὶ ὁδὸν εἰσπεσεῖν παρέσχετο τοῖσ ἄλλοισ εἰσ τὴν πόλιν. καὶ τὸ μὲν Πηλούσιον οὕτωσ εἶχεν.

τοὺσ δὲ περὶ Ἀντίπατρον καὶ Μιθριδάτην ἀπιόντασ πρὸσ Καίσαρα διεκώλυον οἱ Ιοὐδαῖοι οἱ τὴν Ὀνίου [χώραν] λεγομένην κατοικοῦντεσ. πείθει δὲ καὶ τούτουσ τὰ αὐτῶν φρονῆσαι κατὰ τὸ ὁμόφυλον Ἀντίπατροσ καὶ μάλιστα ἐπιδείξασ αὐτοῖσ τὰσ Ὑρκανοῦ τοῦ ἀρχιερέωσ ἐπιστολάσ, ἐν αἷσ αὐτοὺσ φίλουσ εἶναι Καίσαροσ παρεκάλει καὶ ξένια καὶ πάντα τὰ ἐπιτήδεια χορηγεῖν τῷ στρατῷ. καὶ οἱ μὲν ὡσ ἑώρων Ἀντίπατρον καὶ τὸν ἀρχιερέα συνθέλοντασ ὑπήκουον.

τούτουσ δὲ προσθεμένουσ ἀκούσαντεσ οἱ περὶ Μέμφιν ἐκάλουν καὶ αὐτοὶ τὸν Μιθριδάτην πρὸσ ἑαυτούσ· κἀκεῖνοσ ἐλθὼν καὶ τούτουσ παραλαμβάνει. Ἐπεὶ δὲ τὸ καλούμενον Δέλτα ἤδη περιεληλύθει, συμβάλλει τοῖσ πολεμίοισ περὶ τὸ καλούμενον Ιοὐδαίων στρατόπεδον.

εἶχε δὲ τὸ μὲν δεξιὸν κέρασ Μιθριδάτησ, τὸ δ’ εὐώνυμον Ἀντίπατροσ. συμπεσόντων δὲ εἰσ μάχην κλίνεται τὸ τοῦ Μιθριδάτου κέρασ καὶ παθεῖν ἂν ἐκινδύνευσεν τὰ δεινότατα, εἰ μὴ παρὰ τὴν ᾐόνα τοῦ ποταμοῦ σὺν τοῖσ οἰκείοισ στρατιώταισ Ἀντίπατροσ παραθέων νενικηκὼσ ἤδη τοὺσ πολεμίουσ τὸν μὲν ῥύεται, προτρέπει δ’ εἰσ φυγὴν τοὺσ νενικηκότασ Αἰγυπτίουσ.

αἱρεῖ δ’ αὐτῶν καὶ τὸ στρατόπεδον ἐπιμείνασ τῇ διώξει, τόν τε Μιθριδάτην ἐκάλει πλεῖστον ἐν τῇ τροπῇ διασχόντα.

ἔπεσον δὲ τῶν μὲν περὶ τοῦτον ὀκτακόσιοι, τῶν δ’ Ἀντιπάτρου πεντήκοντα. Μιθριδάτησ δὲ περὶ τούτων ἐπιστέλλει Καίσαρι τῆσ τε νίκησ αὐτοῖσ ἅμα καὶ τῆσ σωτηρίασ αἴτιον τὸν Ἀντίπατρον ἀποφαίνων, ὥστε τὸν Καίσαρα τότε μὲν ἐπαινεῖν αὐτόν, κεχρῆσθαι δὲ παρὰ πάντα τὸν πόλεμον εἰσ τὰ κινδυνωδέστατα τῷ Ἀντιπάτρῳ·

καὶ δὴ καὶ τρωθῆναι συνέβη παρὰ τοὺσ ἀγῶνασ αὐτῷ. Καταλύσασ μέντοι Καῖσαρ μετὰ χρόνον τὸν πόλεμον καὶ εἰσ Συρίαν ἀποπλεύσασ ἐτίμησεν μεγάλωσ, Ὑρκανῷ μὲν τὴν ἀρχιερωσύνην βεβαιώσασ, Ἀντιπάτρῳ δὲ πολιτείαν ἐν Ῥώμῃ δοὺσ καὶ ἀτέλειαν πανταχοῦ.

λέγεται δ’ ὑπὸ πολλῶν Ὑρκανὸν ταύτησ κοινωνῆσαι τῆσ στρατείασ καὶ ἐλθεῖν εἰσ Αἴγυπτον, μαρτυρεῖ δέ μου τῷ λόγῳ καὶ Στράβων ὁ Καππάδοξ λέγων ἐξ Ἀσινίου ὀνόματοσ οὕτωσ·

"μετὰ τὸν Μιθριδάτην εἰσβαλεῖν εἰσ τὴν Αἴγυπτον καὶ Ὑρκανὸν τὸν τῶν Ιοὐδαίων ἀρχιερέα. " ὁ δ’ αὐτὸσ οὗτοσ Στράβων καὶ ἐν ἑτέροισ πάλιν ἐξ Ὑψικράτουσ ὀνόματοσ λέγει οὕτωσ· "τὸν δὲ Μιθριδάτην ἐξελθεῖν μόνον, κληθέντα δ’ εἰσ Ἀσκάλωνα Ἀντίπατρον ὑπ’ αὐτοῦ τὸν τῆσ Ιοὐδαίασ ἐπιμελητὴν τρισχιλίουσ αὐτῷ στρατιώτασ συμπαρασκευάσαι καὶ τοὺσ ἄλλουσ δυνάστασ προτρέψαι, κοινωνῆσαι δὲ τῆσ στρατείασ καὶ Ὑρκανὸν τὸν ἀρχιερέα.

" ταῦτα μὲν Στράβων φησίν. Ἐλθὼν δὲ καὶ Ἀντίγονοσ ὁ Ἀριστοβούλου πρὸσ Καίσαρα τήν τε τοῦ πατρὸσ ἀπωδύρετο τύχην καὶ ὡσ δι’ αὐτὸν ἀποθάνοι φαρμάκοισ ἀναιρεθεὶσ Ἀριστόβουλοσ καὶ ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ κτείναντοσ πελέκει Σκιπίωνοσ, ἐδεῖτό τε λαβεῖν οἶκτον αὐτοῦ τῆσ ἀρχῆσ ἐκβεβλημένου, Ὑρκανοῦ δὲ ἐπὶ τούτοισ καὶ Ἀντιπάτρου κατηγόρει βιαίωσ ἐξηγουμένων τοῦ ἔθνουσ καὶ εἰσ αὐτὸν παρανομησάντων.

παρὼν δ’ Ἀντίπατροσ ἀπελογεῖτο μὲν ὑπὲρ ὧν ἑώρα τὴν κατηγορίαν κατ’ αὐτοῦ γεγενημένην, νεωτεριστὰσ δ’ ἀπέφαινε τοὺσ περὶ τὸν Ἀντίγονον καὶ στασιώδεισ, ὅσα τε πονήσειεν αὐτὸσ καὶ συνεργήσειεν ὑπεμίμνησκεν ἐπὶ τοῖσ στρατεύμασιν ποιούμενοσ τοὺσ λόγουσ ὧν αὐτὸσ ἦν μάρτυσ.

δικαίωσ τε ἔλεγεν Ἀριστόβουλον μὲν εἰσ Ῥώμην ἀνάσπαστον γεγονέναι πολέμιον ἀεὶ καὶ μηδέποτε εὔνουν ὑπάρξαντα Ῥωμαίοισ, τὸν δ’ ἀδελφὸν αὐτοῦ κολασθέντα ἐπὶ λῃστείᾳ ὑπὸ Σκιπίωνοσ τυχεῖν ὧν ἄξιοσ ἦν, ἀλλ’ οὐ κατὰ βίαν καὶ ἀδικίαν τοῦτο παθεῖν τοῦ δράσαντοσ.

Τούτουσ Ἀντιπάτρου ποιησαμένου τοὺσ λόγουσ Καῖσαρ Ὑρκανὸν μὲν ἀποδείκνυσιν ἀρχιερέα, Ἀντιπάτρῳ δ’ ἐφίησιν δυναστείαν ἣν αὐτὸσ προαιρεῖται.

τούτου δὲ ἐπ’ αὐτῷ ποιησαμένου τὴν κρίσιν, ἐπίτροπον αὐτὸν ἀποδείκνυσιν τῆσ Ιοὐδαίασ. ἐπιτρέπει δὲ καὶ Ὑρκανῷ τὰ τῆσ πατρίδοσ ἀναστῆσαι τείχη ταύτην αἰτησαμένῳ τὴν χάριν·

ἔτι γὰρ ἐρήριπτο Πομπηίου καταβαλόντοσ· καὶ ταῦτα ἐπιστέλλει τοῖσ ὑπάτοισ εἰσ Ῥώμην ἀναγράψαι ἐν τῷ Καπετωλίῳ. καὶ τὸ γενόμενον ὑπὸ τῆσ συγκλήτου δόγμα τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον· "Λεύκιοσ Οὐαλέριοσ Λευκίου υἱὸσ στρατηγὸσ συνεβουλεύσατο τῇ συγκλήτῳ εἴδοισ Δεκεμβρίαισ ἐν τῷ τῆσ Ὁμονοίασ ναῷ.

γραφομένῳ τῷ δόγματι παρῆσαν Λούκιοσ Κωπώνιοσ Λευκίου υἱὸσ Κολλίνα καὶ Παπείριοσ Κυρίνα. καὶ ἀσπίδα χρυσῆν σύμβολον τῆσ συμμαχίασ γενομένην ἀνήνεγκαν ἀπὸ χρυσῶν μυριάδων πέντε, καὶ γράμματ’ αὐτοῖσ ἠξίωσαν δοθῆναι πρόσ τε τὰσ αὐτονομουμένασ πόλεισ καὶ πρὸσ βασιλεῖσ ὑπὲρ τοῦ τὴν χώραν αὐτῶν καὶ τοὺσ λιμένασ ἀδείασ τυγχάνειν καὶ μηδὲν ἀδικεῖσθαι, ἔδοξεν συνθέσθαι φιλίαν καὶ χάριτασ πρὸσ αὐτούσ, καὶ ὅσων ἐδεήθησαν τυχεῖν ταῦτ’ αὐτοῖσ παρασχεῖν καὶ τὴν κομισθεῖσαν ἀσπίδα προσδέξασθαι.

" ταῦτα ἐγένετο ἐπὶ Ὑρκανοῦ ἀρχιερέωσ καὶ ἐθνάρχου ἔτουσ ἐνάτου μηνὸσ Πανέμου.

Εὑρ́ατο δὲ καὶ παρὰ τοῦ τῶν Ἀθηναίων δήμου τιμὰσ Ὑρκανὸσ πολλὰ καὶ αὐτὸσ εἰσ αὐτοὺσ χρήσιμοσ γενόμενοσ, ἔπεμψάν τε αὐτῷ ψήφισμα τοῦτον περιέχον τὸν τρόπον·

"ἐπὶ πρυτάνεωσ καὶ ἱερέωσ Διονυσίου τοῦ Ἀσκληπιάδου μηνὸσ Πανέμου πέμπτῃ ἀπιόντοσ ἐπεδόθη [τοῖσ στρατηγοῖσ] ψήφισμα Ἀθηναίων. ἐπὶ Ἀγαθοκλέουσ ἄρχοντοσ Εὐκλῆσ Μενάνδρου Ἀλιμούσιοσ ἐγραμμάτευε Μουνυχιῶνοσ ἑνδεκάτῃ τῆσ πρυτανείασ ἐκκλησίασ ἀγομένησ ἐν τῷ θεάτρῳ τῶν προέδρων ἐπεψήφισεν Δωρόθεοσ Ἐρχιεὺσ καὶ οἱ συμπρόεδροι τῷ δήμῳ, Διονύσιοσ Διονυσίου εἶπεν·

ἐπιμεληθῆναι δὲ τοὺσ στρατηγοὺσ διαμένοντί τε αὐτῷ καὶ φυλάττοντι τὴν πρὸσ ἡμᾶσ εὔνοιαν εἶναι πᾶν ὅ τι ἂν ἐπινοήσωμεν εἰσ τιμὴν καὶ χάριν τῆσ τἀνδρὸσ σπουδῆσ καὶ φιλοτιμίασ, ἵνα τούτων γινομένων φαίνηται ὁ δῆμοσ ἡμῶν ἀποδεχόμενοσ τοὺσ ἀγαθοὺσ καὶ τῆσ προσηκούσησ ἀμοιβῆσ ἀξιῶν καὶ ζηλώσῃ τὴν περὶ ἡμᾶσ σπουδὴν τῶν ἤδη τετιμημένων·

ἑλέσθαι δὲ καὶ πρέσβεισ ἐξ ἁπάντων Ἀθηναίων, οἵτινεσ τὸ ψήφισμά τε αὐτῷ κομιοῦσι καὶ παρακαλέσουσιν προσδεξάμενον τὰσ τιμὰσ πειρᾶσθαί τι ποιεῖν ἀγαθὸν ἡμῶν ἀεὶ τὴν πόλιν.

" αἱ μὲν οὖν παρὰ Ῥωμαίων καὶ τοῦ δήμου τοῦ Ἀθηναίων τιμαὶ πρὸσ Ὑρκανὸν τὸν ἀρχιερέα καὶ διὰ τούτων ἡμῖν δεδήλωνται. Καῖσαρ δὲ διοικήσασ τὰ κατὰ τὴν Συρίαν ἀπέπλευσεν.

ὡσ δὲ Καίσαρα προπέμψασ ἐκ τῆσ Συρίασ Ἀντίπατροσ εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν ὑπέστρεψεν, ἀνεγείρει μὲν εὐθὺσ τὸ τεῖχοσ ὑπὸ Πομπηίου καθῃρημένον καὶ τὸν κατὰ τὴν χώραν θόρυβον ἐπιὼν κατέστελλεν, ἀπειλῶν τε ἅμα καὶ συμβουλεύων ἠρεμεῖν· τοὺσ μὲν γὰρ τὰ Ὑρκανοῦ φρονοῦντασ ἐν εὑδίᾳ διάξειν καὶ βιώσεσθαι τῶν ἰδίων ἀπολαύοντασ κτημάτων ἀταράχωσ, προστιθεμένουσ δὲ ταῖσ ἐκ τοῦ νεωτερίζειν ἐλπίσιν καὶ τοῖσ ἀπ’ αὐτῶν κέρδεσιν προσανέχοντασ αὐτὸν μὲν ἕξειν ἀντὶ προστάτου δεσπότην, Ὑρκανὸν δὲ ἀντὶ βασιλέωσ τύραννον, Ῥωμαίουσ δὲ καὶ Καίσαρα πικροὺσ ἀνθ’ ἡγεμόνων πολεμίουσ·

οὐ γὰρ ἀνέξεσθαι μετακινούμενον ὃν αὐτοὶ κατέστησαν. ταῦτα λέγων καθίστα τὰ κατὰ τὴν χώραν. Βραδὺν δ’ ὁρῶν καὶ νωθῆ τὸν Ὑρκανὸν Φασάηλον μὲν τὸν πρεσβύτατον τῶν παίδων Ιἑροσολύμων καὶ τῶν πέριξ στρατηγὸν ἀποδείκνυσιν, τῷ δὲ μετ’ αὐτὸν Ἡρώδῃ τὴν Γαλιλαίαν ἐπέτρεψεν νέῳ παντάπασιν ὄντι·

πεντεκαίδεκα γὰρ ἐγεγόνει μόνα ἔτη. βλάπτει δὲ οὐδὲν αὐτὸν ἡ νεότησ, ἀλλ’ ὢν τὸ φρόνημα γενναῖοσ ὁ νεανίασ ἀφορμὴν εὑρίσκει παραχρῆμα εἰσ ἐπίδειξιν τῆσ ἀρετῆσ.

καταλαβὼν γὰρ Ἐζεκίαν τὸν ἀρχιλῃστὴν τὰ προσεχῆ τῆσ Συρίασ κατατρέχοντα σὺν μεγάλῳ στίφει, τοῦτον συλλαβὼν κτείνει καὶ πολλοὺσ τῶν σὺν αὐτῷ λῃστῶν. σφόδρα δὲ αὐτοῦ τὸ ἔργον τοῦτο ἠγάπησαν οἱ Σύροι·

ποθοῦσι γὰρ αὐτοῖσ ἀπηλλάχθαι τοῦ λῃστηρίου τὴν χώραν ἐκαθάρευσεν. ὕμνουν γοῦν αὐτὸν ἐπὶ τούτῳ κατά τε κώμασ καὶ κατὰ πόλεισ ὡσ εἰρήνην αὐτοῖσ παρεσχηκότα καὶ ἀσφαλῆ τῶν κτημάτων ἀπόλαυσιν. ἐγένετο δὲ διὰ τοῦτο καὶ Σέξστῳ Καίσαρι γνώριμοσ ὄντι συγγενεῖ τοῦ μεγάλου Καίσαροσ καὶ διέποντι τὴν Συρίαν. ζῆλοσ δ’ ἐμπίπτει τῶν Ἡρώδῃ πεπραγμένων Φασαήλῳ τῷ ἀδελφῷ, καὶ πρὸσ τὴν εὐδοκίμησιν αὐτοῦ κινηθεὶσ ἐφιλοτιμεῖτο μὴ ἀπολειφθῆναι τῆσ ὁμοίασ εὐφημίασ, καὶ τοὺσ ἐν τοῖσ Ιἑροσολύμοισ εὐνουστέρουσ ἐποιεῖτο, δι’ αὐτοῦ μὲν ἔχων τὴν πόλιν, οὔτε δὲ ἀπειροκάλωσ τοῖσ πράγμασι προσφερόμενοσ οὔτ’ ἐξυβρίζων εἰσ τὴν ἐξουσίαν.

ταῦτ’ Ἀντίπατρον ἐποίει θεραπείασ παρὰ τοῦ ἔθνουσ τυγχάνειν βασιλικῆσ καὶ τιμῶν οἱών ἄν τισ μεταλαμβάνοι τῶν ὅλων ὢν δεσπότησ.

ὑπὸ μέντοι τῆσ ἐκ τούτων λαμπρότητοσ οὐδὲν οἱᾶ φιλεῖ συμβαίνειν πολλάκισ τῆσ πρὸσ Ὑρκανὸν εὐνοίασ παρέβη καὶ πίστεωσ. Οἱ δ’ ἐν τέλει τῶν Ιοὐδαίων ὁρῶντεσ τὸν Ἀντίπατρον καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ μεγάλωσ αὐξανομένουσ εὐνοίᾳ τε τῇ παρὰ τοῦ ἔθνουσ καὶ προσόδῳ τῇ τε παρὰ τῆσ Ιοὐδαίασ καὶ τῶν Ὑρκανοῦ χρημάτων, κακοήθωσ εἶχον πρὸσ αὐτόν·

καὶ γὰρ φιλίαν ὁ Ἀντίπατροσ ἦν πεποιημένοσ πρὸσ τοὺσ Ῥωμαίων αὐτοκράτορασ καὶ χρήματα πείσασ πέμψαι τὸν Ὑρκανὸν αὐτὸσ λαβὼν νοσφίζεται τὴν δωρεάν·

ὡσ ἰδίαν γὰρ ἀλλ’ οὐχ ὡσ Ὑρκανοῦ διδόντοσ ἔπεμψεν. ταῦθ’ Ὑρκανὸσ ἀκούων οὐκ ἐφρόντιζεν, ἐν δέει δὲ ἦσαν οἱ πρῶτοι τῶν Ιοὐδαίων ὁρῶντεσ τὸν Ἡρώδην βίαιον καὶ τολμηρὸν καὶ τυραννίδοσ γλιχόμενον·

καὶ προσελθόντεσ Ὑρκανῷ φανερῶσ ἤδη κατηγόρουν Ἀντιπάτρου, καί "μέχρι πότε, ἔφασαν, ἐπὶ τοῖσ πραττομένοισ ἡσυχάσεισ; ἦ οὐχ ὁρᾷσ Ἀντίπατρον μὲν καὶ τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ τὴν ἀρχὴν διεζωσμένουσ, σαυτὸν μέντοι τῆσ βασιλείασ ὄνομα μόνον ἀκούοντα; ἀλλὰ μὴ λανθανέτω σε ταῦτα μηδὲ ἀκίνδυνοσ εἶναι νόμιζε ῥαθυμῶν περί τε σαυτῷ καὶ τῇ βασιλείᾳ·

οὐ γὰρ ἐπίτροποί σοι τῶν πραγμάτων Ἀντίπατροσ καὶ οἱ παῖδεσ αὐτοῦ νῦν εἰσιν, μηδὲ ἀπάτα σαυτὸν τοῦτο οἰόμενοσ, ἀλλὰ δεσπόται φανερῶσ ἀνωμολόγηνται· καὶ γὰρ Ἡρώδησ ὁ παῖσ αὐτοῦ Ἐζεκίαν ἀπέκτεινεν καὶ πολλοὺσ σὺν αὐτῷ παραβὰσ τὸν ἡμέτερον νόμον, ὃσ κεκώλυκεν ἄνθρωπον ἀναιρεῖν καὶ πονηρὸν ὄντα, εἰ μὴ πρότερον κατακριθείη τοῦτο παθεῖν ὑπὸ τοῦ συνεδρίου.

μὴ λαβὼν δὲ ἐξουσίαν παρὰ σοῦ ταῦτα ἐτόλμησεν. Ὑρκανὸσ δὲ ἀκούσασ ταῦτα πείθεται·

προσεξῆψαν δὲ αὐτοῦ τὴν ὀργὴν καὶ αἱ μητέρεσ τῶν ὑπὸ Ἡρώδου πεφονευμένων· αὗται γὰρ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν ἐν τῷ ἱερῷ παρακαλοῦσαι τὸν βασιλέα καὶ τὸν δῆμον, ἵνα δίκην Ἡρώδησ ἐν τῷ συνεδρίῳ τῶν πεπραγμένων ὑπόσχῃ, διετέλουν. κινηθεὶσ οὖν ὑπὸ τούτων Ὑρκανὸσ Ἡρώδην ἐκάλει δικασόμενον ὑπὲρ ὧν διεβάλλετο.

ὁ δὲ ἧκεν τοῦ πατρὸσ αὐτῷ παραινέσαντοσ μὴ ὡσ ἰδιώτῃ μετὰ δ’ ἀσφαλείασ εἰσελθεῖν καὶ φυλακῆσ τῆσ περὶ τὸ σῶμα, τά τε κατὰ τὴν Γαλιλαίαν ὡσ ἐνόμισεν αὐτῷ συμφέρειν ἀσφαλίσασθαι. τοῦτον τὸν τρόπον ἁρμοσάμενοσ καὶ μετὰ στίφουσ ἀποχρῶντοσ αὐτῷ πρὸσ τὴν ὁδόν, ὡσ μήτε ἐπίφοβοσ Ὑρκανῷ δόξειε μετὰ μείζονοσ παραγενόμενοσ τάγματοσ μήτε γυμνὸσ καὶ ἀφύλακτοσ, ᾔει πρὸσ τὴν δίκην. Σέξστοσ μέντοι ὁ τῆσ Συρίασ ἡγεμὼν γράφει παρακαλῶν Ὑρκανὸν ἀπολῦσαι τὸν Ἡρώδην ἐκ τῆσ δίκησ καὶ προσαπειλῶν παρακούσαντι.

τῷ δ’ ἦν ἀφορμὴ τὸ παρὰ τοῦ Σέξστου γράμμα πρὸσ τὸ μηδὲν ἐκ τοῦ συνεδρίου παθόντα ἀπολῦσαι τὸν Ἡρώδην· ἠγάπα γὰρ αὐτὸν ὡσ υἱόν. καταστὰσ δὲ ἐν τῷ συνεδρίῳ μετὰ τοῦ σὺν αὐτῷ τάγματοσ Ἡρώδησ κατέπληξεν ἅπαντασ καὶ κατηγορεῖν ἐθάρρει τὸ λοιπὸν οὐδεὶσ τῶν πρὶν ἀφικέσθαι διαβαλλόντων, ἀλλ’ ἦν ἡσυχία καὶ τοῦ τί χρὴ ποιεῖν ἀπορία.

διακειμένων δ’ οὕτωσ εἷσ τισ Σαμαίασ ὄνομα, δίκαιοσ ἀνὴρ καὶ διὰ τοῦτο τοῦ δεδιέναι κρείττων, ἀναστὰσ εἶπεν·

"ἄνδρεσ σύνεδροι καὶ βασιλεῦ, εἰσ δίκην μὲν οὔτ’ αὐτὸσ οἶδά τινα τῶν πώποτε εἰσ ὑμᾶσ κεκλημένων οὕτω παραστάντα οὔτε ὑμᾶσ ἔχειν εἰπεῖν ὑπολαμβάνω, ἀλλὰ πᾶσ ὁστισδηποτοῦν ἀφῖκται εἰσ τὸ συνέδριον τοῦτο κριθησόμενοσ ταπεινὸσ παρίσταται καὶ σχήματι δεδοικότοσ καὶ ἔλεον θηρωμένου παρ’ ὑμῶν, κόμην τ’ ἐπιθρέψασ καὶ ἐσθῆτα μέλαιναν ἐνδεδυμένοσ. ὁ δὲ βέλτιστοσ Ἡρώδησ φόνου δίκην φεύγων καὶ ἐπ’ αἰτίᾳ τοιαύτῃ κεκλημένοσ ἕστηκε τὴν πορφύραν περικείμενοσ καὶ τὴν κεφαλὴν κεκοσμημένοσ τῇ συνθέσει τῆσ κόμησ καὶ περὶ αὐτὸν ἔχων ὁπλίτασ, ἵνα ἂν κατακρίνωμεν αὐτοῦ κατὰ τὸν νόμον, κτείνῃ μὲν ἡμᾶσ, αὐτὸν δὲ σώσῃ βιασάμενοσ τὸ δίκαιον.

ἀλλ’ Ἡρώδην μὲν ἐπὶ τούτοισ οὐκ ἂν μεμψαίμην, εἰ τὸ αὐτοῦ συμφέρον ποιεῖται περὶ πλείονοσ ἢ τὸ νόμιμον, ὑμᾶσ δὲ καὶ τὸν βασιλέα τοσαύτην ἄδειαν αὐτῷ παρασχόντασ.

ἴστε μέντοι τὸν θεὸν μέγαν, καὶ οὗτοσ, ὃν νῦν δι’ Ὑρκανὸν ἀπολῦσαι βούλεσθε, κολάσει ὑμᾶσ τε καὶ αὐτὸν τὸν βασιλέα. " διήμαρτεν δ’ οὐδὲν τῶν εἰρημένων. ὁ γὰρ Ἡρώδησ τὴν βασιλείαν παραλαβὼν πάντασ ἀπέκτεινεν τοὺσ ἐν τῷ συνεδρίῳ καὶ Ὑρκανὸν αὐτὸν χωρὶσ τοῦ Σαμαίου·

σφόδρα γὰρ αὐτὸν διὰ τὴν δικαιοσύνην ἐτίμησεν καὶ ὅτι τῆσ πόλεωσ μετὰ ταῦτα πολιορκουμένησ ὑπό τε Ἡρώδου καὶ Σοσσίου παρῄνεσεν τῷ δήμῳ δέξασθαι τὸν Ἡρώδην εἰπὼν διὰ τὰσ ἁμαρτίασ οὐ δύνασθαι διαφυγεῖν αὐτόν.

καὶ περὶ μὲν τούτων κατὰ χώραν ἐροῦμεν. Ὑρκανὸσ δὲ ὁρῶν ὡρμημένουσ πρὸσ τὴν ἀναίρεσιν τὴν Ἡρώδου τοὺσ ἐν τῷ συνεδρίῳ τὴν δίκην εἰσ ἄλλην ἡμέραν ἀνεβάλετο, καὶ πέμψασ κρύφα πρὸσ Ἡρώδην συνεβούλευσεν αὐτῷ φυγεῖν ἐκ τῆσ πόλεωσ·

οὕτω γὰρ τὸν κίνδυνον διαφεύξεσθαι. καὶ ὁ μὲν ἀνεχώρησεν εἰσ Δαμασκὸν ὡσ φεύγων τὸν βασιλέα, καὶ παραγενόμενοσ πρὸσ Σέξτον Καίσαρα καὶ τὰ κατ’ αὐτὸν ἀσφαλισάμενοσ οὕτωσ εἶχεν, ὡσ εἰ καλοῖτο πάλιν εἰσ τὸ συνέδριον ἐπὶ δίκην οὐχ ὑπακουσόμενοσ.

ἠγανάκτουν δὲ οἱ ἐν τῷ συνεδρίῳ καὶ τὸν Ὑρκανὸν ἐπειρῶντο διδάσκειν, ὅτι ταῦτα πάντα εἰή κατ’ αὐτοῦ.

τὸν δ’ οὐκ ἐλάνθανε μέν, πράττειν δ’ οὐδὲν εἶχεν ὑπὸ ἀνανδρίασ καὶ ἀνοίασ. Σέξστου δὲ ποιήσαντοσ Ἡρώδην στρατηγὸν κοίλησ Συρίασ, χρημάτων γὰρ αὐτῷ τοῦτο ἀπέδοτο, Ὑρκανὸσ ἦν ἐν φόβῳ, μὴ στρατεύσηται Ἡρώδησ ἐπ’ αὐτόν.

οὐ πολὺ δὲ τοῦ δέουσ ἐβράδυνεν, ἀλλ’ ἧκεν ἄγων ἐπ’ αὐτὸν Ἡρώδησ στρατιὰν ὀργιζόμενοσ τῆσ δίκησ αὐτῷ καὶ τοῦ κληθῆναι πρὸσ τὸ λόγον ὑποσχεῖν ἐν τῷ συνεδρίῳ. διεκώλυσαν δ’ αὐτὸν προσβαλεῖν τοῖσ Ιἑροσολύμοισ ὑπαντήσαντεσ ὅ τε πατὴρ Ἀντίπατροσ καὶ ὁ ἀδελφόσ, καὶ τὴν ὁρμὴν αὐτοῦ καταπαύσαντεσ καὶ παρακαλέσαντεσ ἔργῳ μὲν ἐγχειρεῖν μηδενί, καταπληξάμενον δὲ ἀπειλῇ μόνον μὴ χωρῆσαι περαιτέρω κατὰ τοῦ παρασχόντοσ αὐτῷ εἰσ τοῦτο παρελθεῖν τὸ ἀξίωμα.

ἠξίουν τε περὶ τοῦ κληθέντα ἐπὶ δίκην ἐλθεῖν ἀγανακτοῦντα μεμνῆσθαι καὶ τῆσ ἀφέσεωσ καὶ χάριν αὐτῆσ εἰδέναι καὶ μὴ πρὸσ μὲν τὸ σκυθρωπότερον ἀπαντᾶν, περὶ δὲ τῆσ σωτηρίασ ἀχαριστεῖν·

λογίζεσθαι δ’ ὡσ, εἰ καὶ πολέμου ῥοπὰσ βραβεύει τὸ θεῖον, πλέον ἐστὶ τῆσ στρατείασ τὸ ἄδικον, διὸ καὶ τὴν νίκην μὴ πάντῃ προσδοκᾶν μέλλοντα πολεμεῖν βασιλεῖ καὶ συντρόφῳ, καὶ πολλὰ μὲν εὐεργετήσαντι, μηδὲν δὲ χαλεπὸν αὐτὸν εἰργασμένῳ, περὶ δὲ ὧν ἐγκαλεῖ διὰ πονηροὺσ συμβούλουσ ἀλλὰ μὴ δι’ αὐτὸν ὑπόνοιαν αὐτῷ καὶ σκιὰν δυσκόλου τινὸσ παρεσχημένῳ.

πείθεται τούτοισ Ἡρώδησ ὑπολαβὼν εἰσ τὰσ ἐλπίδασ ἀποχρῆν αὐτῷ τὸ καὶ τὴν ἰσχὺν ἐπιδείξασθαι τῷ ἔθνει μόνον.

καὶ τὰ μὲν κατὰ τὴν Ιοὐδαίαν οὕτωσ εἶχεν. Καῖσαρ δ’ ἐλθὼν εἰσ Ῥώμην ἕτοιμοσ ἦν πλεῖν ἐπ’ Ἀφρικῆσ πολεμήσων Σκιπίωνι καὶ Κάτωνι, πέμψασ δ’ Ὑρκανὸσ πρὸσ αὐτὸν παρεκάλει βεβαιώσασθαι τὴν πρὸσ αὐτὸν φιλίαν καὶ συμμαχίαν.

ἔδοξεν δ’ ἀναγκαῖον εἶναί μοι πάσασ ἐκθέσθαι τὰσ γεγενημένασ Ῥωμαίοισ καὶ τοῖσ αὐτοκράτορσιν αὐτῶν τιμὰσ καὶ συμμαχίασ πρὸσ τὸ ἔθνοσ ἡμῶν, ἵνα μὴ λανθάνῃ τοὺσ ἄλλουσ ἅπαντασ, ὅτι καὶ οἱ τῆσ Ἀσίασ καὶ οἱ τῆσ Εὐρώπησ βασιλεῖσ διὰ σπουδῆσ ἔσχον ἡμᾶσ τήν τε ἀνδρείαν ἡμῶν καὶ τὴν πίστιν ἀγαπήσαντεσ.

ἐπεὶ δὲ πολλοὶ διὰ τὴν πρὸσ ἡμᾶσ δυσμένειαν ἀπιστοῦσι τοῖσ ὑπὸ Περσῶν καὶ Μακεδόνων ἀναγεγραμμένοισ περὶ ἡμῶν τῷ μηκέτ’ αὐτὰ πανταχοῦ μηδ’ ἐν τοῖσ δημοσίοισ ἀποκεῖσθαι τόποισ, ἀλλὰ παρ’ ἡμῖν τε αὐτοῖσ καί τισιν ἄλλοισ τῶν βαρβάρων, πρὸσ δὲ τὰ ὑπὸ Ῥωμαίων δόγματα οὐκ ἔστιν ἀντειπεῖν·

ἔν τε γὰρ δημοσίοισ ἀνάκειται τόποισ τῶν πόλεων καὶ ἔτι νῦν ἐν τῷ Καπετωλίῳ χαλκαῖσ στήλαισ ἐγγέγραπται, οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ Καῖσαρ Ιοὔλιοσ τοῖσ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ Ιοὐδαίοισ ποιήσασ χαλκῆν στήλην ἐδήλωσεν, ὅτι Ἀλεξανδρέων πολῖταί εἰσιν, ἐκ τούτων ποιήσομαι καὶ τὴν ἀπόδειξιν.

παραθήσομαι δὲ τὰ γενόμενα ὑπό τε τῆσ συγκλήτου δόγματα καὶ Ιοὐλίου Καίσαροσ πρόσ τε Ὑρκανὸν καὶ τὸ ἔθνοσ ἡμῶν.

Γάιοσ Ιοὔλιοσ Καῖσαρ αὐτοκράτωρ καὶ ἀρχιερεὺσ δικτάτωρ τὸ δεύτερον Σιδωνίων ἄρχουσιν βουλῇ δήμῳ χαίρειν.

εἰ ἔρρωσθε εὖ ἂν ἔχοι, κἀγὼ δὲ ἔρρωμαι σὺν τῷ στρατοπέδῳ. τῆσ γενομένησ ἀναγραφῆσ ἐν τῇ δέλτῳ πρὸσ Ὑρκανὸν υἱὸν Ἀλεξάνδρου ἀρχιερέα καὶ ἐθνάρχην Ιοὐδαίων πέπομφα ὑμῖν τὸ ἀντίγραφον, ἵν’ ἐν τοῖσ δημοσίοισ ὑμῶν ἀνακέηται γράμμασιν.

βούλομαι δὲ καὶ ἑλληνιστὶ καὶ ῥωμαϊστὶ ἐν δέλτῳ χαλκῇ τοῦτο ἀνατεθῆναι. ἔστιν δὴ τοῦτο·

Ιοὔλιοσ Καῖσαρ αὐτοκράτωρ τὸ δεύτερον καὶ ἀρχιερεὺσ μετὰ συμβουλίου γνώμησ ἐπέκρινα. διὰ ταύτασ τὰσ αἰτίασ Ὑρκανὸν Ἀλεξάνδρου καὶ τὰ τέκνα αὐτοῦ ἐθνάρχασ Ιοὐδαίων εἶναι ἀρχιερωσύνην τε Ιοὐδαίων διὰ παντὸσ ἔχειν κατὰ τὰ πάτρια ἔθη, εἶναί τε αὐτὸν καὶ τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ συμμάχουσ ἡμῖν ἔτι τε καὶ ἐν τοῖσ κατ’ ἄνδρα φίλοισ ἀριθμεῖσθαι, ὅσα τε κατὰ τοὺσ ἰδίουσ αὐτῶν νόμουσ ἐστὶν ἀρχιερατικὰ φιλάνθρωπα, ταῦτα κελεύω κατέχειν αὐτὸν καὶ τὰ τέκνα αὐτοῦ·

ἄν τε μεταξὺ γένηταί τισ ζήτησισ περὶ τῆσ Ιοὐδαίων ἀγωγῆσ, ἀρέσκει μοι κρίσιν γίνεσθαι [παρ’ αὐτοῖσ].

παραχειμασίαν δὲ ἢ χρήματα πράσσεσθαι οὐ δοκιμάζω. Γαί̈ου Καίσαροσ αὐτοκράτοροσ ὑπάτου δεδομένα συγκεχωρημένα προσκεκριμένα ἐστὶν οὕτωσ ἔχοντα.

ὅπωσ τὰ τέκνα αὐτοῦ τοῦ Ιοὐδαίων ἔθνουσ ἄρχῃ, καὶ τοὺσ δεδομένουσ τόπουσ καρπίζωνται, καὶ ὁ ἀρχιερεὺσ αὐτὸσ καὶ ἐθνάρχησ τῶν Ιοὐδαίων προϊστῆται τῶν ἀδικουμένων. πέμψαι δὲ πρὸσ Ὑρκανὸν τὸν Ἀλεξάνδρου υἱὸν ἀρχιερέα τῶν Ιοὐδαίων καὶ πρεσβευτὰσ τοὺσ περὶ φιλίασ καὶ συμμαχίασ διαλεξομένουσ·

ἀνατεθῆναι δὲ καὶ χαλκῆν δέλτον ταῦτα περιέχουσαν ἔν τε τῷ Καπετωλίῳ καὶ Σιδῶνι καὶ Τύρῳ καὶ ἐν Ἀσκάλωνι καὶ ἐν τοῖσ ναοῖσ ἐγκεχαραγμένην γράμμασιν Ῥωμαϊκοῖσ καὶ Ἑλληνικοῖσ. ὅπωσ τε τὸ δόγμα τοῦτο πᾶσι τοῖσ κατὰ τὴν πόλιν ταμίαισ καὶ τοῖσ τούτων ἡγουμένοισ εἴσ τε τοὺσ φίλουσ ἀνενέγκωσιν καὶ ξένια τοῖσ πρεσβευταῖσ παρασχεῖν καὶ τὰ διατάγματα διαπέμψαι πανταχοῦ.

Γάιοσ Καῖσαρ αὐτοκράτωρ δικτάτωρ ὕπατοσ τιμῆσ καὶ ἀρετῆσ καὶ φιλανθρωπίασ ἕνεκεν συνεχώρησεν ἐπὶ συμφέροντι καὶ τῇ συγκλήτῳ καὶ τῷ δήμῳ τῶν Ῥωμαίων Ὑρκανὸν Ἀλεξάνδρου υἱὸν καὶ τέκνα αὐτοῦ ἀρχιερεῖσ τε καὶ ἱερεῖσ Ιἑροσολύμων καὶ τοῦ ἔθνουσ εἶναι ἐπὶ τοῖσ δικαίοισ, οἷσ καὶ οἱ πρόγονοι αὐτῶν τὴν ἀρχιερωσύνην διακατέσχον.

Γάιοσ Καῖσαρ ὕπατοσ τὸ πέμπτον ἔκρινεν τούτουσ ἔχειν καὶ τειχίσαι τὴν Ιἑροσολυμιτῶν πόλιν, καὶ κατέχειν αὐτὴν Ὑρκανὸν Ἀλεξάνδρου ἀρχιερέα Ιοὐδαίων καὶ ἐθνάρχην ὡσ ἂν αὐτὸσ προαιρῆται.

ὅπωσ τε Ιοὐδαίοισ ἐν τῷ δευτέρῳ τῆσ μισθώσεωσ [ἔτει] τῆσ προσόδου κόρον ὑπεξέλωνται καὶ μήτε ἐργολαβῶσί τινεσ μήτε φόρουσ τοὺσ αὐτοὺσ τελῶσιν.

Γάιοσ Καῖσαρ αὐτοκράτωρ τὸ δεύτερον ἔστησεν κατ’ ἐνιαυτὸν ὅπωσ τελῶσιν ὑπὲρ τῆσ Ιἑροσολυμιτῶν πόλεωσ Ιὄππησ ὑπεξαιρουμένησ χωρὶσ τοῦ ἑβδόμου ἔτουσ, ὃν σαββατικὸν ἐνιαυτὸν προσαγορεύουσιν, ἐπεὶ ἐν αὐτῷ μήτε τὸν ἀπὸ τῶν δένδρων καρπὸν λαμβάνουσιν μήτε σπείρουσιν.

καὶ ἵνα ἐν Σιδῶνι τῷ δευτέρῳ ἔτει τὸν φόρον ἀποδιδῶσιν τὸ τέταρτον τῶν σπειρομένων, πρὸσ τούτοισ ἔτι καὶ Ὑρκανῷ καὶ τοῖσ τέκνοισ αὐτοῦ τὰσ δεκάτασ τελῶσιν, ἃσ ἐτέλουν καὶ τοῖσ προγόνοισ αὐτῶν.

καὶ ὅπωσ μηδεὶσ μήτε ἄρχων μήτε ἀντάρχων μήτε στρατηγὸσ ἢ πρεσβευτὴσ ἐν τοῖσ ὁρ́οισ τῶν Ιοὐδαίων ἀνιστὰσ συμμαχίαν καὶ στρατιώτασ ἐξῇ τούτῳ χρήματα εἰσπράττεσθαι ἢ εἰσ παραχειμασίαν ἢ ἄλλῳ τινὶ ὀνόματι, ἀλλ’ εἶναι πανταχόθεν ἀνεπηρεάστουσ.

ὅσα τε μετὰ ταῦτα ἔσχον ἢ ἐπρίαντο καὶ διακατέσχον καὶ ἐνεμήθησαν, ταῦτα πάντα αὐτοὺσ ἔχειν.

φόρουσ τε ὑπὲρ ταύτησ τῆσ πόλεωσ Ὑρκανὸν Ἀλεξάνδρου υἱὸν καὶ παῖδασ αὐτοῦ παρὰ τῶν τὴν γῆν νεμομένων χώρασ λιμένοσ ἐξαγωγίου κατ’ ἐνιαυτὸν Σιδῶνι μοδίουσ δισμυρίουσ χοε ὑπεξαιρουμένου τοῦ ἑβδόμου ἔτουσ, ὃν σαββατικὸν καλοῦσιν, καθ’ ὃν οὔτε ἀροῦσιν οὔτε τὸν ἀπὸ τῶν δένδρων καρπὸν λαμβάνουσιν.

τάσ τε κώμασ τὰσ ἐν τῷ μεγάλῳ πεδίῳ, ἃσ Ὑρκανὸσ καὶ οἱ πρόγονοι πρότερον αὐτοῦ διακατέσχον, ἀρέσκει τῇ συγκλήτῳ ταῦτα Ὑρκανὸν καὶ Ιοὐδαίουσ ἔχειν ἐπὶ τοῖσ δικαίοισ οἷσ καὶ πρότερον εἶχον.

μένειν δὲ καὶ τὰ ἀπ’ ἀρχῆσ δίκαια, ὅσα πρὸσ ἀλλήλουσ Ιοὐδαίοισ καὶ τοῖσ ἀρχιερεῦσιν καὶ ἱερεῦσιν ἦν τά τε φιλάνθρωπα ὅσα τε τοῦ δήμου ψηφισαμένου καὶ τῆσ συγκλήτου ἔσχον.

ἐπὶ τούτοισ τε τοῖσ δικαίοισ χρῆσθαι αὐτοῖσ ἐξεῖναι ἐν Λύδδοισ. τούσ τε τόπουσ καὶ χώραν καὶ ἐποίκια, ὅσα βασιλεῦσι Συρίασ καὶ Φοινίκησ συμμάχοισ οὖσι Ῥωμαίων κατὰ δωρεὰν ὑπῆρχε καρποῦσθαι, ταῦτα δοκιμάζει ἡ σύγκλητοσ Ὑρκανὸν τὸν ἐθνάρχην καὶ Ιοὐδαίουσ ἔχειν.

δεδόσθαι δὲ Ὑρκανῷ καὶ παισὶ τοῖσ αὐτοῦ καὶ πρεσβευταῖσ τοῖσ ὑπ’ αὐτοῦ πεμφθεῖσιν ἔν τε πυγμῇ μονομάχων καὶ θηρίων καθεζομένοισ μετὰ τῶν συγκλητικῶν θεωρεῖν αἰτησαμένουσ παρὰ δικτάτοροσ ἢ παρὰ ἱππάρχου παρελθεῖν εἰσ τὴν σύγκλητον εἰσάγωσιν καὶ τὰ ἀποκρίματα αὐτοῖσ ἀποδιδῶσιν ἐν ἡμέραισ δέκα ταῖσ ἁπάσαισ, ἀφ’ ἧσ ἂν τὸ δόγμα γένηται.

Γάιοσ Καῖσαρ αὐτοκράτωρ δικτάτωρ τὸ τέταρτον ὕπατόσ τε τὸ πέμπτον δικτάτωρ ἀποδεδειγμένοσ διὰ βίου λόγουσ ἐποιήσατο περὶ τῶν δικαίων τῶν Ὑρκανοῦ τοῦ Ἀλεξάνδρου ἀρχιερέωσ Ιοὐδαίων καὶ ἐθνάρχου τοιούτουσ·

[τῶν] πρὸ ἐμοῦ αὐτοκρατόρων ἐν ταῖσ ἐπαρχίαισ μαρτυρησάντων Ὑρκανῷ ἀρχιερεῖ Ιοὐδαίων καὶ Ιοὐδαίοισ ἐπί τε συγκλήτου καὶ δήμου Ῥωμαίων, εὐχαριστήσαντοσ δὲ καὶ τοῦ δήμου καὶ τῆσ συγκλήτου αὐτοῖσ, καλῶσ ἔχει καὶ ἡμᾶσ ἀπομνημονεύειν καὶ προνοεῖν, ὡσ Ὑρκανῷ καὶ τῷ ἔθνει τῶν Ιοὐδαίων καὶ τοῖσ Ὑρκανοῦ παισὶν ὑπὸ συγκλήτου καὶ δήμου Ῥωμαίων ἀξία τῆσ πρὸσ ἡμᾶσ εὐνοίασ αὐτῶν καὶ ὧν εὐεργέτησαν ἡμᾶσ χάρισ ἀνταποδοθῇ.

Ιοὔλιοσ Γάιοσ ὑιοσο στρατηγὸσ ὕπατοσ Ῥωμαίων Παριανῶν ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ χαίρειν.

ἐνέτυχόν μοι οἱ Ιοὐδαῖοι ἐν Δήλῳ καί τινεσ τῶν παροίκων Ιοὐδαίων παρόντων καὶ τῶν ὑμετέρων πρέσβεων καὶ ἐνεφάνισαν, ὡσ ὑμεῖσ ψηφίσματι κωλύετε αὐτοὺσ τοῖσ πατρίοισ ἔθεσι καὶ ἱεροῖσ χρῆσθαι. ἐμοὶ τοίνυν οὐκ ἀρέσκει κατὰ τῶν ἡμετέρων φίλων καὶ συμμάχων τοιαῦτα γίνεσθαι ψηφίσματα καὶ κωλύεσθαι αὐτοὺσ ζῆν κατὰ τὰ αὐτῶν ἔθη καὶ χρήματα εἰσ σύνδειπνα καὶ τὰ ἱερὰ εἰσφέρειν, τοῦτο ποιεῖν αὐτῶν μηδ’ ἐν Ῥώμῃ κεκωλυμένων.

καὶ γὰρ Γάιοσ Καῖσαρ ὁ ἡμέτεροσ στρατηγὸσ [καὶ] ὕπατοσ ἐν τῷ διατάγματι κωλύων θιάσουσ συνάγεσθαι κατὰ πόλιν μόνουσ τούτουσ οὐκ ἐκώλυσεν οὔτε χρήματα συνεισφέρειν οὔτε σύνδειπνα ποιεῖν.

ὁμοίωσ δὲ κἀγὼ τοὺσ ἄλλουσ θιάσουσ κωλύων τούτοισ μόνοισ ἐπιτρέπω κατὰ τὰ πάτρια ἔθη καὶ νόμιμα συνάγεσθαί τε καὶ ἑστιᾶσθαι.

καὶ ὑμᾶσ οὖν καλῶσ ἔχει, εἴ τι κατὰ τῶν ἡμετέρων φίλων καὶ συμμάχων ψήφισμα ἐποιήσατε, τοῦτο ἀκυρῶσαι διὰ τὴν περὶ ἡμᾶσ αὐτῶν ἀρετὴν καὶ εὔνοιαν. Μετὰ δὲ τὸν Γαί̈ου θάνατον Μᾶρκοσ Ἀντώνιοσ καὶ Πόπλιοσ Δολαβέλλασ ὕπατοι ὄντεσ τήν τε σύγκλητον συνήγαγον καὶ τοὺσ παρ’ Ὑρκανοῦ πρέσβεισ παραγαγόντεσ διελέχθησαν περὶ ὧν ἠξίουν καὶ φιλίαν πρὸσ αὐτοὺσ ἐποίησαν, καὶ πάντα συγχωρεῖν αὐτοῖσ ἡ σύγκλητοσ ἐψηφίσατο ὅσων τυγχάνειν ἐβούλοντο.

παρατέθειμαι δὲ καὶ τὸ δόγμα, ὅπωσ τὴν ἀπόδειξιν τῶν λεγομένων ἐγγύθεν ἔχωσιν οἱ ἀναγινώσκοντεσ τὴν πραγματείαν.

ἦν δὲ τοιοῦτον· Δόγμα συγκλήτου ἐκ τοῦ ταμιείου ἀντιγεγραμμένον ἐκ τῶν δέλτων τῶν δημοσίων τῶν ταμιευτικῶν Κοί̈ντω Ῥουτιλίω Κοί̈ντω Κορνηλίω ταμίαισ κατὰ πόλιν, δέλτῳ δευτέρᾳ καὶ ἐκ τῶν πρώτων πρώτῃ.

πρὸ τριῶν εἰδῶν Ἀπριλλίων ἐν τῷ ναῷ τῆσ Ὁμονοίασ. Πούπλιοσ Σέρριοσ Πόπλιοσ Δολοβέλλασ Μᾶρκοσ Ἀντώνιοσ ὕπατοι λόγουσ ἐποιήσαντο περὶ ὧν δόγματι συγκλήτου Γάιοσ Καῖσαρ ὑπὲρ Ιοὐδαίων ἔκρινεν καὶ εἰσ τὸ ταμιεῖον οὐκ ἔφθασεν ἀνενεχθῆναι, περὶ τούτων ἀρέσκει ἡμῖν γενέσθαι, ὡσ καὶ Ποπλίῳ Δολαβέλλᾳ καὶ Μάρκῳ Ἀντωνίῳ τοῖσ ὑπάτοισ ἔδοξεν, ἀνενεγκεῖν τε ταῦτα εἰσ δέλτουσ καὶ πρὸσ τοὺσ κατὰ πόλιν ταμίασ, ὅπωσ φροντίσωσιν καὶ αὐτοὶ εἰσ δέλτουσ ἀναθεῖναι διπτύχουσ.

ἐγένετο πρὸ πέντε εἰδῶν Φεβρουαρίων ἐν τῷ ναῷ τῆσ Ὁμονοίασ.

οἱ δὲ πρεσβεύοντεσ παρὰ Ὑρκανοῦ τοῦ ἀρχιερέωσ ἦσαν οὗτοι· Λυσίμαχοσ Παυσανίου Ἀλέξανδροσ Θεοδώρου Πάτροκλοσ Χαιρέου Ιωἄννησ Ὀνείου. Ἔπεμψεν δὲ τούτων Ὑρκανὸσ τῶν πρεσβευτῶν ἕνα καὶ πρὸσ Δολαβέλλαν τὸν τῆσ Ἀσίασ τότε ἡγεμόνα, παρακαλῶν ἀπολῦσαι τοὺσ Ιοὐδαίουσ τῆσ στρατείασ καὶ τὰ πάτρια τηρεῖν ἔθη καὶ κατὰ ταῦτα ζῆν ἐπιτρέπειν·

οὗ τυχεῖν αὐτῷ ῥᾳδίωσ ἐγένετο·

λαβὼν γὰρ ὁ Δολοβέλλασ τὰ παρὰ τοῦ Ὑρκανοῦ γράμματα, μηδὲ βουλευσάμενοσ ἐπιστέλλει τοῖσ κατὰ τὴν Ἀσίαν ἅπασιν γράψασ τῇ Ἐφεσίων πόλει πρωτευούσῃ τῆσ Ἀσίασ περὶ τῶν Ιοὐδαίων. ἡ δὲ ἐπιστολὴ τοῦτον περιεῖχεν τὸν τρόπον· Ἐπὶ πρυτάνεωσ Ἀρτέμωνοσ μηνὸσ Ληναιῶνοσ προτέρᾳ.

Δολοβέλλασ αὐτοκράτωρ Ἐφεσίων ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ χαίρειν. Ἀλέξανδροσ Θεοδώρου πρεσβευτὴσ Ὑρκανοῦ τοῦ Ἀλεξάνδρου υἱοῦ ἀρχιερέωσ καὶ ἐθνάρχου τῶν Ιοὐδαίων ἐνεφάνισέν μοι περὶ τοῦ μὴ δύνασθαι στρατεύεσθαι τοὺσ πολίτασ αὐτοῦ διὰ τὸ μήτε ὅπλα βαστάζειν δύνασθαι μήτε ὁδοιπορεῖν ἐν ταῖσ ἡμέραισ τῶν σαββάτων, μήτε τροφῶν τῶν πατρίων καὶ συνήθων κατὰ τούτουσ εὐπορεῖν.

ἐγώ τε οὖν αὐτοῖσ, καθὼσ καὶ οἱ πρὸ ἐμοῦ ἡγεμόνεσ, δίδωμι τὴν ἀστρατείαν καὶ συγχωρῶ χρῆσθαι τοῖσ πατρίοισ ἐθισμοῖσ ἱερῶν ἕνεκα καὶ ἁγίοισ συναγομένοισ, καθὼσ αὐτοῖσ νόμιμον, καὶ τῶν πρὸσ τὰσ θυσίασ ἀφαιρεμάτων, ὑμᾶσ τε βούλομαι ταῦτα γράψαι κατὰ πόλεισ.

Καὶ ταῦτα μὲν ὁ Δολαβέλλασ Ὑρκανοῦ πρεσβευσαμένου πρὸσ αὐτὸν ἐχαρίσατο τοῖσ ἡμετέροισ.

Λεύκιοσ δὲ Λέντλοσ ὕπατοσ εἶπεν· πολίτασ Ῥωμαίων Ιοὐδαίουσ ἱερὰ Ιοὐδαϊκὰ ἔχοντασ καὶ ποιοῦντασ ἐν Ἐφέσῳ πρὸ τοῦ βήματοσ δεισιδαιμονίασ ἕνεκα στρατείασ ἀπέλυσα πρὸ δώδεκα καλανδῶν Ὀκτωβρίων Λευκίω Λέντλω Γαί̈ω Μαρκέλλω ὑπάτοισ. παρῆσαν Τίτοσ Ἄμπιοσ Τίτου υἱὸσ Βάλβοσ Ὁρατία πρεσβευτήσ, Τίτοσ Τόνγιοσ Τίτου υἱὸσ Κροστομίνα, Κόιντοσ Καίσιοσ Κοί̈ντου, Τίτοσ Πομπήιοσ Τίτου Λογγῖνοσ, Γάιοσ Σερουίλιοσ Γαί̈ου υἱὸσ Τηρητίνα Βράκκοσ χιλίαρχοσ, Πόπλιοσ Κλούσιοσ Ποπλίου Ἐτωρία [Γάλλοσ], Γάιοσ Σέντιοσ Γαί̈ου υἱὸσ Σαβατίνα.

Τίτοσ Ἄμπιοσ Τίτου υἱὸσ Βάλβοσ πρεσβευτὴσ καὶ ἀντιστράτηγοσ Ἐφεσίων ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ χαίρειν.

Ιοὐδαίουσ τοὺσ ἐν τῇ Ἀσίᾳ Λεύκιοσ Λέντλοσ ὁ ὕπατοσ ἐμοῦ ἐντυχόντοσ ἀπέλυσεν τῆσ στρατείασ. αἰτησάμενοσ δὲ μετὰ ταῦτα καὶ παρὰ Φαννίου τοῦ ἀντιστρατήγου καὶ παρὰ Λευκίου Ἀντωνίου τοῦ ἀντιταμίου ἐπέτυχον ὑμᾶσ τε βούλομαι φροντίσαι, ἵνα μή τισ αὐτοῖσ διενοχλῇ. Ψήφισμα Δηλίων.

ἐπ’ ἄρχοντοσ Βοιωτοῦ μηνὸσ Θαργηλιῶνοσ εἰκοστῇ χρηματισμὸσ στρατηγῶν. Μᾶρκοσ Πείσων πρεσβευτὴσ ἐνδημῶν ἐν τῇ πόλει ἡμῶν ὁ καὶ τεταγμένοσ ἐπὶ τῆσ στρατολογίασ προσκαλεσάμενοσ ἡμᾶσ καὶ ἱκανοὺσ τῶν πολιτῶν προσέταξεν, ἵνα εἴ τινέσ εἰσιν Ιοὐδαῖοι πολῖται Ῥωμαίων τούτοισ μηδεὶσ ἐνοχλῇ περὶ στρατείασ, διὰ τὸ τὸν ὕπατον Λούκιον Κορνήλιον Λέντλον δεισιδαιμονίασ ἕνεκα ἀπολελυκέναι τοὺσ Ιοὐδαίουσ τῆσ στρατείασ. διὸ πείθεσθαι ἡμᾶσ δεῖ τῷ στρατηγῷ.

ὅμοια δὲ τούτοισ καὶ Σαρδιανοὶ περὶ ἡμῶν ἐψηφίσαντο. Γάιοσ Φάννιοσ Γαί̈ου υἱὸσ στρατηγὸσ ὕπατοσ Κῴων ἄρχουσι χαίρειν.

βούλομαι ὑμᾶσ εἰδέναι, ὅτι πρέσβεισ Ιοὐδαίων μοι προσῆλθον ἀξιοῦντεσ λαβεῖν τὰ συγκλήτου δόγματα τὰ περὶ αὐτῶν γεγονότα. ὑποτέτακται δὲ τὰ δεδογμένα. ὑμᾶσ οὖν θέλω φροντίσαι καὶ προνοῆσαι τῶν ἀνθρώπων κατὰ τὸ τῆσ συγκλήτου δόγμα, ὅπωσ διὰ τῆσ ὑμετέρασ χώρασ εἰσ τὴν οἰκείαν ἀσφαλῶσ ἀνακομισθῶσιν. Λεύκιοσ Λέντλοσ ὕπατοσ λέγει·

πολίτασ Ῥωμαίων Ιοὐδαίουσ, οἵτινέσ μοι ἱερὰ ἔχειν καὶ ποιεῖν Ιοὐδαϊκὰ ἐν Ἐφέσῳ ἐδόκουν, δεισιδαιμονίασ ἕνεκα ἀπέλυσα. τοῦτο ἐγένετο πρὸ δώδεκα καλανδῶν Κουιντιλίων. Λούκιοσ Ἀντώνιοσ Μάρκου υἱὸσ ἀντιταμίασ καὶ ἀντιστράτηγοσ Σαρδιανῶν ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ χαίρειν.

Ιοὐδαῖοι πολῖται ἡμέτεροι προσελθόντεσ μοι ἐπέδειξαν αὐτοὺσ σύνοδον ἔχειν ἰδίαν κατὰ τοὺσ πατρίουσ νόμουσ ἀπ’ ἀρχῆσ καὶ τόπον ἴδιον, ἐν ᾧ τά τε πράγματα καὶ τὰσ πρὸσ ἀλλήλουσ ἀντιλογίασ κρίνουσιν, τοῦτό τε αἰτησαμένοισ ἵν’ ἐξῇ ποιεῖν αὐτοῖσ τηρῆσαι καὶ ἐπιτρέψαι ἔκρινα. Μᾶρκοσ Πόπλιοσ σπιρίου υἱὸσ καὶ Μᾶρκοσ Μάρκου Ποπλίου υἱὸσ Λουκίου λέγουσιν.

Λέντλῳ τἀνθυπάτῳ προσελθόντεσ ἐδιδάξαμεν αὐτὸν περὶ ὧν Δοσίθεοσ Κλεοπατρίδου Ἀλεξανδρεὺσ λόγουσ ἐποιήσατο, ὅπωσ πολίτασ Ῥωμαίων Ιοὐδαίουσ ἱερὰ Ιοὐδαϊκὰ ποιεῖν εἰωθότασ, ἂν αὐτῷ φανῇ, δεισιδαιμονίασ ἕνεκα ἀπολύσῃ· καὶ ἀπέλυσε πρὸ δώδεκα καλανδῶν Κουιντιλίων Λευκίω Λέντλω Γαί̈ω Μαρκέλλω ὑπάτοισ.

Γάιοσ Τεύτιοσ Γαί̈ου Αἰμιλία χιλίαρχοσ, Σέξστοσ Ἀτίλιοσ Σέξστου υἱὸσ Αἰμιλία Σέσρανοσ, Γάιοσ Πομπήιοσ Γαί̈ου υἱὸσ Σαβατίνα, Τίτοσ Ἄμπιοσ Τίτου Μένανδροσ, Πόπλιοσ Σερουίλιοσ Ποπλίου υἱὸσ Στράβων, Λεύκιοσ Πάκκιοσ Λευκίου Κολλίνα Καπίτων, Αὖλοσ Φούριοσ Αὔλου υἱὸσ Τέρτιοσ, Ἄππιοσ Μηνᾶσ.

ἐπὶ τούτων ὁ Λέντλοσ δόγμα ἐξέθετο·

πολίτασ Ῥωμαίων Ιοὐδαίουσ, οἵτινεσ ἱερὰ Ιοὐδαϊκὰ ποιεῖν εἰώθασιν, ἐν Ἐφέσῳ πρὸ τοῦ βήματοσ δεισιδαιμονίασ ἕνεκα ἀπέλυσα. Λαοδικέων ἄρχοντεσ Γαί̈ῳ Ῥαβελλίῳ Γαί̈ου υἱῷ ὑπάτῳ χαίρειν.

Σώπατροσ Ὑρκανοῦ τοῦ ἀρχιερέωσ πρεσβευτὴσ ἀπέδωκεν ἡμῖν τὴν παρὰ σοῦ ἐπιστολήν, δι’ ἧσ ἐδήλου ἡμῖν παρὰ Ὑρκανοῦ τοῦ Ιοὐδαίων ἀρχιερέωσ ἐληλυθότασ τινὰσ γράμματα κομίσαι περὶ τοῦ ἔθνουσ αὐτῶν γεγραμμένα, ἵνα τά τε σάββατα αὐτοῖσ ἐξῇ ἄγειν καὶ τὰ λοιπὰ ἱερὰ ἐπιτελεῖν κατὰ τοὺσ πατρίουσ νόμουσ, ὅπωσ τε μηδεὶσ αὐτοῖσ ἐπιτάσσῃ διὰ τὸ φίλουσ αὐτοὺσ ἡμετέρουσ εἶναι καὶ συμμάχουσ, ἀδικήσῃ τε μηδὲ εἷσ αὐτοὺσ ἐν τῇ ἡμετέρᾳ ἐπαρχίᾳ, ὡσ Τραλλιανῶν τε ἀντειπόντων κατὰ πρόσωπον μὴ ἀρέσκεσθαι τοῖσ περὶ αὐτῶν δεδογμένοισ ἐπέταξασ ταῦτα οὕτωσ γίνεσθαι· παρακεκλῆσθαι δέ σε, ὥστε καὶ ἡμῖν γράψαι περὶ αὐτῶν.

ἡμεῖσ οὖν κατακολουθοῦντεσ τοῖσ ἐπεσταλμένοισ ὑπὸ σοῦ τήν τε ἐπιστολὴν τὴν ἀποδοθεῖσαν ἐδεξάμεθα καὶ κατεχωρίσαμεν εἰσ τὰ δημόσια ἡμῶν γράμματα καὶ περὶ τῶν ἄλλων ὧν ἐπέσταλκασ προνοήσομεν, ὥστε μηδὲν μεμφθῆναι.

Πόπλιοσ Σερουίλιοσ Ποπλίου υἱὸσ Γάλβασ ἀνθύπατοσ Μιλησίων ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ χαίρειν.

Πρύτανισ Ἑρμοῦ υἱὸσ πολίτησ ὑμέτεροσ προσελθών μοι ἐν Τράλλεσιν ἄγοντι τὴν ἀγόραιον ἐδήλου παρὰ τὴν ἡμετέραν γνώμην Ιοὐδαίοισ ὑμᾶσ προσφέρεσθαι καὶ κωλύειν αὐτοὺσ τά τε σάββατα ἄγειν καὶ τὰ ἱερὰ τὰ πάτρια τελεῖν καὶ τοὺσ καρποὺσ μεταχειρίζεσθαι, καθὼσ ἔθοσ ἐστὶν αὐτοῖσ, αὐτόν τε κατὰ τοὺσ νόμουσ εὐθυνκέναι τὸ [δίκαιον] ψήφισμα.

βούλομαι οὖν ὑμᾶσ εἰδέναι, ὅτι διακούσασ ἐγὼ λόγων ἐξ ἀντικαταστάσεωσ γενομένων ἐπέκρινα μὴ κωλύεσθαι Ιοὐδαίουσ τοῖσ αὐτῶν ἔθεσι χρῆσθαι.

Ψήφισμα Περγαμηνῶν.

ἐπὶ πρυτάνεωσ Κρατίππου μηνὸσ Δαισίου [πρώτῃ] γνώμη στρατηγῶν. ἵνα τε μηδεὶσ ἀτελὴσ ᾖ ἐκ τῆσ Ιοὐδαίων χώρασ ἢ τῶν λιμένων αὐτῶν ἐξάγων βασιλεὺσ ἢ δῆμοσ ἢ μόνοσ Πτολεμαῖοσ ὁ Ἀλεξανδρέων βασιλεὺσ διὰ τὸ εἶναι σύμμαχοσ ἡμέτεροσ καὶ φίλοσ, καὶ τὴν ἐν Ιὄππῃ φρουρὰν ἐκβαλεῖν, καθὼσ ἐδεήθησαν·

τῆσ βουλῆσ ἡμῶν Λούκιοσ Πέττιοσ ἀνὴρ καλὸσ καὶ ἀγαθὸσ προσέταξεν, ἵνα φροντίσωμεν ταῦτα οὕτωσ γενέσθαι, καθὼσ ἡ σύγκλητοσ ἐδογμάτισεν, προνοῆσαί τε τῆσ ἀσφαλοῦσ εἰσ οἶκον τῶν πρεσβευτῶν ἀνακομιδῆσ.

καὶ ὅτι κοινῇ πάντασ εὐεργετεῖ καὶ κατ’ ἰδίαν τοὺσ πρὸσ αὐτὸν ἀφικομένουσ, τά τε γράμματα εἰσ τὰ δημόσια ἡμῶν ἀπεθέμεθα καὶ αὐτοὶ πάντα ποιεῖν ὑπὲρ Ιοὐδαίων σύμμαχοι ὄντεσ Ῥωμαίων κατὰ τὸ τῆσ συγκλήτου δόγμα ἐψηφισάμεθα.

ὡσ ἀμοιβάσ τε τὰσ προσηκούσασ ἀποληψόμενον μεμνημένον τε ὡσ καὶ ἐν τοῖσ κατὰ Ἄβραμον καιροῖσ, ὃσ ἦν πάντων Ἑβραίων πατήρ, οἱ πρόγονοι ἡμῶν ἦσαν αὐτοῖσ φίλοι, καθὼσ καὶ ἐν τοῖσ δημοσίοισ εὑρίσκομεν γράμμασιν.

Ψήφισμα Ἁλικαρνασέων.

ἐπὶ ἱερέωσ Μέμνονοσ τοῦ Ἀριστείδου, κατὰ δὲ ποίησιν Εὐωνύμου, Ἀνθεστηριῶνοσ ἔδοξε τῷ δήμῳ εἰσηγησαμένου Μάρκου Ἀλεξάνδρου. ἐπεὶ [τὸ] πρὸσ τὸ θεῖον εὐσεβέσ τε καὶ ὅσιον ἐν ἅπαντι καιρῷ διὰ σπουδῆσ ἔχομεν κατακολουθοῦντεσ τῷ δήμῳ τῶν Ῥωμαίων πάντων ἀνθρώπων ὄντι εὐεργέτῃ καὶ οἷσ περὶ τῆσ Ιοὐδαίων φιλίασ καὶ συμμαχίασ πρὸσ τὴν πόλιν ἔγραψεν, ὅπωσ συντελῶνται αὐτοῖσ αἱ εἰσ τὸν θεὸν ἱεροποιίαι καὶ ἑορταὶ αἱ εἰθισμέναι καὶ σύνοδοι, δεδόχθαι καὶ ἡμῖν Ιοὐδαίων τοὺσ βουλομένουσ ἄνδρασ τε καὶ γυναῖκασ τά τε σάββατα ἄγειν καὶ τὰ ἱερὰ συντελεῖν κατὰ τοὺσ Ιοὐδαίων νόμουσ καὶ τὰσ προσευχὰσ ποιεῖσθαι πρὸσ τῇ θαλάττῃ κατὰ τὸ πάτριον ἔθοσ.

ἂν δέ τισ κωλύσῃ ἢ ἄρχων ἢ ἰδιώτησ, τῷδε τῷ ζημιώματι ὑπεύθυνοσ ἔστω καὶ ὀφειλέτω τῇ πόλει.

Ψήφισμα Σαρδιανῶν.

ἔδοξε τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ στρατηγῶν εἰσηγησαμένων. ἀποκαθισταμένων αὐτοῖσ τῶν νόμων καὶ τῆσ ἐλευθερίασ ὑπὸ τῆσ συγκλήτου καὶ τοῦ δήμου τοῦ Ῥωμαίων ἵνα κατὰ τὰ νομιζόμενα ἔθη συνάγωνται καὶ πολιτεύωνται καὶ διαδικάζωνται πρὸσ αὑτούσ, δοθῇ τε καὶ τόποσ αὐτοῖσ, εἰσ ὃν συλλεγόμενοι μετὰ γυναικῶν καὶ τέκνων ἐπιτελοῦσιν τὰσ πατρίουσ εὐχὰσ καὶ θυσίασ τῷ θεῷ·

δεδόχθαι τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ συγκεχωρῆσθαι αὐτοῖσ συνερχομένοισ ἐν ταῖσ ἀποδεδειγμέναισ ἡμέραισ πράσσειν τὰ κατὰ τοὺσ αὐτῶν νόμουσ, ἀφορισθῆναι δ’ αὐτοῖσ καὶ τόπον ὑπὸ τῶν στρατηγῶν εἰσ οἰκοδομίαν καὶ οἴκησιν αὐτῶν, ὃν ἂν ὑπολάβωσιν πρὸσ τοῦτ’ ἐπιτήδειον εἶναι, ὅπωσ τε τοῖσ τῆσ πόλεωσ ἀγορανόμοισ ἐπιμελὲσ ᾖ καὶ τὰ ἐκείνοισ πρὸσ τροφὴν ἐπιτήδεια ποιεῖν εἰσάγεσθαι.

Ψήφισμα Ἐφεσίων.

ἐπὶ πρυτάνεωσ Μηνοφίλου μηνὸσ Ἀρτεμισίου τῇ προτέρᾳ ἔδοξε τῷ δήμῳ, Νικάνωρ Εὐφήμου εἶπεν εἰσηγησαμένων τῶν στρατηγῶν. ὁ στρατηγὸσ συνεχώρησεν, δεδόχθαι τῷ δήμῳ, τοῦ πράγματοσ Ῥωμαίοισ ἀνήκοντοσ, μηδένα κωλύεσθαι παρατηρεῖν τὴν τῶν σαββάτων ἡμέραν μηδὲ πράττεσθαι ἐπιτίμιον, ἐπιτετράφθαι δ’ αὐτοῖσ πάντα ποιεῖν κατὰ τοὺσ ἰδίουσ αὐτῶν νόμουσ.

Πολλὰ μὲν οὖν ἐστιν καὶ ἄλλα τοιαῦτα τῇ συγκλήτῳ καὶ τοῖσ αὐτοκράτορσι τοῖσ Ῥωμαίων δόγματα πρὸσ Ὑρκανὸν καὶ τὸ ἔθνοσ ἡμῶν γεγενημένα καὶ πόλεσιν ψηφίσματα καὶ γράμματα πρὸσ τὰσ περὶ τῶν ἡμετέρων δικαίων ἐπιστολὰσ ἀντιπεφωνημένα τοῖσ ἡγεμόσιν, περὶ ὧν ἁπάντων ἐξ ὧν παρατεθείμεθα πιστεύειν τοῖσ ἀναγνωσομένοισ οὐ βασκάνωσ ἡμῶν τὴν γραφὴν πάρεστιν.

ἐπεὶ γὰρ ἐναργῆ καὶ βλεπόμενα τεκμήρια παρεχόμεθα τῆσ πρὸσ Ῥωμαίουσ ἡμῖν φιλίασ γενομένησ ἐπιδεικνύντεσ αὐτὰ χαλκαῖσ στήλαισ καὶ δέλτοισ ἐν τῷ Καπετωλίῳ μέχρι νῦν διαμένοντα καὶ διαμενοῦντα, τὴν μὲν πάντων παράθεσιν ὡσ περιττήν τε ἅμα καὶ ἀτερπῆ παρῃτησάμην, οὐδένα δ’ οὕτωσ ἡγησάμην σκαιόν, ὃσ οὐχὶ καὶ περὶ τῆσ Ῥωμαίων ἡμῖν πιστεύσει φιλανθρωπίασ, ὅτι ταύτην καὶ διὰ πλειόνων ἐπεδείξαντο πρὸσ ἡμᾶσ δογμάτων, καὶ ἡμᾶσ οὐχ ὑπολήψεται περὶ ὧν εἶναί φαμεν ἀληθεύειν ἐξ ὧν ἐπεδείξαμεν.

τὴν μὲν οὖν πρὸσ Ῥωμαίουσ φιλίαν καὶ συμμαχίαν κατ’ ἐκείνουσ τοὺσ καιροὺσ γενομένην δεδηλώκαμεν.

Συνέβη δ’ ὑπὸ τὸν αὐτὸν καιρὸν ταραχθῆναι τὰ κατὰ τὴν Συρίαν ἐξ αἰτίασ τοιαύτησ·

Βάσσοσ Καικίλιοσ εἷσ τῶν τὰ Πομπηίου φρονούντων ἐπιβουλὴν συνθεὶσ ἐπὶ Σέξστον Καίσαρα κτείνει μὲν ἐκεῖνον, αὐτὸσ δὲ τὸ στράτευμα αὐτοῦ παραλαβὼν ἐκράτει τῶν πραγμάτων, πόλεμόσ τε μέγασ περὶ τὴν Ἀπάμειαν συνέστη τῶν Καίσαροσ στρατηγῶν ἐπ’ αὐτὸν ἐλθόντων μετά τε ἱππέων καὶ πεζῆσ δυνάμεωσ. τούτοισ δὲ καὶ Ἀντίπατροσ συμμαχίαν ἔπεμψεν μετὰ τῶν τέκνων κατὰ μνήμην ὧν εὐεργετήθησαν ὑπὸ Καίσαροσ καὶ διὰ τοῦτο τιμωρεῖν αὐτῷ καὶ δίκην παρὰ τοῦ πεφονευκότοσ εἰσπράξασθαι δίκαιον ἡγούμενοσ.

χρονιζομένου δὲ τοῦ πολέμου Μοῦρκοσ μὲν ἦλθεν ἐκ Ῥώμησ εἰσ τὴν ἀρχὴν τὴν Σέξστου, Καῖσαρ δ’ ὑπὸ τῶν περὶ Κάσσιον καὶ Βροῦτον ἐν τῷ βουλευτηρίῳ κτείνεται κατασχὼν τὴν ἀρχὴν ἔτη τρία καὶ μῆνασ ἕξ.

τοῦτο μὲν οὖν καὶ ἐν ἄλλοισ δεδήλωται. Τοῦ δ’ ἐπὶ τῷ Καίσαροσ θανάτῳ πολέμου συνερρωγότοσ καὶ τῶν ἐν τέλει πάντων ἐπὶ στρατιᾶσ συλλογὴν ἄλλου ἄλλῃ διεσπαρμένων, ἀφικνεῖται Κάσσιοσ εἰσ Συρίαν παραληψόμενοσ τὰ περὶ τὴν Ἀπάμειαν στρατόπεδα·

καὶ λύσασ τὴν πολιορκίαν ἀμφοτέρουσ προσάγεται τόν τε Βάσσον καὶ τὸν Μοῦρκον τάσ τε πόλεισ ἐπερχόμενοσ ὅπλα τε καὶ στρατιώτασ συνήθροιζεν καὶ φόρουσ αὐταῖσ μεγάλουσ ἐπετίθει·

μάλιστα δὲ τὴν Ιοὐδαίαν ἐκάκωσεν ἑπτακόσια τάλαντα ἀργυρίου πραττόμενοσ. Ἀντίπατροσ δ’ ὁρῶν ἐν μεγάλῳ φόβῳ καὶ ταραχῇ τὰ πράγματα μερίζει τὴν τῶν χρημάτων εἴσπραξιν καὶ ἑκατέρῳ τῶν υἱῶν συνάγειν δίδωσιν τὰ μὲν Μαλίχῳ κακοήθωσ πρὸσ αὐτὸν διακειμένῳ, τὰ δὲ ἄλλοισ προσέταξεν εἰσπράττεσθαι.

καὶ πρῶτοσ Ἡρώδησ ἀπὸ τῆσ Γαλιλαίασ εἰσπραξάμενοσ ὅσα ἦν αὐτῷ προστεταγμένα φίλοσ ἦν εἰσ τὰ μάλιστα Κασσίῳ·

σῶφρον γὰρ ἔδοξεν αὐτῷ Ῥωμαίουσ ἤδη θεραπεύειν καὶ τὴν παρ’ αὐτῶν κατασκευάζειν εὔνοιαν ἐκ τῶν ἀλλοτρίων πόνων. ἐπιπράσκοντο δ’ αὔτανδροι οἱ τῶν ἄλλων [πόλεων] ἐπιμεληταί, καὶ τέσσαρασ πόλεισ ἐξηνδραπόδισε τότε Κάσσιοσ, ὧν ἦσαν αἱ δυνατώταται Γόφνα τε καὶ Ἀμμαοῦσ, πρὸσ ταύταισ δὲ Λύδδα καὶ Θάμνα.

ἐπεξῆλθε δ’ ἂν ὑπ’ ὀργῆσ Κάσσιοσ ὥστε καὶ Μάλιχον ἀνελεῖν, ὡρ́μητο γὰρ ἐπ’ αὐτόν, εἰ μὴ Ὑρκανὸσ δι’ Ἀντιπάτρου ἑκατὸν τάλαντα ἐκ τῶν ἰδίων αὐτῷ πέμψασ ἐπέσχε τῆσ ὁρμῆσ.

Ἐπεὶ δὲ Κάσσιοσ ἐκ τῆσ Ιοὐδαίασ ἀπῆρεν, Μάλιχοσ ἐπεβούλευσεν Ἀντιπάτρῳ τὴν τούτου τελευτὴν ἀσφάλειαν Ὑρκανοῦ τῆσ ἀρχῆσ εἶναι νομίζων.

οὐ μὴν ἔλαθεν τὸν Ἀντίπατρον ταῦτα φρονῶν, ἀλλ’ αἰσθόμενοσ γὰρ ἐκεῖνοσ ἐχώρει πέραν Ιὀρδάνου καὶ στρατὸν Ἀράβιον ἅμα καὶ ἐγχώριον συνήθροιζεν. καὶ συνέβησαν Μούρκου κατὰ Συρίαν στρατηγοῦντοσ, ὃσ αἰσθόμενοσ νεωτεροποιοῦντα τὰ κατὰ τὴν Ιοὐδαίαν τὸν Μάλιχον ἦλθε μὲν ὡσ παρὰ μικρὸν αὐτὸν ἀνελεῖν, Ἀντιπάτρου δὲ παρακαλέσαντοσ περιέσωσεν.

Ἦν δὲ ἄρα φονέα περισώσασ Ἀντίπατροσ αὐτοῦ τὸν Μάλιχον·

Κάσσιοσ μὲν γὰρ καὶ Μοῦρκοσ στρατὸν ἀθροίζοντεσ τὴν ἐπιμέλειαν ἅπασαν ἐνεχείρισαν Ἡρώδῃ καὶ στρατηγὸν αὐτὸν κοίλησ Συρίασ ἐποίησαν πλοῖα δόντεσ καὶ δύναμιν ἱππικήν τε καὶ πεζικήν, ὑποσχόμενοί τε καὶ βασιλέα τῆσ Ιοὐδαίασ ἀναδείξειν μετὰ τὸν πόλεμον· συνειστήκει γὰρ τότε πρόσ τε Ἀντώνιον καὶ τὸν νέον Καίσαρα. Μάλιχοσ δὲ δείσασ τότε μάλιστα τὸν Ἀντίπατρον ἐκποδὼν ἐποιεῖτο, καὶ πείσασ ἀργυρίῳ τὸν Ὑρκανοῦ οἰνοχόον, παρ’ ᾧ ἑκάτεροι εἱστιῶντο, φαρμάκῳ κτείνει τὸν ἄνδρα, καὶ ὁπλίτασ ἔχων εὐτρέπιζεν τὰ κατὰ τὴν πόλιν.

γνόντων δὲ τὴν ἐπιβουλὴν τὴν κατὰ τοῦ πατρὸσ Ἡρώδου καὶ Φασαήλου καὶ χαλεπῶσ ἐχόντων, ἠρνεῖτο πάλιν ὁ Μάλιχοσ καὶ ἔξαρνοσ ἦν τοῦ φόνου.

καὶ Ἀντίπατροσ μὲν εὐσεβείᾳ τε καὶ δικαιοσύνῃ διενεγκὼν καὶ τῇ περὶ τὴν πατρίδα σπουδῇ τοῦτον ἐτελεύτησεν τὸν τρόπον.

τῶν δὲ παίδων αὐτοῦ Ἡρώδησ μὲν εὐθὺσ ἔγνω τιμωρεῖν τῷ πατρὶ μετὰ στρατιᾶσ ἐπὶ Μάλιχον ἐλθών. Φασαήλῳ δὲ τῷ πρεσβυτέρῳ δόλῳ μᾶλλον ἐδόκει περιγίνεσθαι τἀνδρόσ, μὴ πολέμου κατάρχειν νομισθῶσιν ἐμφυλίου. τήν τε οὖν ἀπολογίαν τὴν Μαλίχου προσδέχεται καὶ πιστεύειν ὑποκρίνεται μηδὲν αὐτὸν περὶ τὸν Ἀντιπάτρου θάνατον κακουργῆσαι, τάφον τε ἐκόσμει τῷ πατρί.

καὶ παραγενόμενοσ Ἡρώδησ εἰσ Σαμάρειαν καὶ καταλαβὼν αὐτὴν κεκακωμένην ἀνεκτᾶτο καὶ τὰ νείκη διέλυε τοῖσ ἀνθρώποισ. Μετ’ οὐ πολὺ δ’ ἐνστάσησ τῆσ ἐν Ιἑροσολύμοισ ἑορτῆσ παρεγίνετο σὺν τοῖσ στρατιώταισ εἰσ τὴν πόλιν, καὶ δείσασ ὁ Μάλιχοσ ἀνέπεισεν Ὑρκανὸν μὴ ἐπιτρέπειν αὐτῷ εἰσιέναι.

καὶ πείθεται μὲν Ὑρκανόσ, προβέβλητο δὲ αἰτίαν τῆσ ἀποκωλύσεωσ τὸ μὴ δεῖν ὄχλον ἀλλοδαπὸν ἁγνεύοντοσ εἰσδέχεσθαι τοῦ πλήθουσ. ὀλίγον δὲ φροντίσασ Ἡρώδησ τῶν ἀγγέλων νύκτωρ εἴσεισιν εἰσ τὴν πόλιν καὶ φοβερὸσ ἦν τῷ Μαλίχῳ, ὁ δ’ οὐκ ἀνίησιν τὴν ὑπόκρισιν, ἀλλ’ ἐδάκρυεν τὸν Ἀντίπατρον καὶ ἀνεκαλεῖτο φανερῶσ ὡσ φίλοσ, κρύφα δὲ φυλακὴν τοῦ σώματοσ ἐποιεῖτο.

ἔδοξε δὲ καὶ τοῖσ περὶ Ἡρώδην μὴ ἀπελέγχειν αὐτοῦ τὴν προσποίησιν, ἀλλὰ καὶ αὐτοὺσ εἰσ τὸ ἀνύποπτον ἀντιφιλοφρονεῖσθαι τὸν Μάλιχον.

Κασσίῳ μέντοι περὶ τῆσ τελευτῆσ τοῦ πατρὸσ Ἡρώδησ ἐπέστελλεν, κἀκεῖνοσ εἰδώσ, οἱο͂σ εἰή τὸν τρόπον Μάλιχοσ, ἀντεπιστέλλει τιμωρεῖν τῷ πατρί, καὶ λάθρα διαπέμπει πρὸσ τοὺσ ἐν Τύρῳ χιλιάρχουσ κελεύων αὐτοὺσ συμπράττειν Ἡρώδῃ δίκαια μέλλοντι πράξειν.

ὁ δὲ περὶ Τύρον τῆσ Φοινίκησ ὑπιδόμενοσ τὸ πρᾶγμα μειζόνων ἐφήπτετο, καὶ τοῦ παιδὸσ αὐτῷ ὁμηρεύοντοσ ἐν Τύρῳ παρελθὼν εἰσ τὴν πόλιν ἔγνω τοῦτόν τε ὑπεκκλέψαι καὶ εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν ἀπαίρειν σπεύδοντοσ ἐπ’ Ἀντώνιον Κασσίου τό τε ἔθνοσ ἀποστήσασ αὐτὸσ τὴν ἀρχὴν κατέχειν.

τοῖσ δὲ βεβουλευμένοισ ὅ τε δαίμων ἀντέπραξεν καὶ δεινὸσ ὢν Ἡρώδησ τὴν προαίρεσιν αὐτοῦ κατανοῆσαι, ὃσ προεισπέμψασ θεράποντα τῷ μὲν δοκεῖν ἐπὶ δείπνου παρασκευήν, καὶ γὰρ ἑστιάσειν αὐτοὺσ ἅπαντασ προειρήκει, ταῖσ δ’ ἀληθείαισ πρὸσ τοὺσ χιλιάρχουσ, ἐξελθεῖν ἐπὶ Μάλιχον πείθει μετὰ ξιφιδίων.

οἱ δ’ ἐπεξελθόντεσ καὶ πλησίον τῆσ πόλεωσ αὐτῷ περιτυχόντεσ ἐπὶ τοῦ αἰγιαλοῦ κατακεντοῦσι τὸν ἄνδρα.

Ὑρκανὸσ μὲν οὖν ὑπ’ ἐκπλήξεωσ τοῦ γεγονότοσ εἰσ ἀφωνίαν ἐτράπη, μόλισ δ’ ἀνενεγκὼν ἐπυνθάνετο τῶν περὶ Ἡρώδην, ὅ τι ποτε εἰή τὸ γεγενημένον καὶ τίσ ὁ Μάλιχον ἀνῃρηκώσ. εἰπόντων δὲ Κάσσιον τοῦτο προστάξαι, ἐπῄνεσεν τὸ ἔργον, πονηρὸν γὰρ εἶναι πάνυ καὶ τῆσ πατρίδοσ ἐπίβουλον.

καὶ Μάλιχοσ μὲν ταύτην ὑπὲρ τῆσ εἰσ Ἀντίπατρον παρανομίασ δίκην ἐξέτισεν. Κασσίου δ’ ἐκ Συρίασ ἀπάραντοσ ταραχὴ γίνεται κατὰ τὴν Ιοὐδαίαν·

Ἔλιξ γὰρ ὑπολειφθεὶσ ἐν Ιἑροσολύμοισ μετὰ στρατιᾶσ ὡρ́μησεν ἐπὶ Φασάηλον ὅ τε δῆμοσ ἔνοπλοσ ἦν. Ἡρώδησ δὲ παρὰ Φάβιον ἐπορεύετο ἐν Δαμασκῷ στρατηγοῦντα, καὶ βουλόμενοσ προσδραμεῖν πρὸσ τὸν ἀδελφὸν ὑπὸ νόσου κωλύεται, ἑώσ οὗ Φασάηλοσ δι’ αὐτοῦ κρείττων Ἔλικοσ γενόμενοσ κατακλείει μὲν αὐτὸν εἰσ πύργον, εἶτα δὲ ὑπόσπονδον ἀφίησιν, τόν τε Ὑρκανὸν ἐμέμφετο πολλὰ μὲν εὖ παθόντα ὑπ’ αὐτῶν συμπράττοντα δὲ τοῖσ ἐχθροῖσ.

ὁ γὰρ ἀδελφὸσ Μαλίχου τότε ἀποστήσασ οὐκ ὀλίγα χωρία ἐφρούρει καὶ Μάσαδαν τὸ πάντων ἐρυμνότατον.

ἐπὶ μὲν οὖν τοῦτον ῥαί̈σασ Ἡρώδησ ἐκ τῆσ νόσου παραγίνεται καὶ ἀφελόμενοσ αὐτοῦ πάντα ὅσα εἶχεν χωρία ὑπόσπονδον ἀπέλυσεν. Ἀντίγονον δὲ τὸν Ἀριστοβούλου στρατιὰν ἀθροίσαντα καὶ Φάβιον τεθεραπευκότα χρήμασιν κατῆγεν Πτολεμαῖοσ ὁ Μενναίου διὰ τὸ κήδευμα.

συνεμάχει δ’ αὐτῷ καὶ Μαρίων, ὃν Τυρίων καταλελοίπει τύραννον Κάσσιοσ· τυραννίσι γὰρ διαλαβὼν τὴν Συρίαν οὗτοσ ὁ ἀνὴρ ἐφρούρησεν. ὁ δὲ Μαρίων καὶ εἰσ τὴν Γαλιλαίαν ὅμορον οὖσαν ἐνέβαλεν καὶ τρία καταλαβὼν ἐρύματα διὰ φρουρᾶσ εἶχεν.

ἐλθὼν δὲ καὶ ἐπὶ τοῦτον Ἡρώδησ ἅπαντα μὲν αὐτὸν ἀφείλετο, τοὺσ δὲ Τυρίων φρουροὺσ φιλανθρώπωσ ἀπέλυσεν ἔστιν οἷσ καὶ δωρεὰσ δοὺσ διὰ τὸ πρὸσ τὴν πόλιν εὔνουν. ταῦτα διαπραξάμενοσ ὑπήντησεν Ἀντιγόνῳ καὶ μάχην αὐτῷ συνάψασ νικᾷ καὶ ὅσον οὔπω τῶν ἄκρων ἐπιβάντα τῆσ Ιοὐδαίασ ἐξέωσεν.

εἰσ Ιἑροσόλυμα δὲ παραγενόμενον στεφάνοισ ἀνέδουν Ὑρκανόσ τε καὶ ὁ δῆμοσ. ἐγεγάμβρευτο δ’ ἤδη καθ’ ὁμολογίαν τῷ Ὑρκανοῦ γένει καὶ διὰ τοῦτο μᾶλλον αὐτοῦ προειστήκει μέλλων ἄγεσθαι τὴν Ἀλεξάνδρου τοῦ Ἀριστοβούλου θυγατέρα, Ὑρκανοῦ δὲ θυγατριδῆν, ἐξ ἧσ πατὴρ μὲν γίνεται τριῶν ἀρρένων, δύο δὲ θηλειῶν.

ἦκτο δὲ πρότερον καὶ γυναῖκα δημότιν Δῶριν ὄνομα ἐκ τοῦ ἔθνουσ, ἐξ ἧσ αὐτῷ πρεσβύτατοσ γίνεται Ἀντίπατροσ. Κάσσιον μὲν οὖν χειροῦνται Ἀντώνιόσ τε καὶ Καῖσαρ περὶ Φιλίππουσ, ὡσ καὶ παρ’ ἄλλοισ δεδήλωται.

μετὰ δὲ τὴν νίκην Καῖσαρ μὲν ἐπ’ Ἰταλίασ ἐχώρει, Ἀντώνιοσ δὲ εἰσ τὴν Ἀσίαν ἀπῆρεν· γενομένῳ δὲ ἐν τῇ Βιθυνίᾳ αἱ πανταχόθεν ἀπήντων πρεσβεῖαι. παρῆσαν δὲ καὶ Ιοὐδαίων οἱ ἐν τέλει κατηγοροῦντεσ τῶν περὶ Φασάηλον καὶ Ἡρώδην, πρόσχημα μὲν εἶναι λέγοντεσ τῆσ βασιλείασ Ὑρκανόν, τούτουσ δὲ τὴν πᾶσαν ἔχειν ἐξουσίαν.

Ἡρώδην δὲ Ἀντώνιοσ διὰ πολλῆσ εἶχε τιμῆσ ἐλθόντα πρὸσ αὐτὸν ἐπὶ ἀπολογίᾳ τῶν κατηγορούντων, καὶ διὰ τοῦτο συνέβη μηδὲ λόγου τυχεῖν τοὺσ ἀντιστασιώτασ·

διεπέπρακτο δὲ τοῦτο χρήμασιν Ἡρώδησ παρ’ Ἀντωνίου. ἐπεὶ δ’ εἰσ Ἔφεσον ἧκεν Ἀντώνιοσ, ἔπεμψεν Ὑρκανὸσ ὁ ἀρχιερεὺσ καὶ τὸ ἔθνοσ τὸ ἡμέτερον πρεσβείαν πρὸσ αὐτὸν στέφανόν τε κομίζουσαν χρυσοῦν καὶ παρακαλοῦσαν τοὺσ αἰχμαλωτισθέντασ ὑπὸ Κασσίου Ιοὐδαίουσ οὐ νόμῳ πολέμου γράψαντα τοῖσ κατὰ τὰσ ἐπαρχίασ ἐλευθέρουσ ἀπολῦσαι καὶ τὴν χώραν, ἣν ἐν τοῖσ Κασσίου καιροῖσ ἀφῃρέθησαν, ἀποδοῦναι.

ταῦτα κρίνασ Ἀντώνιοσ ἀξιοῦν δίκαια τοὺσ Ιοὐδαίουσ παραχρῆμα ἔγραψεν Ὑρκανῷ καὶ τοῖσ Ιοὐδαίοισ, ἐπέστειλεν δὲ καὶ τοῖσ Τυρίοισ καὶ διάταγμα ἔπεμπε περιέχον ταῦτα.

Μᾶρκοσ Ἀντώνιοσ αὐτοκράτωρ Ὑρκανῷ ἀρχιερεῖ καὶ ἐθνάρχῃ καὶ τῷ Ιοὐδαίων ἔθνει χαίρειν.

εἰ ἔρρωσθε, εὖ ἂν ἔχοι, ἔρρωμαι δὲ καὶ αὐτὸσ μετὰ τοῦ στρατεύματοσ. Λυσίμαχοσ Παυσανίου καὶ Ιὤσηποσ Μενναίου καὶ Ἀλέξανδροσ Θεοδώρου πρεσβευταὶ ἐν Ἐφέσῳ μοι συντυχόντεσ τήν τε ἔμπροσθεν ἐν Ῥώμῃ τελεσθεῖσαν αὐτοῖσ πρεσβείαν ἀνενεώσαντο καὶ τὴν νῦν ὑπὲρ σοῦ καὶ τοῦ ἔθνουσ σπουδαίωσ διέθεντο, ἣν ἔχεισ εὔνοιαν πρὸσ ἡμᾶσ ἐμφανίσαντεσ.

ἴδιον ἥγημαι καταδραμόντων δὲ τὴν Ἀσίαν ἅπασαν τῶν ἐναντιωθέντων ἡμῖν τε καὶ τῷ δήμῳ τῶν Ῥωμαίων καὶ μήτε πόλεων μήτε ἡρῴων ἀποσχομένων μήτε ὁρ́κουσ οὓσ ἐποιήσαντο φυλαξάντων, ἡμεῖσ ὡσ οὐχ ὑπὲρ ἰδίου μόνον ἀγῶνοσ, ἀλλ’ ὡσ ὑπὲρ ἁπάντων κοινοῦ, τοὺσ αἰτίουσ καὶ τῶν εἰσ ἀνθρώπουσ παρανομιῶν καὶ τῶν εἰσ θεοὺσ ἁμαρτημάτων ἠμυνάμεθα, δι’ ἃ καὶ τὸν ἥλιον ἀπεστράφθαι δοκοῦμεν, ὃσ καὶ αὐτὸσ ἀηδῶσ ἐπεῖδεν τὸ ἐπὶ Καίσαρι μύσοσ.

ἀλλὰ τὰσ ἐπιβουλὰσ αὐτῶν τὰσ θεημάχουσ, ἃσ ὑπεδέξατο ἡ Μακεδονία καθάπερ ἴδιοσ αὐτοῖσ τῶν ἀνοσίων τολμημάτων ἀήρ, καὶ τὴν σύγχυσιν τῆσ ἡμιμανοῦσ κακοηθείασ κατὰ Φιλίππουσ τῆσ Μακεδονίασ συνεκρότουν, καὶ τόπουσ εὐφυεῖσ καταλαμβανόμενοι μέχρι θαλάσσησ ἀποτετειχισμένουσ ὄρεσιν, ὡσ πύλῃ μιᾷ τὴν πάροδον ταμιεύεσθαι, τῶν θεῶν αὐτοὺσ ἐπὶ τοῖσ ἀδίκοισ ἐγχειρήμασιν κατεψηφισμένων ἐκρατήσαμεν.

καὶ Βροῦτοσ συμφυγὼν εἰσ Φιλίππουσ καὶ συγκλεισθεὶσ ὑφ’ ἡμῶν ἐκοινώνησεν Κασσίῳ τῆσ ἀπωλείασ.

τούτων κεκολασμένων εἰρήνησ τὸ λοιπὸν ἀπολαύσειν ἐλπίζομεν καὶ ἀναπεπαῦσθαι τὴν Ἀσίαν ἐκ τοῦ πολέμου. κοινὴν οὖν ποιούμεθα καὶ τοῖσ συμμάχοισ τὴν ὑπὸ θεοῦ δοθεῖσαν ἡμῖν εἰρήνην·

ὥσπερ οὖν ἐκ νόσου μεγάλησ τὸ τῆσ Ἀσίασ σῶμα νῦν διὰ τὴν ἡμετέραν νίκην ἀναφέρειν. ἔχων τοίνυν καὶ σὲ διὰ μνήμησ καὶ τὸ ἔθνοσ αὔξειν φροντίσω τῶν ὑμῖν συμφερόντων. ἐξέθηκα δὲ καὶ γράμματα κατὰ πόλεισ, ὅπωσ εἴ τινεσ ἐλεύθεροι ἢ δοῦλοι ὑπὸ δόρυ ἐπράθησαν ὑπὸ Γαί̈ου Κασσίου ἢ τῶν ὑπ’ αὐτῷ τεταγμένων ἀπολυθῶσιν οὗτοι, τοῖσ τε ὑπ’ ἐμοῦ δοθεῖσιν καὶ Δολαβέλλα φιλανθρώποισ χρῆσθαι ὑμᾶσ βούλομαι.

Τυρίουσ τε κωλύω βιαίουσ εἶναι περὶ ὑμᾶσ καὶ ὅσα κατέχουσιν Ιοὐδαίων ταῦτα ἀποκαταστῆσαι κελεύω. τὸν δὲ στέφανον ὃν ἔπεμψασ ἐδεξάμην. Μᾶρκοσ Ἀντώνιοσ αὐτοκράτωρ Τυρίων ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ χαίρειν.

ἐπεὶ τὸν ὑπὲρ τῆσ ἡγεμονίασ πόλεμον ἀνεδεξάμεθα καὶ τῶν εὐσεβῶν καὶ δικαίων ποιούμενοι πρόνοιαν ἠμυνάμεθα τοὺσ μήτε χάριτοσ ἀπομνημονεύσαντασ μήτε ὁρ́κουσ φυλάξαντασ, βούλομαι καὶ τὴν ἀφ’ ὑμῶν εἰρήνην τοῖσ συμμάχοισ ἡμῶν ὑπάρχειν καὶ ὅσα παρὰ τῶν ἡμετέρων ἐλάβετε ἀνταγωνιστῶν μὴ συγχωρεῖν, [ἀλλὰ] ταῦτα ἀποδοθῆναι τοῖσ ἀφῃρημένοισ.

οὔτε γὰρ ἐπαρχίασ ἐκείνων οὐθεὶσ οὔτε στρατόπεδα τῆσ συγκλήτου δούσησ ἔλαβεν, ἀλλὰ βίᾳ καθαρπάσαντεσ ἐχαρίσαντο βιαίωσ τοῖσ πρὸσ ἃ ἠδίκουν χρησίμοισ αὐτοῖσ γινομένοισ.

δίκην οὖν αὐτῶν δεδωκότων τούσ τε συμμάχουσ τοὺσ ἡμετέρουσ ὅσα ποτ’ εἶχον ἀξιοῦμεν ἀκωλύτουσ διακατέχειν καὶ ὑμᾶσ, εἴ τινα χωρία Ὑρκανοῦ ὄντα τοῦ ἐθνάρχου Ιοὐδαίων πρὸ μιᾶσ ἡμέρασ ἢ Γάιον Κάσσιον πόλεμον οὐ συγκεχωρημένον ἐπάγοντα ἐπιβῆναι τῆσ ἐπαρχίασ ἡμῶν νῦν ἔχετε, ἀποδοῦναι αὐτῷ βίαν τε αὐτοῖσ μηδεμίαν προσφέρειν ἐπὶ τῷ ἀσθενεῖσ αὐτοὺσ ποιεῖν τῶν ἰδίων δεσπόζειν.

εἰ δέ τινα ἔχετε πρὸσ αὐτὸν δικαιολογίαν, ὅταν ἔλθωμεν ἐπὶ τοὺσ τόπουσ ἐξέσται ὑμῖν ταύτῃ χρήσασθαι, ἡμῶν ἕκαστα τοῖσ συμμάχοισ ὁμοίωσ τοῖσ κρίμασιν φυλασσόντων.

Μᾶρκοσ Ἀντώνιοσ αὐτοκράτωρ Τυρίων ἄρχουσι βουλῇ δήμῳ χαίρειν.

διάταγμα ἐμὸν ἀπέσταλκα πρὸσ ὑμᾶσ, περὶ οὗ βούλομαι ὑμᾶσ φροντίσαι, ἵνα αὐτὸ εἰσ τὰσ δημοσίασ ἐντάξητε δέλτουσ γράμμασι Ῥωμαϊκοῖσ καὶ Ἑλληνικοῖσ καὶ ἐν τῷ ἐπιφανεστάτῳ ἔχητε αὐτὸ γεγραμμένον, ὅπωσ ὑπὸ πάντων ἀναγινώσκεσθαι δύνηται. Μᾶρκοσ Ἀντώνιοσ αὐτοκράτωρ τριῶν ἀνδρῶν καταστάντων περὶ τῶν δημοσίων πραγμάτων εἶπεν·

ἐπεὶ Γάιοσ Κάσσιοσ ταύτῃ τῇ ὑποστάσει ἀλλοτρίαν ἐπαρχίαν κατεχομένην ὑπὸ στρατοπέδων καὶ συμμάχουσ ὄντασ διήρπασεν καὶ ἐξεπολιόρκησεν τὸ Ιοὐδαίων ἔθνοσ φίλον ὑπάρχον τοῦ Ῥωμαίων δήμου, τὴν ἀπόνοιαν τὴν ἐκείνου τοῖσ ὅπλοισ κρατήσαντεσ διατάγμασιν καὶ κρίμασιν ἐπανορθούμεθα τὰ ὑπ’ αὐτοῦ διηρπασμένα, ὥστε ἀποκατασταθῆναι ταῦτα τοῖσ συμμάχοισ ἡμῶν· καὶ ὅσα ἐπράθη Ιοὐδαίων ἤτοι σώματα Ιοὐδαίων ἢ κτῆσισ ταῦτα ἀφεθήτω, τὰ μὲν σώματα ἐλεύθερα, ὡσ ἦν ἀπ’ ἀρχῆσ, ἡ δὲ κτῆσισ τοῖσ πρότερον κυρίοισ.

τὸν δ’ οὐχ ὑπακούσαντα τῷ ἐμῷ διατάγματι δίκην συστήσασθαι βούλομαι, κἂν ἁλῷ τότε κατὰ τὴν τοῦ πράγματοσ ἀξίαν μελήσει μοι ἐπεξελθεῖν τὸν οὐχ ὑπακούσαντα.

Τὸ δ’ αὐτὸ τοῦτο καὶ Σιδωνίοισ καὶ Ἀντιοχεῦσιν καὶ Ἀραδίοισ ἔγραψεν.

παρεθέμεθα μὲν οὖν καὶ ταῦτα εὐκαίρωσ τεκμήρια γενησόμενα ἧσ φαμὲν Ῥωμαίουσ ποιήσασθαι προνοίασ ὑπὲρ τοῦ ἡμετέρου ἔθνουσ. Μετὰ δὲ ταῦτα εἰσ Συρίαν Ἀντωνίου παραγενομένου Κλεοπάτρα περὶ Κιλικίαν ἐντυχοῦσα δι’ ἔρωτοσ αὐτὸν ἐκεχείρωτο.

καὶ δὴ πάλιν Ιοὐδαίων ἑκατὸν οἱ δυνατώτατοι παραγίνονται πρὸσ αὐτὸν κατηγοροῦντεσ Ἡρώδου καὶ τῶν περὶ αὐτὸν προστησάμενοι σφῶν τοὺσ δεινοτάτουσ λέγειν. ἀντέλεγεν δὲ αὐτοῖσ Μεσσάλασ ὑπὲρ τῶν νεανίσκων παρόντοσ καὶ Ὑρκανοῦ, ὃσ κηδεστὴσ ἐτύγχανεν ἤδη γεγενημένοσ.

ἀκροασάμενοσ δὲ ἀμφοτέρων Ἀντώνιοσ ἐπὶ Δάφνησ πυνθάνεται Ὑρκανοῦ, πότεροι τοῦ ἔθνουσ ἄμεινον προί̈στανται· φήσαντοσ δὲ τοὺσ περὶ Ἡρώδην, Ἀντώνιοσ καὶ πάλαι οἰκείωσ ἔχων πρὸσ αὐτοὺσ διὰ τὴν πατρῴαν ξενίαν, ἣν ἡνίκα σὺν Γαβινίῳ παρῆν ἐπεποίητο πρὸσ τὸν πατέρα αὐτῶν, τούτουσ μὲν ἀμφοτέρουσ τετράρχασ καθίστησιν καὶ τὰ Ιοὐδαίων αὐτοῖσ ἐπιτρέπει πράγματα, γράφει δὲ καὶ γράμματα πεντεκαίδεκα τῶν ἀντιστασιαστῶν ἔδησεν, μέλλοντοσ δὲ καὶ κτείνειν αὐτοὺσ παρῃτήσαντο οἱ περὶ Ἡρώδην.

Ἠρέμουν δ’ οὐδ’ οὕτωσ ἐπανελθόντεσ ἐκ τῆσ πρεσβείασ, ἀλλ’ ἀπήντων πάλιν Ἀντωνίῳ χίλιοι εἰσ Τύρον ἐκεῖ δόξαντι ἀφικέσθαι.

καὶ ὁ Ἀντώνιοσ πολλοῖσ διεφθαρμένοσ ἤδη χρήμασιν ὑπό τε Ἡρώδου καὶ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ τῷ κατὰ τόπον ἄρχοντι προσέταξεν κολάσαι τοὺσ πρεσβευτὰσ τῶν Ιοὐδαίων νεωτέρων ἐπιθυμοῦντασ πραγμάτων καὶ τοῖσ περὶ Ἡρώδην συγκαθιστάναι τὴν ἀρχήν. ταχὺ δὲ Ἡρώδησ, ἵδρυντο γὰρ ἐπὶ τῆσ ψάμμου πρὸ τῆσ πόλεωσ, προϊὼν ἀπιέναι παρεκελεύετο, συνῆν δ’ αὐτοῖσ καὶ Ὑρκανόσ, ὡσ μεγάλου κακοῦ εἰ προέλθοιεν εἰσ φιλονεικίαν ἐσομένου.

καὶ οἱ μὲν οὐκ ἐπείθοντο. παραχρῆμα δ’ ἐκδραμόντεσ Ῥωμαῖοι σὺν ἐγχειριδίοισ τοὺσ μὲν αὐτῶν ἀπέκτειναν, πλείουσ δὲ κατέτρωσαν, οἱ δὲ λοιποὶ διαφυγόντεσ ἐπ’ οἴκου ἡσύχαζον.

τοῦ δὲ δήμου καταβοῶντοσ Ἡρώδου παροξυνθεὶσ Ἀντώνιοσ τοὺσ δεδεμένουσ ἀπέκτεινεν. Δευτέρῳ δ’ ἔτει Συρίαν κατέσχον Πάκορόσ τε ὁ βασιλέωσ παῖσ καὶ Βαζαφράνησ σατράπησ ὢν Πάρθων.

τελευτᾷ δὲ καὶ Πτολεμαῖοσ ὁ Μενναίου καὶ τὴν ἀρχὴν ὁ παῖσ αὐτοῦ Λυσανίασ παραλαβὼν διαπράττεται φιλίαν πρὸσ Ἀντίγονον τὸν Ἀριστοβούλου, πρὸσ τοῦτο χρήσιμον τὸν σατράπην παραλαβὼν μέγα παρ’ αὐτῷ δυνάμενον. Ἀντίγονοσ δ’ ὑπισχνεῖτο χίλια τάλαντα καὶ πεντακοσίασ γυναῖκασ δώσειν Πάρθοισ, εἰ τὴν ἀρχὴν Ὑρκανὸν ἀφελόμενοι παραδώσουσιν αὐτῷ καὶ τοὺσ περὶ τὸν Ἡρώδην ἀνέλοιεν.

οὐ μὴν ἔδωκεν·

ἀλλ’ οἱ μὲν Πάρθοι διὰ τοῦτ’ ἐπὶ τὴν Ιοὐδαίαν ἐστράτευσαν κατάγοντεσ Ἀντίγονον, Πάκοροσ μὲν διὰ τῆσ παραθαλαττίου, ὁ δὲ σατράπησ Βαζαφράνησ διὰ τῆσ μεσογείου. Τύριοι μὲν οὖν ἀποκλείουσι Πάκορον, Σιδώνιοι δὲ καὶ Πτολεμαεῖσ ἐδέξαντο.

ἴλην μέντοι Πάκοροσ ἱππέων εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν ἐξέπεμψεν κατασκεψομένην τε τὰ κατὰ τὴν χώραν καὶ Ἀντιγόνῳ συμπράξουσαν, ἡγεμόνα τε ὁμώνυμον τοῦ βασιλέωσ οἰνοχόον. ἐκ δὲ τῶν περὶ Κάρμηλον τὸ ὄροσ Ιοὐδαίων πρὸσ Ἀντίγονον ἐλθόντων καὶ συνεισβαλεῖν ἑτοίμωσ ἐχόντων, προσεδόκα δὲ τῆσ χώρασ μέροσ τι λαβεῖν ὁ Ἀντίγονοσ, δρυμοὶ δὲ τὸ χωρίον καλεῖται, καί τινων ὑπαντιασάντων αὐτοὺσ διεκπίπτουσιν εἰσ Ιἑροσόλυμα οἱ ἄνθρωποι.

προσγενομένων δέ τινων πολλοὶ συστραφέντεσ ἐπὶ τὰ βασίλεια ἧκον καὶ ταῦτα ἐπολιόρκουν. προσβοηθούντων δὲ τῶν περὶ Φασάηλον καὶ Ἡρώδην καὶ μάχησ γενομένησ κατὰ τὴν ἀγορὰν νικῶσιν οἱ νεανίσκοι τοὺσ πολεμίουσ, καὶ συνδιώξαντεσ εἰσ τὸ ἱερὸν πέμπουσιν ὁπλίτασ τινὰσ εἰσ τὰσ πλησίον οἰκίασ φρουρήσοντασ αὐτάσ, οὓσ ἐπαναστὰσ ὁ δῆμοσ συμμάχων ὄντασ ἐρήμουσ σὺν αὐτοῖσ οἴκοισ κατέπρησεν.

ὑπὲρ μὲν οὖν τῆσ ἀδικίασ ταύτησ Ἡρώδησ μετ’ ὀλίγον τιμωρίαν παρὰ τῶν ἀντιστασιωτῶν λαμβάνει συμβαλὼν αὐτοῖσ εἰσ μάχην καὶ πολλοὺσ αὐτῶν ἀποκτείνασ.

Γινομένων δ’ ὁσημέραι ἀκροβολισμῶν αὐτοῖσ ἀνέμενον οἱ πολέμιοι τὸν ἐκ τῆσ χώρασ ὄχλον εἰσ τὴν καλουμένην πεντηκοστήν, ἑορτὴ δ’ ἐστίν, μέλλοντα ἥξειν.

τῆσ δ’ ἡμέρασ ἐνστάσησ πολλαὶ περὶ τὸ ἱερὸν ἀθροίζονται μυριάδεσ ἀνθρώπων ὡπλισμένων τε καὶ ἀνόπλων.

κατεῖχον δὲ τὴν πόλιν καὶ τὸ ἱερὸν οἱ παρόντεσ πλὴν τῶν περὶ τὰ βασίλεια· ταῦτα γὰρ σὺν ὀλίγοισ στρατιώταισ οἱ περὶ Ἡρώδην ἐφρούρουν. Φασάηλοσ μὲν οὖν τὸ τεῖχοσ ἐφύλασσεν, Ἡρώδησ δὲ λόχον ἔχων ἐπέξεισιν τοῖσ πολεμίοισ κατὰ τὸ προάστειον, καὶ καρτερῶσ μαχεσάμενοσ πολλάσ τε μυριάδασ τρέπει, τῶν μὲν εἰσ τὴν πόλιν φευγόντων, τῶν δ’ εἰσ τὸ ἱερόν, ἔστιν δ’ ὧν εἰσ τὸ ἔξω χαράκωμα·

ἦν γάρ τι αὐτόθι· παρεβοήθει δὲ καὶ Φασάηλοσ. Πάκοροσ δ’ ὁ Πάρθων στρατηγὸσ σὺν ἱππεῦσιν ὀλίγοισ Ἀντιγόνου δεηθέντοσ εἰσ τὴν πόλιν ἔρχεται, λόγῳ μὲν ὡσ καταπαύσειεν τὴν στάσιν, τὸ δ’ ἀληθὲσ συμπράξων ἐκείνῳ τὴν ἀρχήν.

Φασαήλου δ’ ὑπαντήσαντοσ καὶ δεξαμένου ξενίᾳ Πάκοροσ πείθει πρεσβεύσασθαι παρὰ Βαζαφράνην αὐτόν, δόλον τινὰ τοῦτον συντιθείσ.

καὶ Φασάηλοσ οὐδὲν ὑπιδόμενοσ πείθεται μὴ ἐπαινοῦντοσ Ἡρώδου τοῖσ πραττομένοισ διὰ τὸ τῶν βαρβάρων ἄπιστον, ἀλλὰ καὶ Πακόρῳ καὶ τοῖσ ἥκουσιν ἐπιτίθεσθαι κελεύοντοσ. Ωἴχοντο δ’ οὖν πρεσβεύοντεσ Ὑρκανόσ τε καὶ Φασάηλοσ, Πάκοροσ δὲ καταλιπὼν Ἡρώδῃ διακοσίουσ ἱππεῖσ καὶ δέκα τῶν λεγομένων ἐλευθέρων προύπεμψεν αὐτούσ.

γενομένοισ δ’ ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ μεθ’ ὅπλων ὑπαντῶσιν οἱ ταύτῃ τῶν πολεμίων ὑφεστῶτεσ. καὶ Βαζαφράνησ τὸ μὲν πρῶτον αὐτοὺσ ὑποδέχεται προθύμωσ καὶ δῶρα δίδωσιν, ἔπειτα ἐπεβούλευεν.

πλησίον δὲ μετὰ ἱππέων ὑπὲρ θαλάττησ οἱ περὶ Φασάηλον κατάγονται καὶ ἐνταῦθ’ ἀκούσαντεσ, ὡσ Ἀντίγονοσ ὑπόσχοιτο χίλια τάλαντα καὶ γυναῖκασ πεντακοσίασ τοῖσ Πάρθοισ κατ’ αὐτῶν, δι’ ὑποψίασ εἶχον ἤδη τοὺσ βαρβάρουσ. οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ νύκτωρ ἐπιβουλευομένουσ αὐτοὺσ ἀπήγγειλέν τισ φυλακῆσ αὐτοὺσ ἐκ τἀφανοῦσ περιισταμένησ, καὶ συνελήφθησαν ἄν, εἰ μὴ περιέμενον ἑώσ [ἂν] οἱ περὶ Ιἑροσόλυμα Πάρθοι Ἡρώδην συλλάβοιεν, μὴ προανῃρημένων τούτων ἐκεῖνοσ αἰσθόμενοσ διαφύγοι.

καὶ ἦν ταῦθ’ οὕτωσ ἔχοντα καὶ οἱ φύλακεσ αὐτῶν ἑωρῶντο. Φασαήλῳ μὲν οὖν παρῄνουν τινὲσ εὐθὺσ ἀφιππάσασθαι καὶ μὴ περιμένειν, μάλιστα μέντοι πρὸσ ταῦτα αὐτὸν Ὀφέλλιοσ ἐνῆγεν, ὃσ ἀκηκόει παρὰ Σαραμάλλα τοῦ πλουσιωτάτου τῶν ἐν Συρίᾳ τότε καὶ πλοῖα πρὸσ τὴν φυγὴν ὑπισχνεῖτο·

ἐγγὺσ γὰρ ἦν ἡ θάλασσα. ὁ δὲ Ὑρκανὸν ἀπολιπεῖν οὐκ ἠξίου οὐδὲ παρακινδυνεύειν τἀδελφῷ·

προσελθὼν δὲ πρὸσ τὸν Βαζαφράνην οὐ δίκαια ποιεῖν αὐτὸν ἔλεγεν τοιαῦτα βουλευόμενον περὶ αὐτῶν· χρημάτων τε γὰρ δεομένῳ πλείονα ἔσεσθαι παρ’ αὐτοῦ ὧν Ἀντίγονοσ δίδωσιν, καὶ ἄλλωσ δεινὸν εἶναι πρὸσ αὐτὸν ἐπὶ πίστει συνελθόντασ πρεσβευτὰσ ἀποκτεῖναι μηδὲν ἀδικοῦντασ. ὁ δὲ βάρβαροσ ταῦτα λέγοντοσ ὤμνυεν μηδὲν ἀληθὲσ εἶναι τῶν ὑπονοουμένων, ἀλλὰ ψευδεῖσ αὐτὸν ὑποψίασ ταράξαι, ἀπῄει τε πρὸσ Πάκορον.

Οἰχομένου δὲ τῶν Πάρθων ἐδέσμευόν τινεσ Ὑρκανὸν καὶ Φασάηλον πολλὰ τῆσ ἐπιορκίασ κακίζοντα τοὺσ Πάρθουσ.

ὁ δ’ ἐπὶ τὸν Ἡρώδην ἀπεσταλμένοσ εὐνοῦχοσ ἐντολὰσ εἶχεν προαγαγὼν αὐτὸν ἔξω τοῦ τείχουσ συλλαμβάνειν. ἔτυχον δὲ ἄγγελοι παρὰ Φασαήλου πεμφθέντεσ ἐπὶ δηλώσει τῆσ τῶν Πάρθων ἀπιστίασ, οὓσ τῶν πολεμίων συλλαβόντων γνοὺσ Ἡρώδησ πρόσεισι Πακόρῳ καὶ Πάρθων τοῖσ δυνατοῖσ ὡσ οὖσιν τῶν ἄλλων δεσπόταισ.

οἱ δὲ τὸ πᾶν εἰδότεσ ὑπεκρίνοντο δολερῶσ καὶ δεῖν αὐτὸν ἔφασαν μετὰ σφῶν ἐξελθόντα πρὸ τοῦ τείχουσ ὑπαντᾶν τοῖσ τὰ γράμματα κομίζουσιν·

οὐδέπω γὰρ αὐτοὺσ εἰλῆφθαι πρὸσ τῶν ἀντιστασιωτῶν, ἥκειν μέντοι δηλοῦντασ ὅσα κατορθώσειε Φασάηλοσ. τούτοισ Ἡρώδησ οὐκ ἐπίστευσεν·

ἀκηκόει γὰρ τὴν σύλληψιν τἀδελφοῦ παρ’ ἑτέρων· καὶ παραινούσησ δὲ τῆσ Ὑρκανοῦ θυγατρόσ, ἧσ ἐγγεγύητο τὴν παῖδα, ἔτι μᾶλλον ὑπώπτευε τοὺσ Πάρθουσ. οἱ μὲν οὖν ἄλλοι ταύτῃ οὐ προσεῖχον, αὐτὸσ δ’ ἐπίστευεν λίαν ἔμφρονι γυναικί. Βουλευομένων δὲ τῶν Πάρθων, τί χρὴ ποιεῖν, οὐ γὰρ ἤρεσκεν αὐτοῖσ ἐκ τοῦ φανεροῦ ἐπιχειρεῖν ἀνδρὶ τηλικούτῳ, καὶ ὑπερθεμένων εἰσ τὴν ὑστεραίαν, ἐν τοιαύταισ ταραχαῖσ Ἡρώδησ γενόμενοσ καὶ μᾶλλον οἷσ ἤκουσεν περὶ τἀδελφοῦ καὶ τῆσ Πάρθων ἐπιβουλῆσ ἢ τοῖσ ἐναντίοισ προστιθέμενοσ, ἑσπέρασ ἐπελθούσησ ἔγνω ταύτῃ πρὸσ φυγὴν χρήσασθαι καὶ μὴ διαμέλλειν ὡσ ἐπ’ ἀδήλοισ τοῖσ ἀπὸ τῶν πολεμίων κινδύνοισ.

ἄρασ οὖν σὺν οἷσ εἶχεν ὁπλίταισ καὶ τὰσ γυναῖκασ τοῖσ ὑποζυγίοισ ἐπιθέμενοσ μητέρα τε αὐτοῦ καὶ ἀδελφὴν καὶ ἣν ἔμελλεν ἄξεσθαι πρὸσ γάμον Ἀλεξάνδρου θυγατέρα τοῦ Ἀριστοβούλου παιδὸσ τήν τε ταύτησ μητέρα, Ὑρκανοῦ δ’ ἦν θυγάτηρ, καὶ τὸν νεώτατον ἀδελφὸν τήν τε θεραπείαν πᾶσαν καὶ τὸν ἄλλον ὄχλον τὸν σὺν αὐτοῖσ, ἐδίωκεν τὴν ἐπὶ Ἰδουμαίασ λαθὼν τοὺσ πολεμίουσ.

ὧν οὐδεὶσ ἂν οὕτωσ στερρὸσ τὴν φύσιν εὑρέθη, ὃσ τότε παρὼν τοῖσ πραττομένοισ οὐκ ἂν ᾤκτειρεν αὐτοὺσ τῆσ τύχησ, γυναίων ἐπαγομένων νήπια τέκνα καὶ μετὰ δακρύων καὶ οἰμωγῆσ ἀπολειπουσῶν τὴν πατρίδα καὶ φίλουσ ἐν δεσμοῖσ καὶ περὶ αὐτῶν οὐδὲν ἔτι χρηστὸν προσδεχομένων.

Ἀλλ’ Ἡρώδησ ἐπάνω τῆσ ἐκ τοῦ δεινοῦ πληγῆσ τὸ φρόνημα ποιησάμενοσ αὐτόσ τε ἦν πρὸσ τὸ δεινὸν εὔψυχοσ καὶ παριὼν κατὰ τὴν ὁδὸν θαρρεῖν ἕκαστον παρεκελεύετο καὶ μὴ παρέχειν αὑτὸν ἔκδοτον τῇ λύπῃ·

τοῦτο γὰρ αὐτοὺσ βλάπτειν πρὸσ τὴν φυγήν, ἐν ᾗ τὴν σωτηρίαν αὐτοῖσ μόνῃ κεῖσθαι συμβέβηκεν. καὶ οἱ μὲν ὡσ Ἡρώδησ παρῄνει φέρειν τὴν συμφορὰν ἐπειρῶντο.

μικροῦ δ’ αὑτὸν διεχρήσατο τοῦ ζεύγουσ περιτραπέντοσ καὶ τῆσ μητρὸσ αὐτῷ κινδυνευσάσησ ἀποθανεῖν, διά τε τὸ ἐπ’ αὐτῇ πάθοσ καὶ διὰ τὸ φοβεῖσθαι, μὴ καταλάβωσιν αὐτὸν οἱ πολέμιοι διώκοντεσ τριβῆσ περὶ τὸ πταῖσμα γενομένησ. σπασάμενον γοῦν αὐτὸν τὸ ξίφοσ καὶ μέλλοντα πλήττειν αὑτὸν κατέσχον οἱ παρόντεσ, τῷ τε πλήθει κατισχύσαντεσ καὶ ὡσ οὐκ ἐχρῆν αὐτοὺσ ἐγκαταλιπεῖν ἐπὶ τοῖσ ἐχθροῖσ ἐσομένουσ λέγοντεσ·

οὐ γὰρ εἶναι γενναίου τῶν δεινῶν αὑτὸν ἐλευθερώσαντα τοὺσ φίλουσ ἐν αὐτοῖσ ὑπεριδεῖν. βιασθεὶσ οὖν ἀποσχέσθαι τοῦ κατ’ αὐτὸν τολμήματοσ αἰδοῖ τε τῶν λεγομένων καὶ πλήθει τῶν οὐκ ἐπιτρεπόντων αὐτοῦ τῇ χειρὶ διακονεῖν οἷσ ἐντεθύμητο, ἀνακτησάμενοσ τὴν μητέρα καὶ θεραπείασ ἧσ ὁ καιρὸσ ἤπειγεν ἀξιώσασ ἐβάδιζεν τὴν προκειμένην ὁδὸν συντονωτέραν ποιούμενοσ τὴν πορείαν εἰσ Μάσαδαν τὸ ἔρυμα.

πολλὰσ δὲ μάχασ πρὸσ τοὺσ ἐπεξελθόντασ καὶ διώκοντασ τῶν Πάρθων μαχεσάμενοσ πάσασ ἐνίκησεν. Ἔμεινε δ’ αὐτῷ παρὰ τὴν φυγὴν οὐδὲ τὰ παρὰ τῶν Ιοὐδαίων ἀσφαλῆ, συνεπέθεντο δὲ καὶ οὗτοι γενομένοισ ἀπὸ σταδίων ἑξήκοντα τῆσ πόλεωσ προσβάλλοντέσ τε καὶ εἰσ χεῖρασ ἐρχόμενοι κατὰ τὴν ὁδόν.

οὓσ δὴ καὶ τρεψάμενοσ καὶ κρατήσασ οὐχ ὡσ ἐν ἀπορίᾳ καὶ ἀνάγκῃ τισ τοιαύτῃ καθεστώσ, ἀλλ’ ὡσ κάλλιστα καὶ μετὰ πολλοῦ τοῦ περιόντοσ πρὸσ πόλεμον παρεσκευασμένοσ, ἐν ἐκείνῳ τῷ χωρίῳ, ἐν ᾧ τῶν Ιοὐδαίων ἐκράτησε, μετὰ χρόνον βασιλεύσασ ἔκτισε καὶ βασίλειον κατεσκεύασεν ἀξιολογώτατον καὶ πόλιν περὶ αὐτὸ Ἡρωδίαν προσαγορεύσασ.

γενομένῳ δὲ τῆσ Ἰδουμαίασ ἐν Θρήσᾳ χωρίῳ οὕτω καλουμένῳ ὁ ἀδελφὸσ Ιὤσηποσ ὑπήντησεν καὶ βουλὴν περὶ τῶν ὅλων ἦγε, τί χρὴ ποιεῖν, πολλοῦ μὲν πλήθουσ ἐπαγομένου καὶ δίχα τῶν μισθοφορούντων αὐτοῖσ, τοῦ δὲ χωρίου τῆσ Μεσάδασ, εἰσ ὃ προύκειτο συμφυγεῖν ἐλάττονοσ ὄντοσ ὑποδέξασθαι τοσοῦτον ὄχλον.

τοὺσ μὲν οὖν πλείουσ ἀπέλυσεν ὑπὲρ ἐννέα χιλιάδασ ὄντασ ἄλλον ἀλλαχῆ κελεύσασ διὰ τῆσ Ἰδουμαίασ σώζειν αὑτούσ, δοὺσ ἐφόδια·

ὅσοι δ’ ἦσαν κοῦφοι καὶ τοὺσ ἀναγκαιοτάτουσ ἀναλαβὼν εἰσ τὸ ἔρυμα παραγίνεται καὶ καταθέμενοσ αὐτόθι τάσ τε γυναῖκασ καὶ τοὺσ ἑπομένουσ, ἦσαν δὲ ὡσ ὀκτακόσιοι, σίτου τε ὄντοσ ἐν τῷ χωρίῳ καὶ ὕδατοσ καὶ τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων ἁπάντων διαρκούντωσ αὐτοῖσ ἐξώρμησεν αὐτὸσ ἐπὶ Πέτρασ τῆσ Ἀραβίασ. ἅμα δ’ ἡμέρᾳ τὰ μὲν ἄλλα πάντα τῶν Ιἑροσολύμων διήρπαζον οἱ Πάρθοι καὶ τὸ βασίλειον, μόνων δὲ ἀπείχοντο τῶν Ὑρκανοῦ χρημάτων·

τὰ δ’ ἦν ὡσ τριακόσια τάλαντα. πολλὰ δὲ τῶν Ἡρώδου διέφυγεν καὶ μάλισθ’ ὅσα προκομισθῆναι κατὰ προμήθειαν τἀνδρὸσ εἰσ τὴν Ἰδουμαίαν ἐφθάκει.

τὰ μὲν οὖν κατὰ τὴν πόλιν οὐκ ἀπέχρησε τοῖσ Πάρθοισ, ἀλλὰ καὶ τὴν χώραν αὐτῶν ἐξιόντεσ ἐκάκουν καὶ Μάρισάν τε πόλιν δυνατὴν ἀνέστησαν. Καὶ Ἀντίγονοσ μὲν οὕτωσ καταχθεὶσ εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν ὑπὸ τοῦ Πάρθων βασιλέωσ Ὑρκανὸν καὶ Φασάηλον δεσμώτασ παραλαμβάνει.

σφόδρα δ’ ἦν ἄθυμοσ τῶν γυναικῶν αὐτὸν διαφυγουσῶν, ἃσ τοῖσ πολεμίοισ ἐνεθυμεῖτο δώσειν, τοῦτον αὐτοῖσ τὸν μισθὸν μετὰ τῶν χρημάτων ὑποσχόμενοσ. φοβούμενοσ δὲ τὸν Ὑρκανόν, μὴ τὸ πλῆθοσ αὐτῷ τὴν βασιλείαν ἀποκαταστήσῃ, παραστάσ, ἐτηρεῖτο δὲ ὑπὸ τῶν Πάρθων, ἐπιτέμνει αὐτοῦ τὰ ὦτα πραγματευόμενοσ μηκέτ’ αὖθισ εἰσ αὐτὸν ἀφικέσθαι τὴν ἀρχιερωσύνην διὰ τὸ λελωβῆσθαι, τοῦ νόμου τῶν ὁλοκλήρων εἶναι τὴν τιμὴν ἀξιοῦντοσ.

Φασάηλον δ’ ἄν τισ θαυμάσειε τῆσ εὐψυχίασ, ὃσ γνοὺσ αὑτὸν ἀποσφάττεσθαι μέλλοντα οὐχὶ τὸν θάνατον ἡγήσατο δεινόν, τὸ δ’ ὑπ’ ἐχθροῦ τοῦτο παθεῖν πικρότατον καὶ αἴσχιστον ὑπολαβών, τὰσ χεῖρασ οὐκ ἔχων ἐλευθέρασ ὑπὸ δεσμῶν πρὸσ ἀναίρεσιν πέτρᾳ προσαράξασ τὴν κεφαλὴν ἐξήγαγε μὲν αὑτὸν ὡσ ἐδόκει κάλλιστα τοῦ ζῆν παρὰ τοιαύτην ἀπορίαν, τῆσ δ’ ἐξουσίασ τοῦ κτεῖναι πρὸσ ἡδονὴν αὐτὸν ἀφείλετο τὸν πολέμιον.

λέγουσι δ’, ὡσ τραύματοσ μεγάλου γενομένου φαρμάκοισ αὐτὸν ὑποπέμψασ ἰατροὺσ Ἀντίγονοσ ὡσ ἐπὶ θεραπείᾳ διέφθειρεν θανασίμοισ χρησαμένων εἰσ τὸ τραῦμα.

πρὸ μέντοι τοῦ τελέωσ ἀφεῖναι τὴν ψυχὴν ὁ Φασάηλοσ ἀκούσασ παρά τινοσ γυναίου τὸν ἀδελφὸν Ἡρώδην τοὺσ πολεμίουσ διαπεφευγότα σφόδρα τὴν τελευτὴν εὐθύμωσ ὑπέμεινεν καταλιπὼν τὸν ἐκδικῆσαι τὸν θάνατον αὐτοῦ καὶ τοὺσ ἐχθροὺσ τιμωρήσασθαι δυνάμενον.

Ἡρώδην δὲ τὸ μέγεθοσ τῶν περιεστηκότων αὐτὸν κακῶν οὐ κατέπληττεν, ἀλλ’ ἐποίει δεινὸν εὑρίσκειν ἐπιβολὰσ ἔργων παραβόλων.

πρὸσ γὰρ Μάλιχον τὸν Ἀράβων βασιλέα πολλὰ πρόσθεν εὐεργετημένον ἀπῄει τὴν ἀμοιβὴν κομιούμενοσ, ὅτε μάλιστα ἐδεῖτο, χρήματα ληψόμενοσ εἴτε δάνειον εἴτε δωρεὰν ὡσ ἂν πολλῶν παρ’ αὐτοῦ τετυχηκότοσ. οὐ γὰρ εἰδὼσ τὰ κατὰ τὸν ἀδελφὸν ἔσπευδεν λυτρώσασθαι παρὰ τῶν πολεμίων αὐτὸν λύτρον ὑπὲρ αὐτοῦ καταβαλὼν νόμισμα ἑώσ τριακοσίων ταλάντων.

ἐπήγετο δὲ καὶ τὸν Φασαήλου παῖδα διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν ἑπταετῆ τυγχάνοντα, παρασχὼν αὐτὸν ἐνέχυρον τοῖσ Ἄραψιν. ἀγγέλων δ’ αὐτὸν ὑπαντησάντων παρὰ τοῦ Μαλίχου, δι’ ὧν ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀναχωρεῖν·

παρηγγελκέναι γὰρ αὐτῷ Πάρθουσ Ἡρώδην μὴ δέχεσθαι· ἀπεκρίνατο αὐτοῖσ οὐδὲν ἐνοχλήσων ἀφικνεῖσθαι πρὸσ αὐτούσ, μόνον δὲ διαλεξόμενοσ περὶ τῶν ἀναγκαιοτάτων αὐτῷ πραγμάτων.

Ἔπειτα δόξαν ἀναχωρεῖν ἀπῄει μάλα σωφρόνωσ τὴν ἐπ’ Αἰγύπτου.

καὶ τότε μὲν ἔν τινι ἱερῷ κατάγεται, καταλελοίπει γὰρ αὐτόθι πολλοὺσ τῶν ἑπομένων, τῇ δ’ ὑστεραίᾳ παραγενόμενοσ εἰσ Ῥινοκούρουρα ἐκεῖ καὶ τὰ περὶ τὸν ἀδελφὸν ἤκουσεν. Μαλίχῳ δὲ μεταγνόντι καὶ μεταθέοντι τὸν Ἡρώδην οὐδὲν τούτου περισσότερον ἐγένετο·

πορρωτάτω γὰρ ἦν ἤδη σπεύδων τὴν ἐπὶ Πηλουσίου. ἐπεὶ δ’ αὐτὸν ἐλθόντα νῆεσ ὁρμοῦσαι αὐτόθι εἶργον τοῦ ἐπ’ Ἀλεξανδρείασ πλοῦ, τοῖσ ἡγεμόσιν ἐντυγχάνει, ὑφ’ ὧν κατ’ αἰδῶ καὶ πολλὴν ἐντροπὴν προπεμφθεὶσ εἰσ τὴν πόλιν, ὑπὸ Κλεοπάτρασ κατείχετο. πεῖσαι μέντοι μένειν αὐτὸν οὐκ ἠδυνήθη εἰσ Ῥώμην ἐπειγόμενον χειμῶνόσ τε ὄντοσ καὶ τῶν κατὰ τὴν Ἰταλίαν ἐν ταραχῇ καὶ σάλῳ πολλῷ δηλουμένων.

Ἀναχθεὶσ οὖν ἐκεῖθεν ἐπὶ Παμφυλίασ καὶ χειμῶνι σφοδρῷ περιπεσὼν μόλισ εἰσ Ῥόδον διασώζεται φορτίων ἀποβολῆσ γενομένησ.

καὶ δύο μὲν ἐνταυθοῖ τῶν φίλων αὐτῷ συνήντησαν, Σαππῖνόσ τε καὶ Πτολεμαῖοσ. εὑρὼν δὲ τὴν πόλιν ὑπὸ τοῦ πρὸσ Κάσσιον πολέμου κεκακωμένην οὐδ’ ἐν ἀπόροισ ὢν εὖ ποιεῖν αὐτὴν ὤκνησεν, ἀλλὰ καὶ παρὰ δύναμιν αὐτὴν ἀνεκτᾶτο.

τριήρη τε κατασκευάσασ, καὶ ἀναχθεὶσ ἐκεῖθεν σὺν τοῖσ φίλοισ ἐπ’ Ἰταλίασ εἰσ Βρεντέσιον κατάγεται. κἀκεῖθεν εἰσ Ῥώμην ἀφικόμενοσ πρῶτον μὲν Ἀντωνίῳ φράζει τὰ συμβάντα αὐτῷ κατὰ τὴν Ιοὐδαίαν, καὶ πῶσ ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ Φασάηλοσ ὑπὸ Πάρθων ἀπόλοιτο συλληφθεὶσ καὶ Ὑρκανὸσ ὑπ’ αὐτῶν αἰχμάλωτοσ ἔχοιτο, καὶ ὡσ Ἀντίγονον καταστήσειαν βασιλέα χρήματα δώσειν ὑποσχόμενον χίλια τάλαντα καὶ γυναῖκασ πεντακοσίασ, αἳ τῶν πρώτων κἀκ τοῦ γένουσ τοῦ αὐτῶν ἔμελλον ἔσεσθαι, καὶ ὅτι ταύτασ νυκτὸσ ἐκκομίσειεν καὶ διαφύγοι τὰσ τῶν ἐχθρῶν χεῖρασ πολλὰσ ὑπομείνασ ταλαιπωρίασ.

εἶτ’ ἐπιδιακινδυνεύειν αὐτῷ τοὺσ οἰκείουσ πολιορκουμένουσ πλεύσειέ τε διὰ χειμῶνοσ καὶ παντὸσ καταφρονήσειε δεινοῦ σπεύδων ἐπὶ τὰσ ἐλπίδασ τὰσ παρ’ αὐτοῦ καὶ τὴν μόνην βοήθειαν.

τὰ δὲ καὶ ὑπὸ χρημάτων ὧν αὐτῷ δώσειν Ἡρώδησ, εἰ γένοιτο βασιλεύσ, ὑπέσχετο καθὼσ καὶ πρότερον τετράρχησ ἀπεδέδεικτο, πολὺ μέντοι μᾶλλον διὰ τὸ πρὸσ Ἀντίγονον μῖσοσ, στασιαστὴν γὰρ καὶ Ῥωμαίοισ ἐχθρὸν αὐτὸν ὑπελάμβανεν, πρόθυμοσ ἦν οἷσ Ἡρώδησ παρεκάλει συλλαμβάνεσθαι.

Καῖσαρ μὲν οὖν καὶ διὰ τὰσ Ἀντιπάτρου στρατείασ, ἃσ κατ’ Αἴγυπτον αὐτοῦ τῷ πατρὶ συνδιήνεγκεν, καὶ τὴν ξενίαν καὶ τὴν ἐν ἅπασιν εὔνοιαν, καὶ χαριζόμενοσ δὲ Ἀντωνίῳ σφόδρα περὶ τὸν Ἡρώδην ἐσπουδακότι, πρὸσ τὴν ἀξίωσιν καὶ τὴν ὧν ἐβούλετο Ἡρώδησ συνεργίαν ἑτοιμότεροσ ἦν.

συναγαγόντεσ δὲ τὴν βουλὴν Μεσσάλασ καὶ μετ’ αὐτὸν Ἀτρατῖνοσ, παραστησάμενοι τὸν Ἡρώδην τάσ τε τοῦ πατρὸσ εὐεργεσίασ αὐτοῦ διεξῄεσαν καὶ ἣν αὐτὸσ πρὸσ Ῥωμαίουσ εἶχεν εὔνοιαν ὑπεμίμνησκον, κατηγοροῦντεσ ἅμα καὶ πολέμιον ἀποφαίνοντεσ τὸν Ἀντίγονον οὐκ ἐξ ὧν τὸ πρῶτον προσέκρουσεν αὐτοῖσ μόνον, ἀλλ’ ὅτι καὶ παρὰ Πάρθων τὴν ἀρχὴν λάβοι Ῥωμαίουσ ὑπεριδών.

τῆσ δὲ βουλῆσ ἐπὶ τούτοισ παρωξυμμένησ παρελθὼν Ἀντώνιοσ ἐδίδασκεν αὐτούσ, ὡσ καὶ πρὸσ τὸν κατὰ Πάρθων πόλεμον Ἡρώδην βασιλεύειν συμφέρει.

καὶ δόξαν τοῦτο πᾶσι ψηφίζονται. ἀλλὰ διὰ τὸ τῷ τῆσ γυναικὸσ ἀδελφῷ λαβεῖν ἀξιώσων Ἀλεξάνδρῳ υἱωνῷ τυγχάνοντι πρὸσ μὲν πατρὸσ Ἀριστοβούλου πρὸσ δὲ μητρὸσ Ὑρκανοῦ, ἀλλ’ ὅτι καὶ ἑπτὰ ταῖσ πάσαισ ἡμέραισ παρέσχεν αὐτῷ τυχόντι τῶν οὐδὲ προσδοκηθέντων ἀπελθεῖν ἐκ τῆσ Ἰταλίασ.

τοῦτον μὲν οὖν τὸν νεανίσκον Ἡρώδησ ἀπέκτεινεν, ὡσ κατὰ καιρὸν δηλώσομεν·

λυθείσησ δὲ τῆσ βουλῆσ μέσον ἔχοντεσ Ἡρώδην Ἀντώνιοσ καὶ Καῖσαρ ἐξῄεσαν προαγόντων ἅμα ταῖσ ἄλλαισ ἀρχαῖσ τῶν ὑπάτων θύσοντέσ τε καὶ τὸ δόγμα καταθησόμενοι εἰσ τὸ Καπετώλιον. ἑστιᾷ δὲ τὴν πρώτην ἡμέραν τῆσ βασιλείασ Ἀντώνιοσ.

καὶ ὁ μὲν οὕτωσ τὴν βασιλείαν παραλαμβάνει τυχὼν αὐτῆσ ἐπὶ τῆσ ἑκατοστῆσ καὶ ὀγδοηκοστῆσ καὶ τετάρτησ ὀλυμπιάδοσ ὑπατεύοντοσ Γναίου Δομετίου Καλβίνου τὸ δεύτερον καὶ Γαί̈ου Ἀσινίου Πωλίωνοσ. Τοῦτον δὲ ἅπαντα τὸν χρόνον Ἀντίγονοσ ἐπολιόρκει τοὺσ ἐν Μασάδα, τῶν μὲν ἄλλων ἐπιτηδείων αὐτοῖσ ὑπαρχόντων, μόνου δὲ σπανίζοντοσ ὕδατοσ, ὡσ διὰ τοῦτο καὶ τὸν ἀδελφὸν τὸν Ἡρώδου Ιὤσηπον σὺν διακοσίοισ τῶν οἰκείων ἀποδρᾶναι βουλεύσασθαι πρὸσ Ἄραβασ·

ἀκηκόει γὰρ ὡσ Μάλχοσ τῶν εἰσ Ἡρώδην ἁμαρτημάτων μετανοεῖ. κατέσχε δ’ αὐτὸν ὕσασ διὰ τῆσ νυκτὸσ ὁ θεόσ·

τῶν γὰρ ἐκδοχείων πλησθέντων τοῦ ὕδατοσ οὐκέτι τῆσ φυγῆσ ἐδεῖτο, ἀλλὰ τεθαρσηκότεσ ἤδη καὶ πλέον ἢ κατὰ τὴν εὐπορίαν τοῦ σπανίζοντοσ, ὡσ ἐκ θεοῦ προνοίασ ταύτησ αὐτοῖσ γεγενημένησ, ἐπεξιόντεσ καὶ συμπλεκόμενοι τοῖσ περὶ τὸν Ἀντίγονον τοῖσ μὲν φανερῶσ, τοῖσ δὲ καὶ λάθρα, πολλοὺσ αὐτῶν διέφθειραν. κἀν τούτῳ Βεντίδιοσ ὁ Ῥωμαίων στρατηγὸσ πεμφθεὶσ ἐκ Συρίασ ὥστε Πάρθουσ ἀνείργειν, μετ’ ἐκείνουσ εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν παρέβαλεν τῷ λόγῳ μὲν Ιὠσήπῳ συμμαχήσων, τὸ δ’ ὅλον ἦν αὐτῷ στρατήγημα χρήματα παρ’ Ἀντιγόνου λαβεῖν·

ἔγγιστα γοῦν Ιἑροσολύμων στρατοπεδευόμενοσ ἀποχρώντωσ ἠργυρίσατο τὸν Ἀντίγονον. καὶ αὐτὸσ μὲν ἀνεχώρησεν σὺν τῇ πλείονι δυνάμει, ἵνα δὲ μὴ κατάφωρον γένηται τὸ λῆμμα, Σίλωνα μετὰ μέρουσ τινὸσ τῶν στρατιωτῶν κατέλιπεν, ὃν καὶ αὐτὸν ἐθεράπευεν Ἀντίγονοσ, ὅπωσ μηδὲν ἐνοχλοίη, προσδοκῶν καὶ πάλιν αὐτῷ Πάρθουσ ἐπαμυνεῖν.

Ἡρώδησ δ’ ἐκ τῆσ Ἰταλίασ ἤδη καταπεπλευκὼσ εἰσ Πτολεμαί̈δα καὶ συναγηοχὼσ δύναμιν οὐκ ὀλίγην ξένων τε ἅμα καὶ ὁμοφύλων ἤλαυνε διὰ τῆσ Γαλιλαίασ ἐπὶ τὸν Ἀντίγονον.

συνελάμβανον δ’ αὐτῷ Σίλων τε καὶ Βεντίδιοσ πεισθέντεσ ὑπὸ Δελλίου συγκατάγειν Ἡρώδην τοῦ πεμφθέντοσ ὑπ’ Ἀντωνίου. Βεντίδιοσ μὲν οὖν ἐτύγχανεν τὰσ ταραχὰσ τὰσ διὰ Πάρθουσ ἐν ταῖσ πόλεσιν οὔσασ καθιστάμενοσ, Σίλων δ’ ἐν Ιοὐδαίᾳ χρήμασιν ὑπ’ Ἀντιγόνου διεφθαρμένοσ.

Ἡρώδῃ μέντοι προϊόντι καθ’ ἑκάστην ἡμέραν ἡ δύναμισ ηὔξετο καὶ πᾶσα Γαλιλαία πλὴν ὀλίγων αὐτῷ προστέθειτο. ὡρμηκότα δ’ αὐτὸν ἐπὶ τοὺσ ἐν Μεσάδα, ἀναγκαῖον γὰρ ἦν τὸ σῶσαι τοὺσ ἐν τῷ φρουρίῳ πολιορκουμένουσ συγγενεῖσ ὄντασ, ἐμποδὼν Ιὄππη γίνεται·

πολεμίαν γὰρ οὖσαν αὐτὴν ἐχρῆν ἐξελεῖν πρότερον, ὅπωσ μηδὲν ὑπολείπηται κατὰ νώτου τοῖσ ἐχθροῖσ ἔρυμα χωροῦντοσ ἐπὶ Ιἑροσολύμων. ποιησαμένου δὲ καὶ Σίλωνοσ ταύτην πρόφασιν τῆσ ἀπαναστάσεωσ καὶ τῶν Ιοὐδαίων διωκόντων αὐτὸν Ἡρώδησ μετ’ ὀλίγου στίφουσ ἐπέξεισιν καὶ τρέπεται μὲν τοὺσ Ιοὐδαίουσ, Σίλωνα δὲ σώζει κακῶσ ἀμυνόμενον, ἑλών τε τὴν Ιὄππην ἔσπευδεν ῥυσόμενοσ τοὺσ ἐν Μασάδα οἰκείουσ.

τῶν δ’ ἐπιχωρίων οἱ μὲν αὐτῷ διὰ τὴν πατρῴαν προσεχώρουν φιλίαν, οἱ δὲ διὰ τὴν αὐτοῦ δόξαν, ἄλλοι δὲ κατ’ ἀμοιβὴν τῆσ παρ’ ἀμφοτέρων εὐεργεσίασ, οἱ πλείουσ δὲ διὰ τὰσ ἐλπίδασ, ἃσ ὡσ ἐπὶ βασιλεῖ βεβαίῳ τὸ λοιπὸν εἶχον.

Ἤθροιστο δὴ δύναμισ βαρεῖα, καὶ προϊόντοσ Ἀντίγονοσ τῶν παρόδων τοὺσ ἐπιτηδείουσ τόπουσ ἐνέδραισ καὶ λόχοισ κατελάμβανεν καὶ καθάπαξ οὐδὲν ἐκ τούτου τοὺσ πολεμίουσ ἢ μικρὰ παντάπασιν ἔβλαπτεν.

Ἡρώδησ δὲ τοὺσ ἐκ Μασάδασ οἰκείουσ παραλαβὼν καὶ Ῥῆσαν τὸ φρούριον ᾔει πρὸσ τὰ Ιἑροσόλυμα, συνῆπτε δ’ αὐτῷ τὸ μετὰ Σίλωνοσ στρατιωτικὸν καὶ πολλοὶ τῶν ἐκ τῆσ πόλεωσ τὴν ἰσχὺν καταπλαγέντεσ.

ἐνίων δὲ καὶ κατὰ στῖφοσ ἐξιόντων καὶ τοῖσ προτεταγμένοισ εἰσ χεῖρασ ἐρχομένων, Ἡρώδησ τὸ μὲν πρῶτον ἐκέλευσεν κηρύσσειν περὶ τὸ τεῖχοσ, ὡσ ἐπ’ ἀγαθῷ τε παρείη τοῦ δήμου καὶ ἐπὶ σωτηρίᾳ τῆσ πόλεωσ, μηδὲν μηδὲ τοῖσ φανεροῖσ τῶν ἐχθρῶν μνησικακήσων, ἀλλὰ παρέξων καὶ τοῖσ διαφορωτάτοισ ἀμνηστίαν τῶν εἰσ αὐτὸν ἁμαρτημάτων.

τοῦ δὲ Ἀντιγόνου πρὸσ τὰ ὑπὸ τοῦ Ἡρώδου κηρυχθέντα λέγοντοσ πρόσ τε Σίλωνα καὶ τὸ τῶν Ῥωμαίων στράτευμα, ὡσ παρὰ τὴν αὐτῶν δικαιοσύνην Ἡρώδῃ δώσουσιν τὴν βασιλείαν ἰδιώτῃ τε ὄντι καὶ Ἰδουμαίῳ, τουτέστιν ἡμιιουδαίῳ, δέον τοῖσ ἐκ τοῦ γένουσ οὖσι παρέχειν ὡσ ἔθοσ ἐστὶν αὐτοῖσ.

καὶ γὰρ εἰ νυνὶ πρὸσ αὐτὸν ἔχουσιν χαλεπῶσ καὶ τὴν βασιλείαν ὡσ λαβόντα παρὰ Πάρθων ἀφελέσθαι διεγνώκασιν, εἶναί γε πολλοὺσ ἐκ τοῦ γένουσ αὐτοῦ τοὺσ ληψομένουσ κατὰ τὸν νόμον τὴν βασιλείαν, οἳ μηδὲν ἐξημαρτηκότεσ αὐτοὶ πρὸσ Ῥωμαίουσ καὶ ἱερεῖσ ὄντεσ οὐκ ἂν εἰκότα πάσχοιεν τῆσ τιμῆσ στερόμενοι.

ταῦτα πρὸσ ἀλλήλουσ αὐτῶν λεγόντων καὶ προελθόντων εἰσ βλασφημίασ Ἀντίγονοσ ἀμύνασθαι τοὺσ ἀπὸ τοῦ τείχουσ ἐπέτρεπεν τοῖσ ἰδίοισ.

οἱ δὲ τοξεύοντεσ καὶ πολλῇ προθυμίᾳ κατ’ αὐτῶν χρώμενοι ῥᾳδίωσ αὐτοὺσ ἀπὸ τῶν πύργων ἐτρέψαντο. Τότε καὶ Σίλων ἀπεκαλύψατο τὴν δωροδοκίαν·

καθῆκε γὰρ τῶν οἰκείων στρατιωτῶν οὐκ ὀλίγουσ σπάνιν τῶν ἐπιτηδείων καταβοᾶν καὶ χρήματα εἰσ τροφὰσ αἰτεῖν καὶ χειμάσοντασ ἀπάγειν εἰσ τοὺσ ἐπιτηδείουσ τόπουσ, τῶν περὶ τὴν πόλιν ὄντων ἐρήμων διὰ τὸ ὑπὸ τῶν Ἀντιγόνου στρατιωτῶν ἀνεσκευάσθαι, ἐκίνει τε τὸ στρατόπεδον καὶ ἀναχωρεῖν ἐπειρᾶτο. Ἡρώδησ δ’ ἐνέκειτο παρακαλῶν τούσ τε ὑπὸ τῷ Σίλωνι ἡγεμόνασ καὶ τοὺσ στρατιώτασ μὴ καταλιπεῖν αὐτόν, Καίσαρόσ τε καὶ Ἀντωνίου καὶ τῆσ συγκλήτου προτρεψάντων αὐτόν·

προνοήσειν γὰρ αὐτῶν τῆσ εὐπορίασ καὶ παρέξειν αὐτοῖσ ἀφθονίαν ὧν ἐπιζητοῦσιν ῥᾳδίωσ. καὶ μετὰ τὴν δέησιν εὐθὺσ ἐξορμήσασ εἰσ τὴν χώραν οὐκέτ’ οὐδεμίαν Σίλωνι τῆσ ἀναχωρήσεωσ πρόφασιν ὑπελίπετο·

πλῆθοσ γὰρ ὅσον οὐδ’ ἤλπισέν τισ τῶν ἐπιτηδείων ἐκόμισεν, τοῖσ τε περὶ Σαμάρειαν ᾠκειωμένοισ πρὸσ αὐτὸν ἐπέστειλεν σῖτα καὶ οἶνον καὶ ἔλαιον καὶ βοσκήματα τά τε ἄλλα πάντα κατάγειν εἰσ Ιἑριχοῦντα τοῦ μηδὲ τὰσ ἑξῆσ ἡμέρασ εἰσ χορηγίαν τοὺσ στρατιώτασ ἐπιλιπεῖν. οὐκ ἐλάνθανε δὲ ταῦτ’ Ἀντίγονον, ἀλλ’ εὐθὺσ ἀπέπεμψεν κατὰ τὴν χώραν τοὺσ εἴρξοντασ καὶ λοχήσοντασ τοὺσ σιτηγοῦντασ, οἱ δὲ πειθόμενοι τοῖσ Ἀντιγόνου προστάγμασιν καὶ πολὺ πλῆθοσ ὁπλιτῶν περὶ Ιἑριχοῦντα ἀθροίσαντεσ παρεφύλασσον ἐπὶ τῶν ὀρῶν καθεσθέντεσ τοὺσ τὰ ἐπιτήδεια κομίζοντασ.

οὐ μὴν Ἡρώδησ τούτων πραττομένων ἠρέμει, δέκα δὲ σπείρασ ἀναλαβών, ὧν πέντε μὲν Ῥωμαίων, πέντε δὲ Ιοὐδαίων ἦσαν, καὶ μισθοφόρουσ μιγάδασ πρὸσ οἷσ ὀλίγουσ τῶν ἱππέων ἐπὶ Ιἑριχοῦντα παραγίνεται, καὶ τὴν μὲν πόλιν ἐκλελειμμένην καταλαβών, πεντακοσίουσ δὲ τὰ ἄκρα κατειληφότασ σὺν γυναιξὶν καὶ γενεαῖσ, τούτουσ μὲν ἀπέλυσεν λαβών, Ῥωμαῖοι δὲ εἰσπεσόντεσ διήρπασαν τὴν πόλιν μεσταῖσ ἐπιτυγχάνοντεσ παντοίων κειμηλίων ταῖσ οἰκίαισ.

Ιἑριχοῦντοσ μὲν οὖν φρουρὰν καταλιπὼν ὁ βασιλεὺσ ὑπέστρεψεν καὶ χειμάσουσαν τὴν Ῥωμαίων στρατιὰν εἰσ τὰσ προσκεχωρηκυίασ διαφῆκεν Ἰδουμαίαν καὶ Γαλιλαίαν καὶ Σαμάρειαν.

ἔτυχεν δὲ καὶ Ἀντίγονοσ παρὰ Σίλωνοσ ἀντὶ τῆσ δωροδοκίασ ὥστε ὑποδέξασθαι τοῦ στρατοῦ μοῖραν ἐν Λύδδοισ θεραπεύων Ἀντώνιον.

καὶ Ῥωμαῖοι μὲν ἐν ἀφθόνοισ διῆγον ἀνειμένοι τῶν ὅπλων. Ἡρώδῃ δ’ οὐκ ἐδόκει μένειν ἐφ’ ἡσυχίασ, ἀλλ’ ἐπὶ τὴν Ἰδουμαίαν τὸν ἀδελφὸν Ιὤσηπον σὺν δισχιλίοισ ὁπλίταισ καὶ τετρακοσίοισ ἱππεῦσιν ἐξέπεμψεν, αὐτὸσ δ’ εἰσ Σαμάρειαν παραγενόμενοσ καὶ καταθέμενοσ αὐτόθι τήν τε μητέρα καὶ τοὺσ συγγενεῖσ ἐξεληλυθότασ ἤδη ἐκ τῶν Μασάδων ἐπὶ Γαλιλαίασ ᾤχετο ἐξαιρήσων τινὰ τῶν χωρίων ὑπ’ Ἀντιγόνου φρουραῖσ κατειλημμένα.

διελθὼν δὲ εἰσ Σέπφωριν νίφοντοσ τοῦ θεοῦ καὶ τῶν Ἀντιγόνου φρουρῶν ὑπεξελθόντων ἐν ἀφθόνοισ ἦν τοῖσ ἐπιτηδείοισ.

εἶτ’ ἐκεῖθεν λῃστῶν τινων ἐν σπηλαίοισ κατοικούντων ἱππέων ἐπ’ αὐτοὺσ ἴλην ἐκπέμπει καὶ ὁπλιτικοῦ τρία τέλη παῦσαι κακουργοῦντασ ἐγνωκώσ·

ἔγγιστα δ’ ἦν ταῦτα κώμησ Ἀρβήλων λεγομένησ.

εἰσ δὲ τεσσαρακοστὴν ἡμέραν αὐτὸσ ἧκεν πανστρατιᾷ, καὶ θρασέωσ ἐξελθόντων τῶν πολεμίων κλίνεται μὲν τὸ εὐώνυμον αὐτῶν κέρασ τῆσ φάλαγγοσ, ἐπιφανεὶσ δ’ αὐτὸσ μετὰ στίφουσ τρέπει μὲν εἰσ φυγὴν τοὺσ πάλαι νικῶντασ, ἀναστρέφει δὲ τοὺσ φεύγοντασ. ἐνέκειτο δὲ διώκων τοὺσ πολεμίουσ ἄχρι Ιὀρδάνου ποταμοῦ φεύγοντασ κατ’ ἄλλασ ὁδούσ, καὶ προσάγεται μὲν πᾶσαν τὴν Γαλιλαίαν πλὴν τῶν ἐν τοῖσ σπηλαίοισ κατοικούντων, διανέμει δὲ καὶ ἀργύριον κατ’ ἄνδρα δοὺσ ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα δραχμάσ, τοῖσ δὲ ἡγεμόσιν πολὺ πλέον, εἰσ τὰ χειμάδια διέπεμψεν.

καὶ ἐν τούτῳ Σίλων ἧκεν παρ’ αὐτὸν καὶ οἱ ἡγεμόνεσ τῶν ἐν τοῖσ χειμαδίοισ Ἀντιγόνου τροφὰσ παρέχειν οὐ θέλοντοσ·

μῆνα γὰρ οὐ πλέον αὐτοὺσ ὁ ἀνὴρ ἔθρεψεν, διέπεμψεν δὲ καὶ πρὸσ τοὺσ κύκλῳ κελεύων τὰ κατὰ τὴν χώραν ἀνασκευάσασθαι καὶ εἰσ τὰ ὄρη φεύγειν, ὡσ μηδὲν ἔχοντεσ Ῥωμαῖοι λιμῷ διαφθαρεῖεν. Ἡρώδησ δὲ τὴν μὲν τούτων πρόνοιαν Φερώρᾳ τῷ νεωτάτῳ τῶν ἀδελφῶν ἐπιτρέπει κελεύσασ αὐτὸν ἅμα τειχίζειν καὶ Ἀλεξάνδρειον.

ὁ δὲ ταχέωσ τε τοὺσ στρατιώτασ ἐν ἀφθονίᾳ πολλῇ τῶν ἀναγκαίων ἐποίησεν τό τε Ἀλεξάνδρειον ἠρημωμένον ἀνέκτισεν. Ὑπὸ δὲ τὸν αὐτὸν χρόνον Ἀντώνιοσ μὲν διέτριβεν ἐν Ἀθήναισ, κατὰ δὲ Συρίαν Οὐεντίδιοσ Σίλωνα μεταπεμπόμενοσ ἐπὶ τοὺσ Πάρθουσ ἐπέστελλεν πρῶτον μὲν Ἡρώδῃ συλλαμβάνεσθαι τοῦ πολέμου, ἔπειτα δὲ καὶ ἐπὶ τὸν σφέτερον καλεῖν τοὺσ συμμάχουσ.

ὁ δ’ ἐπὶ τοὺσ ἐν τοῖσ σπηλαίοισ λῃστὰσ ἐπειγόμενοσ Σίλωνα μὲν ἐξέπεμψεν Οὐεντιδίῳ, αὐτὸσ δ’ ἐπ’ ἐκείνουσ ἐξώρμησεν.

ἦν δ’ ἐν ὄρεσιν τὰ σπήλαια τελέωσ ἐξερρωγόσιν καὶ κατὰ τὸ μεσαίτατον ἀποκρήμνουσ ἔχοντα τὰσ παρόδουσ καὶ πέτραισ ὀξείαισ ἐμπεριεχόμενα·

ἐν δὴ τούτοισ μετὰ πάντων τῶν οἰκείων ἐφώλευον.

ὁ δὲ βασιλεὺσ λάρνακασ ἐπ’ αὐτοὺσ πηξάμενοσ καθίει ταύτασ σιδηραῖσ ἁλύσεσιν ἐκδεδεμένασ διὰ μηχανῆσ ἀπὸ κορυφῆσ τοῦ ὄρουσ, μήτε κάτωθεν ἀνιέναι διὰ τὴν ὀξύτητα τοῦ ὄρουσ δυναμένων μήτε ἄνωθεν καθέρπειν ἐπ’ αὐτούσ. αἱ δὲ λάρνακεσ πλήρεισ ὁπλιτῶν ὑπῆρχον ἁρ́πασ μεγάλασ ἐχόντων, αἷσ ἔμελλον ἐπισπώμενοι τοὺσ ἀνθεστῶτασ τῶν λῃστῶν κτείνειν καταφερομένουσ.

τὴν μέντοι γε κάθεσιν τῶν λαρνάκων σφαλερὰν εἶναι συνέβαινεν κατὰ βάθουσ ἀπείρου γινομένην· ἔνδον μέντοι καὶ τὰ ἐπιτήδεια παρῆν αὐτοῖσ. ὡσ δὲ καθιμήθησαν αἱ λάρνακεσ, ἐτόλμα δ’ οὐδεὶσ προσελθεῖν τοῖσ ἐπὶ τῶν στομίων, ἀλλ’ ὑπὸ δέουσ ἠρέμουν, μάχαιράν τισ περιζωσάμενοσ τῶν ὁπλοφόρων καὶ ταῖν χεροῖν ἀμφοτέραιν δραξάμενοσ ἁλύσεωσ, ἀφ’ ἧσ ἤρτητο ἡ λάρναξ, κατῄει ἐπὶ τὰ στόμια δυσχεράνασ τὴν τριβὴν τῶν ἐπεξιέναι μὴ τολμώντων.

καὶ γενόμενοσ κατά τι στόμιον πρῶτα μὲν παλτοῖσ ἀνακόπτει τοὺσ πολλοὺσ τῶν ἐπὶ τοῦ στομίου, ἔπειτα ἁρ́πῃ τοὺσ ἀνθεστῶτασ ἐπισπασάμενοσ ὠθεῖ κατὰ τοῦ κρημνοῦ, καὶ τοῖσ ἔνδον ἐπεισελθὼν ἀποσφάττει τε πολλοὺσ καὶ εἰσελθὼν εἰσ τὴν λάρνακα ἡσύχασεν.

φόβοσ δὲ εἶχε τοὺσ ἄλλουσ τῆσ οἰμωγῆσ ἀκούοντασ καὶ περὶ τῆσ σωτηρίασ ἀπόγνωσισ, τὸ μέντοι γε πᾶν ἔργον ἐπέσχεν ἐπεξελθοῦσιν·

καὶ πολλοὶ συγχωρήσαντοσ τοῦ βασιλέωσ ἐπικηρυκευσάμενοι παρέδοσαν σφᾶσ ὑπηκόουσ εἶναι. τῷ δ’ αὐτῷ τρόπῳ καὶ κατὰ τὴν ἐπιοῦσαν ἐχρήσαντο τῇ προσβολῇ, μᾶλλον ἔτι τῶν ἐν τοῖσ πήγμασιν ἐπεξιόντων αὐτοῖσ καὶ κατὰ θύρασ μαχομένων πῦρ τε ἐνιέντων.

ἐξαφθέντων τε τῶν ἄντρων, πολλὴ γὰρ ἦν ἐν αὐτοῖσ ὕλη, πρεσβύτησ τισ ἀπειλημμένοσ ἔνδον σὺν ἑπτὰ τέκνοισ καὶ γυναικί, δεομένων τούτων ἐᾶσαι σφᾶσ ὑπεξελθεῖν πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ, στὰσ ἐπὶ τοῦ στομίου τὸν ἀεὶ πρῶτον ἐξιόντα τῶν παίδων ἀπέσφαττεν, εἰσ ὃ πάντασ διεχρήσατο, ἔπειτα δὲ καὶ τὴν γυναῖκα, καὶ ῥίψασ κατὰ τοῦ κρημνοῦ τοὺσ νεκροὺσ ἐπικατέβαλεν ἑαυτὸν θάνατον πρὸ δουλείασ ὑπομένων.

πολλὰ δὲ πρῶτον ὠνείδισεν τὸν Ἡρώδην εἰσ ταπεινότητα καί τοι τοῦ βασιλέωσ, ἦν γὰρ ἄποπτα αὐτῷ τὰ γινόμενα, δεξιάν τε προτείνοντοσ καὶ πᾶσαν ἄδειαν.

τὰ μὲν οὖν σπήλαια τούτων γενομένων ἤδη πάντα ἐκεχείρωτο. Καταστήσασ δ’ ὁ βασιλεὺσ τοῖσ αὐτόθι στρατηγὸν Πτολεμαῖον εἰσ Σαμάρειαν ᾤχετο σὺν ἱππεῦσιν ἑξακοσίοισ ὁπλίταισ δὲ τρισχιλίοισ ὡσ μάχῃ κριθησόμενοσ πρὸσ Ἀντίγονον.

οὐ μὴν τῷ Πτολεμαίῳ προυχώρησεν τὰ κατὰ τὴν στρατηγίαν, ἀλλ’ οἱ καὶ πρότερον τὴν Γαλιλαίαν ταράξαντεσ ἐπεξελθόντεσ αὐτὸν διεχρήσαντο καὶ τοῦτο δράσαντεσ συμφεύγουσιν εἴσ τε τὰ ἕλη καὶ τὰ δύσβατα τῶν χωρίων, ἄγοντεσ καὶ διαρπάζοντεσ τὴν αὐτόθι πᾶσαν.

τιμωρεῖται δὲ τούτουσ Ἡρώδησ ἐπανελθών·

τοὺσ μὲν γὰρ ἀναιρεῖ τῶν ἀποστάντων, τοὺσ δ’ ἀναφυγόντασ εἰσ ἐρυμνὰ χωρία πολιορκίᾳ παραστησάμενοσ αὐτούσ τε ἀπέκτεινεν καὶ τὰ ἐρύματα κατέσκαψεν. ἐζημίωσε δὲ παύσασ οὕτωσ τὴν νεωτεροποιίαν καὶ τὰσ πόλεισ ἑκατὸν ταλάντοισ. Ἐν δὲ τῷ μεταξὺ Πακόρου πεσόντοσ ἐν μάχῃ καὶ τῶν Πάρθων πταισάντων πέμπει βοηθὸν ὁ Βεντίδιοσ Ἡρώδῃ Μαχαιρᾶν σὺν δυσὶ τάγμασι καὶ χιλίοισ ἱππεῦσιν ἐπισπεύδοντοσ Ἀντωνίου.

Μαχαιρᾶσ μὲν οὖν Ἀντιγόνου καλοῦντοσ αὐτὸν παρὰ τὴν Ἡρώδου γνώμην χρήμασι διεφθαρμένοσ ἀπῄει ὡσ κατασκεψόμενοσ αὐτοῦ τὰ πράγματα.

τὴν δὲ διάνοιαν ὑπιδόμενοσ αὐτοῦ τὴν τῆσ ἀφίξεωσ Ἀντίγονοσ οὐδὲ προσεδέξατο, ἀλλὰ σφενδόναισ βάλλων αὐτὸν ἀνεῖργεν, καὶ διεδήλου τὴν αὐτοῦ προαίρεσιν. αἰσθόμενοσ δὲ τὰ βέλτιστα Ἡρώδην αὐτῷ παραινοῦντα καὶ αὐτὸν διημαρτηκότα παρακούσαντα τῆσ ἐκείνου συμβουλίασ, ἀνεχώρει μὲν εἰσ Ἀμμαοῦν πόλιν, οἷσ δὲ κατὰ τὴν ὁδὸν Ιοὐδαίοισ περιετύγχανεν τούτουσ ἀπέσφαττεν ἐχθρούσ τε καὶ φίλουσ ὀργιζόμενοσ ὑπὲρ ὧν πεπόνθει.

παροξυνθεὶσ δ’ ἐπὶ τούτοισ ὁ βασιλεὺσ ἐπὶ Σαμαρείασ ᾔει·

πρὸσ γὰρ Ἀντώνιον ἐγνώκει περὶ τούτων ἀφικέσθαι· δεῖσθαι γὰρ οὐχὶ τοιούτων συμμάχων, οἳ βλάψουσι μᾶλλον αὐτὸν ἢ τοὺσ πολεμίουσ· ἐξαρκεῖν δὲ καὶ αὐτῷ πρὸσ τὴν Ἀντιγόνου καθαίρεσιν. παρακολουθῶν δ’ ὁ Μαχαιρᾶσ ἐδεῖτο μένειν·

εἰ δὲ οὕτωσ ὡρ́μηκεν, ἀλλὰ τόν γε ἀδελφὸν αὐτοῦ Ιὤσηπον παρακαθιστάνειν σφίσι προσπολεμοῦσιν Ἀντιγόνῳ. καὶ διαλλάττεται μὲν πολλὰ τοῦ Μαχαιρᾶ δεηθέντοσ, καταλιπὼν δὲ τὸν Ιὤσηπον αὐτόθι σὺν στρατῷ παρῄνεσεν μὴ ἀποκινδυνεύειν μηδὲ τῷ Μαχαιρᾷ διαφέρεσθαι. Αὐτὸσ δὲ πρὸσ Ἀντώνιον ἔσπευδεν, ἐτύγχανεν γὰρ πολιορκῶν Σαμόσατα τὸ πρὸσ τῷ Εὐφράτῃ χωρίον, σὺν ἱππόταισ τε καὶ πεζοῖσ κατὰ συμμαχίαν αὐτῷ παροῦσιν.

παραγενόμενοσ δ’ εἰσ Ἀντιόχειαν καὶ πολλοῖσ ἐπιτυχὼν ἠθροισμένοισ καὶ πρὸσ Ἀντώνιον μὲν σπουδὴν βαδίζειν ἔχουσιν, ὑπὸ δέουσ δὲ διὰ τὸ κατὰ τὰσ ὁδοὺσ ἐπιτίθεσθαι τοὺσ βαρβάρουσ καὶ πολλοὺσ ἀναιρεῖν οὐ τολμῶντασ ἐξορμᾶν, παραθαρσύνασ αὐτὸσ ἡγεμὼν γίνεται τῆσ ὁδοῦ.

κατὰ δὲ σταθμὸν δεύτερον τῶν Σαμοσάτων ἐλόχα μὲν αὐτόθι τῶν βαρβάρων ἐνέδρα τοὺσ φοιτῶντασ πρὸσ Ἀντώνιον, δρυμῶν δὲ τὰσ εἰσβολὰσ τὰσ εἰσ τὰ πεδία διαλαμβανόντων προλοχίζουσιν αὐτόθι τῶν ἱππέων οὐκ ὀλίγουσ ἠρεμήσοντασ ἑώσ ἂν εἰσ τὸ ἱππήλατον οἱ διεξιόντεσ ἔλθοιεν.

ὡσ δ’ οἱ πρῶτοι διεξῆλθον, ὀπισθοφυλακεῖ μὲν Ἡρώδησ, προσπίπτουσι δὲ ἐξαπιναίωσ οἱ ἐκ τῆσ ἐνέδρασ ὄντεσ εἰσ πεντακοσίουσ, καὶ τρεψαμένων τοὺσ πρώτουσ ἐπιδραμὼν ὁ βασιλεὺσ τῇ ῥύμῃ τῇ περὶ αὐτὸν παραχρῆμα μὲν ἀνακόπτει τοὺσ πολεμίουσ, ἐπεγείρει δὲ τὸ τῶν οἰκείων φρόνημα καὶ θαρραλέουσ ἀπεργάζεται, καὶ τῶν πάλαι φευγόντων ἐξ ὑποστροφῆσ μαχομένων ἐκτείνοντο πάντοθεν οἱ βάρβαροι.

ἐπέκειτο δ’ ὁ βασιλεὺσ ἀναιρῶν καὶ τὰ διηρπασμένα, πολλὰ δ’ ἦν σκευοφόρα καὶ ἀνδράποδα, πάντα ἀνασωσάμενοσ προῄει.

καὶ πλειόνων αὐτοῖσ ἐπιθεμένων τῶν ἐν τοῖσ δρυμῶσιν, οἳ πλησίον τῆσ εἰσ τὸ πεδίον ἐκβολῆσ ἦσαν, καὶ τούτοισ προσμίξασ αὐτὸσ μετὰ στίφουσ καρτεροῦ τρέπεται καὶ πολλοὺσ αὐτῶν ἀποκτείνασ ἀδεᾶ τοῖσ ἑπομένοισ ὁδὸν παρεῖχεν·

οἱ δὲ σωτῆρα καὶ προστάτην αὐτὸν ἐκάλουν. Ἐπεὶ δὲ πλησίον τῶν Σαμοσάτων γεγόνει, πέμπει τὸ στράτευμα ὑπαντησόμενον Ἀντώνιοσ σὺν τῷ οἰκείῳ κόσμῳ τιμὴν Ἡρώδῃ ταύτην ἀπονέμων καὶ ἐπικουρίασ ἕνεκα·

τὴν γὰρ τῶν βαρβάρων ἀκηκόει κατ’ αὐτῶν ἐπίθεσιν. καὶ δὴ παρόντα τε εἶδεν ἀσμένωσ καὶ τὰ κατὰ τὴν ὁδὸν αὐτῷ πεπραγμένα μαθὼν ἐδεξιοῦτο καὶ τῆσ ἀρετῆσ ἐθαύμαζεν, αὐτόσ τε περιλαβὼν αὐτὸν Ἀντώνιοσ ὡσ εἶδεν ἠσπάζετο προυτίμα τε νεωστὶ βασιλέα ἀποδείξασ.

Ἀντιόχου δὲ μετ’ οὐ πολὺ τὸ ἔρυμα παραδόντοσ καὶ διὰ τοῦτο παυσαμένου τοῦ πολέμου Σοσσίῳ μὲν Ἀντώνιοσ παραδίδωσιν παρακελευσάμενοσ δὲ Ἡρώδῃ συμμαχεῖν αὐτὸσ ἐπ’ Αἰγύπτου ἐχώρει.

καὶ Σόσσιοσ μὲν δύο τάγματα ἐπικουρικὰ Ἡρώδῃ προύπεμψεν εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν, αὐτὸσ δὲ μετὰ τοῦ πλείονοσ στρατοῦ ἠκολούθει. Ἔτυχεν δ’ ἤδη κατὰ τὴν Ιοὐδαίαν τεθνεὼσ Ιὤσηποσ τρόπῳ τοιούτῳ·

λήθην μὲν ὧν αὐτῷ παρήγγειλεν ὁ ἀδελφὸσ πρὸσ Ἀντώνιον ἀπερχόμενοσ λαμβάνει, στρατοπεδευσάμενοσ δὲ ἀνὰ τὰ ὄρη, πέντε γὰρ αὐτῷ σπείρασ Μαχαιρᾶ δόντοσ ἐπὶ Ιἑριχοῦντοσ ἠπείγετο βουλόμενοσ ἐκθερίσαι τὸν σῖτον αὐτῶν, καὶ νεοσυλλέκτου τοῦ Ῥωμαίων στρατεύματοσ ὄντοσ, καὶ πολέμων ἀπείρωσ ἔχοντοσ καὶ γὰρ πολὺ ἐκ Συρίασ ἦν τὸ κατειλεγμένον, ἐπιθεμένων αὐτόθι τῶν πολεμίων, ἀποληφθεὶσ ἐν δυσχωρίαισ αὐτόσ τε ἀποθνήσκει γενναίωσ μαχόμενοσ καὶ τὸ στράτευμα πᾶν ἀπέβαλεν· ἓξ γὰρ σπεῖραι διεφθάρησαν.

κρατήσασ δὲ τῶν νεκρῶν Ἀντίγονοσ ἀποτέμνει τὴν Ιὠσήπου κεφαλὴν πεντήκοντα ταλάντων αὐτὴν ῥυομένου Φερώρα τἀδελφοῦ.

καὶ μετὰ τοῦτο ἀποστάντεσ Γαλιλαῖοι τῶν παρὰ σφίσι δυνατῶν τοὺσ τὰ Ἡρώδου φρονοῦντασ ἐν τῇ λίμνῃ κατεπόντωσαν, καὶ τῆσ Ιοὐδαίασ πολλὰ ἐνεωτερίσθη. Μαχαιρᾶσ δὲ χωρίον Ηττον ἐξωχύρου. Παρῆσαν δ’ ἄγγελοι τῶν πεπραγμένων πρὸσ τὸν βασιλέα καὶ ἐν Δάφνῃ τῆσ Ἀντιοχείασ ἐδήλωσαν αὐτῷ τὴν κατὰ τὸν ἀδελφὸν τύχην, προσδεχομένῳ μέντοι καὶ αὐτῷ διά τινασ ὀνείρων ὄψεισ τρανῶσ προφαινούσασ τὸν τοῦ ἀδελφοῦ θάνατον.

ἐπειχθεὶσ οὖν κατὰ τὴν πορείαν ὡσ κατὰ Λίβανον τὸ ὄροσ γίνεται, ὀκτακοσίουσ μὲν τῶν αὐτόθι προσλαμβάνει, ἔχων δὲ καὶ Ῥωμαϊκὸν ἓν τάγμα εἰσ Πτολεμαί̈δα παραγίνεται, κἀκεῖθεν νυκτὸσ ἀναστὰσ μετὰ τοῦ στρατοῦ προῄει διὰ τῆσ Γαλιλαίασ.

ὑπήντων δ’ οἱ πολέμιοι καὶ κρατηθέντεσ τῇ μάχῃ κατεκλείσθησαν εἰσ χωρίον, ὅθεν ἦσαν ὡρμηκότεσ τῇ προτεραίᾳ·

προσβολὰσ δὴ τοὐντεῦθεν [ἑώθεν] ἐποιεῖτο, καὶ πολλοῦ χειμῶνοσ καταρραγέντοσ οὐδὲν ποιεῖν δυνάμενοσ ἀπάγει τὴν στρατιὰν εἰσ τὰσ πλησίον κώμασ. ἐλθόντοσ δ’ αὐτῷ παρ’ Ἀντωνίου καὶ δευτέρου τάγματοσ οἱ τὸ χωρίον ἔχοντεσ φοβηθέντεσ νυκτὸσ ἐξέλιπον αὐτό. καὶ ὁ βασιλεὺσ ἔσπευδεν ἐπὶ Ιἑριχοῦντοσ τιμωρήσασθαι κατὰ νοῦν ἔχων αὐτοὺσ ὑπὲρ τἀδελφοῦ.

ἐπεὶ δὲ κατέζευξεν, εἱστία μὲν τοὺσ ἐν τέλει, μετὰ δὲ τὴν συνουσίαν παρῆλθεν εἰσ τὸ δωμάτιον ἀπολύσασ τοὺσ παρόντασ. ἐνταῦθα ἴδοι τισ ἂν τοῦ βασιλέωσ τὴν ἐκ τοῦ θεοῦ εὔνοιαν·

πίπτει μὲν γὰρ ἡ στέγη τοῦ οἰκήματοσ, οὐδένα δὲ ἀπολαβοῦσα διέφθειρεν, ὥστε πάντασ πιστεῦσαι τὸν Ἡρώδην εἶναι θεοφιλῆ, μέγαν οὕτω καὶ παράδοξον διαφυγόντα κίνδυνον. Τῇ δ’ ὑστεραίᾳ τῶν πολεμίων ἑξακισχίλιοι ἀπ’ ἄκρων κατιόντεσ τῶν ὀρῶν εἰσ μάχην ἐφόβουν τοὺσ Ῥωμαίουσ.

οἱ δὲ γυμνῆτεσ προσιόντεσ τοῖσ παλτοῖσ ἔβαλλον καὶ λίθοισ τοὺσ περὶ τὸν βασιλέα ἐξεληλυθότασ αὐτόν τε παλτῷ τισ παρὰ τὴν λαπάραν ἔβαλεν. Ἀντίγονοσ δ’ ἐπὶ τὴν Σαμάρειαν πέμπει στρατηγὸν Πάππον ὄνομα σὺν δυνάμει πολλῇ βουλόμενοσ παρασχεῖν τοῖσ πολεμίοισ δόξαν πολεμοῦντοσ ἐκ περιουσίασ.

ἀλλ’ ὁ μὲν Μαχαιρᾷ τῷ στρατηγῷ προσεκάθητο· Ἡρώδησ δὲ πέντε πόλεισ καταλαβὼν τοὺσ ἐγκαταληφθέντασ περὶ δισχιλίουσ ὄντασ ἐφόνευσεν αὐτάσ τε τὰσ πόλεισ ἐμπρήσασ ἐπανῆλθεν ἐπὶ τὸν Πάππον· ἐστρατοπεδεύσατο δ’ οὗτοσ περὶ κώμην Ἰσάνασ καλουμένην καὶ πολλῶν αὐτῷ προσρεόντων ἐκ τῆσ Ιἑριχοῦσ καὶ τῆσ ἄλλησ Ιοὐδαίασ, ἐπεὶ πλησίον γίνεται, τῶν πολεμίων ἐπεξελθόντων αὐτοῖσ ὑπὸ θράσουσ συμβαλὼν κρατεῖ τῇ μάχῃ, καὶ τιμωρῶν τἀδελφῷ φεύγουσιν εἰσ τὴν κώμην εἵπετο κτείνων.

πεπληρωμένων δὲ τῶν οἰκήσεων ὁπλιτῶν καί τινων ἀναφευγόντων ἐπὶ τὰσ στέγασ κρατεῖ τούτων, καὶ τοὺσ ὀρόφουσ τῶν οἴκων ἀνασκάπτων ἔμπλεα τὰ κάτω τῶν στρατιωτῶν ἑώρα ἀθρόων ἀπειλημμένων.

τούτουσ μὲν οὖν πέτραισ ἄνωθεν βάλλοντεσ σωρηδὸν ἐπ’ ἀλλήλοισ ἀνῄρουν·

καὶ θέαμα τοῦτο δεινότατον ἦν κατὰ τόνδε τὸν πόλεμον νεκρῶν τὸ πλῆθοσ ἀπείρων ἐντὸσ τῶν τειχῶν ἐπ’ ἀλλήλοισ κειμένων. τοῦτο τὸ ἔργον μάλιστα τὰ φρονήματα τῶν πολεμίων ἔκλασεν καραδοκούντων τὸ μέλλον·

ἑωρῶντο γὰρ παμπληθεῖσ πόρρωθεν συγγενόμενοι περὶ τὴν κώμην· οἳ τότε ἔφευγον, καὶ εἰ μὴ χειμὼν ἐπέσχεν βαθύσ, ἧκεν ἂν καὶ ἐπὶ Ιἑροσόλυμα ἡ βασιλέωσ στρατιὰ θαρροῦσα τῷ νενικηκέναι, καὶ τὸ πᾶν ἦν ἂν εἰργασμένη· καὶ γὰρ Ἀντίγονοσ ἤδη τὴν παντελῆ φυγὴν ἐσκόπει καὶ ἀπανάστασιν ἐκ τῆσ πόλεωσ. Τότε μὲν οὖν ὁ βασιλεύσ, ὀψία γὰρ ἦν, δειπνοποιεῖσθαι κελεύει τοὺσ στρατιώτασ, αὐτὸσ δέ, ἐκεκμήκει γάρ, εἰσελθὼν εἴσ τι δωμάτιον περὶ λουτρὸν ἦν.

ἔνθα καὶ κίνδυνοσ αὐτῷ μέγιστοσ συνέπεσεν, ὃν κατὰ θεοῦ πρόνοιαν διέφυγεν· γυμνοῦ γὰρ ὄντοσ αὐτοῦ καὶ μετὰ παιδὸσ ἑνὸσ ἀκολούθου λουομένου [ἐν τῷ] ἐντὸσ οἰκήματι τῶν πολεμίων τινὲσ ὡπλισμένοι συμπεφευγότεσ αὐτόθι διὰ φόβον μεταξὺ λουομένου ὁ πρῶτοσ ὑπεξέρχεται ξίφοσ ἔχων γυμνὸν καὶ διὰ θυρῶν χωρεῖ, καὶ μετὰ τοῦτον δεύτεροσ καὶ τρίτοσ ὁμοίωσ ὡπλισμένοι, οὐδὲν βλάψαντεσ τὸν βασιλέα ὑπ’ ἐκπλήξεωσ, ἀγαπῶντεσ δὲ τὸ μηδὲν αὐτοὶ παθόντεσ εἰσ τὸ πρόσθεν διεκπεσεῖν.

τῇ δ’ ὑστεραίᾳ τὴν μὲν Πάππου κεφαλήν, ἀνῄρητο γάρ, ἀποκόψασ Φερώρᾳ ἔπεμψεν ποινὴν ἀνθ’ ὧν ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ πάθοι·

οὗτοσ γὰρ ἦν αὐτόχειρ ἐκείνου γεγενημένοσ. Λήξαντοσ δὲ τοῦ χειμῶνοσ ἄρασ ἐκεῖθεν ἐγγὺσ τῶν Ιἑροσολύμων ἔρχεται καὶ πλησίον στρατοπεδεύεται τῆσ πόλεωσ·

τρίτον δὲ ἔτοσ τοῦτο ἦν αὐτῷ ἐξ οὗ βασιλεὺσ ἐν Ῥώμῃ ἀποδέδεικτο. ἀναστρατοπεδευσάμενοσ δὲ καὶ πλησίον ἐλθὼν τοῦ τείχουσ κατὰ τὸ ἐπιμαχώτατον πρὸ τοῦ ἱεροῦ στρατοπεδεύεται προσβαλεῖν διεγνωκώσ, ὡσ καὶ πρότερόν ποτε Πομπήιοσ.

τρισὶν δὲ διαλαβὼν χώμασιν τὸν τόπον πύργουσ ἀνίστα πολλῇ τε χειρὶ πρὸσ τὸ ἔργον χρώμενοσ καὶ τέμνων τὴν πέριξ ὕλην. παρακαταστήσασ δὲ τοῖσ ἔργοισ τοὺσ ἐπιτηδείουσ, ἱδρυμένησ ἔτι τῆσ στρατιᾶσ αὐτὸσ εἰσ Σαμάρειαν ἐπὶ τὸν γάμον ᾤχετο ἀξόμενοσ τὴν Ἀλεξάνδρου τοῦ Ἀριστοβούλου θυγατέρα·

ταύτην γὰρ ἦν ἐγγεγυημένοσ, ὥσ μοι καὶ πρότερον εἴρηται. Μετὰ δὲ τοὺσ γάμουσ ἦλθεν μὲν διὰ Φοινίκησ Σόσσιοσ προεκπέμψασ τὴν δύναμιν διὰ τῆσ μεσογαίασ, ἦλθεν δὲ καὶ ὁ στρατὸσ πλῆθοσ ἱππέων τε καὶ πεζῶν, παρεγένετο δὲ καὶ ὁ βασιλεὺσ ἐκ τῆσ Σαμαρείτιδοσ οὐκ ὀλίγον πρὸσ τῷ πάλαι στρατὸν ἄγων·

περὶ τρισμυρίουσ γὰρ ἦσαν.

πάντεσ δ’ ἐπὶ τὸ Ιἑροσολυμιτῶν ἠθροίζοντο τεῖχοσ, καὶ διεκάθητο πρὸσ τῷ βορείῳ τείχει τῆσ πόλεωσ στρατιᾶσ ἕνδεκα μὲν οὖσα τέλη ὁπλιτικοῦ, ἓξ δὲ χιλιάδεσ ἱππέων, ἄλλα δὲ ἐπικουρικὰ ἀπὸ τῆσ Συρίασ, δύο δ’ ἡγεμόνεσ, Σόσσιοσ μὲν ὑπ’ Ἀντωνίου σταλεὶσ σύμμαχοσ, Ἡρώδησ δ’ ὑπὲρ αὐτοῦ, ὡσ Ἀντίγονον ἀφελόμενοσ τὴν ἀρχὴν ἀποδειχθέντα ἐν Ῥώμῃ πολέμιον αὐτὸσ ἀντ’ ἐκείνου βασιλεὺσ εἰή κατὰ τὸ τῆσ συγκλήτου δόγμα. Μετὰ δὲ πολλῆσ προθυμίασ καὶ ἔριδοσ ἅτε σύμπαντοσ ἠθροισμένου τοῦ πλήθουσ οἱ Ιοὐδαῖοι τοῖσ περὶ τὸν Ἡρώδην ἀντεπολέμουν κατειληθέντεσ ἐντὸσ τοῦ τείχουσ, πολλά τε ἐπεφήμιζον περὶ τὸ ἱερὸν καὶ πολλὰ ἐπ’ εὐφημίᾳ τοῦ δήμου, ὡσ ῥυσομένου τῶν κινδύνων αὐτοὺσ τοῦ θεοῦ.

τά τε ἐκτὸσ τῆσ πόλεωσ ἀπεσκευάσαντο, ὡσ μηδ’ ὅσα τροφὴ δύναιτο εἶναι ὑπολιπεῖν ἢ ἀνθρώποισ ἢ ὑποζυγίοισ, λῃστείαισ τε λάθρα χρώμενοι ἀπορίαν παρέσχον.

ταῦτα δ’ Ἡρώδησ συνιδὼν πρὸσ μὲν τὰσ λῃστείασ ἐν τοῖσ ἐπικαιροτάτοισ τόποισ παρελόχιζεν, πρὸσ δὲ τὰ ἐπιτήδεια πέμπων ὁπλιτικὰ τέλη πόρρωθεν ἀγορὰν συνεκόμιζεν, ὡσ ὀλίγου χρόνου πολλὴν ἀφθονίαν αὐτοῖσ γενέσθαι τῶν ἀναγκαίων.

ἦρτο δὲ συνεχῶσ ἤδη πολλῆσ χειρὸσ ἐργαζομένησ καὶ τὰ τρία χώματα εὐπετῶσ·

θέροσ τε γὰρ ἦν καὶ οὐδὲν ἐμποδὼν πρὸσ τὴν ἀνάστασιν οὔτ’ ἀπὸ τοῦ ἀέροσ οὔτ’ ἀπὸ τῶν ἐργαζομένων, τά τε μηχανήματα προσάγοντεσ κατέσειον τὸ τεῖχοσ καὶ πάσαισ ἐχρῶντο πείραισ. οὐ μὴν ἐξέπληττον τοὺσ ἔνδον, ἀλλὰ ἀντετεχνῶντο κἀκεῖνοι πρὸσ τὰ παρὰ τούτων γινόμενα οὐκ ὀλίγα, ἐπεκθέοντέσ τε τὰ μὲν ἡμίεργα ἐνεπίμπρασαν τὰ δ’ ἐξειργασμένα, εἴσ τε χεῖρασ ἰόντεσ οὐδὲν κακίουσ τὰσ τόλμασ Ῥωμαίων ἦσαν, ἐπιστήμῃ δ’ ἐλείποντο.

πρόσ τε τὰσ μηχανὰσ ἀντετείχιζον ἐρειπομένων τῶν πρώτων οἰκοδομημάτων, ὑπὸ γῆν τε ἀπαντῶντεσ ἐν ταῖσ μεταλλεύσεσιν διεμάχοντο, ἀπονοίᾳ δὲ τὸ πλέον ἢ προμηθείᾳ χρώμενοι προσελιπάρουν τῷ πολέμῳ εἰσ τοὔσχατον, καὶ ταῦτα μεγάλου στρατοῦ περικαθημένου σφᾶσ καὶ λιμῷ ταλαιπωρούμενοι καὶ σπάνει τῶν ἐπιτηδείων·

τὸν γὰρ ἑβδοματικὸν ἐνιαυτὸν συνέβη κατὰ ταῦτ’ εἶναι. ἀναβαίνουσιν δὲ ἐπὶ τὸ τεῖχοσ πρῶτον μὲν λογάδεσ εἴκοσι, ἔπειτα δὲ ἑκατόνταρχοι Σοσσίου·

ᾑρέθη γὰρ τὸ μὲν πρῶτον τεῖχοσ ἡμέραισ τεσσαράκοντα, τὸ δὲ δεύτερον πεντεκαίδεκα· καί τινεσ τῶν περὶ τὸ ἱερὸν ἐνεπρήσθησαν στοῶν, ἃσ Ἡρώδησ Ἀντίγονον ἐμπρῆσαι διέβαλεν, μῖσοσ αὐτῷ πραγματευόμενοσ παρὰ τῶν Ιοὐδαίων γενέσθαι. ᾑρημένου δὲ τοῦ ἔξωθεν ἱεροῦ καὶ τῆσ κάτω πόλεωσ εἰσ τὸ ἔσωθεν ἱερὸν καὶ τὴν ἄνω πόλιν οἱ Ιοὐδαῖοι συνέφυγον, δείσαντεσ δὲ μὴ διακωλύσωσιν αὐτοὺσ οἱ Ῥωμαῖοι τὰσ καθημερινὰσ θυσίασ ἐπιτελεῖν τῷ θεῷ, πρεσβεύονται ἐπιτρέψαι παρακαλοῦντεσ θύματα αὐτοῖσ μόνον εἰσκομίζεσθαι·

ὁ δ’ ὡσ ἐνδωσόντων αὐτῶν συνεχώρει ταῦτα. καὶ ἐπεὶ μηδὲν ἑώρα γινόμενον παρ’ αὐτῶν ὧν ὑπενόει, ἀλλὰ ἰσχυρῶσ ἀντέχοντασ ὑπὲρ τῆσ Ἀντιγόνου βασιλείασ, προσβαλὼν κατὰ κράτοσ εἷλεν τὴν πόλιν.

καὶ πάντα εὐθὺσ φόνων ἦν ἀνάπλεα τῶν μὲν Ῥωμαίων ἐπὶ τῇ τριβῇ τῆσ πολιορκίασ διωργισμένων, τοῦ δὲ περὶ Ἡρώδην Ιοὐδαϊκοῦ μηδὲν ὑπολιπεῖν σπεύδοντοσ ἀντίπαλον.

ἐσφάττοντο δὲ παμπληθεῖσ ἔν τε τοῖσ στενωποῖσ καὶ κατὰ τὰσ οἰκίασ συνωθούμενοι καὶ τῷ ναῷ προσφεύγοντεσ, ἦν τε οὔτε νηπίων οὔτε γήρωσ ἔλεοσ οὔτε ἀσθενείασ γυναικῶν φειδώ, ἀλλὰ καίτοι περιπέμποντοσ τοῦ βασιλέωσ καὶ φείδεσθαι παρακαλοῦντοσ οὐδεὶσ ἐκράτησεν τῆσ δεξιᾶσ, ἀλλ’ ὥσπερ μεμηνότεσ πᾶσαν ἡλικίαν ἐπεξῄεσαν.

ἔνθα καὶ Ἀντίγονοσ μήτε τῆσ πάλαι μήτε τῆσ τότε τύχησ ἔννοιαν λαβὼν κάτεισι μὲν ἀπὸ τῆσ βάρεωσ, προσπίπτει δὲ τοῖσ Σοσσίου ποσίν, κἀκεῖνοσ μηδὲν αὐτὸν οἰκτείρασ πρὸσ τὴν μεταβολὴν ἐπεκρότησεν μὲν ἀκρατῶσ καὶ Ἀντιγόνην ἐκάλεσεν, οὐ μὴν ὡσ γυναῖκά γε φρουρᾶσ ἐλεύθερον ἀφῆκεν, ἀλλ’ ὁ μὲν δεθεὶσ ἐφυλάττετο.

Πρόνοια δ’ ἦν Ἡρώδῃ κρατοῦντι τῶν πολεμίων τοῦ κρατῆσαι καὶ τῶν ἀλλοφύλων συμμάχων·

ὡρ́μητο γὰρ τὸ ξενικὸν πλῆθοσ ἐπὶ θέᾳ τοῦ τε ἱεροῦ καὶ τῶν κατὰ τὸν ναὸν ἁγίων. ὁ δὲ βασιλεὺσ τοὺσ μὲν παρακαλῶν τοὺσ δ’ ἀπειλῶν ἔστιν δ’ οὓσ καὶ τοῖσ ὅπλοισ ἀνέστελλεν, ἥττησ χαλεπωτέραν ἡγούμενοσ τὴν νίκην, εἴ τι τῶν ἀθεάτων παρ’ αὐτῶν ὀφθείη.

διεκώλυέ τε καὶ τὰσ κατὰ τὴν πόλιν ἁρπαγάσ, πολλὰ διατεινάμενοσ πρὸσ Σόσσιον, εἰ χρημάτων τε καὶ ἀνδρῶν Ῥωμαῖοι τὴν πόλιν κενώσαντεσ καταλείψουσιν αὐτὸν ἐρημίασ βασιλέα, καὶ ὡσ ἐπὶ τοσούτῳ πολιτῶν φόνῳ βραχὺ καὶ τὴν τῆσ οἰκουμένησ ἡγεμονίαν ἀντάλλαγμα κρίνει.

τοῦ δὲ ἀντὶ τῆσ πολιορκίασ τὰσ ἁρπαγὰσ δικαίωσ τοῖσ στρατιώταισ ἐπιτρέπειν φαμένου, αὐτὸσ ἔφη διανεμεῖν ἐκ τῶν ἰδίων χρημάτων τοὺσ μισθοὺσ ἑκάστοισ.

οὕτωσ τε τὴν λοιπὴν ἐξωνησάμενοσ πόλιν τὰσ ὑποσχέσεισ ἐπλήρωσεν·

λαμπρῶσ μὲν γὰρ ἕκαστον στρατιώτην, ἀναλόγωσ δὲ τοὺσ ἡγεμόνασ, βασιλικώτατα δ’ αὐτὸν ἐδωρήσατο Σόσσιον, ὡσ πάντασ ἀπελθεῖν χρημάτων εὐποροῦντασ. Τοῦτο τὸ πάθοσ συνέβη τῇ Ιἑροσολυμιτῶν πόλει ὑπατεύοντοσ ἐν Ῥώμῃ Μάρκου Ἀγρίππα καὶ Κανιδίου Γάλλου ἐπὶ τῆσ ἑκατοστῆσ ὀγδοηκοστῆσ καὶ πέμπτησ ὀλυμπιάδοσ τῷ τρίτῳ μηνὶ τῇ ἑορτῇ τῆσ νηστείασ, ὥσπερ ἐκ περιτροπῆσ τῆσ γενομένησ ἐπὶ Πομπηίου τοῖσ Ιοὐδαίοισ συμφορᾶσ·

καὶ γὰρ ὑπ’ ἐκείνου τῇ αὐτῇ ἑάλωσαν ἡμέρᾳ μετὰ ἔτη εἰκοσιεπτά.

Σόσσιοσ δὲ χρυσοῦν ἀναθεὶσ τῷ θεῷ στέφανον ἀνέζευξεν ἀπὸ Ιἑροσολύμων Ἀντίγονον ἄγων δεσμώτην Ἀντωνίῳ. δείσασ δὲ Ἡρώδησ μὴ φυλαχθεὶσ Ἀντίγονοσ ὑπ’ Ἀντωνίου καὶ κομισθεὶσ εἰσ Ῥώμην ὑπ’ αὐτοῦ δικαιολογήσηται πρὸσ τὴν σύγκλητον, ἐπιδεικνὺσ αὐτὸν μὲν ἐκ βασιλέων, Ἡρώδην δὲ ἰδιώτην, καὶ ὅτι προσῆκεν αὐτοῦ βασιλεύειν τοὺσ παῖδασ διὰ τὸ γένοσ, εἰ καὶ αὐτὸσ εἰσ Ῥωμαίουσ ἐξήμαρτεν·

ταῦτα φοβούμενοσ πολλοῖσ χρήμασι πείθει τὸν Ἀντώνιον ἀνελεῖν Ἀντίγονον.

οὗ γενομένου τοῦ δέουσ μὲν Ἡρώδησ ἀπαλλάσσεται, παύεται δ’ οὕτωσ ἡ τοῦ Ἀσσαμωναίου ἀρχὴ μετὰ ἔτη ἑκατὸν εἰκοσιέξ. οἶκοσ λαμπρὸσ οὗτοσ ἦν καὶ διάσημοσ γένουσ τε ἕνεκα καὶ τῆσ ἱερατικῆσ τιμῆσ ὧν τε ὑπὲρ τοῦ ἔθνουσ οἱ γονεῖσ αὐτοῦ διεπράξαντο. ἀλλ’ οὗτοι μὲν διὰ τὴν πρὸσ ἀλλήλουσ στάσιν τὴν ἀρχὴν ἀπέβαλον, μετέβη δ’ εἰσ Ἡρώδην τὸν Ἀντιπάτρου οἰκίασ ὄντα δημοτικῆσ καὶ γένουσ ἰδιωτικοῦ καὶ ὑπακούοντοσ τοῖσ βασιλεῦσιν.

καὶ τοῦτο μὲν τὸ τέλοσ τῆσ Ἀσσαμωναίων γενεᾶσ παρειλήφαμεν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 14

(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION