헬라어 문장 검색 - ΦλαϝιύΑντιθυί12́

(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12)

Ἀλέξανδροσ μὲν οὖν ὁ τῶν Μακεδόνων βασιλεὺσ καταλύσασ τὴν Περσῶν ἡγεμονίαν καὶ τὰ κατὰ τὴν Ιοὐδαίαν τὸν προειρημένον καταστησάμενοσ τρόπον τελευτᾷ τὸν βίον. μεταπεσούσησ δ’ εἰσ πολλοὺσ τῆσ ἀρχῆσ Ἀντίγονοσ μὲν τῆσ Ἀσίασ ἐπικρατεῖ, Σέλευκοσ δὲ Βαβυλῶνοσ καὶ τῶν κεῖθι ἐθνῶν, Λυσίμαχόσ τε τὸν Ἑλλήσποντον διεῖπεν, τὴν δὲ Μακεδονίαν εἶχεν Κάσσανδροσ, Πτολεμαῖοσ δὲ ὁ Λάγου τὴν Αἴγυπτον εἰλήφει.

στασιαζόντων δὲ τούτων καὶ πρὸσ ἀλλήλουσ φιλοτιμουμένων ὑπὲρ τῆσ ἰδίασ ἀρχῆσ πολέμουσ τε συνεχεῖσ καὶ μακροὺσ συνέβη γίγνεσθαι καὶ τὰσ πόλεισ κακοπαθεῖν καὶ πολλοὺσ ἐν τοῖσ ἀγῶσιν ἀποβάλλειν τῶν οἰκητόρων, ὡσ καὶ τὴν Συρίαν ἅπασαν ὑπὸ Πτολεμαίου τοῦ Λάγου τότε Σωτῆροσ χρηματίζοντοσ τἀναντία παθεῖν αὐτοῦ τῇ ἐπικλήσει.

κατέσχε δὲ οὗτοσ καὶ τὰ Ιἑροσόλυμα δόλῳ καὶ ἀπάτῃ χρησάμενοσ·

ἐλθὼν γὰρ σαββάτοισ εἰσ τὴν πόλιν ὡσ θύσων, μήτε τῶν Ιοὐδαίων αὐτὸν ἀμυνομένων, οὐδὲν γὰρ ὑπενόουν πολέμιον, καὶ διὰ τὸ ἀνύποπτον καὶ τὴν ἡμέραν ἐν ἀργίᾳ καὶ ῥαθυμίᾳ τυγχανόντων, ἀπόνωσ ἐγκρατὴσ γίγνεται τῆσ πόλεωσ καὶ πικρῶσ ἦρχεν αὐτῆσ. μαρτυρεῖ δὲ τῷ λόγῳ τούτῳ καὶ Ἀγαθαρχίδησ ὁ Κνίδιοσ ὁ τὰσ τῶν διαδόχων πράξεισ συγγραψάμενοσ, ὀνειδίζων ἡμῖν δεισιδαιμονίαν ὡσ δι’ αὐτὴν ἀποβαλοῦσι τὴν ἐλευθερίαν, λέγων οὕτωσ·

"ἔστιν ἔθνοσ Ιοὐδαίων λεγόμενον, οἳ πόλιν ὀχυρὰν καὶ μεγάλην ἔχοντεσ Ιἑροσόλυμα ταύτην ὑπερεῖδον ὑπὸ Πτολεμαίῳ γενομένην ὅπλα λαβεῖν οὐ θελήσαντεσ, ἀλλὰ διὰ τὴν ἄκαιρον δεισιδαιμονίαν χαλεπὸν ὑπέμειναν ἔχειν δε σπότην.

" Ἀγαθαρχίδησ μὲν οὖν ταῦτα περὶ τοῦ ἔθνουσ ἡμῶν ἀπεφήνατο.

ὁ δὲ Πτολεμαῖοσ πολλοὺσ αἰχμαλώτουσ λαβὼν ἀπό τε τῆσ ὀρεινῆσ Ιοὐδαίασ καὶ τῶν περὶ Ιἑροσόλυμα τόπων καὶ τῆσ Σαμαρείτιδοσ καὶ τῶν ἐν Γαριζείν, κατῴκισεν ἅπαντασ εἰσ Αἴγυπτον ἀγαγών. ἐπεγνωκὼσ δὲ τοὺσ ἀπὸ τῶν Ιἑροσολύμων περί τε τὴν τῶν ὁρ́κων φυλακὴν καὶ τὰσ πίστεισ βεβαιοτάτουσ ὑπάρχοντασ ἐξ ὧν ἀπεκρίναντο Ἀλεξάνδρῳ πρεσβευσαμένῳ πρὸσ αὐτοὺσ μετὰ τὸ κρατῆσαι Δαρείου τῇ μάχῃ, πολλοὺσ αὐτῶν εἰσ τὰ φρούρια καταλοχίσασ καὶ τοῖσ Μακεδόσιν ἐν Ἀλεξανδρείᾳ ποιήσασ ἰσοπολίτασ ὁρ́κουσ ἔλαβεν παρ’ αὐτῶν, ὅπωσ τοῖσ ἐκγόνοισ τοῦ παραθεμένου τὴν πίστιν διαφυλάξωσιν.

οὐκ ὀλίγοι δ’ οὐδὲ τῶν ἄλλων Ιοὐδαίων εἰσ τὴν Αἴγυπτον παρεγίγνοντο τῆσ τε ἀρετῆσ τῶν τόπων αὐτοὺσ καὶ τῆσ τοῦ Πτολεμαίου φιλοτιμίασ προκαλουμένησ.

στάσεισ μέντοι γε τοῖσ ἐκγόνοισ αὐτῶν πρὸσ τοὺσ Σαμαρείτασ τὴν πάτριον ἀγωγὴν τῶν ἐθῶν ἀποσώζειν προαιρουμένοισ ἐγίγνοντο καὶ πρὸσ ἀλλήλουσ ἐπολέμουν, τῶν μὲν Ιἑροσολυμιτῶν τὸ παρ’ αὐτοῖσ ἱερὸν ἅγιον εἶναι λεγόντων καὶ τὰσ θυσίασ ἐκεῖ πέμπειν ἀξιούντων, τῶν δὲ Σικιμιτῶν εἰσ τὸ Γαριζεὶν ὄροσ κελευόντων.

Βασιλεύσαντοσ δὲ Ἀλεξάνδρου ἔτη δώδεκα καὶ μετ’ αὐτὸν Πτολεμαίου τοῦ Σωτῆροσ τεσσαράκοντα καὶ ἕν, ἔπειτα τὴν βασιλείαν τῆσ Αἰγύπτου παραλαβὼν ὁ Φιλάδελφοσ καὶ κατασχὼν αὐτὴν ἐπ’ ἔτη ἑνὸσ δέοντα τεσσαράκοντα τόν τε νόμον ἡρμήνευσε καὶ τοὺσ δουλεύοντασ ἐν Αἰγύπτῳ τῶν Ιἑροσολυμιτῶν ἀπέλυσε τῆσ δουλείασ ὄντασ περὶ δώδεκα μυριάδασ ἐξ αἰτίασ τοιαύτησ·

Δημήτριοσ ὁ Φαληρεύσ, ὃσ ἦν ἐπὶ τῶν βιβλιοθηκῶν τοῦ βασιλέωσ, σπουδάζων εἰ δυνατὸν εἰή πάντα τὰ κατὰ τὴν οἰκουμένην συναγαγεῖν βιβλία καὶ συνωνούμενοσ, εἴ τι που μόνον ἀκούσειε σπουδῆσ ἄξιον ὄν, τῇ τοῦ βασιλέωσ προαιρέσει, μάλιστα γὰρ τὰ περὶ τὴν συλλογὴν τῶν βιβλίων εἶχεν φιλοκάλωσ, συνηγωνίζετο.

ἐρομένου δ’ αὐτόν ποτε τοῦ Πτολεμαίου, πόσασ ἤδη μυριάδασ ἔχοι συνειλεγμένασ βιβλίων, τῶν μὲν ὑπαρχόντων εἶπεν εἶναι περὶ εἴκοσι, ὀλίγου δὲ χρόνου εἰσ πεντήκοντα συναθροίσειν.

μεμηνῦσθαι δ’ ἔλεγεν αὐτῷ πολλὰ εἶναι καὶ παρὰ Ιοὐδαίοισ τῶν παρ’ αὐτοῖσ νομίμων συγγράμματα σπουδῆσ ἄξια καὶ τῆσ βασιλέωσ βιβλιοθήκησ, ἃ τοῖσ ἐκείνων χαρακτῆρσιν καὶ τῇ διαλέκτῳ γεγραμμένα πόνον αὐτοῖσ οὐκ ὀλίγον παρέξειν εἰσ τὴν Ἑλληνικὴν μεταβαλλόμενα γλῶτταν.

δοκεῖ μὲν γὰρ εἶναι τῇ ἰδιότητι τῶν Συρίων γραμμάτων ἐμφερὴσ ὁ χαρακτὴρ αὐτῶν καὶ τὴν φωνὴν ὁμοίαν αὐτοῖσ ἀπηχεῖν, ἰδιότροπον δὲ αὐτὴν εἶναι συμβέβηκεν.

οὐδὲν οὖν ἔλεγεν κωλύειν καὶ ταῦτα μεταβαλόντα, δύνασθαι γὰρ τῆσ εἰσ αὐτὸ χορηγίασ εὐποροῦντα, ἔχειν ἐν τῇ βιβλιοθήκῃ καὶ τὰ παρ’ ἐκείνοισ. δόξασ οὖν ὁ βασιλεὺσ ἄριστα τὸν Δημήτριον φιλοτιμουμένῳ περὶ πλῆθοσ αὐτῷ βιβλίων ὑποτίθεσθαι γράφει τῷ τῶν Ιοὐδαίων ἀρχιερεῖ ταῦτα γίγνεσθαι.

καιρὸν δ’ ἐπιτήδειον τοῦτον εἶναι δοκιμάσασ τῆσ δεήσεωσ πρώτοισ περὶ τούτου διαλέγεται τοῖσ ἄρχουσι τῶν σωματοφυλάκων Σωσιβίῳ τῷ Ταραντίνῳ καὶ Ἀνδρέᾳ, συναγωνίσασθαι περὶ ὧν ἐντυγχάνειν μέλλει τῷ βασιλεῖ παρακαλῶν αὐτούσ.

προσλαβὼν δὲ καὶ τὴν τῶν προειρημένων γνώμην ὁ Ἀρισταῖοσ, προσελθὼν τῷ βασιλεῖ λόγουσ πρὸσ αὐτὸν τοιούτουσ ἐποιήσατο·

"οὐ χρῆν ἀπατωμένουσ ἡμᾶσ, ὦ βασιλεῦ, περιορᾶν, ἀλλὰ τἀληθὲσ ἀπελέγχειν·

τοὺσ γὰρ τῶν Ιοὐδαίων νόμουσ οὐ μεταγράψαι μόνον ἀλλὰ καὶ μεθερμηνεῦσαι διεγνωκότεσ εἰσ τὸ σοὶ κεχαρισμένον, τίνι καὶ λόγῳ χρώμενοι τοῦτο πράξαιμεν ἂν πολλῶν Ιοὐδαίων ἐν τῇ σῇ βασιλείᾳ δουλευόντων; οὓσ τῇ σαυτοῦ μεγαλοψυχίᾳ καὶ χρηστότητι ποιῶν ἀκολούθωσ ἀπόλυσον τῆσ ταλαιπωρίασ, τὴν βασιλείαν σου διέποντοσ τοῦ θεμένου τοὺσ νόμουσ αὐτοῖσ θεοῦ, καθὼσ ἐμοὶ πολυπραγμονήσαντι μαθεῖν ὑπῆρξεν.

τὸν γὰρ ἅπαντα συστησάμενον θεὸν καὶ οὗτοι καὶ ἡμεῖσ σεβόμεθα Ζῆνα καλοῦντεσ αὐτὸν ἐτύμωσ ἀπὸ τοῦ πᾶσιν ἐμφύειν τὸ ζῆν τὴν ἐπίκλησιν αὐτοῦ θέντεσ.

ὅθεν εἰσ τιμὴν τοῦ θεοῦ τοὺσ ἐξαίρετον τὴν εἰσ αὐτὸν θρησκείαν πεποιημένουσ ἀπόδοσ τοῖσ τὴν πατρίδα καὶ τὸν ἐν αὐτῇ βίον ἀπολελοιπόσιν. ἴσθι μέντοι γε, ὦ βασιλεῦ, ὡσ οὔτε γένει προσήκων αὐτοῖσ οὔτε ὁμόφυλοσ ὢν ταῦτα περὶ αὐτῶν ἀξιῶ, πάντων δὲ ἀνθρώπων δημιούργημα ὄντων τοῦ θεοῦ·

καὶ δὴ γιγνώσκων αὐτὸν ἡδόμενον τοῖσ εὖ ποιοῦσιν ἐπὶ τοῦτο καὶ σὲ παρακαλῶ. Ταῦτ’ εἰπόντοσ τοῦ Ἀρισταίου ἀναβλέψασ εἰσ αὐτὸν ὁ βασιλεὺσ ἱλαρῷ καὶ γεγηθότι τῷ προσώπῳ "πόσασ, εἶπεν, ὑπολαμβάνεισ τῶν ἀπολυθησομένων ἔσεσθαι μυριάδασ;

ὑποτυχόντοσ δὲ Ἀνδρέου, παρειστήκει γάρ, καὶ φήσαντοσ ὀλίγῳ πλείονασ ἔσεσθαι τῶν ἕνδεκα μυριάδων "ἦ μικρὰν ἄρα εἶπεν, ἡμᾶσ, Ἀρισταῖε, δωρεὰν αἰτεῖσ. ὡσ ἄξιον αὐτὸν δέοι τῆσ αὐτοῦ μεγαλοψυχίασ τῷ παρεσχηκότι τὴν βασιλείαν θεῷ ποιήσασθαι χαριστήριον, διαχυθεὶσ ὑπ’ αὐτῶν ἐκέλευσεν, ὅταν τοῖσ στρατιώταισ ἀποδιδῶσιν τὸ μισθοφορικόν, καὶ ὑπὲρ ἑκάστου τῶν παρ’ αὐτοῖσ αἰχμαλώτων καταβαλεῖν δραχμὰσ ἑκατὸν εἴκοσι.

καὶ περὶ ὧν ἠξίουν προθεῖναι γράμματα ὑπέσχετο μεγαλοπρεπῶσ τε ἔχοντα καὶ τὴν Ἀρισταίου προαίρεσιν βεβαιοῦντα καὶ πρὸ ταύτησ τὴν τοῦ θεοῦ βούλησιν, καθ’ ἣν οὐ μόνον τοὺσ ὑπὸ τοῦ πατρὸσ ἀχθέντασ αὐτοῦ καὶ τῆσ ἐκείνου στρατιᾶσ ἀπολύσειν ἔλεγεν, ἀλλὰ καὶ τοὺσ προϋπάρχοντασ ἐν τῇ βασιλείᾳ καὶ εἴ τινεσ αὖθισ ἐπεισήχθησαν.

πλειόνων δ’ ἢ τετρακοσίων ταλάντων τῆσ ἀπολυτρώσεωσ γενήσεσθαι φαμένων ταῦτά τε συνεχώρει καὶ τὸ ἀντίγραφον τοῦ προστάγματοσ εἰσ δήλωσιν τῆσ τοῦ βασιλέωσ μεγαλοφροσύνησ ἔγνωσαν διαφυλάξαι.

ἦν δὲ τοιοῦτον·

"ὅσοι τῶν συστρατευσαμένων ἡμῶν τῷ πατρὶ τήν τε Συρίαν καὶ Φοινίκην ἐπέδραμον καὶ τὴν Ιοὐδαίαν καταστρεψάμενοι σώματα λαβόντεσ αἰχμάλωτα διεκόμισαν εἴσ τε τὰσ πόλεισ ἡμῶν καὶ τὴν χώραν καὶ ταῦτα ἀπημπόλησαν, τούσ τε πρὸ αὐτῶν ὄντασ ἐν τῇ ἐμῇ βασιλείᾳ καὶ εἴ τινεσ νῦν εἰσήχθησαν, τούτουσ ἀπολυέτωσαν οἱ παρ’ αὐτοῖσ ἔχοντεσ ὑπὲρ ἑκάστου σώματοσ λαμβάνοντεσ δραχμὰσ ἑκατὸν εἴκοσι, οἱ μὲν στρατιῶται μετὰ καὶ τῶν ὀψωνίων, οἱ δὲ λοιποὶ ἀπὸ τῆσ βασιλικῆσ τραπέζησ κομιζόμενοι τὰ λύτρα. νομίζω γὰρ αὐτοὺσ καὶ παρὰ τὴν τοῦ πατρὸσ προαίρεσιν καὶ παρὰ τὸ δέον ᾐχμαλωτίσθαι, τήν τε χώραν αὐτῶν διὰ τὴν στρατιωτικὴν αὐθάδειαν κεκακῶσθαι, καὶ διὰ τὴν εἰσ Αἴγυπτον αὐτῶν μεταγωγὴν πολλὴν ὠφέλειαν ἐκ τούτου τοῖσ στρατιώταισ γεγονέναι.

τὸ δίκαιον οὖν σκοπῶν καὶ τοὺσ καταδεδυναστευμένουσ παρὰ τὸ προσῆκον ἐλεῶν ἀπολύειν κελεύω τοὺσ ἐν ταῖσ οἰκετείαισ ὄντασ Ιοὐδαίουσ τὸ προγεγραμμένον κομιζομένουσ ὑπὲρ αὐτῶν κεφάλαιον τοὺσ κεκτημένουσ, καὶ μηδένα περὶ τούτων κακουργεῖν, ἀλλ’ ὑπακούειν τοῖσ προστεταγμένοισ.

βούλομαι δὲ τὰσ ἀπογραφὰσ ἀφ’ ἧσ ἐξεπέμφθησαν ἐπὶ τρεῖσ ἡμέρασ ποιεῖσθαι πρὸσ τοὺσ ἐπ’ αὐτῶν ὑπάρχοντασ, παραδεικνύντασ εὐθὺσ καὶ τὰ σώματα·

τοῦτο γὰρ τοῖσ ἐμαυτοῦ πράγμασιν ἡγοῦμαι συμφέρειν. προσαγγελλέτω δὲ τοὺσ ἀπειθήσαντασ ὁ βουλόμενοσ, ὧν τὰσ οὐσίασ εἰσ τὴν βασιλικὴν κτῆσιν ἀνενεχθῆναι βούλομαι. " τούτου δὲ τοῦ προστάγματοσ ἀναγνωσθέντοσ τῷ βασιλεῖ καὶ τὰ μὲν ἄλλα ἔχοντοσ, μόνου δὲ λείποντοσ τοῦ περὶ τῶν πρότερον καὶ τῶν αὖθισ εἰσηγμένων Ιοὐδαίων μὴ διεστάλθαι, προσέθηκεν αὐτὸσ μεγαλοφρόνωσ καὶ τὸ περὶ τούτων φιλάνθρωπον, καὶ τὴν τῶν διαφόρων δόσιν οὖσαν ἀθρόαν ἐκέλευσεν τοῖσ ὑπηρέταισ τῶν πραγμάτων ἀπομερίσαι καὶ τοῖσ βασιλικοῖσ τραπεζίταισ.

γενομένου δὲ τούτου ταχέωσ ἐν ἑπτὰ ταῖσ πάσαισ ἡμέραισ τέλοσ εἰλήφει τὰ δοχθέντα τῷ βασιλεῖ, τάλαντα δ’ ὑπὲρ ἑξήκοντα καὶ τετρακόσια τῶν λύτρων ἐγένετο·

καὶ γὰρ ὑπὲρ τῶν νηπίων εἰσέπραττον οἱ δεσπόται τὰσ εἴκοσι καὶ ἑκατὸν δραχμάσ, ὡσ τοῦ βασιλέωσ καὶ ὑπὲρ τούτων διδόναι κελεύσαντοσ ἐν τῷ προγράψαι ὑπὲρ ἑκάστου σώματοσ λαμβάνειν τὸ προειρημένον. Ἐπειδὴ δὲ ταῦτ’ ἐγένετο κατὰ τὴν τοῦ βασιλέωσ βούλησιν μεγαλοπρεπῶσ, ἐκέλευσε τὸν Δημήτριον εἰσδοῦναι καὶ τὸ περὶ τῆσ τῶν Ιοὐδαϊκῶν βιβλίων ἀναγραφῆσ δόγμα·

οὐδὲν γὰρ εἰκῆ τοῖσ βασιλεῦσιν ᾠκονομεῖτο, πάντα δὲ μετὰ πολλῆσ ἐπιμελείασ ἐπράττετο. διὸ καὶ τὸ τῆσ εἰσδόσεωσ ἀντίγραφον καὶ τὸ τῶν ἐπιστολῶν κατατέτακται καὶ τὸ πλῆθοσ τῶν ἀπεσταλμένων ἀναθημάτων καὶ τὸ ἐφ’ ἑκάστου κατασκευασθέν, ὡσ ἀκριβεστάτην εἶναι τὴν τοῦ τεχνίτου τοῖσ ὁρῶσι μεγαλουργίαν, καὶ διὰ τὴν τῶν κατασκευασμάτων ἐξοχὴν τὸν ἑκάστου δημιουργὸν εὐθέωσ ποιήσειν γνώριμον.

τῆσ μέντοι γε εἰσδόσεωσ τὸ ἀντίγραφον ὑπῆρχε τοιοῦτον· "βασιλεῖ μεγάλῳ παρὰ Δημητρίου.

προστάξαντόσ σου, ὦ βασιλεῦ, περί τε τῶν ἔτι λειπόντων εἰσ ἀναπλήρωσιν τῆσ βιβλιοθήκησ συγγραμμάτων, ὅπωσ συναχθῇ, καὶ περὶ τῶν διαπεπτωκότων, ὅπωσ τῆσ δεούσησ ἐπιμελείασ τύχῃ, πάσῃ κεχρημένοσ περὶ ταῦτα σπουδῇ δηλῶ σοι τὰ τῆσ Ιοὐδαίων νομοθεσίασ βιβλία λείπειν ἡμῖν σὺν ἑτέροισ· χαρακτῆρσιν γὰρ Ἑβραϊκοῖσ γεγραμμένα καὶ φωνῇ τῇ ἐθνικῇ ἐστιν ἡμῖν ἀσαφῆ. συμβέβηκε δ’ αὐτὰ καὶ ἀμελέστερον ἢ ἔδει σεσημάνθαι διὰ τὸ βασιλικῆσ οὐ τετυχηκέναι προνοίασ.

ἔστι δ’ ἀναγκαῖον εἶναι καὶ ταῦτα παρὰ σοὶ διηκριβωμένα· φιλοσοφωτέραν γὰρ καὶ ἀκέραιον τὴν νομοθεσίαν εἶναι συμβέβηκεν ὡσ ἂν οὖσαν θεοῦ. διὸ καὶ τοὺσ ποιητὰσ αὐτῆσ καὶ τοὺσ συγγραφεῖσ τῶν ἱστοριῶν οὐκ ἐπιμνησθῆναί φησιν Ἑκαταῖοσ ὁ Ἀβδηρίτησ οὐδὲ τῶν κατ’ αὐτὴν πολιτευσαμένων ἀνδρῶν, ὡσ ἁγνῆσ οὔσησ καὶ μὴ δέον αὐτὴν βεβήλοισ στόμασιν διασαφεῖσθαι.

ἐὰν οὖν σοι δοκῇ, βασιλεῦ, γράψεισ τῷ τῶν Ιοὐδαίων ἀρχιερεῖ, ὅπωσ ἀποστείλῃ τῶν πρεσβυτέρων ἓξ ἀφ’ ἑκάστησ φυλῆσ τοὺσ ἐμπειροτάτουσ τῶν νόμων, παρ’ ὧν τὸ τῶν βιβλίων σαφὲσ καὶ σύμφωνον ἐκμαθόντεσ καὶ τὸ κατὰ τὴν ἑρμηνείαν ἀκριβὲσ λαβόντεσ τῶν πραγμάτων ἀξίωσ ταῦτα τῆσ σῆσ προαιρέσεωσ συναγάγωμεν.

Τοιαύτησ οὖν τῆσ εἰσδόσεωσ γενομένησ ὁ βασιλεὺσ ἐκέλευσεν τῷ ἀρχιερεῖ τῶν Ιοὐδαίων Ἐλεαζάρῳ γραφῆναι περὶ τούτων ἅμα καὶ τὴν ἄφεσιν τῶν δουλευόντων παρ’ αὐτοῖσ Ιοὐδαίων δηλοῦντασ αὐτῷ, καὶ πρὸσ κατασκευὴν δὲ κρατήρων καὶ φιαλῶν καὶ σπονδείων ἔπεμψε χρυσίου μὲν ὁλκῆσ τάλαντα πεντήκοντα, λίθων δὲ πολυτελῶν ἀσυλλόγιστόν τι πλῆθοσ.

προσέταξε δὲ καὶ τοὺσ φύλακασ τῶν κιβωτῶν, ἐν αἷσ ἐτύγχανον οἱ λίθοι, τὴν ἐκλογὴν τοῖσ τεχνίταισ αὐτοῖσ οὗπερ ἂν θελήσωσιν εἴδουσ ἐπιτρέπειν.

διετάξατο δὲ καὶ νομίσματοσ εἰσ θυσίασ καὶ τὰσ λοιπὰσ χρείασ πρὸσ ἑκατὸν τάλαντα τῷ ἱερεῖ δοθῆναι. διηγήσομαι δὲ τὰ κατασκευάσματα καὶ τὸν τρόπον τῆσ δημιουργίασ αὐτῶν μετὰ τὸ προεκθέσθαι τὸ ἀντίγραφον τῆσ ἐπιστολῆσ τῆσ γραφείσησ Ἐλεαζάρῳ τῷ ἀρχιερεῖ, ταύτην λαβόντι τὴν τιμὴν ἐξ αἰτίασ τοιαύτησ·

τελευτήσαντοσ Ὀνίου τοῦ ἀρχιερέωσ ὁ παῖσ αὐτοῦ Σίμων γίγνεται διάδοχοσ ὁ καὶ δίκαιοσ ἐπικληθεὶσ διά τε τὸ πρὸσ τὸν θεὸν εὐσεβὲσ καὶ τὸ πρὸσ τοὺσ ὁμοφύλουσ εὔνουν.

ἀποθανόντοσ δὲ τούτου καὶ νήπιον υἱὸν καταλιπόντοσ τὸν κληθέντα Ὀνίαν ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ Ἐλεάζαροσ, περὶ οὗ τὸν λόγον ποιούμεθα, τὴν ἀρχιερωσύνην παρέλαβεν, ᾧ γράφει Πτολεμαῖοσ τοῦτον τὸν τρόπον·

"βασιλεὺσ Πτολεμαῖοσ Ἐλεαζάρῳ τῷ ἀρχιερεῖ χαίρειν.

τὴν ἀρχὴν ἐγὼ παραλαβὼν πᾶσι μὲν φιλανθρώπωσ ἐχρησάμην, μάλιστα δὲ τοῖσ σοῖσ πολίταισ, ὧν ὑπὲρ δέκα μὲν μυριάδασ αἰχμαλώτων δουλευόντων ἀπέλυσα τοῖσ δεσπόταισ αὐτῶν ἐκ τῶν ἐμῶν λύτρα καταβαλών.

τοὺσ δὲ ἀκμάζοντασ ταῖσ ἡλικίαισ εἰσ τὸν στρατιωτικὸν κατάλογον κατέταξα, τινὰσ δὲ τῶν περὶ ἡμᾶσ καὶ τὴν τῆσ αὐλῆσ πίστιν εἶναι δυναμένων ταύτησ ἠξίωκα, νομίζων ἡδὺ τῷ θεῷ τῆσ ὑπὲρ ἐμοῦ προνοίασ ἀνάθημα τοῦτο καὶ μέγιστον ἀναθήσειν.

βουλόμενοσ δὲ καὶ τούτοισ χαρίζεσθαι καὶ πᾶσι τοῖσ κατὰ τὴν οἰκουμένην Ιοὐδαίοισ τὸν νόμον ὑμῶν ἔγνων μεθερμηνεῦσαι, καὶ γράμμασιν Ἑλληνικοῖσ ἐκ τῶν Ἑβραϊκῶν μεταγραφέντα κεῖσθαι ἐν τῇ ἐμῇ βιβλιοθήκῃ.

καλῶσ οὖν ποιήσεισ ἐπιλεξάμενοσ ἄνδρασ ἀγαθοὺσ ἓξ ἀφ’ ἑκάστησ φυλῆσ ἤδη πρεσβυτέρουσ, οἳ καὶ διὰ τὸν χρόνον ἐμπείρωσ ἔχουσι τῶν νόμων καὶ δυνήσονται τὴν ἑρμηνείαν αὐτῶν ἀκριβῆ ποιήσασθαι·

νομίζω γὰρ τούτων ἐπιτελεσθέντων μεγίστην δόξαν ἡμῖν περιγενήσεσθαι. ἀπέσταλκα δέ σοι περὶ τούτων διαλεξομένουσ Ἀνδρέαν τὸν ἀρχισωματοφύλακα καὶ Ἀρισταῖον ἐμοὶ τιμιωτάτουσ, δι’ ὧν καὶ ἀπαρχὰσ ἀναθημάτων εἰσ τὸ ἱερὸν καὶ θυσιῶν καὶ τῶν ἄλλων ἀπέσταλκα τάλαντα ἀργυρίου ἑκατόν.

καὶ σὺ δ’ ἡμῖν ἐπιστέλλων περὶ ὧν ἂν θέλῃσ ποιήσεισ κεχαρισμένα. Τῆσ οὖν ἐπιστολῆσ τοῦ βασιλέωσ κομισθείσησ πρὸσ τὸν Ἐλεάζαρον ἀντιγράφει πρὸσ αὐτὴν ὡσ ἐνῆν μάλιστα φιλοτίμωσ.

"ἀρχιερεὺσ Ἐλεάζαροσ βασιλεῖ Πτολεμαίῳ χαίρειν. ἐρρωμένων σοῦ τε καὶ τῆσ βασιλίσσησ Ἀρσινόησ καὶ τῶν τέκνων καλῶσ ἡμῖν ἔχει πάντα. τὴν δ’ ἐπιστολὴν λαβόντεσ μεγάλωσ ἥσθημεν ἐπὶ τῇ προαιρέσει σου, καὶ συναθροίσαντεσ τὸ πλῆθοσ ἀνέγνωμεν αὐτὴν ἐμφανίζοντεσ αὐτῷ ἣν ἔχεισ πρὸσ τὸν θεὸν εὐσέβειαν.

ἐπεδείξαμεν δ’ αὐτῷ καὶ τὰσ φιάλασ ἃσ ἔπεμψασ χρυσᾶσ εἴκοσι καὶ ἀργυρᾶσ τριάκοντα καὶ κρατῆρασ πέντε καὶ τράπεζαν εἰσ ἀνάθεσιν, ἅ τε εἰσ θυσίαν καὶ εἰσ ἐπισκευὴν ὧν ἂν δέηται τὸ ἱερὸν τάλαντα ἑκατόν, ἅπερ ἐκόμισαν Ἀνδρέασ καὶ Ἀρισταῖοσ οἱ τιμιώτατοί σου τῶν φίλων, ἄνδρεσ ἀγαθοὶ καὶ παιδείᾳ διαφέροντεσ καὶ τῆσ σῆσ ἀρετῆσ ἄξιοι.

ἴσθι δ’ ἡμᾶσ τὸ σοὶ συμφέρον, κἂν ᾖ τι παρὰ φύσιν, ὑπομενοῦντασ·

ἀμείβεσθαι γὰρ ἡμᾶσ δεῖ τὰσ σὰσ εὐεργεσίασ πολυμερῶσ εἰσ τοὺσ ἡμετέρουσ πολίτασ κατατεθείσασ. εὐθὺσ οὖν ὑπὲρ σοῦ καὶ τῆσ ἀδελφῆσ σου καὶ τέκνων καὶ φίλων προσηγάγομεν θυσίασ, καὶ τὸ πλῆθοσ εὐχὰσ ἐποιήσατο γενέσθαι σοι τὰ κατὰ νοῦν καὶ φυλαχθῆναί σου τὴν βασιλείαν ἐν εἰρήνῃ, τήν τε τοῦ νόμου μεταγραφὴν ἐπὶ συμφέροντι τῷ σῷ λαβεῖν ὃ προαιρῇ τέλοσ.

ἐπελεξάμην δὲ καὶ πρεσβυτέρουσ ἄνδρασ ἓξ ἀπὸ φυλῆσ ἑκάστησ, οὓσ πεπόμφαμεν ἔχοντασ τὸν νόμον.

ἔσται δὲ τῆσ σῆσ εὐσεβείασ καὶ δικαιοσύνησ τὸ μεταγραφέντα τὸν νόμον εἰσ ἡμᾶσ ἀποπέμψαι μετ’ ἀσφαλείασ τῶν κομιζόντων. ἔρρωσο. Ταῦτα μὲν ὁ ἀρχιερεὺσ ἀντέγραψεν.

ἐμοὶ δ’ οὐκ ἀναγκαῖον ἔδοξεν εἶναι τὰ ὀνόματα τῶν ἑβδομήκοντα πρεσβυτέρων, οἳ τὸν νόμον ἐκόμιζον ὑπὸ Ἐλεαζάρου πεμφθέντεσ, δηλοῦν· ἦν γὰρ ταῦτα ὑπογεγραμμένα ἐν τῇ ἐπιστολῇ. τὴν μέντοι γε τῶν ἀναθημάτων πολυτέλειαν καὶ κατασκευήν, ἣν ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺσ τῷ θεῷ, οὐκ ἀνεπιτήδειον ἡγησάμην διελθεῖν, ὅπωσ ἅπασιν ἡ τοῦ βασιλέωσ περὶ τὸν θεὸν φιλοτιμία φανερὰ γένηται·

ἄφθονον γὰρ τὴν εἰσ ταῦτα δαπάνην χορηγῶν ὁ βασιλεὺσ καὶ παρὼν ἀεὶ τοῖσ τεχνίταισ καὶ τὰ ἔργα ἐπιβλέπων οὐδὲν ἀμελῶσ οὐδὲ ῥᾳθύμωσ εἰά γίγνεσθαι τῶν κατασκευασμάτων. ὧν ἕκαστον οἱο͂ν ἦν τὴν πολυτέλειαν διηγήσομαι, τῆσ μὲν ἱστορίασ ἴσωσ οὐκ ἀπαιτούσησ τὴν ἀπαγγελίαν, τὸ δὲ τοῦ βασιλέωσ φιλόκαλον καὶ μεγαλόφρον οὕτω συστήσειν τοῖσ ἐντευξομένοισ ὑπολαμβάνων.

Πρῶτον δὲ τὰ περὶ τῆσ τραπέζησ ἐκθήσομαι.

εἶχεν μὲν οὖν δι’ ἐννοίασ ὁ βασιλεὺσ ὑπερμεγεθέστατον τοῖσ μέτροισ ἀπεργάσασθαι τὸ κατασκεύασμα, προσέταξε δὲ μαθεῖν τὸ μέγεθοσ τῆσ ἀνακειμένησ ἐν τοῖσ Ιἑροσολύμοισ τραπέζησ πόσον τέ ἐστιν καὶ εἰ δύναται τούτου μεῖζον κατασκευασθῆναι. μαθὼν δὲ καὶ τὴν οὖσαν ἡλίκη τισ ἦν, καὶ ὅτι αὐτῆσ οὐδὲν κωλύει μείζονα γενέσθαι, φήσασ καὶ πενταπλασίονα τῆσ ὑπαρχούσησ τῷ μεγέθει βούλεσθαι κατασκευάσαι, φοβεῖσθαι δέ, μὴ πρὸσ τὰσ λειτουργίασ ἄχρηστοσ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τοῦ μεγέθουσ γένηται·

βούλεσθαι γὰρ οὐκ ἀνακεῖσθαι μόνον εἰσ θέαν τἀναθήματα, ἀλλὰ καὶ πρὸσ τὰσ λειτουργίασ εὔχρηστα· καὶ διὰ τοῦτο λογισάμενοσ σύμμετρον κατεσκευάσθαι τὴν προτέραν τράπεζαν, ἀλλ’ οὐ διὰ σπάνιν χρυσοῦ, τῷ μεγέθει μὲν οὐκ ἔγνω τὴν προϋπάρχουσαν ὑπερβαλεῖν, τῇ δὲ ποικιλίᾳ καὶ τῷ κάλλει τῆσ ὕλησ ἀξιολογωτέραν κατασκευάσαι.

δεινὸσ δὲ ὢν συνιδεῖν πραγμάτων παντοδαπῶν φύσιν καὶ λαβεῖν ἐπίνοιαν ἔργων καινῶν καὶ παραδόξων καὶ ὅσα ἦν ἄγραφα τὴν εὑρ́εσιν αὐτὸσ παρέχων διὰ τὴν σύνεσιν καὶ ὑποδεικνὺσ τοῖσ τεχνίταισ, ἐκέλευσεν ταῦτα κατασκευάζεσθαι καὶ τὰ ἀναγεγραμμένα πρὸσ τὴν ἀκρίβειαν αὐτῶν ἀποβλέποντασ ὁμοίωσ ἐπιτελεῖν.

Ὑποστησάμενοι τοίνυν ποιήσασθαι τὴν τράπεζαν δύο μὲν καὶ ἡμίσουσ πηχῶν τὸ μῆκοσ, ἑνὸσ δὲ τὸ εὖροσ, τὸ δ’ ὕψοσ ἑνὸσ καὶ ἡμίσουσ, κατεσκεύαζον ἐκ χρυσοῦ τὴν ὅλην τοῦ ἔργου καταβολὴν ποιούμενοι.

τὴν μὲν οὖν στεφάνην παλαιστιαίαν εἰργάσαντο, τὰ δὲ κυμάτια στρεπτὰ τὴν ἀναγλυφὴν ἔχοντα σχοινοειδῆ τῇ τορείᾳ θαυμαστῶσ ἐκ τῶν τριῶν μερῶν μεμιμημένην. τριγώνων γὰρ ὄντων αὐτῶν ἑκάστη γωνία τὴν αὐτὴν τῆσ ἐκτυπώσεωσ εἶχεν διάθεσιν, ὡσ στρεφομένων αὐτῶν μίαν καὶ μὴ διάφορον τὴν ἰδέαν αὐτοῖσ συμπεριφέρεσθαι.

τῆσ δὲ στεφάνησ τὸ μὲν ὑπὸ τὴν τράπεζαν ἐκκεκλιμένον ὡραίαν εἶχεν τὴν ἀποτύπωσιν, τὸ δ’ ἔξωθεν περιηγμένον ἔτι μᾶλλον τῷ κάλλει τῆσ ἐργασίασ ἦν ἐκπεπονημένον, ὡσ ὑπ’ ὄψιν καὶ θεωρίαν ἐρχόμενον. διὸ καὶ τὴν μὲν ὑπεροχὴν ἀμφοτέρων τῶν μερῶν ὀξεῖαν συνέβαινε γίγνεσθαι, καὶ μηδεμίαν γωνίαν τριῶν οὐσῶν, ὡσ προειρήκαμεν, περὶ τὴν μεταγωγὴν τῆσ τραπέζησ ἐλάσσονα βλέπεσθαι.

ἐνδιέκειντο δὲ ταῖσ σχοινίσιν τῆσ τορείασ λίθοι πολυτελεῖσ παράλληλοι περόναισ χρυσαῖσ διὰ τρημάτων κατειλημμένοι. τὰ δ’ ἐκ πλαγίου τῆσ στεφάνησ καὶ πρὸσ ὄψιν ἀνατείνοντα ὠῶν ἐκ λίθου καλλίστου πεποιημένων θέσει κατακεκόσμητο ῥάβδοισ τὴν ἀναγλυφὴν ἐοικότων πυκναῖσ, αἳ περὶ τὸν κύκλον τῆσ τραπέζησ εἴληντο.

ὑπὸ δὲ τὴν τῶν ὠῶν διατύπωσιν στέφανον περιήγαγον οἱ τεχνῖται παντοίου καρποῦ φύσιν ἐντετορευμένον, ὡσ ἀποκρέμασθαί τε βότρυσ καὶ στάχυασ ἀναστῆναι καὶ ῥόασ ἀποκεκλεῖσθαι.

τοὺσ δὲ λίθουσ εἰσ πᾶν γένοσ τῶν προειρημένων καρπῶν, ὡσ ἑκάστου τὴν οἰκείαν ἐντετυπῶσθαι χρόαν, ἐξεργασάμενοι συνέδησαν τῷ χρυσῷ περὶ ὅλην τὴν τράπεζαν. ὑπὸ δὲ τὸν στέφανον ὁμοίωσ ἡ τῶν ὠῶν διάθεσισ πεποίητο καὶ ἡ τῆσ ῥαβδώσεωσ ἀναγλυφή, τῆσ τραπέζησ ἐπ’ ἀμφότερον μέροσ ἔχειν τὴν αὐτὴν τῆσ ποικιλίασ τῶν ἔργων καὶ γλαφυρότητοσ θέαν κατεσκευασμένησ, ὡσ καὶ τὴν τῶν ἄλλων κυμάτων θέσιν καὶ τὴν τῆσ στεφάνησ μηδὲ τῆσ τραπέζησ ἐφ’ ἕτερον μέροσ ἐναλλαττομένησ γίγνεσθαι διάφορον, τὴν δ’ αὐτὴν ἄχρι καὶ τῶν ποδῶν ὄψιν τῆσ ἐπιτεχνήσεωσ διατετάσθαι.

ἔλασμα γὰρ χρυσοῦ τὸ πλάτοσ τεσσάρων δακτύλων ποιήσαντεσ καθ’ ὅλου τοῦ τῆσ τραπέζησ πλάτουσ εἰσ τοῦτο τοὺσ πόδασ αὐτῆσ ἐνέθεσαν, ἔπειτα περόναισ καὶ κατακλεῖσιν αὐτοὺσ ἐνέσφιγγον τῇ τραπέζῃ κατὰ τὴν στεφάνην, ἵνα τὴν θέαν τῆσ καινουργίασ καὶ πολυτελείασ, ἐφ’ ᾧ τισ ἂν στήσῃ τὴν τράπεζαν μέρει, παρέχωσι τὴν αὐτήν.

ἐπὶ δὲ τῆσ τραπέζησ μαίανδρον ἐξέγλυψαν λίθουσ αὐτῷ κατὰ μέσον ἀξιολόγουσ ὥσπερ ἀστέρασ ποικίλησ ἰδέασ ἐνθέντεσ, τόν τε ἄνθρακα καὶ τὸν σμάραγδον ἥδιστον προσαυγάζοντασ αὐτῶν ἑκάτερον τοῖσ ὁρῶσιν, τῶν τε ἄλλων γενῶν ὅσοι περισπούδαστοι καὶ ζηλωτοὶ πᾶσιν διὰ τὴν πολυτέλειαν τῆσ φύσεωσ ὑπάρχουσιν.

μετὰ δὲ τὸν μαίανδρον πλέγμα τι σχοινοειδὲσ περιῆκτο ῥόμβῳ τὴν κατὰ μέσον ὄψιν ἐμφερέσ, ἐφ’ οὗ κρύσταλλόσ τε λίθοσ καὶ ἤλεκτρον ἐντετύπωτο τῇ παραλλήλῳ τῆσ ἰδέασ γειτνιάσει ψυχαγωγίαν θαυμαστὴν παρέχον τοῖσ βλέπουσιν.

τῶν δὲ ποδῶν ἦσαν αἱ κεφαλίδεσ εἰσ κρίνα μεμιμημέναι τὰσ ἐκφύσεισ τῶν πετάλων ὑπὸ τὴν τράπεζαν ἀνακλωμένων, εἰσ ὀρθὸν δὲ τὴν βλάστησιν ἔνδοθεν παρεχόντων ὁρᾶν.

ἡ δὲ βάσισ αὐτοῖσ ἦν ἐξ ἄνθρακοσ λίθου παλαιστιαία πεποιημένη σχῆμα κρηπῖδοσ ἀποτελοῦσα, τὸ δὲ πλάτοσ ὀκτὼ δακτύλων ἔχουσα, καθ’ οὗ τὸ πᾶν ἔλασμα τῶν ποδῶν ἐρήρειστο.

ἀνέγλυψαν δὲ λεπτομερεῖ καὶ φιλοπονωτάτῃ τορείᾳ τῶν ποδῶν ἕκαστον, κισσὸν αὐτοῖσ καὶ κλήματα ἀμπέλων σὺν καὶ βότρυσιν ἐκφύσαντεσ, ὡσ εἰκάσαι μηδὲν ἀποδεῖν τῆσ ἀληθείασ·

καὶ γὰρ πρὸσ τὸ πνεῦμα διὰ λεπτότητα καὶ τὴν ἐπ’ ἄκρον αὐτῶν ἔκτασιν κινούμενα φαντασίαν τῶν κατὰ φύσιν μᾶλλον ἢ τέχνησ μιμημάτων παρεῖχεν. ἐκαινούργησαν δὲ ὥστε τρίπτυχον οἱονεὶ τὸ σχῆμα τῆσ ὅλησ κατασκευάσαι τραπέζησ τῆσ ἁρμονίασ πρὸσ ἄλληλα τῶν μερῶν οὕτω συνδεδεμένησ, ὡσ ἀόρατον εἶναι καὶ μηδ’ ἐπινοεῖσθαι τὰσ συμβολάσ.

ἥμισυ δὲ πήχεωσ οὐκ ἔλασσον τῇ τραπέζῃ τὸ πάχοσ συνέβαινεν εἶναι. τὸ μὲν οὖν ἀνάθημα τοῦτο κατὰ πολλὴν τοῦ βασιλέωσ φιλοτιμίαν τοιοῦτο τῇ τε πολυτελείᾳ τῆσ ὕλησ καὶ τῇ ποικιλίᾳ τῆσ καλλονῆσ καὶ τῇ μιμήσει τῇ κατὰ τὴν τορείαν τῶν τεχνιτῶν συνετελέσθη, σπουδάσαντοσ εἰ καὶ μὴ τῷ μεγέθει τῆσ προανακειμένησ τῷ θεῷ τραπέζησ ἔμελλεν ἔσεσθαι διάφοροσ, τῇ μέντοι γε τέχνῃ καὶ τῇ καινουργίᾳ καὶ τῇ λαμπρότητι τῆσ κατασκευῆσ πολὺ κρείττονα καὶ περίβλεπτον ἀπεργάσασθαι.

Τῶν δὲ κρατήρων χρύσεοι μὲν ἦσαν δύο, φολιδωτὴν δ’ εἶχον ἀπὸ τῆσ βάσεωσ μέχρι τοῦ διαζώματοσ τὴν τορείαν λίθων ταῖσ σπείραισ ποικίλων ἐνδεδεμένων.

εἶτα ἐπ’ αὐτῇ μαίανδροσ πηχυαῖοσ τὸ ὕψοσ ἐξείργαστο κατὰ σύνθεσιν λίθων παντοίων τὴν ἰδέαν, κατ’ αὐτοῦ δὲ ῥάβδωσισ ἀναγέγλυπτο, καθ’ ἧσ πλέγμα ῥομβωτὸν δικτύοισ ἐμφερὲσ ἑώσ τοῦ χείλουσ ἀνείλκυστο·

τὰ δὲ μέσα λίθων ἀσπίδια τετραδακτύλων ἀνεπλήρου τὸ κάλλοσ.

περιεστέφετο δὲ τὰ χείλη τοῦ κρατῆροσ κρίνων σμίλαξι καὶ ἀνθεμίσι καὶ βοτρύων σχοινίαισ εἰσ κύκλον περιηγμέναισ. τοὺσ μὲν οὖν χρυσέουσ κρατῆρασ δύο χωροῦντασ ἑκάτερον ἀμφορέασ τοῦτον κατεσκεύασαν τὸν τρόπον, οἱ δ’ ἀργύρεοι τῶν ἐσόπτρων τὴν λαμπρότητα πολὺ διαυγέστεροι γεγόνεισαν, ὡσ τρανοτέρασ διὰ τούτων τὰσ τῶν προσφερομένων ὄψεισ ὁρᾶσθαι.

προσκατεσκεύασε δὲ τούτοισ ὁ βασιλεὺσ καὶ φιάλασ τριάκοντα, ὧν ὅσα χρυσὸσ ἦν ἀλλὰ μὴ λίθῳ πολυτελεῖ διείληπτο, σμίλαξι κισσοῦ καὶ πετάλοισ ἀμπέλων ἐσκίαστο φιλοτέχνωσ ἐντετορευμένων.

ταῦτα δ’ ἐγίγνετο μὲν καὶ διὰ τὴν ἐμπειρίαν τῶν ἐργαζομένων θαυμασίων ὄντων περὶ τὴν τέχνην, πολὺ δὲ μᾶλλον ὑπὸ τῆσ τοῦ βασιλέωσ σπουδῆσ καὶ φιλοτιμίασ διαφερόντωσ ἀπηρτίζετο·

οὐ γὰρ τῆσ χορηγίασ τὸ ἄφθονον καὶ μεγαλόψυχον τοῖσ τεχνίταισ παρεῖχεν μόνον, ἀλλὰ καὶ τὸ χρηματίζειν τοῖσ δημοσίοισ πράγμασιν ἀπειρηκὼσ αὐτὸσ τοῖσ κατασκευάζουσι παρῆν καὶ τὴν ὅλην ἐργασίαν ἐπέβλεπεν.

αἴτιον δ’ ἦν τοῦτο τῆσ τῶν τεχνιτῶν ἐπιμελείασ, οἳ πρὸσ τὸν βασιλέα καὶ τὴν τούτου σπουδὴν ἀποβλέποντεσ φιλοπονώτερον τοῖσ ἔργοισ προσελιπάρουν. Ταῦτα μὲν τὰ πεμφθέντα εἰσ Ιἑροσόλυμα ὑπὸ Πτολεμαίου ἀναθήματα.

ὁ δ’ ἀρχιερεὺσ Ἐλεάζαροσ ἀναθεὶσ αὐτὰ καὶ τιμήσασ τοὺσ κομίσαντασ καὶ δῶρα τῷ βασιλεῖ δοὺσ κομίζειν ἀπέλυσε πρὸσ τὸν βασιλέα. παραγενομένων δ’ εἰσ τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἀκούσασ Πτολεμαῖοσ τὴν παρουσίαν αὐτῶν καὶ τοὺσ ἑβδομήκοντα τῶν πρεσβυτέρων ἐληλυθότασ, εὐθὺσ μεταπέμπεται τὸν Ἀνδρέαν καὶ τὸν Ἀρισταῖον τοὺσ πρέσβεισ.

οἱ δ’ ἀφικόμενοι τάσ τε ἐπιστολάσ, ἃσ ἐκόμιζον αὐτῷ παρὰ τοῦ ἀρχιερέωσ, ἀπέδοσαν καὶ ὅσα φράζειν ἀπὸ λόγων ὑπέθετο ταῦτα ἐδήλωσαν. σπεύδων δ’ ἐντυχεῖν τοῖσ ἀπὸ τῶν Ιἑροσολύμων [πρεσβύταισ] ἥκουσιν ἐπὶ τὴν ἑρμηνείαν τῶν νόμων, τοὺσ μὲν ἄλλουσ οὓσ χρειῶν ἕνεκα παρεῖναι συνέβαινεν ἐκέλευσεν ἀπολῦσαι, παράδοξον τοῦτο ποιῶν καὶ παρὰ τὸ ἔθοσ·

οἱ μὲν γὰρ ὑπὸ τοιούτων αἰτιῶν ἀχθέντεσ διὰ πέμπτησ ἡμέρασ αὐτῷ προσῄεσαν, οἱ δὲ πρεσβεύοντεσ διὰ μηνόσ·

τότε τοίνυν ἀπολύσασ ἐκείνουσ τοὺσ πεμφθέντασ ὑπὸ Ἐλεαζάρου περιέμενεν. ὡσ δὲ παρῆλθον μετὰ καὶ τῶν δώρων οἱ γέροντεσ, ἃ τῷ βασιλεῖ κομίσαι ὁ ἀρχιερεὺσ αὐτοῖσ ἔδωκεν, καὶ τῶν διφθερῶν, αἷσ ἐγγεγραμμένουσ εἶχον τοὺσ νόμουσ χρυσοῖσ γράμμασιν, ἐπηρώτησεν αὐτοὺσ περὶ τῶν βιβλίων.

ὡσ δ’ ἀποκαλύψαντεσ τῶν ἐνειλημάτων ἐπέδειξαν αὐτῷ, θαυμάσασ ὁ βασιλεὺσ τῆσ ἰσχνότητοσ τοὺσ ὑμένασ καὶ τῆσ συμβολῆσ τὸ ἀνεπίγνωστον, οὕτωσ γὰρ ἡρ́μοστο, καὶ τοῦτο ποιήσασ χρόνῳ πλείονι χάριν ἔχειν εἶπεν αὐτοῖσ τε ἐλθοῦσιν καὶ μείζονα τῷ πέμψαντι, πρὸ δὲ πάντων τῷ θεῷ, οὗ τοὺσ νόμουσ εἶναι συμβέβηκεν.

ἐκβοησάντων δ’ ὑφ’ ἓν καὶ τῶν πρεσβυτέρων καὶ τῶν συμπαρόντων γίγνεσθαι τὰ ἀγαθὰ τῷ βασιλεῖ δι’ ὑπερβολὴν ἡδονῆσ εἰσ δάκρυα προύπεσεν, φύσει τῆσ μεγάλησ χαρᾶσ πασχούσησ καὶ τὰ τῶν λυπηρῶν σύμβολα.

κελεύσασ δὲ τὰ βιβλία δοῦναι τοῖσ ἐπὶ τῆσ τάξεωσ τότε τοὺσ ἄνδρασ ἠσπάσατο, δίκαιον εἰπὼν εἶναι πρῶτον περὶ ὧν αὐτοὺσ μετεπέμψατο ποιησάμενον τοὺσ λόγουσ ἔπειτα κἀκείνουσ προσειπεῖν.

τὴν μέντοι γε ἡμέραν, καθ’ ἣν ἦλθον πρὸσ αὐτόν, ἐπιφανῆ ποιήσειν καὶ κατὰ πᾶν ἔτοσ ἐπίσημον εἰσ ὅλον τὸν τῆσ ζωῆσ χρόνον ἐπηγγέλλετο· ἔτυχεν γὰρ ἡ αὐτὴ εἶναι τῆσ παρουσίασ αὐτοῖσ καὶ τῆσ νίκησ, ἣν Ἀντίγονον ναυμαχῶν ἐνίκησεν·

συνεστιαθῆναί τε ἐκέλευσεν αὐτῷ καὶ καταλύσεισ προσέταξεν αὐτοῖσ δοθῆναι τὰσ καλλίστασ πρὸσ τῇ ἄκρᾳ. Ὁ δὲ ἐπὶ τῆσ τῶν ξένων ἀποδοχῆσ τεταγμένοσ Νικάνωρ Δωρόθεον καλέσασ, ὃσ εἶχεν τὴν περὶ τούτων πρόνοιαν, ἐκέλευεν ἑτοιμάζειν ἑκάστῳ τὰ δέοντα πρὸσ τὴν δίαιταν.

διετέτακτο δὲ τοῦτον ὑπὸ τοῦ βασιλέωσ τὸν τρόπον· κατὰ γὰρ πόλιν ἑκάστην, ὅσαι τοῖσ αὐτοῖσ χρῶνται περὶ τὴν δίαιταν, ἦν τούτων ἐπιμελόμενοσ καὶ κατὰ τὸ τῶν ἀφικνουμένων πρὸσ αὐτὸν ἔθοσ πάντ’ αὐτοῖσ παρεσκευάζετο, ἵνα τῷ συνήθει τρόπῳ τῆσ διαίτησ εὐωχούμενοι μᾶλλον ἥδωνται καὶ πρὸσ μηδὲν ὡσ ἀλλοτρίωσ ἔχοντεσ δυσχεραίνωσιν.

ὃ δὴ καὶ περὶ τούτουσ ἐγένετο Δωροθέου διὰ τὴν περὶ τὸν βίον ἀκρίβειαν ἐπὶ τούτοισ καθεστῶτοσ. συνέστρωσε δὲ πάντα δι’ αὐτοῦ τὰ πρὸσ τὰσ τοιαύτασ ὑποδοχὰσ καὶ διμερῆ τὴν κλισίαν ἐποίησεν οὑτωσὶ προστάξαντοσ τοῦ βασιλέωσ·

τοὺσ μὲν γὰρ ἡμίσεισ ἐκέλευσεν ἀνὰ χεῖρα κατακλιθῆναι, τοὺσ δὲ λοιποὺσ μετὰ τὴν αὐτοῦ κλισίαν, οὐδὲν ἀπολιπὼν τῆσ εἰσ τοὺσ ἄνδρασ τιμῆσ. ἐπεὶ δ’ οὕτωσ κατεκλίθησαν ἐκέλευσε τὸν Δωρόθεον, οἷσ ἔθεσι χρώμενοι διατελοῦσιν πάντεσ οἱ ἀπὸ τῆσ Ιοὐδαίασ πρὸσ αὐτὸν ἀφιγμένοι κατὰ ταῦτα ὑπηρετεῖν.

[διὸ] καὶ τοὺσ ἱεροκήρυκασ καὶ θύτασ καὶ τοὺσ ἄλλουσ, οἳ τὰσ κατευχὰσ ἐποιοῦντο, παρῃτήσατο, τῶν δὲ παραγενομένων ἕνα Ἐλισαῖον ὄνομα ὄντα ἱερέα παρεκάλεσεν ὁ βασιλεὺσ ποιήσασθαι κατευχάσ. ὁ δὲ στὰσ εἰσ μέσον ηὔχετο τῷ βασιλεῖ τὰ ἀγαθὰ καὶ τοῖσ ἀρχομένοισ ὑπ’ αὐτοῦ, εἶτα κρότοσ ἐξ ἁπάντων μετὰ χαρᾶσ καὶ βοῆσ ἤρθη καὶ παυσάμενοι πρὸσ εὐωχίαν καὶ τὴν ἀπόλαυσιν τῶν παρεσκευασμένων ἐτράπησαν.

ὡσ τῷ βουλομένῳ τὰ κατὰ μέροσ γνῶναι τῶν ἐν τῷ συμποσίῳ ζητηθέντων εἶναι μαθεῖν ἀναγνόντι τὸ Ἀρισταίου βιβλίον, ὃ συνέγραψεν διὰ ταῦτα.

Θαυμάζοντοσ δ’ αὐτοὺσ οὐ μόνον τοῦ βασιλέωσ, ἀλλὰ καὶ Μενεδήμου τοῦ φιλοσόφου προνοίᾳ διοικεῖσθαι πάντα φήσαντοσ καὶ διὰ τοῦτ’ εἰκὸσ καὶ τοῦ λόγου δύναμιν καὶ κάλλοσ εὑρῆσθαι, παύονται μὲν περὶ τούτων ἐπιζητοῦντεσ.

γεγενῆσθαι δ’ αὐτῷ τὰ μέγιστα τῶν ἀγαθῶν ὁ βασιλεὺσ ἔλεγεν ἤδη παρόντων αὐτῶν·

ὠφελῆσθαι γὰρ παρ’ αὐτῶν μεμαθηκότα, πῶσ δεῖ βασιλεύειν· κελεύει τε αὐτοῖσ ἀνὰ τρία δοθῆναι τάλαντα καὶ τοὺσ ἀποκαταστήσοντασ ἐπὶ τὴν κατάλυσιν. διελθουσῶν δὲ τριῶν ἡμερῶν παραλαβὼν αὐτοὺσ ὁ Δημήτριοσ καὶ διελθὼν τὸ ἑπταστάδιον χῶμα τῆσ θαλάσσησ πρὸσ τὴν νῆσον καὶ διαβὰσ πρὸσ τὴν γέφυραν, προελθὼν ἐπὶ τὰ βόρεια μέρη συνέδριον ἐποιήσατο ἐν τῷ παρὰ τὴν ᾐόνα κατεσκευασμένῳ οἴκῳ πρὸσ διάσκεψιν πραγμάτων ἠρεμίασ καλῶσ ἔχοντι.

ἀγαγὼν οὖν αὐτοὺσ ἐκεῖ παρεκάλει πάντων, ὧν ἂν δεηθεῖεν εἰσ τὴν ἑρμηνείαν τοῦ νόμου, παρόντων ἀκωλύτωσ ἐπιτελεῖν τὸ ἔργον.

ἔπειτ’ ἐπὶ τὴν τοῦ σώματοσ ἀπηλλάττοντο θεραπείαν ἀφθόνωσ αὐτοῖσ τῶν πρὸσ τὴν δίαιταν χορηγουμένων καὶ προσέτι τοῦ Δωροθέου πολλὰ καὶ τῶν παρασκευαζομένων τῷ βασιλεῖ, προσέταξε γάρ, αὐτοῖσ παρέχοντοσ.

πρωὶ̈ δὲ πρὸσ τὴν αὐλὴν παραγινόμενοι καὶ τὸν Πτολεμαῖον ἀσπαζόμενοι πάλιν ἐπὶ τὸν αὐτὸν ἀπῄεσαν τόπον καὶ τῇ θαλάσσῃ τὰσ χεῖρασ ἀπονιπτόμενοι καὶ καθαίροντεσ αὑτοὺσ οὕτωσ ἐπὶ τὴν τῶν νόμων ἑρμηνείαν ἐτρέποντο.

Μεταγραφέντοσ δὲ τοῦ νόμου καὶ τοῦ κατὰ τὴν ἑρμηνείαν ἔργου τέλοσ ἐν ἡμέραισ ἑβδομήκοντα καὶ δυσὶν λαβόντοσ, συναγαγὼν ὁ Δημήτριοσ τοὺσ Ιοὐδαίουσ ἅπαντασ εἰσ τὸν τόπον, ἔνθα καὶ μετεβλήθησαν οἱ νόμοι, παρόντων καὶ τῶν ἑρμηνέων ἀνέγνω τούτουσ.

τὸ δὲ πλῆθοσ ἀπεδέξατο μὲν καὶ τοὺσ διασαφήσαντασ πρεσβυτέρουσ τὸν νόμον, ἐπῄνεσεν δὲ καὶ τὸν Δημήτριον τῆσ ἐπινοίασ ὡσ μεγάλων ἀγαθῶν αὐτοῖσ εὑρετὴν γεγενημένον, παρεκάλεσάν τε δοῦναι καὶ τοῖσ ἡγουμένοισ αὐτῶν ἀναγνῶναι τὸν νόμον, ἠξίωσάν τε [πάντεσ] ὅ τε ἱερεὺσ καὶ τῶν ἑρμηνέων οἱ πρεσβύτεροι καὶ τοῦ πολιτεύματοσ οἱ προεστηκότεσ, ἐπεὶ καλῶσ τὰ τῆσ ἑρμηνείασ ἀπήρτισται, καὶ διαμεῖναι ταῦθ’, ὡσ ἔχοι, καὶ μὴ μετακινεῖν αὐτά.

ἁπάντων δ’ ἐπαινεσάντων τὴν γνώμην ἐκέλευσαν, εἴ τισ ἢ περισσόν τι προσγεγραμμένον ὁρᾷ τῷ νόμῳ ἢ λεῖπον, πάλιν ἐπισκοποῦντα τοῦτο καὶ ποιοῦντα φανερὸν διορθοῦν, σωφρόνωσ τοῦτο πράττοντεσ, ἵνα τὸ κριθὲν ἅπαξ ἔχειν καλῶσ εἰσ ἀεὶ διαμένῃ.

Ἐχάρη μὲν οὖν ὁ βασιλεὺσ καὶ ἐπὶ τούτῳ τὴν αὐτοῦ προαίρεσιν εἴσ τι χρήσιμον ὁρῶν τετελειωμένην, μάλιστα [ὡσ] δὲ τῶν νόμων ἀναγνωσθέντων αὐτῷ καὶ τὴν διάνοιαν καὶ τὴν σοφίαν ἐξεπλάγη τοῦ νομοθέτου καὶ πρὸσ τὸν Δημήτριον ἤρξατο ποιεῖσθαι λόγουσ, πῶσ οὕτωσ θαυμαστῆσ οὔσησ τῆσ νομοθεσίασ οὐδεὶσ οὔτε τῶν ἱστορικῶν αὐτῆσ οὔτε τῶν ποιητῶν ἐπεμνήσθη.

ὁ δὲ Δημήτριοσ μηδένα τολμῆσαι τῆσ τῶν νόμων τούτων ἀναγραφῆσ ἅψασθαι διὰ τὸ θείαν αὐτὴν εἶναι καὶ σεμνὴν ἔφασκεν, καὶ ὅτι βλαβεῖεν ἤδη τινὲσ τούτοισ ἐγχειρήσαντεσ ὑπὸ τοῦ θεοῦ, δηλῶν ὡσ Θεόπομπόσ τε βουληθεὶσ ἱστορῆσαί τι περὶ τούτων ἐταράχθη τὴν διάνοιαν πλείοσιν ἢ τριάκοντα ἡμέραισ καὶ παρὰ τὰσ ἀνέσεισ ἐξιλάσκετο τὸν θεόν, ἐντεῦθεν αὐτῷ γενέσθαι τὴν παραφροσύνην ὑπονοῶν·

οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ὄναρ εἶδεν ὅτι τοῦτ’ αὐτῷ συμβαίη περιεργαζομένῳ τὰ θεῖα καὶ ταῦτ’ ἐκφέρειν εἰσ κοινοὺσ ἀνθρώπουσ θελήσαντι·

καὶ ἀποσχόμενοσ κατέστη τὴν διάνοιαν.

ἐδήλου δὲ καὶ περὶ Θεοδέκτου τοῦ τῶν τραγῳδιῶν ποιητοῦ ἀναφέρεσθαι, ὅτι βουληθεὶσ ἔν τινι δράματι τῶν ἐν τῇ ἱερᾷ βύβλῳ γεγραμμένων μνησθῆναι τὰσ ὄψεισ γλαυκωθείη καὶ συνιδὼν τὴν αἰτίαν ἀπαλλαγείη τοῦ πάθουσ ἐξευμενισάμενοσ τὸν θεόν. Παραλαβὼν δ’ ὁ βασιλεὺσ ταῦτα παρὰ τοῦ Δημητρίου, καθὼσ προείρηται, προσκυνήσασ αὐτοῖσ ἐκέλευσε πολλὴν ποιεῖσθαι τῶν βιβλίων τὴν ἐπιμέλειαν, ἵνα διαμείνῃ ταῦτα καθαρῶσ, τούσ τε ἑρμηνεύσαντασ παρεκάλεσεν συνεχῶσ πρὸσ αὐτὸν ἐκ τῆσ Ιοὐδαίασ παραγίγνεσθαι·

τοῦτο γὰρ αὐτοῖσ καὶ πρὸσ τιμὴν τὴν παρ’ αὐτοῦ καὶ πρὸσ τὰσ ἀπὸ τῶν δώρων ὠφελείασ λυσιτελήσειν·

νῦν μὲν γὰρ εἶναι δίκαιον αὐτοὺσ ἐκπέμπειν ἔλεγεν, ἑκουσίωσ δὲ πρὸσ αὐτὸν ἐλθόντασ τεύξεσθαι πάντων, ὧν ἥ τε αὐτῶν ἐστιν σοφία δικαία τυχεῖν καὶ ἡ ἐκείνου μεγαλοφροσύνη παρασχεῖν ἱκανή. τότε μὲν οὖν ἐξέπεμψεν αὐτοὺσ δοὺσ ἑκάστῳ στολὰσ ἀρίστασ τρεῖσ καὶ χρυσοῦ τάλαντα δύο καὶ κυλίκιον ταλάντου καὶ τὴν τοῦ συμποσίου στρωμνήν.

καὶ ταῦτα μὲν ἐκείνοισ ἔχειν ἐδωρήσατο.

τῷ δ’ ἀρχιερεῖ Ἐλεαζάρῳ δι’ αὐτῶν ἔπεμψεν κλίνασ ἀργυρόποδασ δέκα καὶ τὴν ἀκόλουθον αὐτῶν ἐπισκευὴν καὶ κυλίκιον ταλάντων τριάκοντα, πρὸσ τούτοισ δὲ καὶ στολὰσ δέκα καὶ πορφύραν καὶ στέφανον διαπρεπῆ καὶ βυσσίνησ ὀθόνησ ἱστοὺσ ἑκατόν, ἔτι γε μὴν φιάλασ καὶ τρύβλια καὶ σπονδεῖα καὶ κρατῆρασ χρυσοῦσ πρὸσ ἀνάθεσιν δύο. παρεκάλεσεν δ’ αὐτὸν καὶ διὰ τῶν ἐπιστολῶν, ὅπωσ εἰ τῶν ἀνδρῶν τούτων θελήσειάν τινεσ πρὸσ αὐτὸν ἐλθεῖν ἐπιτρέψῃ, περὶ πολλοῦ ποιούμενοσ τὴν μετὰ τῶν ἐν παιδείᾳ τυγχανόντων συνουσίαν καὶ τὸν πλοῦτον εἰσ τοὺσ τοιούτουσ ἡδέωσ ἔχων κατατίθεσθαι.

καὶ τὰ μὲν εἰσ δόξαν καὶ τιμὴν Ιοὐδαίοισ τοιαῦτα παρὰ Πτολεμαίου τοῦ Φιλαδέλφου συνέβη γενέσθαι. Ἔτυχον δὲ καὶ τῆσ παρὰ τῶν βασιλέων τῆσ Ἀσίασ τιμῆσ, ἐπειδὴ συνεστράτευσαν αὐτοῖσ·

καὶ γὰρ Σέλευκοσ ὁ Νικάτωρ ἐν αἷσ ἔκτισεν πόλεσιν ἐν τῇ Ἀσίᾳ καὶ τῇ κάτω Συρίᾳ καὶ ἐν αὐτῇ τῇ μητροπόλει Ἀντιοχείᾳ πολιτείασ αὐτοὺσ ἠξίωσεν καὶ τοῖσ ἐνοικισθεῖσιν ἰσοτίμουσ ἀπέφηνεν Μακεδόσιν καὶ Ἕλλησιν, ὡσ τὴν πολιτείαν ταύτην ἔτι καὶ νῦν διαμένειν· τεκμήριον δὲ τοῦτο·

τοὺσ Ιοὐδαίουσ μὴ βουλομένουσ ἀλλοφύλῳ ἐλαίῳ χρῆσθαι λαμβάνειν ὡρισμένον τι παρὰ τῶν γυμνασιάρχων εἰσ ἐλαίου τιμὴν ἀργύριον ἐκέλευσεν. καὶ μετὰ ταῦτα κρατήσαντοσ Οὐεσπασιανοῦ καὶ Τίτου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ τῆσ οἰκουμένησ δεηθέντεσ οἱ Ἀλεξανδρεῖσ καὶ Ἀντιοχεῖσ, ἵνα τὰ δίκαια τὰ τῆσ πολιτείασ μηκέτι μένῃ τοῖσ Ιοὐδαίοισ, οὐκ ἐπέτυχον.

ἐξ οὗ τισ ἂν κατανοήσειεν τὴν Ῥωμαίων ἐπιείκειαν καὶ μεγαλοφροσύνην, μάλιστα δὲ τὴν Οὐεσπασιανοῦ καὶ Τίτου, ὅτι καίτοι πολλὰ πονήσαντεσ ἐν τῷ πρὸσ Ιοὐδαίουσ πολέμῳ καὶ πικρῶσ πρὸσ αὐτοὺσ ἔχοντεσ, ὅτι μὴ παρέδοσαν αὐτοῖσ τὰ ὅπλα μέχρισ δ’ ἐσχάτου πολεμοῦντεσ ὑπέμειναν, οὐδενὸσ αὐτοὺσ τῶν ὑπαρχόντων κατὰ τὴν προειρημένην πολιτείαν ἀφείλοντο·

ὥστε μηδὲν μήθ’ ὑπὸ τῆσ πρὸσ τούτουσ χάριτοσ μήθ’ ὑπὸ τῆσ πρὸσ τοὺσ πολεμηθέντασ μισοπονηρίασ ἐνδοῦναι πρὸσ τὸ λῦσαί τι τῶν ἀρχαίων τοῖσ Ιοὐδαίοισ φιλανθρώπων, ἀλλὰ τοὺσ ἀνταραμένουσ αὐτοῖσ ὅπλα καὶ χωρήσαντασ διὰ μάχησ δεδωκέναι τιμωρίαν φήσαντεσ τοὺσ οὐδὲν ἐξαμαρτόντασ οὐκ ἐδικαίουν ἀποστερεῖν τῶν ὑπαρχόντων.

Ὅμοιον δέ τι τούτῳ καὶ Μᾶρκον Ἀγρίππαν φρονήσαντα περὶ τῶν Ιοὐδαίων οἴδαμεν·

τῶν γὰρ Ιὤνων κινηθέντων ἐπ’ αὐτοὺσ καὶ δεομένων τοῦ Ἀγρίππου, ἵνα τῆσ πολιτείασ, ἣν αὐτοῖσ ἔδωκεν Ἀντίοχοσ ὁ Σελεύκου υἱωνὸσ ὁ παρὰ τοῖσ Ἕλλησιν Θεὸσ λεγόμενοσ, μόνοι μετέλθωσιν, ἀξιούντων δ’, εἰ συγγενεῖσ εἰσιν αὐτοῖσ Ιοὐδαῖοι, σέβεσθαι τοὺσ αὐτῶν θεούσ, καὶ δίκησ περὶ τούτων συστάσησ ἐνίκησαν οἱ Ιοὐδαῖοι τοῖσ αὐτῶν ἔθεσι χρῆσθαι συνηγορήσαντοσ αὐτοῖσ Νικολάου τοῦ Δαμασκηνοῦ· ὁ γὰρ Ἀγρίππασ ἀπεφήνατο μηδὲν αὐτῷ καινίζειν ἐξεῖναι.

τὸ δ’ ἀκριβὲσ εἴ τισ βούλεται καταμαθεῖν, ἀναγνώτω τοῦ Νικολάου τὴν ἑκατοστὴν καὶ εἰκοστὴν καὶ τρίτην καὶ τετάρτην.

περὶ μὲν οὖν τῶν ὑπ’ Ἀγρίππου κριθέντων οὐκ ἔστιν ἴσωσ θαυμάζειν· οὐ γὰρ ἐπολέμει τότε Ῥωμαίοισ τὸ ἡμέτερον ἔθνοσ· Οὐεσπασιανοῦ δ’ ἄν τισ καὶ Τίτου τὴν μεγαλοφροσύνην εἰκότωσ ἐκπλαγείη μετὰ πολέμουσ καὶ τηλικούτουσ ἀγῶνασ οὓσ ἔσχον πρὸσ ἡμᾶσ μετριοπαθησάντων.

ἐπανάξω δὲ τὸν λόγον ὅθεν ἐπὶ ταῦτ’ ἐξέβην. Τοὺσ γὰρ Ιοὐδαίουσ ἐπ’ Ἀντιόχου τοῦ μεγάλου βασιλεύοντοσ τῆσ Ἀσίασ ἔτυχεν αὐτούσ τε πολλὰ ταλαιπωρῆσαι τῆσ γῆσ αὐτῶν κακουμένησ καὶ τοὺσ τὴν κοίλην Συρίαν νεμομένουσ.

πολεμοῦντοσ γὰρ αὐτοῦ πρὸσ τὸν Φιλοπάτορα Πτολεμαῖον καὶ πρὸσ τὸν υἱὸν αὐτοῦ Πτολεμαῖον ἐπικληθέντα δὲ Ἐπιφανῆ, κακοπαθεῖν συνέβαινεν αὐτοῖσ καὶ νικῶντοσ καὶ πταίοντοσ ταὐτὰ πάσχειν, ὥστ’ οὐδὲν ἀπέλειπον χειμαζομένησ νεὼσ καὶ πονουμένησ ὑπὸ τοῦ κλύδωνοσ ἑκατέρωθεν μεταξὺ τῆσ εὐπραγίασ τῆσ Ἀντιόχου καὶ τῆσ ἐπὶ θάτερον αὐτοῦ τροπῆσ τῶν πραγμάτων κείμενοι.

νικήσασ μέντοι τὸν Πτολεμαῖον ὁ Ἀντίοχοσ τὴν Ιοὐδαίαν προσάγεται.

τελευτήσαντοσ δὲ τοῦ Φιλοπάτοροσ ὁ παῖσ αὐτοῦ μεγάλην ἐξέπεμψε δύναμιν καὶ στρατηγὸν Σκόπαν ἐπὶ τοὺσ ἐν τῇ κοίλῃ Συρίᾳ, ὃσ πολλάσ τε αὐτῶν πόλεισ ἔλαβεν καὶ τὸ ἡμέτερον ἔθνοσ· πολεμούμενον γὰρ αὐτῷ προσέθετο. μετ’ οὐ πολὺ δὲ τὸν Σκόπαν Ἀντίοχοσ νικᾷ συμβαλὼν αὐτῷ πρὸσ ταῖσ πηγαῖσ τοῦ Ιὀρδάνου καὶ πολλὴν αὐτοῦ τῆσ στρατιᾶσ διέφθειρεν.

ὕστερον δ’ Ἀντιόχου χειρωσαμένου τὰσ ἐν τῇ κοίλῃ Συρίᾳ πόλεισ, ἃσ ὁ Σκόπασ κατεσχήκει, καὶ τὴν Σαμάρειαν, ἑκουσίωσ αὐτῷ προσέθεντο οἱ Ιοὐδαῖοι καὶ τῇ πόλει δεξάμενοι πᾶσαν αὐτοῦ τῇ τε στρατιᾷ καὶ τοῖσ ἐλέφασιν ἀφθονίαν παρέσχον καὶ τοὺσ ὑπὸ Σκόπα καταλειφθέντασ ἐν τῇ ἄκρᾳ τῶν Ιἑροσολύμων φρουροὺσ πολιορκοῦντι προθύμωσ συνεμάχησαν.

ὁ οὖν Ἀντίοχοσ δίκαιον ἡγησάμενοσ τὴν τῶν Ιοὐδαίων πρὸσ αὐτὸν σπουδὴν καὶ φιλοτιμίαν ἀμείψασθαι γράφει τοῖσ τε στρατηγοῖσ αὐτοῦ καὶ τοῖσ φίλοισ μαρτυρῶν τοῖσ Ιοὐδαίοισ ὑπὲρ ὧν εὖ πάθοι πρὸσ αὐτῶν καὶ τὰσ δωρεὰσ ἃσ ὑπὲρ τούτων διέγνω παρασχεῖν αὐτοῖσ ἐμφανίζων.

παραθήσομαι δὲ τὰσ ἐπιστολὰσ τὰσ τοῖσ στρατηγοῖσ περὶ αὐτῶν γραφείσασ προδιελθών, ὡσ μαρτυρεῖ τούτοισ ἡμῶν τοῖσ λόγοισ Πολύβιοσ ὁ Μεγαλοπολίτησ·

ἐν γὰρ τῇ ἑξκαιδεκάτῃ τῶν ἱστοριῶν αὐτοῦ φησιν οὕτωσ· "ὁ δὲ τοῦ Πτολεμαίου στρατηγὸσ Σκόπασ ὁρμήσασ εἰσ τοὺσ ἄνω τόπουσ κατεστρέψατο ἐν τῷ χειμῶνι τὸ Ιοὐδαίων ἔθνοσ. ὡσ τοῦ Σκόπα νικηθέντοσ ὑπ’ Ἀντιόχου τὴν μὲν Βατανέαν καὶ Σαμάρειαν καὶ Ἄβιλα καὶ Γάδαρα παρέλαβεν Ἀντίοχοσ, μετ’ ὀλίγον δὲ προσεχώρησαν αὐτῷ καὶ τῶν Ιοὐδαίων οἱ περὶ τὸ ἱερὸν τὸ προσαγορευόμενον Ιἑροσόλυμα κατοικοῦντεσ, ὑπὲρ οὗ καὶ πλείω λέγειν ἔχοντεσ καὶ μάλιστα περὶ τῆσ γενομένησ περὶ τὸ ἱερὸν ἐπιφανείασ, εἰσ ἕτερον καιρὸν ὑπερθησόμεθα τὴν διήγησιν.

" καὶ Πολύβιοσ μὲν ταῦτα ἱστόρησεν.

ἡμεῖσ δ’ ἐπανάξομεν τὸν λόγον ἐπὶ τὴν διήγησιν παραθέμενοι πρῶτον τὰσ ἐπιστολὰσ τοῦ βασιλέωσ Ἀντιόχου. Βασιλεὺσ Ἀντίοχοσ Πτολεμαίῳ χαίρειν.

ἠξιώσαμεν καὶ αὐτοὶ τούτων αὐτοὺσ ἀμείψασθαι καὶ τὴν πόλιν αὐτῶν ἀναλαβεῖν κατεφθαρμένην ὑπὸ τῶν περὶ τοὺσ πολέμουσ συμπεσόντων καὶ συνοικίσαι τῶν διεσπαρμένων εἰσ αὐτὴν πάλιν συνελθόντων.

πρῶτον δ’ αὐτοῖσ ἐκρίναμεν διὰ τὴν εὐσέβειαν παρασχεῖν εἰσ τὰσ θυσίασ σύνταξιν κτηνῶν τε θυσίμων καὶ οἴνου καὶ ἐλαίου καὶ λιβάνου ἀργυρίου μυριάδασ δύο καὶ σεμιδάλεωσ ἀρτάβασ ἱερᾶσ κατὰ τὸν ἐπιχώριον νόμον πυρῶν μεδίμνουσ χιλίουσ τετρακοσίουσ ἑξήκοντα καὶ ἁλῶν μεδίμνουσ τριακοσίουσ ἑβδομηκονταπέντε.

τελεῖσθαι δ’ αὐτοῖσ ταῦτα βούλομαι, καθὼσ ἐπέσταλκα, καὶ τὸ περὶ τὸ ἱερὸν ἀπαρτισθῆναι ἔργον τάσ τε στοὰσ κἂν εἴ τι ἕτερον οἰκοδομῆσαι δέοι·

ἡ δὲ τῶν ξύλων ὕλη κατακομιζέσθω ἐξ αὐτῆσ τε τῆσ Ιοὐδαίασ καὶ ἐκ τῶν ἄλλων ἐθνῶν καὶ ἐκ τοῦ Λιβάνου μηδενὸσ πρασσομένου τέλοσ. ὁμοίωσ δὲ καὶ τοῖσ ἄλλοισ, ἐν οἷσ ἂν ἐπιφανεστέραν γίγνεσθαι τὴν τοῦ ἱεροῦ ἐπισκευὴν δέῃ. πολιτευέσθωσαν δὲ πάντεσ οἱ ἐκ τοῦ ἔθνουσ κατὰ τοὺσ πατρίουσ νόμουσ, ἀπολυέσθω δ’ ἡ γερουσία καὶ οἱ ἱερεῖσ καὶ γραμματεῖσ τοῦ ἱεροῦ καὶ ἱεροψάλται ὧν ὑπὲρ τῆσ κεφαλῆσ τελοῦσιν καὶ τοῦ στεφανιτικοῦ φόρου καὶ τοῦ περὶ τῶν ἄλλων.

ἵνα δὲ θᾶττον ἡ πόλισ κατοικισθῇ, δίδωμι τοῖσ τε νῦν κατοικοῦσιν καὶ κατελευσομένοισ ἑώσ τοῦ Ὑπερβερεταίου μηνὸσ ἀτελέσιν εἶναι μέχρι τριῶν ἐτῶν.

ἀπολύομεν δὲ καὶ εἰσ τὸ λοιπὸν αὐτοὺσ τοῦ τρίτου μέρουσ τῶν φόρων, ὥστε αὐτῶν ἐπανορθωθῆναι τὴν βλάβην.

καὶ ὅσοι ἐκ τῆσ πόλεωσ ἁρπαγέντεσ δουλεύουσιν, αὐτούσ τε τούτουσ καὶ τοὺσ ὑπ’ αὐτῶν γεννηθέντασ ἐλευθέρουσ ἀφίεμεν καὶ τὰσ οὐσίασ αὐτοῖσ ἀποδίδοσθαι κελεύομεν. Ἡ μὲν οὖν ἐπιστολὴ ταῦτα περιεῖχεν.

σεμνύνων δὲ καὶ τὸ ἱερὸν πρόγραμμα κατὰ πᾶσαν τὴν βασιλείαν ἐξέθηκεν περιέχον τάδε· μηδενὶ ἐξεῖναι ἀλλοφύλῳ εἰσ τὸν περίβολον εἰσιέναι τοῦ ἱεροῦ τὸν ἀπηγορευμένον τοῖσ Ιοὐδαίοισ, εἰ μὴ οἷσ ἁγνισθεῖσίν ἐστιν ἔθιμον κατὰ τὸν πάτριον νόμον. μηδ’ εἰσ τὴν πόλιν εἰσφερέσθω ἵππεια κρέα μηδὲ ἡμιόνεια μηδὲ ἀγρίων ὄνων καὶ ἡμέρων παρδάλεών τε καὶ ἀλωπέκων καὶ λαγῶν καὶ καθόλου δὲ πάντων τῶν ἀπηγορευμένων ζῴων τοῖσ Ιοὐδαίοισ·

μηδὲ τὰσ δορὰσ εἰσφέρειν ἐξεῖναι, ἀλλὰ μηδὲ τρέφειν τι τούτων ἐν τῇ πόλει· μόνοισ δὲ τοῖσ προγονικοῖσ θύμασιν, ἀφ’ ὧν καὶ τῷ θεῷ δεῖ καλλιερεῖν, ἐπιτετράφθαι χρῆσθαι. ὁ δέ τι τούτων παραβὰσ ἀποτινύτω τοῖσ ἱερεῦσιν ἀργυρίου δραχμὰσ τρισχιλίασ. Ἔγραψε δὲ μαρτυρῶν ἡμῖν εὐσέβειάν τε καὶ πίστιν, ἡνίκα νεωτερίζοντα τὰ κατὰ τὴν Φρυγίαν ἐπύθετο καὶ Λυδίαν καθ’ ὃν ἦν καιρὸν ἐν ταῖσ ἄνω σατραπείαισ, κελεύων Ζεῦξιν τὸν αὐτοῦ στρατηγὸν καὶ ἐν τοῖσ μάλιστα φίλον πέμψαι τινὰσ τῶν ἡμετέρων ἐκ Βαβυλῶνοσ εἰσ Φρυγίαν.

γράφει δ’ οὕτωσ·

"βασιλεὺσ Ἀντίοχοσ Ζεύξιδι τῷ πατρὶ χαίρειν. εἰ ἔρρωσαι, εὖ ἂν ἔχοι, ὑγιαίνω δὲ καὶ αὐτόσ. πυνθανόμενοσ τοὺσ ἐν Λυδίᾳ καὶ Φρυγίᾳ νεωτερίζοντασ μεγάλησ ἐπιστροφῆσ ἡγησάμην τοῦτό μοι δεῖσθαι, καὶ βουλευσαμένῳ μοι μετὰ τῶν φίλων, τί δεῖ ποιεῖν, ἔδοξεν εἰσ τὰ φρούρια καὶ τοὺσ ἀναγκαιοτάτουσ τόπουσ τῶν ἀπὸ τῆσ Μεσοποταμίασ καὶ Βαβυλωνίασ Ιοὐδαίων οἴκουσ δισχιλίουσ σὺν ἐπισκευῇ μεταγαγεῖν.

πέπεισμαι γὰρ εὔνουσ αὐτοὺσ ἔσεσθαι τῶν ἡμετέρων φύλακασ διὰ τὴν πρὸσ τὸν θεὸν εὐσέβειαν, καὶ μαρτυρουμένουσ δ’ αὐτοὺσ ὑπὸ τῶν προγόνων εἰσ πίστιν οἶδα καὶ προθυμίαν εἰσ ἃ παρακαλοῦνται·

βούλομαι τοίνυν καίπερ ἐργώδουσ ὄντοσ τοῦ μεταγαγεῖν ὑποσχομένουσ νόμοισ αὐτοὺσ χρῆσθαι τοῖσ ἰδίοισ. ὅταν δ’ αὐτοὺσ ἀγάγῃσ εἰσ τοὺσ προειρημένουσ τόπουσ, εἴσ τ’ οἰκοδομίασ οἰκιῶν αὐτοῖσ δώσεισ τόπον ἑκάστῳ καὶ χώραν εἰσ γεωργίαν καὶ φυτείαν ἀμπέλων, καὶ ἀτελεῖσ τῶν ἐκ τῆσ γῆσ καρπῶν ἀνήσεισ ἐπὶ ἔτη δέκα.

μετρείσθωσαν δὲ καὶ ἄχρισ ἂν τοὺσ παρὰ τῆσ γῆσ καρποὺσ λαμβάνωσιν σῖτον εἰσ τὰσ τῶν θεραπόντων διατροφάσ·

διδόσθω δὲ καὶ τοῖσ εἰσ τὰσ χρείασ ὑπηρετοῦσιν τὸ αὔταρκεσ, ἵνα τῆσ παρ’ ἡμῶν τυγχάνοντεσ φιλανθρωπίασ προθυμοτέρουσ παρέχωσιν αὑτοὺσ περὶ τὰ ἡμέτερα. πρόνοιαν δὲ ποιοῦ καὶ τοῦ ἔθνουσ κατὰ τὸ δυνατόν, ὅπωσ ὑπὸ μηδενὸσ ἐνοχλῆται.

" περὶ μὲν οὖν τῆσ Ἀντιόχου φιλίασ τοῦ μεγάλου πρὸσ Ιοὐδαίουσ ταῦτα ἡμῖν ἀποχρώντωσ εἰρήσθω μαρτύρια. Μετὰ δὲ ταῦτα φιλίαν καὶ σπονδὰσ πρὸσ Πτολεμαῖον Ἀντίοχοσ ἐποιήσατο καὶ δίδωσιν αὐτῷ τὴν θυγατέρα Κλεοπάτραν πρὸσ γάμον παραχωρήσασ αὐτῷ τῆσ κοίλησ Συρίασ καὶ Σαμαρείασ καὶ Ιοὐδαίασ καὶ Φοινίκησ φερνῆσ ὀνόματι.

καὶ διαιρεθέντων εἰσ ἀμφοτέρουσ τοὺσ βασιλέασ τῶν φόρων τὰσ ἰδίασ ἕκαστοι τῶν ἐπισήμων ὠνοῦντο πατρίδασ φορολογεῖν καὶ συναθροίζοντεσ τὸ προστεταγμένον κεφάλαιον τοῖσ βασιλεῦσιν ἐτέλουν.

ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ Σαμαρεῖσ εὖ πράσσοντεσ πολλὰ τοὺσ Ιοὐδαίουσ ἐκάκωσαν τήν τε χώραν αὐτῶν τεμόντεσ καὶ σώματα διαρπάσαντεσ·

ἐγένετο δὲ ταῦτα ἐπὶ ἀρχιερέωσ Ὀνίου. τελευτήσαντοσ γὰρ Ἐλεαζάρου τὴν ἀρχιερωσύνην ὁ θεῖοσ αὐτοῦ Μανασσῆσ παρέλαβεν, μεθ’ ὃν καταστρέψαντα τὸν βίον Ὀνίασ τὴν τιμὴν ἐξεδέξατο Σίμωνοσ υἱὸσ ὢν τοῦ δικαίου κληθέντοσ·

Σίμων δ’ ἦν ἀδελφὸσ Ἐλεαζάρου, καθὼσ προεῖπον. οὗτοσ ὁ Ὀνίασ βραχὺσ ἦν τὴν διάνοιαν καὶ χρημάτων ἥττων καὶ διὰ τοῦτο τὸν ὑπὲρ τοῦ λαοῦ φόρον, ὃν τοῖσ βασιλεῦσιν οἱ πατέρεσ αὐτοῦ ἐτέλουν ἐκ τῶν ἰδίων, τάλαντα εἴκοσιν ἀργυρίου μὴ δούσ, εἰσ ὀργὴν ἐκίνησεν τὸν βασιλέα Πτολεμαῖον [τὸν Εὐεργέτην, ὃσ ἦν πατὴρ τοῦ Φιλοπάτοροσ].

καὶ πέμψασ εἰσ Ιἑροσόλυμα πρεσβευτὴν ᾐτιᾶτο τὸν Ὀνίαν ὡσ οὐκ ἀποδιδόντα τοὺσ φόρουσ καὶ ἠπείλει κληρουχήσειν αὐτῶν τὴν γῆν οὐκ ἀπολαβὼν καὶ πέμψειν τοὺσ ἐνοικήσοντασ στρατιώτασ.

ἀκούσαντεσ δὲ τὰ παρὰ τοῦ βασιλέωσ οἱ Ιοὐδαῖοι συνεχύθησαν, τὸν δὲ Ὀνίαν τούτων ἐδυσώπει διὰ τὴν φιλοχρηματίαν οὐδέν. ἐλθὼν εἰσ τὴν πόλιν ἐπέπληττε τῷ Ὀνίᾳ μὴ προνοουμένῳ τῆσ ἀσφαλείασ τῶν πολιτῶν, ἀλλ’ εἰσ κινδύνουσ τὸ ἔθνοσ βουλομένῳ περιστῆσαι διὰ τὴν τῶν χρημάτων ἀποστέρησιν, δι’ ἃ καὶ τοῦ λαοῦ τὴν προστασίαν λαβεῖν αὐτὸν ἔλεγεν καὶ τῆσ ἀρχιερατικῆσ τιμῆσ ἐπιτυχεῖν.

εἰ δ’ ἐρωτικῶσ οὕτωσ ἔχοι τῶν χρημάτων, ὡσ δι’ αὐτὰ καὶ τὴν πατρίδα κινδυνεύουσαν ἰδεῖν ὑπομεῖναι καὶ πᾶν ὁτιοῦν παθόντασ αὐτοῦ τοὺσ πολίτασ, συνεβούλευσεν ἀπελθόντα πρὸσ τὸν βασιλέα δεηθῆναι αὐτοῦ ἢ πάντων αὐτῷ παραχωρῆσαι τῶν χρημάτων ἢ μέρουσ.

τοῦ δὲ Ὀνίου μήτε ἄρχειν θέλειν ἀποκριναμένου καὶ τὴν ἀρχιερωσύνην δ’ εἰ δυνατόν ἐστιν ἑτοίμωσ ἔχειν ἀποθέσθαι λέγοντοσ μήτε ἀναβήσεσθαι πρὸσ τὸν βασιλέα, μέλειν γὰρ αὐτῷ περὶ τούτων οὐδέν, εἰ πρεσβεύειν αὐτῷ συγχωρεῖ πρὸσ τὸν Πτολεμαῖον ὑπὲρ τοῦ ἔθνουσ ἐπηρώτησεν.

φήσαντοσ δὲ ἐπιτρέπειν ἀναβὰσ εἰσ τὸ ἱερὸν ὁ Ιὤσηποσ καὶ συγκαλέσασ τὸ πλῆθοσ εἰσ ἐκκλησίαν μηδὲν ταράσσεσθαι μηδὲ φοβεῖσθαι παρῄνει διὰ τὴν Ὀνίου τοῦ θείου περὶ αὐτῶν ἀμέλειαν, ἀλλ’ ἐν ἀδείᾳ τῶν ἀπὸ τῆσ σκυθρωποτέρασ ἐλπίδοσ τὴν διάνοιαν αὐτοὺσ ἔχειν ἠξίου·

πρεσβεύσειν γὰρ αὐτὸσ ἐπηγγέλλετο πρὸσ τὸν βασιλέα καὶ πείσειν αὐτόν, ὅτι μηδὲν ἀδικοῦσιν. καὶ τὸ μὲν πλῆθοσ τούτων ἀκοῦσαν εὐχαριστεῖ τῷ Ιὠσήπῳ, καταβὰσ δ’ αὐτὸσ ἐκ τοῦ ἱεροῦ ξενίᾳ τε ὑποδέχεται τὸν παρὰ τοῦ Πτολεμαίου πεπρεσβευκότα καὶ δωρησάμενοσ αὐτὸν πολυτελέσι δωρεαῖσ καὶ ἐπὶ πολλὰσ ἑστιάσασ φιλοτίμωσ ἡμέρασ προέπεμψε πρὸσ τὸν βασιλέα, φράσασ αὐτῷ καὶ αὐτὸσ ἀκολουθήσειν·

καὶ γὰρ ἔτι μᾶλλον γεγόνει πρόθυμοσ πρὸσ τὴν ἄφιξιν τὴν παρὰ τὸν βασιλέα τοῦ πρεσβευτοῦ προτρεψαμένου καὶ παρορμήσαντοσ εἰσ Αἴγυπτον ἐλθεῖν καὶ πάντων ὧν ἂν δέηται παρὰ Πτολεμαίου τυχεῖν αὐτὸν ποιήσειν ὑποσχομένου·

τὸ γὰρ ἐλευθέριον αὐτοῦ καὶ τὸ σεμνὸν τοῦ ἤθουσ λίαν ἠγάπησεν. Καὶ ὁ μὲν πρεσβευτὴσ ἐλθὼν εἰσ Αἴγυπτον ἀπήγγειλεν τῷ βασιλεῖ τὴν τοῦ Ὀνίου ἀγνωμοσύνην καὶ περὶ τῆσ τοῦ Ιὠσήπου χρηστότητοσ ἐδήλου, καὶ ὅτι μέλλοι πρὸσ αὐτὸν ἥξειν παραιτησόμενοσ τῶν ἁμαρτημάτων τὸ πλῆθοσ·

εἶναι γὰρ αὐτοῦ προστάτην· ἀμέλει τοσαύτῃ [περὶ] τῶν ἐγκωμίων τῶν περὶ τοῦ νεανίσκου διετέλεσε χρώμενοσ περιουσίᾳ, ὥστε καὶ τὸν βασιλέα καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ Κλεοπάτραν προδιέθηκεν οἰκείωσ ἔχειν πρὸσ τὸν Ιὤσηπον οὔπω παρόντα. ὁ δὲ Ιὤσηποσ διαπέμψασ πρὸσ τοὺσ φίλουσ εἰσ Σαμάρειαν καὶ δανεισάμενοσ ἀργύριον καὶ τὰ πρὸσ τὴν ἀποδημίαν ἑτοιμασάμενοσ ἐσθῆτάσ τε καὶ ἐκπώματα καὶ ὑποζύγια, καὶ ταῦθ’ ὡσ περὶ δισμυρίασ δραχμὰσ παρασκευασάμενοσ εἰσ Ἀλεξάνδρειαν παρεγένετο.

ἔτυχεν δὲ κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν πάντασ ἀναβαίνειν τοὺσ ἀπὸ τῶν πόλεων τῶν τῆσ Συρίασ καὶ Φοινίκησ πρώτουσ καὶ τοὺσ ἄρχοντασ ἐπὶ τὴν τῶν τελῶν ὠνήν·

κατ’ ἔτοσ δὲ αὐτὰ τοῖσ δυνατοῖσ τῶν ἐν ἑκάστῃ πόλει ἐπίπρασκεν ὁ βασιλεύσ. ὁρῶντεσ οὖν οὗτοι κατὰ τὴν ὁδὸν τὸν Ιὤσηπον ἐχλεύαζον ἐπὶ πενίᾳ καὶ λιτότητι.

ὡσ δ’ εἰσ τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἀφικόμενοσ ἐν Μέμφει τὸν Πτολεμαῖον ἤκουσεν ὄντα, ὑπαντησάμενοσ συνέβαλεν αὐτῷ. καθεζομένου δὲ τοῦ βασιλέωσ ἐπ’ ὀχήματοσ μετὰ τῆσ γυναικὸσ καὶ μετὰ Ἀθηνίωνοσ φίλου, οὗτοσ δ’ ἦν ὁ πρεσβεύσασ εἰσ Ιἑροσόλυμα καὶ παρὰ Ιὠσήπῳ ξενισθείσ, θεασάμενοσ αὐτὸν ὁ Ἀθηνίων εὐθὺσ ἐποίει τῷ βασιλεῖ γνώριμον, τοῦτον εἶναι λέγων, περὶ οὗ παραγενόμενοσ ἐξ Ιἑροσολύμων ἀπήγγειλεν, ὡσ ἀγαθόσ τε εἰή καὶ φιλότιμοσ νεανίσκοσ.

ὁ δὲ Πτολεμαῖοσ πρῶτόσ τε αὐτὸν ἠσπάσατο καὶ δὴ ἀναβῆναι ἐπὶ τὸ ὄχημα παρεκάλεσεν καὶ καθεσθέντοσ ἤρξατο περὶ τῶν Ὀνίᾳ πραττομένων ἐγκαλεῖν.

ὁ δέ "συγγίνωσκε, φησίν, αὐτῷ διὰ τὸ γῆρασ· οὐ γὰρ λανθάνει σε πάντωσ, ὅτι καὶ τοὺσ πρεσβύτασ καὶ τὰ νήπια τὴν αὐτὴν διάνοιαν ἔχειν συμβέβηκεν. παρὰ δ’ ἡμῶν ἔσται σοι τῶν νέων ἅπαντα, ὥστε μηδὲν αἰτιᾶσθαι. " ἡσθεὶσ δ’ ἐπὶ τῇ χάριτι καὶ τῇ εὐτραπελίᾳ τοῦ νεανίσκου μᾶλλον αὐτὸν ὡσ ἤδη καὶ πεπειραμένοσ ἀγαπᾶν ἤρξατο, ὡσ ἔν τε τοῖσ βασιλείοισ αὐτὸν κελεῦσαι διαιτᾶσθαι καὶ καθ’ ἡμέραν ἐπὶ τῆσ ἑστιάσεωσ τῆσ ἰδίασ ἔχειν.

γενομένου δ’ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ τοῦ βασιλέωσ ἰδόντεσ οἱ πρῶτοι τῆσ Συρίασ συγκαθεζόμενον αὐτῷ τὸν Ιὤσηπον ἀηδῶσ ἔφερον.

Ἐνστάσησ δὲ τῆσ ἡμέρασ, καθ’ ἣν ἔμελλεν τὰ τέλη πιπράσκεσθαι τῶν πόλεων, ἠγόραζον οἱ τοῖσ ἀξιώμασιν ἐν ταῖσ πατρίσιν διαφέροντεσ.

εἰσ ὀκτακισχίλια δὲ τάλαντα συναθροιζομένων τῶν τῆσ κοίλησ Συρίασ τελῶν καὶ τῆσ Φοινίκησ καὶ Ιοὐδαίασ σὺν τῇ Σαμαρείᾳ, προσελθὼν Ιὤσηποσ τοὺσ μὲν ὠνουμένουσ διέβαλλεν ὡσ συνθεμένουσ ὀλίγην αὐτῷ τιμὴν ὑφίστασθαι τῶν τελῶν, αὐτὸσ δὲ διπλασίονα δώσειν ὑπισχνεῖτο καὶ τῶν ἁμαρτόντων εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ τὰσ οὐσίασ ἀναπέμψειν αὐτῷ· καὶ γὰρ τοῦτο τοῖσ τέλεσι συνεπιπράσκετο.

τοῦ δὲ βασιλέωσ ἡδέωσ ἀκούσαντοσ καὶ ὡσ αὔξοντι τὴν πρόσοδον αὐτοῦ κατακυροῦν τὴν ὠνὴν τῶν τελῶν ἐκείνῳ φήσαντοσ, ἐρομένου δὲ εἰ καὶ τοὺσ ἐγγυησομένουσ αὐτὸν ἔχει, σφόδρ’ ἀστείωσ ἀπεκρίνατο·

"δώσω γὰρ εἶπεν ἀνθρώπουσ ἀγαθοὺσ καὶ καλούσ, οἷσ οὐκ ἀπιστήσετε. " λέγειν δὲ τούτουσ οἵτινεσ εἰε͂ν εἰπόντοσ, "αὐτόν, εἶπεν, ὦ βασιλεῦ, σέ τε καὶ τὴν γυναῖκα τὴν σὴν ὑπὲρ ἑκατέρου μέρουσ ἐγγυησομένουσ δίδωμί σοι.

" γελάσασ δ’ ὁ Πτολεμαῖοσ συνεχώρησεν αὐτῷ δίχα τῶν ὁμολογούντων ἔχειν τὰ τέλη. τοῦτο σφόδρα τοὺσ ἀπὸ τῶν πόλεων εἰσ τὴν Αἴγυπτον ἐλθόντασ ἐλύπησεν ὡσ παρευδοκιμηθέντασ.

καὶ οἱ μὲν ἐπανῆκον εἰσ τὰσ ἰδίασ ἕκαστοι πατρίδασ μετ’ αἰσχύνησ. Ὁ δὲ Ιὤσηποσ λαβὼν παρὰ τοῦ βασιλέωσ πεζῶν μὲν στρατιώτασ δισχιλίουσ, ἠξίωσε γὰρ βοήθειάν τινα λαβεῖν, ἵνα τοὺσ ἐν ταῖσ πόλεσι καταφρονοῦντασ ἔχῃ βιάζεσθαι, καὶ δανεισάμενοσ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ παρὰ τῶν τοῦ βασιλέωσ φίλων τάλαντα πεντακόσια εἰσ Συρίαν ἐξώρμησεν.

γενόμενοσ δὲ ἐν Ἀσκάλωνι τοὺσ φόρουσ ἀπαιτῶν τοὺσ Ἀσκαλωνίτασ, ἐπεὶ μηδὲν ἐβούλοντο διδόναι, ἀλλὰ καὶ προσύβριζον αὐτόν, συλλαβὼν αὐτῶν τοὺσ πρωτεύοντασ ὡσ εἴκοσιν ἀπέκτεινε καὶ τὰσ οὐσίασ αὐτῶν εἰσ χίλια τάλαντα ἀθροισθείσασ ἔπεμψε τῷ βασιλεῖ, δηλῶν αὐτῷ καὶ τὰ γεγενημένα.

θαυμάσασ δ’ αὐτὸν ὁ Πτολεμαῖοσ τοῦ φρονήματοσ καὶ τῶν πεπραγμένων ἐπαινέσασ ἐφίησιν αὐτῷ ποιεῖν ὅ τι βούλεται.

ταῦτ’ ἀκούσαντεσ οἱ Σύροι κατεπλάγησαν καὶ παράδειγμα τῆσ ἀπειθείασ χαλεπὸν ἔχοντεσ τοὺσ τῶν Ἀσκαλωνιτῶν ἄνδρασ ἀνῃρημένουσ ἀνοίγοντεσ τὰσ πύλασ ἐδέχοντο προθύμωσ τὸν Ιὤσηπον καὶ τοὺσ φόρουσ ἐτέλουν. ἐπιχειρούντων δὲ καὶ Σκυθοπολιτῶν ὑβρίζειν αὐτὸν καὶ μὴ παρέχειν τοὺσ φόρουσ αὐτῷ, οὓσ μηδὲν ἀμφισβητοῦντεσ ἐτέλουν, καὶ τούτων ἀποκτείνασ τοὺσ πρώτουσ τὰσ οὐσίασ αὐτῶν ἀπέστειλε τῷ βασιλεῖ.

συναγαγὼν δὲ πολλὰ χρήματα καὶ κέρδη μεγάλα ποιήσασ ἐκ τῆσ ὠνῆσ τῶν τελῶν, εἰσ τὸ διαμεῖναι τὴν ὑπάρχουσαν αὐτῷ δύναμιν τοῖσ οὖσι κατεχρήσατο, τὴν ἀφορμὴν αὐτῷ καὶ τὴν ὑπόθεσιν τῆσ τότε εὐτυχίασ τηρεῖν φρόνιμον ἡγούμενοσ ἐξ αὐτῶν ὧν αὐτὸσ ἐκέκτητο·

πολλὰ γὰρ ὑπὸ χεῖρα τῷ βασιλεῖ καὶ τῇ Κλεοπάτρᾳ δῶρα ἔπεμπεν καὶ τοῖσ φίλοισ αὐτῶν καὶ πᾶσιν τοῖσ περὶ τὴν αὐλὴν δυνατοῖσ ὠνούμενοσ διὰ τούτων τὴν εὔνοιαν τὴν παρ’ αὐτῶν.

Ἀπέλαυσε δὲ ταύτησ τῆσ εὐτυχίασ ἐπὶ ἔτη εἴκοσι καὶ δύο, πατὴρ μὲν γενόμενοσ ἐκ μιᾶσ γυναικὸσ παίδων ἑπτά, ποιησάμενοσ δὲ καὶ ἐκ τῆσ τοῦ ἀδελφοῦ Σολυμίου θυγατρὸσ ἕνα Ὑρκανὸν ὄνομα.

γαμεῖ δὲ ταύτην ἐξ αἰτίασ τοιαύτησ·

τἀδελφῷ ποτε συνελθὼν εἰσ Ἀλεξάνδρειαν ἄγοντι καὶ τὴν θυγατέρα γάμων ὡρ́αν ἔχουσαν, ὅπωσ αὐτὴν συνοικίσῃ τινὶ τῶν ἐπ’ ἀξιώματοσ Ιοὐδαίων, καὶ δειπνῶν παρὰ τῷ βασιλεῖ, ὀρχηστρίδοσ εἰσελθούσησ εἰσ τὸ συμπόσιον εὐπρεποῦσ ἐρασθεὶσ τῷ ἀδελφῷ τοῦτο μηνύει παρακαλῶν αὐτόν, ἐπεὶ καὶ νόμῳ κεκώλυται παρὰ Ιοὐδαίοισ ἀλλοφύλῳ πλησιάζειν γυναικί, συγκρύψαντα τὸ ἁμάρτημα καὶ διάκονον ἀγαθὸν γενόμενον παρασχεῖν αὐτῷ ὥστ’ ἐκπλῆσαι τὴν ἐπιθυμίαν. ὁ δὲ ἀδελφὸσ ἀσμένωσ δεξάμενοσ τὴν διακονίαν, κοσμήσασ τὴν αὐτοῦ θυγατέρα νυκτὸσ ἤγαγε πρὸσ αὐτὸν καὶ συγκατεκοίμισεν.

ὁ δ’ ὑπὸ μέθησ ἀγνοήσασ τἀληθὲσ συνέρχεται τῇ τοῦ ἀδελφοῦ θυγατρί, καὶ τούτου γενομένου πολλάκισ ἤρα σφοδρότερον. ἔφη δὲ καὶ πρὸσ τὸν ἀδελφόν, ὡσ κινδυνεύει τῷ ζῆν ἐρῶν ὀρχηστρίδοσ, ἧσ ἴσωσ οὐκ ἂν αὐτῷ παραχωρήσειν τὸν βασιλέα. τοῦ δὲ ἀδελφοῦ μηδὲν ἀγωνιᾶν παρακαλοῦντοσ, ἀπολαύειν δ’ ἧσ ἐρᾷ μετ’ ἀδείασ καὶ γυναῖκα ἔχειν αὐτὴν φήσαντοσ καὶ τἀληθὲσ αὐτῷ φανερὸν ποιήσαντοσ, ὡσ ἕλοιτο μᾶλλον τὴν ἰδίαν ὑβρίσαι θυγατέρα ἢ περιιδεῖν ἐκεῖνον ἐν αἰσχύνῃ γενόμενον, ἐπαινέσασ αὐτὸν Ιὤσηποσ τῆσ φιλαδελφίασ συνῴκησεν αὐτοῦ τῇ θυγατρὶ καὶ παῖδα ἐξ αὐτῆσ ἐγέννησεν Ὑρκανόν, ὡσ προειρήκαμεν.

ἔτι δὲ ὢν τρισκαίδεκα ἐτῶν οὗτοσ ὁ παῖσ νεώτεροσ ἐπεδείκνυτο τὴν φυσικὴν ἀνδρείαν καὶ σύνεσιν, ὡσ ζηλοτυπηθῆναι δεινῶσ αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀδελφῶν ὄντα πολὺ κρείττονα καὶ φθονηθῆναι δυνάμενον.

δοὺσ αὐτῷ τριακόσια ζεύγη βοῶν, ἐξέπεμψεν ὁδὸν ἡμερῶν δύο εἰσ τὴν ἐρημίαν σπεροῦντα τὴν γῆν ἀποκρύψασ τοὺσ ζευκτῆρασ ἱμάντασ.

ὁ δὲ γενόμενοσ ἐν τῷ τόπῳ καὶ τοὺσ ἱμάντασ οὐκ ἔχων, τῆσ μὲν τῶν βοηλατῶν γνώμησ κατηλόγησεν συμβουλευόντων πέμπειν πρὸσ τὸν πατέρα κομιοῦντάσ τινασ τοὺσ ἱμάντασ, τὸν δὲ καιρὸν ἡγησάμενοσ μὴ δεῖν ἀπολλύναι περιμένοντα τοὺσ ἀποσταλησομένουσ ἐπενόησέν τι στρατηγικὸν καὶ τῆσ ἡλικίασ πρεσβύτερον.

κατασφάξασ γὰρ δέκα ζεύγη τὰ μὲν κρέα τοῖσ ἐργάταισ διένειμεν, τεμὼν δὲ τὰσ δορὰσ αὐτῶν καὶ ποιήσασ ἱμάντασ ἐνέδησεν τούτοισ τὰ ζυγά, καὶ τοῦτον τὸν τρόπον σπείρασ ἣν ὁ πατὴρ αὐτῷ προσέταξε γῆν ὑπέστρεψε πρὸσ αὐτόν.

ἐλθόντα δ’ ὁ πατὴρ ὑπερηγάπησεν τοῦ φρονήματοσ, καὶ τὴν ὀξύτητα τῆσ διανοίασ καὶ τὸ ἐπ’ αὐτῇ τολμηρὸν ἐπαινέσασ ὡσ μόνον ὄντα γνήσιον ἔτι μᾶλλον ἔστεργεν ἀχθομένων ἐπὶ τούτῳ τῶν ἀδελφῶν.

Ὡσ δ’ ἀπήγγειλέ τισ αὐτῷ κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν υἱὸν τῷ βασιλεῖ Πτολεμαίῳ γεγενῆσθαι, καὶ πάντεσ οἱ πρῶτοι τῆσ Συρίασ καὶ τῆσ ὑπηκόου χώρασ ἑορτάζοντεσ τὴν γενέσιον ἡμέραν τοῦ παιδίου μετὰ μεγάλησ παρασκευῆσ εἰσ τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἐξώρμων, αὐτὸσ μὲν ὑπὸ γήρωσ κατείχετο, τῶν δὲ υἱῶν ἀπεπειρᾶτο εἴ τισ αὐτῶν ἀπελθεῖν βούλεται πρὸσ τὸν βασιλέα.

τῶν δὲ πρεσβυτέρων παραιτησαμένων καὶ πρὸσ τὰσ τοιαύτασ συνουσίασ ἀγροικότερον ἔχειν φησάντων, τὸν δ’ ἀδελφὸν Ὑρκανὸν πέμπειν συμβουλευσάντων, ἡδέωσ ἀκούσασ καλεῖ τὸν Ὑρκανὸν καὶ εἰ δύναται πρὸσ τὸν βασιλέα βαδίσαι καὶ πρόθυμόσ ἐστιν ἀνέκρινεν.

ἐπαγγειλαμένου δὲ πορεύσεσθαι καὶ δεῖσθαι χρημάτων οὐ πολλῶν φήσαντοσ εἰσ τὴν ὁδόν, ζήσεσθαι γὰρ ἐπιεικῶσ ὥστε ἀρκέσειν αὐτῷ δραχμὰσ μυρίασ, ἥσθη τοῦ παιδὸσ τῇ σωφροσύνῃ.

διαλιπὼν δὲ ὀλίγον ὁ παῖσ συνεβούλευε τῷ πατρὶ δῶρα μὲν αὐτόθεν μὴ πέμπειν τῷ βασιλεῖ, δοῦναι δὲ ἐπιστολὴν πρὸσ τὸν ἐν Ἀλεξανδρείᾳ οἰκονόμον, ὅπωσ αὐτῷ παρέχῃ πρὸσ ὠνὴν ὧν ἂν εὑρ́ῃ καλλίστων καὶ πολυτελῶν χρήματα.

ὁ δὲ νομίζων δέκα ταλάντων ἔσεσθαι τὴν εἰσ τὰσ δωρεὰσ τῷ βασιλεῖ δαπάνην καὶ τὸν υἱὸν ἐπαινέσασ ὡσ παραινοῦντα καλῶσ, γράφει τῷ οἰκονόμῳ Ἀρίονι, ὃσ ἅπαντα τὰ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ χρήματα αὐτοῦ διῴκει οὐκ ὄντα ἐλάσσω τρισχιλίων ταλάντων·

ὁ γὰρ Ιὤσηποσ τὰ ἀπὸ τῆσ Συρίασ χρήματα ἔπεμπεν εἰσ Ἀλεξάνδρειαν καὶ τῆσ προθεσμίασ ἐνισταμένησ, καθ’ ἣν ἔδει τῷ βασιλεῖ τοὺσ φόρουσ ἀπαριθμεῖν, ἔγραφεν τῷ Ἀρίονι τοῦτο ποιεῖν.

πρὸσ οὖν τοῦτον ἀπαιτήσασ τὸν πατέρα ἐπιστολήν, λαβὼν εἰσ τὴν Ἀλεξάνδρειαν ὡρ́μησεν.

ἐξελθόντοσ δ’ αὐτοῦ γράφουσιν οἱ ἀδελφοὶ πᾶσι τοῖσ τοῦ βασιλέωσ φίλοισ, ἵν’ αὐτὸν διαφθείρωσιν. Ὡσ δὲ παραγενόμενοσ εἰσ τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἀπέδωκε τῷ Ἀρίονι τὴν ἐπιστολήν, ἐπερωτήσαντοσ αὐτοῦ, πόσα βούλεται τάλαντα λαβεῖν, ἤλπισε δ’ αὐτὸν αἰτήσειν δέκα ἢ βραχεῖ τούτων πλέον, εἰπόντοσ χιλίων χρῄζειν ὀργισθεὶσ ἐπέπληττεν αὐτῷ ὡσ ἀσώτωσ ζῆν διεγνωκότι, καὶ πῶσ ὁ πατὴρ αὐτοῦ συναγάγοι τὴν οὐσίαν [ὡσ] πονῶν καὶ ταῖσ ἐπιθυμίαισ ἀντέχων ἐδήλου καὶ μιμητὴν αὐτὸν ἠξίου γενέσθαι τοῦ γεγεννηκότοσ·

δώσειν δ’ οὐδὲν πλέον ταλάντων δέκα καὶ ταῦτα εἰσ δωρεὰσ τῷ βασιλεῖ. παροξυνθεὶσ δ’ ὁ παῖσ εἰσ δεσμὰ τὸν Ἀρίονα ἐνέβαλεν.

τῆσ δὲ τοῦ Ἀρίονοσ γυναικὸσ τοῦτο δηλωσάσησ τῇ Κλεοπάτρᾳ καὶ δεηθείσησ, ὅπωσ ἐπιπλήξῃ τῷ παιδί, σφόδρα γὰρ ἦν ὁ Ἀρίων ἐν τιμῇ παρ’ αὐτῇ, φανερὸν τῷ βασιλεῖ τοῦτο ἐποίησεν ἡ Κλεοπάτρα. ὁ δὲ Πτολεμαῖοσ πέμψασ πρὸσ τὸν Ὑρκανὸν θαυμάζειν ἔλεγεν, πῶσ ἀποσταλεὶσ πρὸσ αὐτὸν ὑπὸ τοῦ πατρὸσ οὔτε ὀφθείη αὐτῷ καὶ προσέτι δήσειεν τὸν οἰκονόμον·

ἐλθόντα οὖν τὴν αἰτίαν αὐτῷ μηνύειν ἐκέλευσεν.

τὸν δέ φασιν ἀποκρίνασθαι τῷ παρὰ τοῦ βασιλέωσ λέγειν αὐτῷ, ὅτι νόμοσ ἐστὶ παρ’ αὐτῷ κωλύων τὸν γεννηθέντα γεύσασθαι θυσιῶν, πρὶν εἰσ τὸ ἱερὸν ἔλθῃ καὶ θύσῃ τῷ θεῷ· κατὰ δὴ τοῦτον τὸν λογισμὸν οὐδ’ αὐτὸσ ἐλθεῖν πρὸσ αὐτὸν περιμένων τὰ δῶρα κομίσαι τοῦ πατρὸσ εὐεργέτῃ γεγενημένῳ. τὸν δὲ δοῦλον κολάσαι παρακούσαντα ὧν προσέταξεν·

διαφέρειν γὰρ οὐδὲν ἢ μικρὸν εἶναί τινα δεσπότην ἢ μέγαν· ἂν οὖν μὴ κολάζωμεν τοὺσ τοιούτουσ, καὶ σὺ προσδόκα ὑπὸ τῶν ἀρχομένων καταφρονηθήσεσθαι. " ταῦτ’ ἀκούσασ ὁ Πτολεμαῖοσ εἰσ γέλωτα ἐτράπη καὶ τὴν μεγαλοφροσύνην τοῦ παιδὸσ ἐθαύμασεν. Μαθὼν δὲ ὁ Ἀρίων, ὅτι τοῦτον ὁ βασιλεὺσ διετέθη τὸν τρόπον καὶ μηδεμία βοήθειά ἐστιν αὐτῷ, δοὺσ τὰ χίλια τάλαντα τῷ παιδὶ τῶν δεσμῶν ἀπελύθη.

καὶ τρεῖσ διαλιπὼν ἡμέρασ ὁ Ὑρκανὸσ ἠσπάσατο τοὺσ βασιλέασ. οἱ δὲ ἀσμένωσ αὐτὸν εἶδον καὶ φιλοφρόνωσ εἱστίασαν διὰ τὴν πρὸσ τὸν πατέρα τιμήν.

λάθρα δὲ πρὸσ τοὺσ ἐμπόρουσ ἀπελθὼν ὠνεῖται παρ’ αὐτῶν παῖδασ μὲν ἑκατὸν γράμματα ἐπισταμένουσ καὶ ἀκμαιοτάτουσ, ἑνὸσ ἕκαστον ταλάντου, ἑκατὸν δὲ παρθένουσ τῆσ αὐτῆσ τιμῆσ ἑκάστην. κληθεὶσ δ’ ἐφ’ ἑστίασιν πρὸσ τὸν βασιλέα μετὰ τῶν πρώτων τῆσ χώρασ ὑποκατακλίνεται πάντων, καταφρονηθεὶσ ὡσ παῖσ ἔτι τὴν ἡλικίαν ὑπὸ τῶν τοὺσ τόπουσ κατὰ τὴν ἀξίαν διανεμόντων.

τῶν δὲ συγκατακειμένων πάντων τῶν μερῶν τὰ ὀστᾶ, ἀφῄρουν γὰρ αὐτοὶ τὰσ σάρκασ, σωρευόντων ἔμπροσθεν τοῦ Ὑρκανοῦ, ὡσ πληρῶσαι τὴν παρακειμένην αὐτῷ τράπεζαν, Τρύφων ὃσ ἦν τοῦ βασιλέωσ ἄθυρμα καὶ πρὸσ τὰ σκώμματα καὶ τοὺσ ἐν τοῖσ πότοισ γέλωτασ ἀπεδέδεικτο, παρακαλεσάντων αὐτὸν τῶν κατακειμένων τῇ τραπέζῃ παρεστὼσ τῷ βασιλεῖ, "ὁρᾷσ, εἶπεν, ὦ δέσποτα, τὰ παρακείμενα Ὑρκανῷ ὀστᾶ;

ἐκ τούτου στόχασαι, ὅτι καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ τὴν Συρίαν ἅπασαν περιέδυσεν ὡσ οὗτοσ ταῦτα τῶν σαρκῶν ἐγύμνωσεν.

" γελάσαντοσ δὲ πρὸσ τὸν τοῦ Τρύφωνοσ λόγον τοῦ βασιλέωσ καὶ ἐρομένου τὸν Ὑρκανόν, ὅτι τοσαῦτ’ αὐτῷ παράκειται ὀστᾶ, "εἰκότωσ, εἶπεν, ὦ δέσποτα·

τοὺσ μὲν γὰρ κύνασ τὰ ὀστᾶ σὺν τοῖσ κρέασιν κατεσθίειν, ὥσπερ οὗτοι" πρὸσ τοὺσ κατακειμένουσ ἐπιβλέπων, ὅτι μηθὲν ἔμπροσθεν αὐτῶν ἔκειτο, "οἱ δὲ ἄνθρωποι τὸ κρέασ ἐσθίουσιν, τὰ δ’ ὀστᾶ ῥίπτουσιν, ὅπερ ἄνθρωποσ ὢν κἀγὼ νῦν πεποίηκα. " ὁ δὲ βασιλεὺσ θαυμάζει τὴν ἀπόκρισιν αὐτοῦ σοφὴν οὕτωσ γενομένην καὶ πάντασ ἐκέλευσεν ἀνακροτῆσαι τῆσ εὐτραπελίασ ἀποδεχόμενοσ αὐτόν.

τῇ δ’ ἐπιούσῃ πρὸσ ἕκαστον τῶν τοῦ βασιλέωσ φίλων πορευόμενοσ καὶ τῶν περὶ τὴν αὐλὴν δυνατῶν τοὺσ μὲν ἠσπάζετο, παρὰ δὲ τῶν οἰκετῶν ἀπεπυνθάνετο, τί μέλλουσιν διδόναι τῷ βασιλεῖ δῶρον ἐν τῇ τοῦ παιδὸσ αὐτοῦ γενεσίῳ.

τῶν δὲ ἀνὰ δέκα τάλαντα μέλλειν διδόναι φησάντων τοὺσ μέν, τοὺσ δὲ ἐν ἀξίᾳ κατὰ τὸ μέγεθοσ τῆσ οὐσίασ ἕκαστον αὐτῶν, ὑπεκρίνετο λυπεῖσθαι διὰ τὸ μὴ δύνασθαι τοιαύτην προσενεγκεῖν δωρεάν·

πλέον γὰρ πέντε ταλάντων οὐκ ἔχειν. οἱ δὲ θεράποντεσ ταῦτ’ ἀκούσαντεσ ἀπήγγελλον τοῖσ δεσπόταισ. χαιρόντων δ’ αὐτῶν ὡσ καταγνωσθησομένου τοῦ Ιὠσήπου καὶ προσκρούσοντοσ τῷ βασιλεῖ διὰ τὴν βραχύτητα τῆσ δωρεᾶσ, ἐνστάσησ τῆσ ἡμέρασ οἱ μὲν ἄλλοι προσέφερον τῷ βασιλεῖ ταλάντων οἱ λίαν μεγαλοδωρεῖσθαι νομίζοντεσ οὐ πλεῖον εἴκοσι, ὁ δ’ Ὑρκανὸσ οὓσ ὠνήσατο παῖδασ ἑκατὸν καὶ παρθένουσ τοσαύτασ ἀνὰ τάλαντον ἑκάστῳ φέρειν δοὺσ προσήγαγεν τοὺσ μὲν τῷ βασιλεῖ, τὰσ δὲ τῇ Κλεοπάτρᾳ.

πάντων δὲ θαυμασάντων τὴν παρ’ ἐλπίδα τῶν δώρων πολυτέλειαν καὶ τῶν βασιλέων αὐτῶν, καὶ τοῖσ φίλοισ ἔτι καὶ τοῖσ περὶ τὴν θεραπείαν τοῦ βασιλέωσ οὖσιν πολλῶν ἄξια ταλάντων δῶρα ἔδωκεν, ὡσ διαφυγεῖν τὸν ἐξ αὐτῶν κίνδυνον·

τούτοισ γὰρ ἐγεγράφεισαν αὐτοῦ οἱ ἀδελφοὶ διαχρήσασθαι τὸν Ὑρκανόν. Πτολεμαῖοσ δὲ τὴν μεγαλοψυχίαν ἀγασάμενοσ τοῦ μειρακίου προσέταξεν αὐτῷ δωρεὰν ἣν βούλεται λαμβάνειν.

ὁ δ’ οὐδὲν πλέον ἠξίωσεν αὐτῷ γενέσθαι παρ’ αὐτοῦ ἢ γράψαι τῷ πατρὶ καὶ τοῖσ ἀδελφοῖσ περὶ αὐτοῦ. τιμήσασ οὖν αὐτὸν φιλοτιμότατα καὶ δωρεὰσ δοὺσ λαμπρὰσ καὶ τῷ τε πατρὶ γράψασ καὶ τοῖσ ἀδελφοῖσ καὶ πᾶσι τοῖσ ἡγεμόσιν αὐτοῦ καὶ ἐπιτρόποισ ἐξέπεμψεν.

ἀκούσαντεσ δὲ οἱ ἀδελφοὶ τούτων τετυχηκότα τὸν Ὑρκανὸν παρὰ τοῦ βασιλέωσ καὶ μετὰ μεγάλησ ἐπανερχόμενον τιμῆσ, ἐξῆλθον ὑπαντησόμενοι καὶ διαφθεροῦντεσ αὐτὸν καὶ τοῦ πατρὸσ εἰδότοσ·

ὀργιζόμενοσ γὰρ αὐτῷ ἕνεκεν τῶν εἰσ τὰσ δωρεὰσ χρημάτων οὐκ ἐφρόντιζεν τῆσ σωτηρίασ αὐτοῦ. τὴν ὀργὴν μέντοι τὴν πρὸσ τὸν υἱὸν ὁ Ιὤσηποσ ἀπεκρύπτετο φοβούμενοσ τὸν βασιλέα. συμβαλόντων δ’ αὐτῷ τῶν ἀδελφῶν εἰσ μάχην ἄλλουσ τε τῶν σὺν αὐτοῖσ πολλοὺσ ἀπέκτεινεν καὶ δύο τῶν ἀδελφῶν, οἱ δὲ λοιποὶ διεσώθησαν εἰσ Ιἑροσόλυμα πρὸσ τὸν πατέρα.

παραγενόμενον δ’ αὐτὸν εἰσ τὴν πόλιν ἐπεὶ μηδεὶσ ἐδέχετο, δείσασ ἀνεχώρησεν εἰσ τὴν πέραν τοῦ Ιὀρδάνου ποταμοῦ κἀκεῖ διέτριβεν φορολογῶν τοὺσ βαρβάρουσ. Ἐβασίλευσεν δὲ κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν τῆσ Ἀσίασ Σέλευκοσ ὁ Σωτὴρ ἐπικαλούμενοσ υἱὸσ ὢν Ἀντιόχου τοῦ μεγάλου.

τελευτᾷ δὲ καὶ ὁ τοῦ Ὑρκανοῦ πατὴρ Ιὤσηποσ ἀνὴρ ἀγαθὸσ γενόμενοσ καὶ μεγαλόφρων, καὶ τὸν τῶν Ιοὐδαίων λαὸν ἐκ πτωχείασ καὶ πραγμάτων ἀσθενῶν εἰσ λαμπροτέρασ ἀφορμὰσ τοῦ βίου καταστήσασ, εἴκοσι ἔτη καὶ δύο τὰ τέλη τῆσ Συρίασ καὶ τῆσ Φοινίκησ καὶ Σαμαρείασ κατασχών.

ἀπέθανεν δὲ καὶ ὁ θεῖοσ αὐτοῦ Ὀνίασ τὴν ἀρχιερωσύνην Σίμωνι τῷ παιδὶ καταλιπών. Τελευτήσαντοσ δὲ καὶ τούτου ὁ υἱὸσ αὐτοῦ διάδοχοσ τῆσ τιμῆσ Ὀνίασ γίνεται, πρὸσ ὃν ὁ Λακεδαιμονίων βασιλεὺσ Ἄρειοσ πρεσβείαν τε ἔπεμψεν καὶ ἐπιστολάσ, ὧν τὸ ἀντίγραφόν ἐστι τοιοῦτο·

"βασιλεὺσ Λακεδαιμονίων Ἄρειοσ Ὀνίᾳ χαίρειν. ἐντυχόντεσ γραφῇ τινι εὑρ́ομεν, ὡσ ἐξ ἑνὸσ εἰε͂ν γένουσ Ιοὐδαῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι καὶ ἐκ τῆσ πρὸσ Ἄβραμον οἰκειότητοσ.

δίκαιον οὖν ἐστιν ἀδελφοὺσ ὑμᾶσ ὄντασ διαπέμπεσθαι πρὸσ ἡμᾶσ περὶ ὧν ἂν βούλησθε. ποιήσομεν δὲ καὶ ἡμεῖσ τοῦτο, καὶ τά τε ὑμέτερα ἴδια νομιοῦμεν καὶ τὰ αὑτῶν κοινὰ πρὸσ ὑμᾶσ ἕξομεν.

Δημοτέλησ ὁ φέρων τὰ γράμματα διαπέμπει τὰσ ἐπιστολάσ. τὰ γεγραμμένα ἐστὶν τετράγωνα· ἡ σφραγίσ ἐστιν ἀετὸσ δράκοντοσ ἐπειλημμένοσ. Ἡ μὲν οὖν ἐπιστολὴ ἡ πεμφθεῖσα ὑπὸ τοῦ Λακεδαιμονίων βασιλέωσ τοῦτον περιεῖχε τὸν τρόπον.

ἀποθανόντοσ δὲ Ιὠσήπου τὸν λαὸν συνέβη στασιάσαι διὰ τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ. τῶν γὰρ πρεσβυτέρων πόλεμον ἐξενεγκαμένων πρὸσ Ὑρκανόν, ὃσ ἦν νεώτατοσ τῶν Ιὠσήπου τέκνων, διέστη τὸ πλῆθοσ. καὶ οἱ μὲν πλείουσ τοῖσ πρεσβυτέροισ συνεμάχουν καὶ ὁ ἀρχιερεὺσ Σίμων διὰ τὴν συγγένειαν·

ὁ δὲ Ὑρκανὸσ ἐπανελθεῖν μὲν οὐκέτι ἔγνω εἰσ Ιἑροσόλυμα, προσκαθίσασ δὲ τοῖσ πέραν τοῦ Ιὀρδάνου συνεχῶσ ἐπολέμει τοὺσ Ἄραβασ, ὡσ πολλοὺσ αὐτῶν καὶ ἀποκτεῖναι καὶ λαβεῖν αἰχμαλώτουσ. ᾠκοδόμησεν δὲ βᾶριν ἰσχυρὰν ἐκ λίθου λευκοῦ κατασκευάσασ πᾶσαν μέχρι καὶ τῆσ στέγησ ἐγγλύψασ ζῷα παμμεγεθέστατα, περιήγαγεν δ’ αὐτῇ εὔριπον μέγαν καὶ βαθύν.

ἐκ δὲ τῆσ καταντικρὺ τοῦ ὄρουσ πέτρασ διατεμὼν αὐτῆσ τὸ προέχον σπήλαια πολλῶν σταδίων τὸ μῆκοσ κατεσκεύασεν.

ἔπειτα οἴκουσ ἐν αὐτῇ τοὺσ μὲν εἰσ συμπόσια τοὺσ δ’ εἰσ ὕπνον καὶ δίαιταν ἐποίησεν, ὑδάτων δὲ διαθεόντων πλῆθοσ, ἃ καὶ τέρψισ ἦν καὶ κόσμοσ τῆσ αὐλῆσ, εἰσήγαγεν. τὰ μέντοι στόμια τῶν σπηλαίων ὥστε ἕνα δι’ αὐτῶν εἰσδῦναι καὶ μὴ πλείουσ βραχύτερα ἤνοιξεν·

καὶ ταῦτ’ ἐπίτηδεσ ἀσφαλείασ ἕνεκα τοῦ μὴ πολιορκηθεὶσ ὑπὸ τῶν ἀδελφῶν καὶ κινδυνεῦσαι ληφθεὶσ κατεσκεύασεν. προσῳκοδόμησε δὲ καὶ αὐλὰσ τῷ μεγέθει διαφερούσασ καὶ παραδείσοισ ἐκόσμησε παμμήκεσι.

καὶ τοιοῦτον ἀπεργασάμενοσ τὸν τόπον Τύρον ὠνόμασεν. οὗτοσ ὁ τόποσ ἐστὶ μεταξὺ τῆσ Ἀραβίασ καὶ τῆσ Ιοὐδαίασ πέραν τοῦ Ιὀρδάνου οὐ πόρρω τῆσ Ἐσσεβωνίτιδοσ. ἦρξε δ’ ἐκείνων τῶν μερῶν ἐπὶ ἔτη ἑπτά, πάντα τὸν χρόνον ὃν Σέλευκοσ τῆσ Συρίασ ἐβασίλευσεν.

ἀποθανόντοσ δὲ τούτου μετ’ αὐτὸν ὁ ἀδελφὸσ Ἀντίοχοσ ὁ κληθεὶσ Ἐπιφανὴσ τὴν βασιλείαν κατέσχεν. τελευτᾷ δὲ καὶ Πτολεμαῖοσ ὁ τῆσ Αἰγύπτου βασιλεὺσ καὶ αὐτὸσ ἐπικαλούμενοσ Ἐπιφανήσ, καταλιπὼν δύο παῖδασ ἔτι βραχεῖσ τὴν ἡλικίαν, ὧν ὁ μὲν πρεσβύτεροσ Φιλομήτωρ ἐκαλεῖτο, Φύσκων δὲ ὁ νεώτεροσ.

Ὑρκανὸσ δὲ ὁρῶν μεγάλην δύναμιν ἔχοντα τὸν Ἀντίοχον καὶ δείσασ, μὴ συλληφθεὶσ ὑπ’ αὐτοῦ κολασθῇ διὰ τὰ πρὸσ τοὺσ Ἄραβασ αὐτῷ πεπραγμένα, τελευτᾷ τὸν βίον αὐτόχειρ αὐτοῦ γενόμενοσ.

τὴν δ’ οὐσίαν αὐτοῦ πᾶσαν Ἀντίοχοσ λαμβάνει. Ὑπὸ δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν ἀποθανόντοσ καὶ Ὀνίου τοῦ ἀρχιερέωσ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ [Ιἠσοῦ] τὴν ἀρχιερωσύνην Ἀντίοχοσ δίδωσιν·

ὁ γὰρ παῖσ, ὃν Ὀνίασ καταλελοίπει, ἔτι νήπιοσ ἦν. δηλώσομεν δὲ τὰ περὶ τοῦ παιδὸσ τούτου κατὰ χώραν ἕκαστα. Ιἠσοῦσ δέ, οὗτοσ γὰρ ἦν ὁ τοῦ Ὀνίου ἀδελφόσ, τὴν ἀρχιερωσύνην ἀφῃρέθη προσοργισθέντοσ αὐτῷ τοῦ βασιλέωσ καὶ δόντοσ αὐτὴν τῷ νεωτάτῳ αὐτοῦ ἀδελφῷ Ὀνίᾳ τοὔνομα.

Σίμωνι γὰρ οὗτοι τρεῖσ ἐγένοντο παῖδεσ, καὶ εἰσ τοὺσ τρεῖσ ἧκεν ἡ ἀρχιερωσύνη, καθὼσ δεδηλώκαμεν. ὁ μὲν οὖν Ιἠσοῦσ Ιἄσονα αὑτὸν μετωνόμασεν, ὁ δὲ Ὀνίασ ἐκλήθη Μενέλαοσ.

τὸ δὲ πλέον τοῦ λαοῦ τῷ Ιἄσονι συνελάμβανεν, ὑφ’ οὗ καὶ πονούμενοι ὅ τε Μενέλαοσ καὶ οἱ παῖδεσ οἱ τοῦ Τωβίου πρὸσ Ἀντίοχον ἀνεχώρησαν δηλοῦντεσ αὐτῷ, ὅτι βούλονται τοὺσ πατρίουσ νόμουσ καταλιπόντεσ καὶ τὴν κατ’ αὐτοὺσ πολιτείαν ἕπεσθαι τοῖσ βασιλικοῖσ καὶ τὴν Ἑλληνικὴν πολιτείαν ἔχειν.

παρεκάλεσαν οὖν αὐτὸν ἐπιτρέψαι αὐτοῖσ οἰκοδομῆσαι γυμνάσιον ἐν Ιἑροσολύμοισ.

συγχωρήσαντοσ δὲ καὶ τὴν τῶν αἰδοίων περιτομὴν ἐπεκάλυψαν, ὡσ ἂν εἰε͂ν καὶ τὰ περὶ τὴν ἀπόδυσιν Ἕλληνεσ, τά τε ἄλλα πάνθ’ ὅσα ἦν αὐτοῖσ πάτρια παρέντεσ ἐμιμοῦντο τὰ τῶν ἄλλων ἐθνῶν ἔργα. Ἀντίοχοσ δὲ τῆσ βασιλείασ αὐτῷ χωρούσησ κατὰ τρόπον ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον διέγνω στρατεύσασθαι, πόθον αὐτῆσ λαβὼν καὶ διὰ τὸ τῶν Πτολεμαίου παίδων καταφρονεῖν ἀσθενῶν ἔτι τυγχανόντων καὶ μηδέπω πράγματα τηλικαῦτα διέπειν δυναμένων.

γενόμενοσ οὖν μετὰ πολλῆσ δυνάμεωσ κατὰ τὸ Πηλούσιον καὶ δόλῳ τὸν Φιλομήτορα Πτολεμαῖον ἐκπεριελθὼν καταλαμβάνει τὴν Αἴγυπτον, καὶ γενόμενοσ ἐν τοῖσ περὶ Μέμφιν τόποισ καὶ κατασχὼν ταύτην ὡρ́μησεν ἐπὶ τὴν Ἀλεξάνδρειαν, ὡσ πολιορκίᾳ παραστησόμενοσ αὐτὴν καὶ τὸν ἐκεῖ βασιλεύοντα χειρωσόμενοσ Πτολεμαῖον.

ἀπεκρούσθη δ’ οὐ τῆσ Ἀλεξανδρείασ μόνον, ἀλλὰ καὶ τῆσ ὅλησ Αἰγύπτου, Ῥωμαίων αὐτῷ παραγγειλάντων ἀπέχεσθαι τῆσ χώρασ, καθὼσ ἤδη που καὶ πρότερον ἐν ἄλλοισ δεδηλώκαμεν.

διηγήσομαι δὲ κατὰ μέροσ τὰ περὶ τοῦτον τὸν βασιλέα, ὡσ τήν τε Ιοὐδαίαν ἐχειρώσατο καὶ τὸν ναόν·

ἐν γὰρ τῇ πρώτῃ μου πραγματείᾳ κεφαλαιωδῶσ αὐτῶν ἐπιμνησθεὶσ ἀναγκαῖον ἡγησάμην νῦν εἰσ τὴν ἐπ’ ἀκριβὲσ αὐτῶν ἐπανελθεῖν ὑφήγησιν. Ὑποστρέψασ ἀπὸ τῆσ Αἰγύπτου διὰ τὸ παρὰ Ῥωμαίων δέοσ ὁ βασιλεὺσ Ἀντίοχοσ ἐπὶ τὴν Ιἑροσολυμιτῶν πόλιν ἐξεστράτευσεν, καὶ γενόμενοσ ἐν αὐτῇ ἔτει ἑκατοστῷ καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ τρίτῳ μετὰ τοὺσ ἀπὸ Σελεύκου βασιλεῖσ ἀμαχητὶ λαμβάνει τὴν πόλιν ἀνοιξάντων αὐτῷ τὰσ πύλασ ὅσοι τῆσ ἐκείνου προαιρέσεωσ ἦσαν.

ἐγκρατὴσ δ’ οὕτωσ τῶν Ιἑροσολύμων γενόμενοσ πολλοὺσ ἀπέκτεινεν τῶν τἀναντία φρονούντων καὶ χρήματα πολλὰ συλήσασ ὑπέστρεψεν εἰσ Ἀντιόχειαν.

Συνέβη δὲ μετὰ ἔτη δύο τῷ ἑκατοστῷ καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ πέμπτῳ ἔτει μηνὸσ πέμπτῃ καὶ εἰκάδι, ὃσ καλεῖται κατὰ μὲν ἡμᾶσ Ἐξελέουσ, κατὰ δὲ Μακεδόνασ Ἀπελλαῖοσ, ὀλυμπιάδι ἑκατοστῇ καὶ πεντηκοστῇ καὶ τρίτῃ μετὰ πολλῆσ δυνάμεωσ ἀναβῆναι τὸν βασιλέα εἰσ Ιἑροσόλυμα καὶ προσποιησάμενον εἰρήνην ἀπάτῃ περιγενέσθαι τῆσ πόλεωσ.

ἐφείσατο δὲ τότε οὐδὲ τῶν εἰσδεξαμένων αὐτὸν διὰ τὸν ἐν τῷ ναῷ πλοῦτον, ἀλλ’ ὑπὸ πλεονεξίασ, χρυσὸν γὰρ ἑώρα πολὺν ἐν τῷ ἱερῷ καὶ τὸν ἄλλον τῶν ἀναθημάτων κόσμον πολυτελέστατον, ἵνα συλήσῃ τοῦτον, ὑπέμεινε τὰσ πρὸσ ἐκείνουσ αὐτῷ σπονδὰσ παραβῆναι.

περιδύσασ οὖν τὸν ναόν, ὡσ καὶ τὰ σκεύη τοῦ θεοῦ βαστάσαι λυχνίασ χρυσᾶσ καὶ βωμὸν χρύσεον καὶ τράπεζαν καὶ τὰ θυσιαστήρια, καὶ μηδὲ τῶν καταπετασμάτων ἀποσχόμενοσ, ἅπερ ἦν ἐκ βύσσου καὶ κόκκου πεποιημένα, κενώσασ δὲ καὶ τοὺσ θησαυροὺσ τοὺσ ἀποκρύφουσ καὶ μηδὲν ὅλωσ ὑπολιπών, εἰσ μέγα τοὺσ Ιοὐδαίουσ ἐπὶ τούτοισ πένθοσ ἐνέβαλεν.

καὶ γὰρ τὰσ καθημερινὰσ θυσίασ, ἃσ προσέφερον τῷ θεῷ κατὰ τὸν νόμον, ἐκώλυσεν αὐτοὺσ προσφέρειν, καὶ διαρπάσασ πᾶσαν τὴν πόλιν τοὺσ μὲν ἀπέκτεινεν τοὺσ δ’ αἰχμαλώτουσ γυναιξὶν ἅμα καὶ τέκνοισ ἔλαβεν, ὡσ τῶν ζωγρηθέντων περὶ μυρίουσ γενέσθαι τὸ πλῆθοσ.

ἐνέπρησε δ’ αὐτῆσ τὰ κάλλιστα καὶ καταβαλὼν τὰ τείχη τὴν ἐν τῇ κάτω πόλει ᾠκοδόμησεν ἄκραν·

ἦν γὰρ ὑψηλὴ καὶ ὑπερκειμένη τὸ ἱερόν· καὶ διὰ τοῦτο αὐτὴν ὀχυρώσασ τείχεσιν ὑψηλοῖσ καὶ πύργοισ φρουρὰν Μακεδονικὴν ἐγκατέστησεν. ἔμενον δ’ οὐδὲν ἧττον ἐν τῇ ἄκρᾳ καὶ τοῦ πλήθουσ οἱ ἀσεβεῖσ καὶ πονηροὶ τὸν τρόπον, ὑφ’ ὧν πολλὰ καὶ δεινὰ τοὺσ πολίτασ συνέβη παθεῖν. ἐποικοδομήσασ δὲ καὶ τῷ θυσιαστηρίῳ βωμὸν ὁ βασιλεὺσ σύασ ἐπ’ αὐτοῦ κατέσφαξε, θυσίαν οὐ νόμιμον οὐδὲ πάτριον τῇ Ιοὐδαίων θρησκείᾳ ταύτην ἐπιτελῶν.

ἠνάγκασε δ’ αὐτοὺσ ἀφεμένουσ τὴν περὶ τὸν αὐτῶν θεὸν θρησκείαν τοὺσ ὑπ’ αὐτοῦ νομιζομένουσ σέβεσθαι, οἰκοδομήσαντασ δὲ ἐν ἑκάστῃ πόλει καὶ κώμῃ τεμένη αὐτῶν καὶ βωμοὺσ καθιδρύσαντασ θύειν ἐπ’ αὐτοῖσ σῦσ καθ’ ἡμέραν. ἐκέλευσε δὲ καὶ μὴ περιτέμνειν αὐτοὺσ τὰ τέκνα, κολάσειν ἀπειλήσασ εἴ τισ παρὰ ταῦτα ποιῶν εὑρεθείη.

κατέστησε δὲ καὶ ἐπισκόπουσ, οἳ προσαναγκάσουσιν αὐτοὺσ τὰ ἐπεσταλμένα ποιεῖν. καὶ πολλοὶ μὲν τῶν Ιοὐδαίων οἱ μὲν ἑκοντὶ οἱ δὲ καὶ δι’ εὐλάβειαν τῆσ ἐπηγγελμένησ τιμωρίασ κατηκολούθουν οἷσ ὁ βασιλεὺσ διετέτακτο, οἱ δὲ δοκιμώτατοι καὶ τὰσ ψυχὰσ εὐγενεῖσ οὐκ ἐφρόντισαν αὐτοῦ, τῶν δὲ πατρίων ἐθῶν πλείονα λόγον ἔσχον ἢ τῆσ τιμωρίασ, ἣν οὐ πειθομένοισ ἠπείλησεν αὐτοῖσ, καὶ διὰ τοῦτο κατὰ πᾶσαν ἡμέραν αἰκιζόμενοι καὶ πικρὰσ βασάνουσ ὑπομένοντεσ ἀπέθνησκον.

καὶ γὰρ μαστιγούμενοι καὶ τὰ σώματα λυμαινόμενοι ζῶντεσ ἔτι καὶ ἐμπνέοντεσ ἀνεσταυροῦντο, τὰσ δὲ γυναῖκασ καὶ τοὺσ παῖδασ αὐτῶν, οὓσ περιέτεμνον παρὰ τὴν τοῦ βασιλέωσ προαίρεσιν, ἀπῆγχον ἐκ τῶν τραχήλων αὐτοὺσ τῶν ἀνεσταυρωμένων γονέων ἀπαρτῶντεσ.

ἠφανίζετο δ’ εἴ που βίβλοσ εὑρεθείη ἱερὰ καὶ νόμοσ, καὶ παρ’ οἷσ εὑρέθη καὶ αὐτοὶ κακοὶ κακῶσ ἀπώλλυντο. Ταῦτα βλέποντεσ οἱ Σαμαρεῖται πάσχοντασ τοὺσ Ιοὐδαίουσ οὐκέθ’ ὡμολόγουν αὑτοὺσ εἶναι συγγενεῖσ αὐτῶν οὐδὲ τὸν ἐν Γαριζεὶν ναὸν τοῦ μεγίστου θεοῦ, τῇ φύσει ποιοῦντεσ ἀκόλουθα, ἣν δεδηλώκαμεν, καὶ λέγοντεσ αὑτοὺσ Μήδων ἀποίκουσ καὶ Περσῶν·

καὶ γάρ εἰσιν τούτων ἄποικοι. πέμψαντεσ οὖν πρὸσ τὸν Ἀντίοχον πρέσβεισ καὶ ἐπιστολὴν ἐδήλουν τὰ ὑπογεγραμμένα·

"βασιλεῖ Ἀντιόχῳ θεῷ ἐπιφανεῖ ὑπόμνημα παρὰ τῶν ἐν Σικίμοισ Σιδωνίων. οἱ ἡμέτεροι πρόγονοι διά τινασ αὐχμοὺσ τῆσ χώρασ παρακολουθήσαντεσ ἀρχαίᾳ τινὶ δεισιδαιμονίᾳ ἔθοσ ἐποίησαν σέβειν τὴν παρὰ τοῖσ Ιοὐδαίοισ λεγομένην σαββάτων ἡμέραν, ἱδρυσάμενοι δὲ ἀνώνυμον ἐν τῷ Γαριζεὶν λεγομένῳ ὄρει ἱερὸν ἔθυον ἐπ’ αὐτοῦ τὰσ καθηκούσασ θυσίασ.

σοῦ δὲ τοῖσ Ιοὐδαίοισ τῆσ πονηρίασ αὐτῶν ἀξίωσ χρησαμένου, οἱ τὰ βασιλικὰ διοικοῦντεσ οἰόμενοι κατὰ συγγένειαν ἡμᾶσ ταὐτὰ ποιεῖν ἐκείνοισ ταῖσ ὁμοίαισ αἰτίαισ περιάπτουσιν, ὄντων ἡμῶν τὸ ἀνέκαθεν Σιδωνίων, καὶ τοῦτο φανερόν ἐστιν ἐκ τῶν πολιτικῶν ἀναγραφῶν.

ἀξιοῦμεν οὖν σε τὸν εὐεργέτην καὶ σωτῆρα προστάξαι Ἀπολλωνίῳ τῷ μεριδάρχῃ καὶ Νικάνορι τῷ τὰ βασιλικὰ πράττοντι μηδὲν ἡμῖν ἐνοχλεῖν προσάπτουσι τὰσ τῶν Ιοὐδαίων αἰτίασ, ἡμῶν καὶ τῷ γένει καὶ τοῖσ ἔθεσιν ἀλλοτρίων ὑπαρχόντων, προσαγορευθῆναι δὲ τὸ ἀνώνυμον ἱερὸν Διὸσ Ἑλληνίου·

γενομένου γὰρ τούτου παυσόμεθα μὲν ἐνοχλούμενοι, τοῖσ δ’ ἔργοισ μετὰ ἀδείασ προσανέχοντεσ μείζονάσ σοι ποιήσομεν τὰσ προσόδουσ. " ταῦτα τῶν Σαμαρέων δεηθέντων ἀντέγραψεν αὐτοῖσ ὁ βασιλεὺσ τάδε·

"βασιλεὺσ Ἀντίοχοσ Νικάνορι. οἱ ἐν Σικίμοισ Σιδώνιοι ἐπέδωκαν τὸ κατακεχωρισμένον ὑπόμνημα. ἐπεὶ οὖν συμβουλευομένοισ ἡμῖν μετὰ τῶν φίλων παρέστησαν οἱ πεμφθέντεσ ὑπ’ αὐτῶν, ὅτι μηδὲν τοῖσ τῶν Ιοὐδαίων ἐγκλήμασι προσήκουσιν, ἀλλὰ τοῖσ Ἑλληνικοῖσ ἔθεσιν αἱροῦνται χρώμενοι ζῆν, ἀπολύομέν τε αὐτοὺσ τῶν αἰτιῶν, καὶ τὸ παρ’ αὐτοῖσ ἱερόν, καθάπερ ἠξιώκασι, προσαγορευθήτω Διὸσ Ἑλ ληνίου.

" ταῦτα δὲ καὶ Ἀπολλωνίῳ τῷ μεριδάρχῃ ἐπέστειλεν ἕκτῳ ἔτει καὶ τεσσαρακοστῷ μηνὸσ Ἑκατομβαιῶνοσ Ὑρκανίου ὀκτωκαιδεκάτῃ.

Κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν ἦν τισ οἰκῶν ἐν Μωδαὶ̈ κώμῃ τῆσ Ιοὐδαίασ, ὄνομα Ματταθίασ, υἱὸσ Ιωἄννου τοῦ Συμεῶνοσ τοῦ Ἀσαμωναίου, ἱερεὺσ ἐξ ἐφημερίδοσ Ιὤαβοσ, Ιἑροσολυμίτησ.

ἦσαν δ’ αὐτῷ υἱοὶ πέντε, Ιωἄννησ ὁ καλούμενοσ Γάδδησ καὶ Σίμων ὁ κληθεὶσ Θάτισ καὶ Ιοὔδασ ὁ καλούμενοσ Μακαβαῖοσ καὶ Ἐλεάζαροσ ὁ κληθεὶσ Αὐρὰν καὶ Ιὠνάθησ ὁ κληθεὶσ Ἀφφοῦσ.

οὗτοσ οὖν ὁ Ματταθίασ ἀπωδύρετο τοῖσ τέκνοισ τὴν κατάστασιν τῶν πραγμάτων καὶ τήν τε τῆσ πόλεωσ διαρπαγὴν καὶ τοῦ ναοῦ τὴν σύλησιν καὶ τοῦ πλήθουσ τὰσ συμφοράσ, ἔλεγέν τε κρεῖττον αὐτοῖσ εἶναι ὑπὲρ τῶν πατρίων νόμων ἀποθανεῖν ἢ ζῆν οὕτωσ ἀσεβῶσ.

κατακολουθήσειν γὰρ αὐτῷ καὶ τοὺσ πολίτασ, καὶ διὰ τοῦτο τιμηθήσεσθαι πρὸσ τοῦ βασιλέωσ, ὁ Ματταθίασ οὐκ ἔφασκεν ποιήσειν, οὐδ’ εἰ τὰ πάντα ἔθνη τοῖσ Ἀντιόχου προστάγμασιν ἢ διὰ φόβον ἢ δι’ εὐαρέστησιν ὑπακούει, πεισθήσεσθαί ποτ’ αὐτὸσ μετὰ τῶν τέκνων τὴν πάτριον θρησκείαν ἐγκαταλιπεῖν.

καὶ τὸν βωμὸν καθελὼν ἀνέκραγεν, "εἴ τισ ζηλωτήσ ἐστιν τῶν πατρίων ἐθῶν καὶ τῆσ τοῦ θεοῦ θρησκείασ, ἑπέσθω, φησίν, ἐμοί," καὶ ταῦτ’ εἰπὼν μετὰ τῶν τέκνων εἰσ τὴν ἔρημον ἐξώρμησεν καταλιπὼν ἅπασαν τὴν αὐτοῦ κτῆσιν ἐν τῇ κώμῃ.

τὸ δ’ αὐτὸ καὶ ἄλλοι ποιήσαντεσ μετὰ τέκνων καὶ γυναικῶν ἔφυγον εἰσ τὴν ἔρημον καὶ ἐν τοῖσ σπηλαίοισ διῆγον.

ἀκούσαντεσ δὲ ταῦθ’ οἱ τοῦ βασιλέωσ στρατηγοὶ καὶ τὴν δύναμιν ὅσην εἶναι συνέβαινεν ἐν τῇ ἀκροπόλει τῶν Ιἑροσολύμων ἀναλαβόντεσ ἐδίωξαν εἰσ τὴν ἔρημον τοὺσ Ιοὐδαίουσ. καὶ καταλαβόντεσ τὸ μὲν πρῶτον αὐτοὺσ ἐπεχείρουν πείθειν μετανοήσαντασ αἱρεῖσθαι τὰ συμφέροντα καὶ μὴ προσάγειν αὐτοῖσ ἀνάγκην, ὥστ’ αὐτοῖσ χρήσασθαι πολέμου νόμῳ·

μὴ προσδεχομένων δὲ τοὺσ λόγουσ, ἀλλὰ τἀναντία φρονούντων, συμβάλλουσιν αὐτοῖσ εἰσ μάχην σαββάτων ἡμέρᾳ, καὶ ὡσ εἶχον οὕτωσ ἐν τοῖσ σπηλαίοισ αὐτοὺσ κατέφλεξαν οὐδὲ ἀμυνομένουσ ἀλλ’ οὐδὲ τὰσ εἰσόδουσ ἐμφράξαντασ·

τοῦ δὲ ἀμύνασθαι διὰ τὴν ἡμέραν ἀπέσχοντο μηδ’ ἐν κακοῖσ παραβῆναι τὴν τοῦ σαββάτου τιμὴν θελήσαντεσ· ἀργεῖν γὰρ ἡμῖν ἐν αὐτῇ νόμιμόν ἐστιν. ἀπέθανον μὲν οὖν σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοισ ἐμπνιγέντεσ τοῖσ σπηλαίοισ ὡσεὶ χίλιοι, πολλοὶ δὲ καὶ διασωθέντεσ τῷ Ματταθίᾳ προσέθεντο κἀκεῖνον ἄρχοντα ἀπέδειξαν.

ὁ δὲ καὶ σαββάτοισ αὐτοὺσ ἐδίδαξε μάχεσθαι λέγων, ὡσ εἰ μὴ ποιήσουσι τοῦτο φυλαττόμενοι τὸ νόμιμον, αὐτοῖσ ἔσονται πολέμιοι, τῶν μὲν ἐχθρῶν κατ’ ἐκείνην τὴν ἡμέραν αὐτοῖσ προσβαλλόντων, αὐτῶν δ’ οὐκ ἀμυνομένων, κωλύσειν τε μηδὲν οὕτωσ ἀμαχητὶ πάντασ ἀπολέσθαι.

ταῦτ’ εἰπὼν ἔπεισεν αὐτούσ, καὶ ἄχρι δεῦρο μένει παρ’ ἡμῖν τὸ καὶ σαββάτοισ, εἴ ποτε δεήσειεν, μάχεσθαι.

ποιήσασ οὖν δύναμιν πολλὴν περὶ αὐτὸν Ματταθίασ τούσ τε βωμοὺσ καθεῖλεν καὶ τοὺσ ἐξαμαρτάνοντασ ἀπέκτεινεν, ὅσουσ λαβεῖν ὑποχειρίουσ ἠδυνήθη·

πολλοὶ γὰρ δι’ εὐλάβειαν διεσπάρησαν εἰσ τὰ πέριξ ἔθνη· τῶν τε παίδων τοὺσ οὐ περιτετμημένουσ ἐκέλευσε περιτέμνεσθαι τοὺσ ἐπὶ τῷ κωλύειν καθεσταμένουσ ἐκβαλών. ἀλλ’ ἀξιῶ παῖδασ ὄντασ ἐμοὺσ ἐμμεῖναι καὶ βίασ ἁπάσησ καὶ ἀνάγκησ ἐπάνω γενέσθαι, τὰσ ψυχὰσ οὕτω παρασκευασαμένουσ, ὥστ’ ἀποθανεῖν ὑπὲρ τῶν νόμων, ἂν δέῃ, λογιζομένουσ τοῦθ’, ὅτι τὸ θεῖον τοιούτουσ ὑμᾶσ ὁρῶν οὐχ ὑπερόψεται, τῆσ δ’ ἀρετῆσ ἀγασάμενον ἀποδώσει πάλιν ὑμῖν αὐτοὺσ καὶ τὴν ἐλευθερίαν, ἐν ᾗ ζήσεσθε μετ’ ἀδείασ τῶν ἰδίων ἀπολαύοντεσ ἐθῶν, ἀποκαταστήσει·

θνητὰ μὲν γὰρ τὰ σώματα ἡμῶν καὶ ἐπίκηρα, τῇ δὲ τῶν ἔργων μνήμῃ τάξιν ἀθανασίασ λαμβάνομεν, ἧσ ἐρασθέντασ ὑμᾶσ βούλομαι διώκειν τὴν εὔκλειαν καὶ τὰ μέγιστα ὑφισταμένουσ μὴ ὀκνεῖν ὑπὲρ αὐτῶν ἀπολιπεῖν τὸν βίον.

μάλιστα δ’ ὑμῖν ὁμονοεῖν παραινῶ καὶ πρὸσ ὅ τισ ὑμῶν πέφυκεν ἀμείνων θατέρου πρὸσ τοῦτ’ εἴκοντασ ἀλλήλοισ οἰκείαισ χρῆσθαι ταῖσ ἀρεταῖσ.

καὶ Σίμωνα μὲν τὸν ἀδελφὸν συνέσει προύχοντα πατέρα ἡγεῖσθε καὶ οἷσ ἂν οὗτοσ συμβουλεύσῃ πείθεσθε, Μακαβαῖον δὲ τῆσ στρατιᾶσ δι’ ἀνδρείαν καὶ ἰσχὺν στρατηγὸν ἕξετε· τὸ γὰρ ἔθνοσ οὗτοσ ἐκδικήσει καὶ ἀμυνεῖται τοὺσ πολεμίουσ.

προσίεσθε δὲ καὶ τοὺσ δικαίουσ καὶ θεοσεβεῖσ καὶ τὴν δύναμιν αὐτῶν αὔξετε. Ταῦτα διαλεχθεὶσ τοῖσ παισὶν καὶ τὸν θεὸν εὐξάμενοσ σύμμαχον αὐτοῖσ γενέσθαι καὶ τῷ λαῷ τὴν ἰδίαν ἀνασῶσαι πάλιν τοῦ βίου συνήθειαν, μετ’ οὐ πολὺ τελευτᾷ, καὶ θάπτεται μὲν ἐν Μωδαὶ̈ πένθοσ ἐπ’ αὐτῷ μέγα παντὸσ τοῦ λαοῦ ποιησαμένου, διεδέξατο δὲ τὴν προστασίαν τῶν πραγμάτων ὁ παῖσ αὐτοῦ Ιοὔδασ ὁ καὶ Μακκαβαῖοσ ἑκατοστῷ ἔτει καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ ἕκτῳ.

συναραμένων δ’ αὐτῷ προθύμωσ τῶν ἀδελφῶν καὶ τῶν ἄλλων τούσ τε πολεμίουσ ἐξέβαλεν ἐκ τῆσ χώρασ καὶ τοὺσ παρανομήσαντασ τῶν ὁμοφύλων εἰσ τὰ πάτρια διεχρήσατο καὶ ἐκαθάρισεν ἀπὸ παντὸσ μιάσματοσ τὴν γῆν.

Ταῦτ’ ἀκούσασ Ἀπολλώνιοσ ὁ τῆσ Σαμαρείασ στρατηγὸσ ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν ὡρ́μησεν ἐπὶ τὸν Ιοὔδαν.

ὁ δὲ ἀπήντησεν αὐτῷ καὶ συμβαλὼν κρατεῖ τῇ μάχῃ καὶ πολλοὺσ μὲν αὐτῶν ἀπέκτεινεν, ἐν οἷσ καὶ τὸν στρατηγὸν Ἀπολλώνιον, οὗ καὶ τὴν μάχαιραν, ᾗ χρῆσθαι συνέβαινεν ἐκεῖνον, σκυλεύσασ αὐτὸσ εἶχεν, πλείουσ δὲ τραυματίασ ἐποίησεν καὶ πολλὴν λείαν ἐκ τοῦ στρατοπέδου λαβὼν τῶν πολεμίων ἀνεχώρησεν. Σήρων δ’ ὁ τῆσ κοίλησ Συρίασ στρατηγόσ, ἀκούσασ ὅτι πολλοὶ προσκεχωρήκασιν τῷ Ιοὔδᾳ καὶ δύναμιν ἤδη περιβέβληται πρὸσ ἀγῶνασ καὶ πολέμουσ ἀξιόλογον, ἐπ’ αὐτὸν ἔγνω στρατεύσασθαι προσήκειν ὑπολαμβάνων τοὺσ εἰσ τὰ τοῦ βασιλέωσ προστάγματα παρανομοῦντασ πειρᾶσθαι κολάζειν.

συναγαγὼν οὖν δύναμιν ὅση παρῆν αὐτῷ, προσκαταλέξασ δὲ καὶ τῶν Ιοὐδαίων τοὺσ φυγάδασ καὶ ἀσεβεῖσ ἐπὶ τὸν Ιοὔδαν παρεγίγνετο·

προελθὼν δὲ ἄχρι Βαιθώρων κώμησ τῆσ Ιοὐδαίασ αὐτόθι στρατοπεδεύεται. ὁ δὲ Ιοὔδασ ἀπαντήσασ αὐτῷ καὶ συμβαλεῖν προαιρούμενοσ, ἐπεὶ τοὺσ στρατιώτασ ἑώρα πρὸσ τὴν μάχην διά τε τὴν ὀλιγότητα καὶ δι’ ἀσιτίαν, νενηστεύκεσαν γάρ, ὀκνοῦντασ, παρεθάρσυνεν λέγων οὐκ ἐν τῷ πλήθει τὸ νικᾶν εἶναι καὶ κρατεῖν τῶν πολεμίων, ἀλλ’ ἐν τῷ πρὸσ τὸ θεῖον εὐσεβεῖν.

καὶ τούτου σαφέστατον ἔχειν παράδειγμα τοὺσ προγόνουσ, οἳ διὰ δικαιοσύνην καὶ τὸ περὶ τῶν ἰδίων νόμων καὶ τέκνων ἀγωνίζεσθαι πολλὰσ πολλάκισ ἥττησαν μυριάδασ·

τὸ γὰρ μηδὲν ἀδικεῖν ἰσχυρὰ δύναμισ. ταῦτ’ εἰπὼν πείθει τοὺσ σὺν αὐτῷ καταφρονήσαντασ τοῦ πλήθουσ τῶν ἐναντίων ὁμόσε χωρῆσαι τῷ Σήρωνι, καὶ συμβαλὼν τρέπει τοὺσ Σύρουσ·

πεσόντοσ γὰρ τοῦ στρατηγοῦ πάντεσ φεύγειν ὡρ́μησαν, ὡσ ἐν τούτῳ τῆσ σωτηρίασ αὐτοῖσ ἀποκειμένησ. ἐπιδιώκων δ’ ἄχρι τοῦ πεδίου κτείνει τῶν πολεμίων ὡσεὶ ὀκτακοσίουσ· οἱ δὲ λοιποὶ διεσώθησαν εἰσ τὴν παραλίαν. Ταῦτα ἀκούσασ ὁ βασιλεὺσ Ἀντίοχοσ μεγάλωσ ὠργίσθη τοῖσ γεγενημένοισ, καὶ πᾶσαν τὴν οἰκείαν δύναμιν ἀθροίσασ καὶ πολλοὺσ ἐκ τῶν νήσων μισθοφόρουσ παραλαβὼν ἡτοιμάζετο περὶ τὴν ἀρχὴν τοῦ ἐάροσ εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν ἐμβαλεῖν.

ἐπεὶ δὲ τὸ στρατιωτικὸν διανείμασ ἑώρα τοὺσ θησαυροὺσ ἐπιλείποντασ καὶ χρημάτων ἔνδειαν οὖσαν, οὔτε γὰρ οἱ φόροι πάντεσ ἐτελοῦντο διὰ τὰσ τῶν ἐθνῶν στάσεισ μεγαλόψυχόσ τε ὢν καὶ φιλόδωροσ οὐκ ἠρκεῖτο τοῖσ οὖσιν, ἔγνω πρῶτον εἰσ τὴν Περσίδα πορευθεὶσ τοὺσ φόρουσ τῆσ χώρασ συναγαγεῖν.

τρέφειν μὲν Ἀντίοχον τὸν υἱὸν αὐτοῦ μετὰ πάσησ φροντίδοσ ἐνετείλατο ἑώσ ἂν οὗ παραγένηται, καταστρεψάμενον δὲ τὴν Ιοὐδαίαν καὶ τοὺσ οἰκοῦντασ αὐτὴν ἐξανδραποδισάμενον ἀφανίσαι τὰ Ιἑροσόλυμα καὶ τὸ γένοσ αὐτῶν ἀπολέσαι.

καὶ ταῦτα μὲν ἐπιστείλασ τῷ Λυσίᾳ ὁ βασιλεὺσ Ἀντίοχοσ ἐξήλασεν εἰσ τὴν Περσίδα τῷ ἑκατοστῷ καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ ἑβδόμῳ ἔτει, καὶ περαιωσάμενοσ τὸν Εὐφράτην ἀνέβαινεν πρὸσ τοὺσ ἄνω σατράπασ.

Ὁ δὲ Λυσίασ ἐπιλεξάμενοσ Πτολεμαῖον τὸν Δορυμένουσ καὶ Νικάνορα καὶ Γοργίαν, ἄνδρασ δυνατοὺσ τῶν φίλων τῶν τοῦ βασιλέωσ, καὶ παραδοὺσ αὐτοῖσ πεζῆσ μὲν δυνάμεωσ μυριάδασ τέσσαρασ, ἱππεῖσ δὲ ἑπτακισχιλίουσ, ἐξέπεμψεν ἐπὶ τὴν Ιοὐδαίαν.

οἱ δὲ ἄχρισ Ἐμμαοῦ πόλεωσ ἐλθόντεσ ἐπὶ τῇ πεδινῇ καταστρατοπεδεύονται. προσγίγνονται δ’ αὐτοῖσ σύμμαχοι ἀπό τε τῆσ Συρίασ καὶ τῆσ πέριξ χώρασ καὶ πολλοὶ τῶν πεφευγότων Ιοὐδαίων, ἔτι γε μὴν καὶ τῶν ἐμπόρων τινὲσ ὡσ ὠνησόμενοι τοὺσ αἰχμαλωτισθησομένουσ, πέδασ μὲν κομίζοντεσ αἷσ δήσουσιν τοὺσ ληφθησομένουσ, ἄργυρον δὲ καὶ χρυσὸν τιμὴν αὐτῶν καταθησόμενοι.

τὸ δὲ στρατόπεδον καὶ τὸ πλῆθοσ τῶν ἐναντίων Ιοὔδασ κατανοήσασ ἔπειθε τοὺσ οἰκείουσ στρατιώτασ θαρρεῖν καὶ παρεκελεύετο τὰσ ἐλπίδασ τῆσ νίκησ ἔχοντασ ἐν τῷ θεῷ τοῦτον ἱκετεύειν τῷ πατρίῳ νόμῳ σάκκουσ περιθεμένουσ, καὶ τὸ σύνηθεσ αὐτῷ σχῆμα τῆσ ἱκεσίασ παρὰ τοὺσ μεγάλουσ κινδύνουσ ἐπιδείξαντασ τούτῳ δυσωπῆσαι παρασχεῖν αὐτοῖσ τὸ κατὰ τῶν ἐχθρῶν κράτοσ.

διατάξασ δὲ τὸν ἀρχαῖον αὐτοὺσ τρόπον καὶ πάτριον κατὰ χιλιάρχουσ καὶ ταξιάρχουσ καὶ τοὺσ νεογάμουσ ἀπολύσασ καὶ τοὺσ τὰσ κτήσεισ νεωστὶ πεποιημένουσ, ὅπωσ μὴ διὰ τὴν τούτων ἀπόλαυσιν φιλοζωοῦντεσ ἀτολμότερον μάχωνται, καταστὰσ τοιούτοισ παρώρμα λόγοισ πρὸσ τὸν ἀγῶνα τοὺσ αὐτοῦ στρατιώτασ·

"καιρὸσ μὲν [οὖν] ὑμῖν οὐκ ἄλλοσ ἀναγκαιότεροσ τοῦ παρόντοσ, ὦ ἑταῖροι, εἰσ εὐψυχίαν καὶ κινδύνων καταφρόνησιν καταλείπεται·

νῦν γὰρ ἔστιν ἀνδρείωσ ἀγωνισαμένοισ τὴν ἐλευθερίαν ἀπολαβεῖν, ἣν καὶ δι’ αὐτὴν ἅπασιν ἀγαπητὴν οὖσαν ὑμῖν ὑπὲρ ἐξουσίασ τοῦ θρησκεύειν τὸ θεῖον ποθεινοτέραν εἶναι συμβέβηκεν. ὡσ οὖν ἐν τῷ παρόντι κειμένων ὑμῖν ταύτην τε ἀπολαβεῖν καὶ τὸν εὐδαίμονα καὶ μακάριον βίον ἀνακτήσασθαι, οὗτοσ δ’ ἦν ὁ κατὰ τοὺσ νόμουσ καὶ τὴν πάτριον συνήθειαν, ἢ τὰ αἴσχιστα παθεῖν καὶ μηδὲ σπέρμα τοῦ γένουσ ὑμῶν ὑπολειφθῆναι κακῶν ἐν τῇ μάχῃ γενομένων, οὕτωσ ἀγωνίζεσθε, τὸ μὲν ἀποθανεῖν καὶ μὴ πολεμοῦσιν ὑπάρξον ἡγούμενοι, τὸ δ’ ὑπὲρ τηλικούτων ἐπάθλων, ἐλευθερίασ πατρίδοσ νόμων εὐσεβείασ, αἰώνιον τὴν εὔκλειαν κατασκευάσειν πεπιστευκότεσ·

ἑτοιμάζεσθε τοιγαροῦν οὕτωσ τὰσ ψυχὰσ ὡσ αὔριον ἅμ’ ἡμέρᾳ συμβαλοῦντεσ τοῖσ πολεμίοισ.

Καὶ ὁ μὲν Ιοὔδασ ταῦτα παραθαρσύνων τὴν στρατιὰν ἔλεξεν.

τῶν δὲ πολεμίων πεμψάντων Γοργίαν μετὰ πεντακισχιλίων πεζῶν καὶ χιλίων ἱππέων, ὅπωσ διὰ τῆσ νυκτὸσ ἐπιπέσῃ τῷ Ιοὔδᾳ, καὶ πρὸσ τοῦτο ὁδηγοὺσ ἔχοντοσ αὐτοῦ τινασ τῶν πεφευγότων Ιοὐδαίων, αἰσθόμενοσ ὁ τοῦ Ματταθίου παῖσ ἔγνω καὶ αὐτὸσ τοῖσ ἐν τῇ παρεμβολῇ τῶν πολεμίων ἐπιπεσεῖν καὶ ταῦτα διῃρημένησ αὐτῶν τῆσ δυνάμεωσ. καθ’ ὡρ́αν οὖν δειπνοποιησάμενοσ καὶ πολλὰ πυρὰ καταλιπὼν ἐπὶ τοῦ στρατοπέδου δι’ ὅλησ ὥδευε τῆσ νυκτὸσ ἐπὶ τοὺσ ἐν Ἐμμαοῖ τῶν πολεμίων.

οὐχ εὑρὼν δ’ ἐν τῷ στρατοπέδῳ τοὺσ ἐχθροὺσ ὁ Γοργίασ, ἀλλ’ ὑπονοήσασ ἀναχωρήσαντασ αὐτοὺσ ἐν τοῖσ ὄρεσι κεκρύφθαι, πορευθεὶσ ἔγνω ζητεῖν, ὅπου ποτ’ εἰε͂ν. περὶ δὲ τὸν ὄρθρον ἐπιφαίνεται τοῖσ ἐν Ἐμμαοῖ πολεμίοισ ὁ Ιοὔδασ μετὰ τρισχιλίων φαύλωσ ὡπλισμένων διὰ πενίαν, καὶ θεασάμενοσ τοὺσ ἐχθροὺσ ἄριστα πεφραγμένουσ καὶ μετ’ ἐμπειρίασ πολλῆσ ἐστρατοπεδευμένουσ, προτρεψάμενοσ τοὺσ ἰδίουσ, ὡσ καὶ γυμνοῖσ τοῖσ σώμασιν μάχεσθαι δεῖ καὶ τὸ θεῖον ἤδη που καὶ τοῖσ οὕτωσ ἔχουσιν τὸ κατὰ τῶν πλειόνων καὶ ὡπλισμένων κράτοσ ἔδωκεν ἀγασάμενον αὐτοὺσ τῆσ εὐψυχίασ, ἐκέλευσε σημῆναι τοὺσ σαλπιγκτάσ.

ἔπειτ’ ἐμπεσὼν ἀπροσδοκήτοισ τοῖσ πολεμίοισ καὶ ἐκπλήξασ αὐτῶν τὴν διάνοιαν καὶ ταράξασ πολλοὺσ μὲν ἀπέκτεινεν ἀνθισταμένουσ, τοὺσ δὲ λοιποὺσ διώκων ἦλθεν ἄχρι Γαζάρων καὶ τῶν πεδίων τῆσ Ἰδουμαίασ καὶ Ἀζώτου καὶ Ιἀμνείασ·

ἔπεσόν τε αὐτῶν ὡσ περὶ τρισχιλίουσ. Ιοὔδασ δὲ τῶν μὲν σκύλων παρεκελεύετο μὴ ἐπιθυμεῖν τοὺσ αὐτοῦ στρατιώτασ·

ἔτι γὰρ αὐτοῖσ ἀγῶνά τινα καὶ μάχην [εἶναι] πρὸσ Γοργίαν καὶ τὴν σὺν αὐτῷ δύναμιν· κρατήσαντασ δὲ καὶ τούτων τότε σκυλεύσειν ἐπ’ ἀδείασ ἔλεγεν τοῦτο μόνον ἔχοντασ καὶ μηδὲν ἕτερον ἐκδεχομένουσ. ἔτι δὲ αὐτοῦ διαλεγομένου ταῦτα πρὸσ τοὺσ στρατιώτασ ὑπερκύψαντεσ οἱ τοῦ Γοργίου τὴν μὲν στρατιὰν ἣν ἐν τῇ παρεμβολῇ κατέλιπον ὁρῶσιν τετραμμένην, τὸ δὲ στρατόπεδον ἐμπεπρησμένον·

ὁ γὰρ καπνὸσ αὐτοῖσ πόρρωθεν οὖσιν τοῦ συμβεβηκότοσ δήλωσιν ἔφερεν. ὡσ οὖν ταῦθ’ οὕτωσ ἔχοντα ἔμαθον οἱ σὺν Γοργίᾳ καὶ τοὺσ μετὰ Ιοὔδου πρὸσ παράταξιν ἑτοίμουσ κατενόησαν, καὶ αὐτοὶ δείσαντεσ εἰσ φυγὴν ἐτράπησαν.

ὁ δὲ Ιοὔδασ ὡσ ἀμαχητὶ τῶν μετὰ Γοργίου στρατιωτῶν ἡττημένων ὑποστρέψασ ἀνῃρεῖτο τὰ σκῦλα, πολὺν δὲ χρυσὸν καὶ ἄργυρον καὶ πορφύραν καὶ ὑάκινθον λαβὼν εἰσ τὴν οἰκείαν ὑπέστρεψε χαίρων καὶ ὑμνῶν τὸν θεὸν ἐπὶ τοῖσ κατωρθωμένοισ·

οὐ μικρὰ γὰρ αὐτοῖσ ἡ νίκη πρὸσ τὴν ἐλευθερίαν συνεβάλλετο. Λυσίασ δὲ συγχυθεὶσ ἐπὶ τῇ τῶν ἐκπεμφθέντων ἥττῃ τῷ ἐχομένῳ ἔτει μυριάδασ ἀνδρῶν ἐπιλέκτων ἀθροίσασ ἓξ καὶ πεντακισχιλίουσ λαβὼν ἱππεῖσ ἐνέβαλεν εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν, καὶ ἀναβὰσ εἰσ τὴν ὀρεινὴν ἐν Βεθσούροισ κώμῃ τῆσ Ιοὐδαίασ ἐστρατοπεδεύσατο.

ἀπήντησε δὲ μετὰ μυρίων Ιοὔδασ, καὶ τὸ πλῆθοσ ἰδὼν τῶν πολεμίων σύμμαχον ἐπ’ αὐτῷ γενέσθαι τὸν θεὸν εὐξάμενοσ, συμβαλὼν τοῖσ προδρόμοισ τῶν πολεμίων νικᾷ τούτουσ καὶ φονεύσασ αὐτῶν ὡσ πεντακισχιλίουσ τοῖσ λοιποῖσ ἦν ἐπίφοβοσ.

ἀμέλει κατανοήσασ ὁ Λυσίασ τὸ φρόνημα τῶν Ιοὐδαίων, ὡσ ἕτοιμοι τελευτᾶν εἰσιν, εἰ μὴ ζήσουσιν ἐλεύθεροι, καὶ δείσασ αὐτῶν τὴν ἀπόγνωσιν ὡσ ἰσχύν, ἀναλαβὼν τὴν λοιπὴν δύναμιν ὑπέστρεψεν εἰσ Ἀντιόχειαν καὶ διέτριβεν ἐκεῖ ξενολογῶν καὶ παρασκευαζόμενοσ μετὰ μείζονοσ στρατιᾶσ εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν ἐμβαλεῖν.

Τοσαυτάκισ οὖν ἡττημένων ἤδη τῶν Ἀντιόχου τοῦ βασιλέωσ στρατηγῶν ὁ Ιοὔδασ ἐκκλησιάσασ ἔλεγεν μετὰ πολλὰσ νίκασ, ἃσ ὁ θεὸσ αὐτοῖσ ἔδωκεν, ἀναβῆναι δεῖν εἰσ Ιἑροσόλυμα καὶ τὸν ναὸν καθαρίσαι καὶ τὰσ νενομισμένασ θυσίασ προσφέρειν.

ὡσ δὲ παραγενόμενοσ μετὰ παντὸσ τοῦ πλήθουσ εἰσ Ιἑροσόλυμα τὸν ναὸν ἔρημον εὑρ͂εν καὶ καταπεπρησμένασ τὰσ πύλασ καὶ φυτὰ διὰ τὴν ἐρημίαν αὐτόματα ἐν τῷ ἱερῷ ἀναβεβλαστηκότα, θρηνεῖν ἤρξατο μετὰ τῶν ἰδίων ἐπὶ τῇ ὄψει τοῦ ναοῦ συγχυθείσ.

ἐπιλεξάμενοσ δέ τινασ τῶν αὐτοῦ στρατιωτῶν προσέταξε τούτοισ ἐκπολεμῆσαι τοὺσ τὴν ἄκραν φυλάττοντασ, ἄχρι τὸν ναὸν αὐτὸσ ἁγνίσειεν.

καὶ καθάρασ ἐπιμελῶσ αὐτὸν εἰσεκόμισε καινὰ σκεύη, λυχνίαν τράπεζαν βωμόν, ἐκ χρυσοῦ πεποιημένα, ἀπήρτησεν δὲ καὶ τὰ ἐμπετάσματα τῶν θυρῶν καὶ τὰσ θύρασ αὐτὰσ ἐπέθηκεν, καθελὼν δὲ καὶ τὸ θυσιαστήριον καινὸν ἐκ λίθων συμμίκτων ᾠκοδόμησεν οὐ λελαξευμένων ὑπὸ σιδήρου. πέμπτῃ δὲ καὶ εἰκάδι τοῦ Ἐξελέου μηνόσ, ὃν οἱ Μακεδόνεσ Ἀπελλαῖον καλοῦσιν, ἧψάν τε φῶτα ἐπὶ τῆσ λυχνίασ καὶ ἐθυμίασαν ἐπὶ τοῦ βωμοῦ καὶ ἄρτουσ ἐπὶ τὴν τράπεζαν ἐπέθεσαν καὶ ὡλοκαύτησαν ἐπὶ τοῦ καινοῦ θυσιαστηρίου.

ἔτυχεν δὲ ταῦτα κατὰ τὴν αὐτὴν ἡμέραν γίνεσθαι, καθ’ ἣν καὶ μετέπεσεν αὐτῶν ἡ ἅγιοσ θρησκεία εἰσ βέβηλον καὶ κοινὴν συνήθειαν μετὰ ἔτη τρία·

τὸν γὰρ ναὸν ἐρημωθέντα ὑπὸ Ἀντιόχου διαμεῖναι τοιοῦτον ἔτεσι συνέβη τρισίν· ἔτει γὰρ πέμπτῳ καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ ἑκατοστῷ ταῦτα περὶ τὸν ναὸν ἐγένετο, πέμπτῃ δὲ καὶ εἰκάδι τοῦ Ἀπελλαίου μηνὸσ ὀλυμπιάδι ἑκατοστῇ καὶ πεντηκοστῇ καὶ τρίτῃ, ἀνενεώθη δὲ κατὰ τὴν αὐτὴν ἡμέραν πέμπτῃ καὶ εἰκοστῇ τοῦ Ἀπελλαίου μηνὸσ ὀγδόῳ καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ ἑκατοστῷ ἔτει ὀλυμπιάδι ἑκατοστῇ καὶ πεντηκοστῇ καὶ τετάρτῃ.

τὴν δ’ ἐρήμωσιν τοῦ ναοῦ συνέβη γενέσθαι κατὰ τὴν Δανιήλου προφητείαν πρὸ τετρακοσίων καὶ ὀκτὼ γενομένην ἐτῶν·

ἐδήλωσεν γάρ, ὅτι Μακεδόνεσ καταλύσουσιν αὐτόν. Εὥρταζε δὲ ὁ Ιοὔδασ μετὰ τῶν πολιτῶν τὴν ἀνάκτησιν τῆσ περὶ τὸν ναὸν θυσίασ ἐφ’ ἡμέρασ ὀκτὼ μηδὲν ἀπολιπὼν ἡδονῆσ εἶδοσ, ἀλλὰ πολυτελέσι μὲν καὶ λαμπραῖσ ταῖσ θυσίαισ κατευωχῶν αὐτούσ, ὕμνοισ δὲ καὶ ψαλμοῖσ τὸν μὲν θεὸν τιμῶν αὐτοὺσ δὲ τέρπων.

τοσαύτῃ δ’ ἐχρήσαντο τῇ περὶ τὴν ἀνανέωσιν τῶν ἐθῶν ἡδονῇ μετὰ χρόνον πολὺν ἀπροσδοκήτωσ ἐν ἐξουσίᾳ γενόμενοι τῆσ θρησκείασ, ὡσ νόμον θεῖναι τοῖσ μετ’ αὐτοὺσ ἑορτάζειν τὴν ἀνάκτησιν τῶν περὶ τὸν ναὸν ἐφ’ ἡμέρασ ὀκτώ.

καὶ ἐξ ἐκείνου μέχρι τοῦ δεῦρο τὴν ἑορτὴν ἄγομεν καλοῦντεσ αὐτὴν φῶτα ἐκ τοῦ παρ’ ἐλπίδασ οἶμαι ταύτην ἡμῖν φανῆναι τὴν ἐξουσίαν τὴν προσηγορίαν θέμενοι τῇ ἑορτῇ.

τειχίσασ δ’ ἐν κύκλῳ τὴν πόλιν καὶ πρὸσ τὰσ ἐπιδρομὰσ τῶν πολεμίων πύργουσ οἰκοδομησάμενοσ ὑψηλοὺσ φύλακασ ἐν αὐτοῖσ ἐγκατέστησεν, καὶ τὴν Βεθσούραν δὲ πόλιν ὠχύρωσεν, ὅπωσ ἀντὶ φρουρίου αὐτῇ πρὸσ τὰσ ἀπὸ τῶν πολεμίων ἀνάγκασ ἔχῃ χρῆσθαι.

Τούτων οὕτωσ γενομένων τὰ πέριξ ἔθνη πρὸσ τὴν ἀναζωπύρησιν καὶ τὴν ἰσχὺν τῶν Ιοὐδαίων χαλεπῶσ διακείμενα πολλοὺσ ἐπισυνιστάμενα διέφθειρεν ἐνέδραισ καὶ ἐπιβουλαῖσ αὐτῶν ἐγκρατῆ γιγνόμενα.

πρὸσ τούτουσ πολέμουσ συνεχεῖσ ἐκφέρων ὁ Ιοὔδασ ἐπέχειν αὐτοὺσ τῆσ καταδρομῆσ καὶ ὧν ἐποίουν κακῶσ τοὺσ Ιοὐδαίουσ ἐπειρᾶτο. καὶ τοῖσ Ἠσαῦ υἱοῖσ Ἰδουμαίοισ ἐπιπεσὼν κατὰ τὴν Ἀκραβατηνὴν πολλοὺσ αὐτῶν ἀπέκτεινεν καὶ ἐσκύλευσεν.

συγκλείσασ δὲ καὶ τοὺσ υἱοὺσ τοῦ Βαάνου λοχῶντασ τοὺσ Ιοὐδαίουσ περικαθίσασ ἐπολιόρκει καὶ τούσ τε πύργουσ αὐτῶν ἐνεπίμπρα καὶ τοὺσ ἄνδρασ διέφθειρεν. ἔπειτ’ ἐκεῖθεν ἐπὶ τοὺσ Ἀμμανίτασ ἐξώρμησεν δύναμιν μεγάλην καὶ πολυάνθρωπον ἔχοντασ, ὧν ἡγεῖτο Τιμόθεοσ.

χειρωσάμενοσ δὲ καὶ τούτουσ τὴν Ιἀζωρῶν ἐξαιρεῖ πόλιν, καὶ τάσ τε γυναῖκασ αὐτῶν καὶ τὰ τέκνα λαβὼν αἰχμαλώτουσ καὶ τὴν πόλιν ἐμπρήσασ εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν ὑπέστρεψεν. μαθόντα δ’ αὐτὸν τὰ γειτονεύοντα τῶν ἐθνῶν ἀνεστροφότα συναθροίζεται εἰσ τὴν Γαλαδηνὴν ἐπὶ τοὺσ ἐν τοῖσ ὁρ́οισ αὐτῶν Ιοὐδαίουσ.

οἱ δὲ καταφυγόντεσ εἰσ Διάθημα τὸ φρούριον πέμψαντεσ πρὸσ Ιοὔδαν ἐδήλουν αὐτῷ, ὅτι λαβεῖν ἐσπούδακεν Τιμόθεοσ τὸ χωρίον, εἰσ ὃ συνεπεφεύγεσαν. ἀναγινωσκομένων δὲ τῶν ἐπιστολῶν τούτων κἀκ τῆσ Γαλιλαίασ ἄγγελοι παραγίγνονται σημαίνοντεσ ἐπισυνῆχθαι τοὺσ ἐκ Πτολεμαί̈δοσ καὶ Τύρου καὶ Σιδῶνοσ καὶ τῶν ἄλλων ἐθνῶν τῆσ Γαλιλαίασ.

Πρὸσ οὖν ἀμφοτέρασ τὰσ τῶν ἠγγελμένων χρείασ σκεψάμενοσ Ιοὔδασ ὅ τι χρὴ ποιεῖν, Σίμωνα μὲν τὸν ἀδελφὸν προσέταξεν ὡσ τρισχιλίουσ τῶν ἐπιλέκτων λαβόντα τοῖσ ἐν Γαλιλαίᾳ βοηθὸν ἐξελθεῖν Ιοὐδαίοισ.

αὐτὸσ δὲ καὶ Ιὠνάθησ ὁ ἕτεροσ ἀδελφὸσ μετ’ ὀκτακισχιλίων στρατιωτῶν ὡρ́μησαν εἰσ τὴν Γαλαδῖτιν·

κατέλιπεν δ’ ἐπὶ τῶν ὑπολοίπων τῆσ δυνάμεωσ Ιὤσηπόν τε τὸν Ζαχαρία καὶ Ἀζαρίαν προστάξασ αὐτοῖσ φυλάττειν ἐπιμελῶσ τὴν Ιοὐδαίαν καὶ συνάπτειν πόλεμον πρὸσ μηδένα, ἑώσ ἂν αὐτὸσ ἐπανέλθῃ. ὁ μὲν οὖν Σίμων παραγενόμενοσ εἰσ τὴν Γαλιλαίαν καὶ συμβαλὼν τοῖσ ἐχθροῖσ εἰσ φυγὴν αὐτοὺσ ἔτρεψεν καὶ μέχρι τῶν πυλῶν τῆσ Πτολεμαί̈δοσ διώξασ ἀπέκτεινεν αὐτῶν ὡσ περὶ τρισχιλίουσ, καὶ τά τε σκῦλα λαβὼν τῶν ἀνῃρημένων καὶ τοὺσ αἰχμαλώτουσ Ιοὐδαίουσ καὶ τὴν ἀποσκευὴν αὐτῶν ἐπαγόμενοσ εἰσ τὴν οἰκείαν πάλιν ἀνέστρεψεν.

Ιοὔδασ δὲ ὁ Μακαβαῖοσ καὶ ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ Ιὠνάθησ διαβάντεσ τὸν Ιὀρδάνην ποταμὸν καὶ ὁδὸν ἀπ’ αὐτοῦ τριῶν ἀνύσαντεσ ἡμερῶν τοῖσ Ναβαταίοισ εἰρηνικῶσ ὑπαντῶσιν περιτυγχάνουσιν.

ὧν διηγησαμένων τὰ περὶ τοὺσ ἐν τῇ Γαλάτιδι, ὡσ πολλοὶ κακοπαθοῦσιν αὐτῶν ἐν τοῖσ φρουρίοισ ἀπειλημμένοι καὶ ταῖσ πόλεσιν τῆσ Γαλάτιδοσ, καὶ παραινεσάντων αὐτῷ σπεύδειν ἐπὶ τοὺσ ἀλλοφύλουσ καὶ ζητεῖν ἀπ’ αὐτῶν σώζειν τοὺσ ὁμοεθνεῖσ, πεισθεὶσ ὑπέστρεψεν εἰσ τὴν ἔρημον, καὶ προσπεσὼν πρώτοισ τοῖσ τὴν Βοσόραν κατοικοῦσιν καὶ λαβὼν αὐτὴν καταβαλὼν πᾶν τὸ ἄρρεν καὶ μάχεσθαι δυνάμενον διέφθειρεν καὶ τὴν πόλιν ὑφῆψεν.

ἐπιγενομένησ δὲ νυκτὸσ οὐδ’ οὕτωσ ἐπέσχεν, ἀλλ’ ὁδεύσασ δι’ αὐτῆσ ἐπὶ τὸ φρούριον, ἔνθα τοὺσ Ιοὐδαίουσ ἐγκεκλεῖσθαι συνέβαινεν περικαθεζομένου τὸ χωρίον Τιμοθέου μετὰ τῆσ δυνάμεωσ, ἑώθεν ἐπ’ αὐτὸ παραγίνεται.

καὶ καταλαβὼν ἤδη τοῖσ τείχεσι προσβεβληκότασ τοὺσ πολεμίουσ καὶ τοὺσ μὲν κλίμακασ, ὥστε ἀναβαίνειν ἐπ’ αὐτά, τοὺσ δὲ μηχανήματα προσφέροντασ, κελεύσασ τὸν σαλπικτὴν σημῆναι καὶ παρορμήσασ τοὺσ στρατιώτασ ὑπὲρ ἀδελφῶν καὶ συγγενῶν διακινδυνεῦσαι προθύμωσ, εἰσ τρία διελὼν τὸν στρατὸν ἐπιπίπτει κατὰ νώτου τοῖσ πολεμίοισ.

οἱ δὲ περὶ τὸν Τιμόθεον αἰσθόμενοι, ὅτι Μακαβαῖοσ εἰή, πεῖραν ἤδη καὶ πρότερον αὐτοῦ τῆσ ἀνδρείασ καὶ τῆσ ἐν τοῖσ πολέμοισ εὐτυχίασ εἰληφότεσ φυγῇ χρῶνται·

ἐφεπόμενοσ δὲ μετὰ τοῦ στρατεύματοσ ὁ Ιοὔδασ ἀναιρεῖ μὲν αὐτῶν ὡσ ὀκτακισχιλίουσ, ἀπονεύσασ δ’ εἰσ Μελλὰ πόλιν οὕτωσ λεγομένην τῶν ἀλλοφύλων λαμβάνει καὶ ταύτην καὶ τοὺσ μὲν ἄρρενασ ἅπαντασ ἀποκτείνει, τὴν δὲ πόλιν αὐτὴν ἐμπίπρησιν. ἄρασ δ’ ἐκεῖθεν τήν τε Χασφομάκη καὶ Βοσὸρ καὶ πολλὰσ ἄλλασ πόλεισ τῆσ Γαλάτιδοσ καταστρέφεται.

Χρόνῳ δ’ ὕστερον οὐ πολλῷ Τιμόθεοσ δύναμιν μεγάλην παρασκευασάμενοσ καὶ συμμάχουσ ἄλλουσ τε παραλαβὼν καὶ Ἀράβων τινὰσ μισθῷ πείσασ αὐτῷ συστρατεύειν ἧκεν ἄγων τὴν στρατιὰν πέραν τοῦ χειμάρρου Ῥομφῶν ἄντικρυσ·

πόλισ δ’ ἦν αὕτη· καὶ παρεκελεύετο τοὺσ στρατιώτασ, εἰ συμβάλοιεν εἰσ μάχην τοῖσ Ιοὐδαίοισ, προθύμωσ ἀγωνίζεσθαι καὶ κωλύειν αὐτοὺσ διαβαίνειν τὸν χείμαρρον·

διαβάντων γὰρ ἧτταν αὐτοῖσ προύλεγεν. Ιοὔδασ δ’ ἀκούσασ παρεσκευάσθαι τὸν Τιμόθεον πρὸσ μάχην ἀναλαβὼν ἅπασαν τὴν οἰκείαν δύναμιν ἔσπευδεν ἐπὶ τὸν πολέμιον, καὶ περαιωσάμενοσ τὸν χείμαρρον ἐπιπίπτει τοῖσ ἐχθροῖσ καὶ τοὺσ μὲν αὐτῶν ὑπαντιάζοντασ ἀνῄρει, τοὺσ δ’ εἰσ δέοσ ἐμβαλὼν ῥίψαντασ τὰ ὅπλα φεύγειν ἠνάγκασεν.

καὶ τινὲσ μὲν αὐτῶν διέδρασαν, οἱ δ’ εἰσ τὸ καλούμενον ἐγκρανὰσ τέμενοσ συμφυγόντεσ ἤλπισαν τεύξεσθαι σωτηρίασ.

Ιοὔδασ δὲ τὴν πόλιν καταλαβόμενοσ αὐτούσ τε ἀπέκτεινεν καὶ τὸ τέμενοσ ἐνέπρησεν ποικίλῃ χρησάμενοσ ἰδέᾳ τῆσ ἀπωλείασ τῶν πολεμίων. Ταῦτα διαπραξάμενοσ καὶ συναγαγὼν τοὺσ ἐν τῇ Γαλάτιδι Ιοὐδαίουσ μετὰ τέκνων καὶ γυναικῶν καὶ τῆσ ὑπαρχούσησ αὐτοῖσ ἀποσκευῆσ οἱο͂́σ τε ἦν εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν ἐπαναγαγεῖν.

ὡσ δ’ ἧκεν ἐπί τινα πόλιν Ἐμφρὼν ὄνομα ἐπὶ τῆσ ὁδοῦ κειμένην καὶ οὔτε ἄλλην αὐτῷ τραπομένῳ βαδίζειν δυνατὸν ἦν οὔτε ἀναστρέφειν ἤθελεν, πέμψασ πρὸσ τοὺσ ἐν αὐτῇ παρεκάλει τὰσ πύλασ ἀνοίξαντασ ἐπιτρέπειν αὐτῷ διὰ τῆσ πόλεωσ ἀπελθεῖν·

τάσ τε γὰρ πύλασ λίθοισ ἐμπεφράκεσαν καὶ τὴν διέξοδον ἀπετέμοντο. μὴ πειθομένων δὲ τῶν Ἐμφραίων παρορμήσασ τοὺσ μεθ’ ἑαυτοῦ κυκλωσάμενοσ ἐπολιόρκει, καὶ δι’ ἡμέρασ καὶ νυκτὸσ προσκαθίσασ ἐξαιρεῖ τὴν πόλιν καὶ πᾶν ὅσον ἄρρεν ἦν ἐν αὐτῇ κτείνασ καὶ καταπρήσασ ἅπασαν αὐτὴν ὁδὸν ἔσχεν·

τοσοῦτον δ’ ἦν τὸ τῶν πεφονευμένων πλῆθοσ, ὡσ ἐπ’ αὐτῶν βαδίζειν τῶν νεκρῶν. διαβάντεσ δὲ τὸν Ιὀρδάνην ἧκον εἰσ τὸ μέγα πεδίον, οὗ κεῖται κατὰ πρόσωπον πόλισ Βεθσάνη καλουμένη πρὸσ Ἑλλήνων Σκυθόπολισ.

κἀκεῖθεν ὁρμηθέντεσ εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν παρεγένοντο ψάλλοντέσ τε καὶ ὑμνοῦντεσ καὶ τὰσ συνήθεισ ἐν τοῖσ ἐπινικίοισ παιδιὰσ ἄγοντεσ, ἔθυσάν τε χαριστηρίουσ ὑπέρ τε τῶν κατωρθωμένων θυσίασ καὶ ὑπὲρ τῆσ τοῦ στρατεύματοσ σωτηρίασ·

οὐδεὶσ γὰρ ἐν τούτοισ τοῖσ πολέμοισ τῶν Ιοὐδαίων ἀπέθανεν. Ιὤσηποσ δὲ ὁ Ζαχαρίου καὶ Ἀζαρίασ, οὓσ κατέλιπεν στρατηγοὺσ ὁ Ιοὔδασ καθ’ ὃν καιρὸν Σίμων μὲν ὑπῆρχεν ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ πολεμῶν τοὺσ ἐν τῇ Πτολεμαί̈δι, αὐτὸσ δὲ ὁ Ιοὔδασ καὶ ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ Ιὠνάθησ ἐν τῇ Γαλάτιδι, βουληθέντεσ καὶ αὐτοὶ δόξαν περιποιήσασθαι στρατηγῶν τὰ πολεμικὰ γενναίων τὴν ὑπ’ αὐτοῖσ δύναμιν ἀναλαβόντεσ ἦλθον εἰσ Ιἄμνειαν.

Γοργίου δὲ τοῦ τῆσ Ιἀμνείασ στρατηγοῦ ὑπαντήσαντοσ συμβολῆσ γενομένησ δισχιλίουσ ἀποβάλλουσι τῆσ στρατιᾶσ καὶ φεύγοντεσ ἄχρι τῶν τῆσ Ιοὐδαίασ ὁρ́ων [διώκονται].

συνέβη δ’ αὐτοῖσ τὸ πταῖσμα τοῦτο παρακούσασιν ὧν αὐτοῖσ Ιοὔδασ ἐπέστειλεν, μὴ συμβαλεῖν εἰσ μάχην μηδενὶ πρὸ τῆσ ἐκείνου παρουσίασ·

πρὸσ γὰρ τοῖσ ἄλλοισ αὐτοῦ στρατηγήμασιν καὶ τὸ κατὰ τοὺσ περὶ τὸν Ιὤσηπον καὶ τὸν Ἀζαρίαν πταῖσμα θαυμάσειεν ἄν τισ, ὃ συνῆκεν εἰ παρακινήσουσίν τι τῶν ἐπεσταλμένων αὐτοῖσ ἐσόμενον. ὁ δὲ Ιοὔδασ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ πολεμοῦντεσ τοὺσ Ἰδουμαίουσ οὐκ ἀνίεσαν, ἀλλ’ ἐνέκειντο πανταχόθεν αὐτοῖσ, τήν τε Χεβρῶνα πόλιν καταλαβόμενοι ὅσον ὀχυρὸν αὐτῆσ καθεῖλον καὶ τοὺσ πύργουσ ἐμπρήσαντεσ ἐδῄουν τὴν ἀλλόφυλον χώραν καὶ Μάρισαν πόλιν, εἴσ τε Ἄζωτον ἐλθόντεσ καὶ λαβόντεσ αὐτὴν διήρπασαν.

πολλὰ δὲ σκῦλα καὶ λείαν κομίζοντεσ εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν ὑπέστρεψαν. Ὑπὸ δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν καὶ ὁ βασιλεὺσ Ἀντίοχοσ τὴν ἄνω χώραν ἐπερχόμενοσ ἀκούει πόλιν ἐν τῇ Περσίδι πλούτῳ διαφέρουσαν Ἐλυμαί̈δα τοὔνομα καὶ πολυτελὲσ ἱερὸν Ἀρτέμιδοσ ἐν αὐτῇ καὶ παντοδαπῶν ἀναθημάτων πλῆρεσ εἶναι ἔτι γε μὴν ὅπλα καὶ θώρακασ, ἃ καταλιπεῖν ἐπυνθάνετο τὸν υἱὸν τὸν Φιλίππου βασιλέα δὲ Μακεδόνων Ἀλέξανδρον.

κινηθεὶσ οὖν ὑπὸ τούτων ὡρ́μησεν ἐπὶ τὴν Ἐλυμαί̈δα καὶ προσβαλὼν αὐτὴν ἐπολιόρκει.

τῶν δ’ ἐν αὐτῇ μὴ καταπλαγέντων τὴν ἔφοδον αὐτοῦ μηδὲ τὴν πολιορκίαν, ἀλλὰ καρτερῶσ ἀντισχόντων ἀποκρούεται τῆσ ἐλπίδοσ· ἀπωσάμενοι γὰρ ἀπὸ τῆσ πόλεωσ καὶ ἐπεξελθόντεσ ἐδίωξαν, ὥστ’ αὐτὸν ἐλθεῖν εἰσ Βαβυλῶνα φεύγοντα καὶ πολλοὺσ ἀποβαλόντα τῆσ στρατιᾶσ. λυπουμένῳ δ’ ἐπὶ τῇ διαμαρτίᾳ ταύτῃ προσαγγέλλουσίν τινεσ καὶ τὴν τῶν στρατηγῶν ἧτταν, οὓσ πολεμήσοντασ τοῖσ Ιοὐδαίοισ καταλελοίπει, καὶ τὴν ἰσχὺν ἤδη τὴν τῶν Ιοὐδαίων.

προσγενομένησ οὖν καὶ τῆσ περὶ τούτων φροντίδοσ τῇ προτέρᾳ συγχυθεὶσ ὑπὸ ἀθυμίασ εἰσ νόσον κατέπεσεν, ἧσ μηκυνομένησ καὶ αὐξανόντων τῶν παθῶν συνείσ, ὅτι μέλλοι τελευτᾶν, συγκαλεῖ τοὺσ φίλουσ καὶ τήν τε νόσον αὐτοῖσ χαλεπὴν οὖσαν ἐμήνυε καὶ ὅτι ταῦτα πάσχει κακώσασ τὸ τῶν Ιοὐδαίων ἔθνοσ παρεδήλου συλήσασ τὸν ναὸν καὶ τοῦ θεοῦ καταφρονήσασ, καὶ ταῦτα λέγων ἐξέπνευσεν.

ὥστε θαυμάζειν Πολύβιον τὸν Μεγαλοπολίτην, ὃσ ἀγαθὸσ ὢν ἀνὴρ ἀποθανεῖν λέγει τὸν Ἀντίοχον βουληθέντα τὸ τῆσ ἐν Πέρσαισ Ἀρτέμιδοσ ἱερὸν συλῆσαι·

τὸ γὰρ μηκέτι ποιῆσαι τὸ ἔργον βουλευσάμενον οὐκ ἔστιν τιμωρίασ ἄξιον. εἰ δὲ διὰ τοῦτο Πολυβίῳ δοκεῖ καταστρέψαι τὸν βίον Ἀντίοχον οὕτωσ, πολὺ πιθανώτερον διὰ τὴν ἱεροσυλίαν τοῦ ἐν Ιἑροσολύμοισ ναοῦ τελευτῆσαι τὸν βασιλέα.

ἀλλὰ περὶ μὲν τούτου οὐ διαφέρομαι τὴν ὑπὸ τοῦ Μεγαλοπολίτου λεγομένην αἰτίαν ταύτην ὑφ’ ἡμῶν ἀληθῆ νομιζόντων. Ὁ δ’ Ἀντίοχοσ πρὶν ἢ τελευτᾶν καλέσασ Φίλιππον ἕνα τῶν ἑταίρων τῆσ βασιλείασ αὐτὸν ἐπίτροπον καθίστησιν, καὶ δοὺσ αὐτῷ τὸ διάδημα καὶ τὴν στολὴν καὶ τὸν δακτύλιον Ἀντιόχῳ τῷ παιδὶ αὐτοῦ ταῦτα ἐκέλευσε κομίσαντα δοῦναι, δεηθεὶσ προνοῆσαι τῆσ ἀνατροφῆσ αὐτοῦ καὶ τηρῆσαι τὴν βασιλείαν ἐκείνῳ.

ἀπέθανεν δὲ Ἀντίοχοσ ἐνάτῳ καὶ τεσσαρακοστῷ καὶ ἑκατοστῷ ἔτει.

Λυσίασ δὲ τὸν θάνατον αὐτοῦ δηλώσασ τῷ πλήθει τὸν υἱὸν αὐτοῦ Ἀντίοχον, αὐτὸσ γὰρ εἶχεν τὴν ἐπιμέλειαν, ἀποδείκνυσι βασιλέα καλέσασ αὐτὸν Εὐπάτορα. Ἐν δὲ τούτῳ τῷ καιρῷ οἱ ἐν τῇ ἄκρᾳ τῶν Ιἑροσολύμων φρουροὶ καὶ φυγάδεσ τῶν Ιοὐδαίων πολλὰ τοὺσ Ιοὐδαίουσ εἰργάσαντο·

τοὺσ γὰρ ἀναβαίνοντασ εἰσ τὸ ἱερὸν καὶ θῦσαι βουλομένουσ ἐξαίφνησ ἐκτρέχοντεσ οἱ φρουροὶ διέφθειραν· ἐπέκειτο γὰρ τῷ ἱερῷ ἡ ἄκρα. τούτων οὖν συμβαινόντων αὐτοῖσ Ιοὔδασ ἐξελεῖν διέγνω τὴν φρουράν, καὶ συναγαγὼν τὸν λαὸν ἅπαντα τοὺσ ἐν τῇ ἄκρᾳ καρτερῶσ ἐπολιόρκει.

ἔτοσ ἦν τοῦτο τῆσ ἀρχῆσ τοῖσ ἀπὸ Σελεύκου ἑκατοστὸν καὶ πεντηκοστόν. κατασκευάσασ οὖν μηχανήματα καὶ χώματα ἐγείρασ φιλοπόνωσ προσέκειτο τῇ τῆσ ἄκρασ αἱρέσει. πολλοὶ δὲ τῶν ἐν αὐτῇ φυγάδων νύκτωρ ἐξελθόντεσ εἰσ τὴν χώραν καί τινασ τῶν ὁμοίων καὶ ἀσεβῶν συναγαγόντεσ ἧκον πρὸσ Ἀντίοχον τὸν βασιλέα, οὐκ ἀξιοῦντεσ ἑαυτοὺσ ὑπερορᾶσθαι δεινὰ πάσχοντασ ὑπὸ τῶν ὁμοφύλων καὶ ταῦθ’ ὑπομένοντασ διὰ τὸν πατέρα αὐτοῦ, τὴν μὲν πάτριον αὐτῶν καταλύσαντασ θρησκείαν, ἣν δὲ προσέταξεν ταύτησ ἀντιποιουμένουσ·

κινδυνεύειν οὖν ὑπὸ Ιοὔδου καὶ τῶν σὺν αὐτῷ τὴν ἀκρόπολιν αἱρεθῆναι καὶ τοὺσ φρουροὺσ τοὺσ ὑπὸ τοῦ βασιλέωσ κατασταθέντασ, εἰ μή τισ παρ’ αὐτοῦ βοήθεια πεμφθείη.

ταῦτ’ ἀκούσασ ὁ παῖσ Ἀντίοχοσ ὠργίσθη καὶ τοὺσ ἡγεμόνασ καὶ φίλουσ μεταπεμψάμενοσ ἐκέλευσε μισθοφόρουσ συναγαγεῖν καὶ ἐκ τῆσ βασιλείασ τοὺσ στρατεύσιμον ἡλικίαν ἔχοντασ.

καὶ συνήχθη στρατὸσ πεζῶν μὲν ὡσεὶ δέκα μυριάδεσ, ἱππεῖσ δὲ δισμύριοι, ἐλέφαντεσ δὲ δύο καὶ τριάκοντα. Ταύτην οὖν ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν ἐξώρμησεν ἐκ τῆσ Ἀντιοχείασ μετὰ Λυσίου πάσησ τῆσ στρατιᾶσ ἔχοντοσ τὴν ἡγεμονίαν.

καὶ παραγενόμενοσ εἰσ τὴν Ἰδουμαίαν ἐκεῖθεν εἰσ Βηθσοῦραν ἀναβαίνει πόλιν σφόδρα ἐχυρὰν καὶ δυσάλωτον καὶ περικαθίσασ ἐπολιόρκει τὴν πόλιν. ἰσχυρῶσ δὲ ἀντεχόντων τῶν Βηθσουραίων καὶ τὴν παρασκευὴν αὐτοῦ τῶν μηχανημάτων ἐμπρησάντων, ἐπεξῆλθον γὰρ αὐτῷ, χρόνοσ ἐτρίβετο πολὺσ περὶ τὴν πολιορκίαν.

Ιοὔδασ δὲ τὴν ἔφοδον τοῦ βασιλέωσ ἀκούσασ ἀφίσταται μὲν τοῦ τὴν ἄκραν πολιορκεῖν, ἀπαντήσασ δὲ τῷ βασιλεῖ βάλλεται στρατόπεδον ἐπὶ τῶν στενῶν ἔν τινι τόπῳ Βεθζαχαρίᾳ λεγομένῳ σταδίουσ ἀπέχοντι τῶν πολεμίων ἑβδομήκοντα.

ὁ δὲ βασιλεὺσ ὁρμήσασ ἀπὸ τῆσ Βεθσούρασ ἤγαγε τὴν δύναμιν ἐπὶ τὰ στενὰ καὶ τὸ τοῦ Ιοὔδα στρατόπεδον, ἅμ’ ἡμέρᾳ δὲ πρὸσ μάχην διέτασσε τὴν στρατιάν.

τοὺσ μὲν οὖν ἐλέφαντασ ἐποίησεν ἀλλήλοισ ἕπεσθαι διὰ τὴν στενοχωρίαν οὐ δυναμένων αὐτῶν ἐπὶ πλάτοσ τετάχθαι, εἰσ δὲ κύκλον ἐλέφαντοσ ἑκάστου συμπροῇσαν πεζοὶ μὲν χίλιοι, ἱππεῖσ δὲ πεντακόσιοι·

ἔφερον δὲ οἱ ἐλέφαντεσ πύργουσ τε ὑψηλοὺσ καὶ τοξότασ· τὴν δὲ λοιπὴν δύναμιν ἑκατέρωθεν ἐποίησεν ἀναβαίνειν ἐπὶ τὰ ὄρη φίλουσ αὐτῆσ προτάξασ. κελεύσασ δὲ ἀλαλάξαι τὴν στρατιὰν προσβάλλει τοῖσ πολεμίοισ, γυμνώσασ τάσ τε χρυσᾶσ καὶ χαλκᾶσ ἀσπίδασ, ὥστε αὐγὴν ἀπ’ αὐτῶν ἀφίεσθαι λαμπράν·

συνεπήχει δὲ τὰ ὄρη κεκραγότων αὐτῶν. ταῦτα ὁρῶν ὁ Ιοὔδασ οὐ κατεπλάγη, δεξάμενοσ δὲ γενναίωσ τοὺσ πολεμίουσ τῶν προδρόμων περὶ ἑξακοσίουσ ἀναιρεῖ. Ἐλεάζαροσ δ’ ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ, ὃν Αὐρὸν ἐκάλουν, ἰδὼν τὸν ὑψηλότατον τῶν ἐλεφάντων ὡπλισμένον θώραξι βασιλικοῖσ καὶ νομίζων ἐπ’ αὐτοῦ τὸν βασιλέα εἶναι παρεβάλετο σφόδρα εὐκαρδίωσ ἐπ’ αὐτὸν ὁρμήσασ, καὶ πολλοὺσ μὲν τῶν περὶ τὸν ἐλέφαντα κτείνασ τοὺσ ἄλλουσ διεσκέδασεν, ὑποδὺσ δὲ ὑπὸ τὴν γαστέρα καὶ πλήξασ ἀπέκτεινε τὸν ἐλέφαντα.

ὁ δ’ ἐπικατενεχθεὶσ τῷ Ἐλεαζάρῳ διαφθείρει τὸν ἄνδρα ὑπὸ τοῦ βάρουσ.

καὶ οὗτοσ μὲν εὐψύχωσ πολλοὺσ τῶν ἐχθρῶν ἀπολέσασ τῷ τρόπῳ τούτῳ τὸν βίον κατέστρεψεν. Ὁ δὲ Ιοὔδασ ὁρῶν τὴν τῶν πολεμίων ἰσχὺν ἀνεχώρησεν εἰσ Ιἑροσόλυμα καὶ πρὸσ πολιορκίαν παρεσκευάζετο·

Ἀντίοχοσ δὲ τὸ μέν τι τῆσ στρατιᾶσ εἰσ Βεθσοῦραν ἔπεμψεν πολεμήσων αὐτήν, τῷ δὲ λοιπῷ τῆσ δυνάμεωσ αὐτὸσ ἧκεν εἰσ Ιἑροσόλυμα. οἱ μὲν οὖν Βεθσουρῖται τὴν ἰσχὺν καταπλαγέντεσ καὶ σπανίζοντα βλέποντεσ τὰ ἐπιτήδεια παραδιδόασιν ἑαυτοὺσ ὁρ́κουσ λαβόντεσ ὑπὲρ τοῦ μηδὲν πείσεσθαι κακὸν ὑπὸ τοῦ βασιλέωσ.

Ἀντίοχοσ δὲ λαβὼν τὴν πόλιν ἄλλο μὲν αὐτοὺσ οὐδὲν διέθηκεν, μόνον δὲ γυμνοὺσ ἐξέβαλεν, φρουρὰν δὲ κατέστησεν ἰδίαν ἐν τῇ πόλει. πολλῷ δὲ χρόνῳ τὸ ἱερὸν πολιορκῶν τὸ ἐν Ιἑροσολύμοισ προσεκαθέζετο καρτερῶσ τῶν ἔνδοθεν ἀμυνομένων·

πρὸσ ἕκαστον γὰρ ὧν ὁ βασιλεὺσ ἐπ’ αὐτοὺσ ἔστησε μηχάνημα κἀκεῖνοι πάλιν ἀντεμηχανῶντο. τροφὴ δ’ αὐτοὺσ ἐπιλελοίπει, τοῦ μὲν ὄντοσ ἀπανηλωμένου καρποῦ, τῆσ δὲ γῆσ ἐκείνῳ τῷ ἔτει μὴ γεωργημένησ, ἀλλὰ διὰ τὸ εἶναι τὸ ἕβδομον ἔτοσ, καθ’ ὃ νόμοσ ἡμῖν ἀργὴν ἐᾶν τὴν χώραν, ἀσπόρου μεμενηκυίασ.

πολλοὶ τοιγαροῦν τῶν πολιορκουμένων ἀπεδίδρασκον διὰ τὴν τῶν ἀναγκαίων ἀπορίαν, ὡσ ὀλίγουσ ἐν τῷ ἱερῷ καταλειφθῆναι. Καὶ τοῖσ μὲν πολιορκουμένοισ ἐν τῷ ἱερῷ τοιαῦτα συνέβαινεν εἶναι τὰ πράγματα.

καὶ ὡσ δοκεῖ πολὺ κρεῖττον εἶναι σπονδὰσ ποιησαμένουσ πρὸσ τοὺσ πολιορκουμένουσ καὶ φιλίαν πρὸσ ὅλον αὐτῶν τὸ ἔθνοσ ἐπιτρέψαντασ αὐτοῖσ χρῆσθαι τοῖσ πατρίοισ νόμοισ, ὧν ἀφαιρεθέντεσ νῦν ἐξεπολεμώθησαν, χωρεῖν ἐπὶ τὰ οἰκεῖα.

ταῦτα τοῦ Λυσίου φήσαντοσ ἠρέσθη τό τε στράτευμα καὶ οἱ ἡγεμόνεσ τῇ γνώμῃ. Καὶ πέμψασ ὁ βασιλεὺσ πρὸσ τὸν Ιοὔδαν καὶ τοὺσ σὺν αὐτῷ πολιορκουμένουσ εἰρήνην τε ἐπηγγείλατο καὶ συγχωρεῖν τοῖσ πατρίοισ νόμοισ χρωμένουσ ζῆν.

οἱ δὲ ἀσμένωσ δεξάμενοι τοὺσ λόγουσ λαβόντεσ ὁρ́κουσ τε καὶ πίστεισ ἐξῆλθον ἐκ τοῦ ἱεροῦ. εἰσελθὼν δὲ Ἀντίοχοσ εἰσ αὐτὸ καὶ θεασάμενοσ ὀχυρὸν οὕτωσ τὸ χωρίον παρέβη τοὺσ ὁρ́κουσ καὶ κελεύει τὴν δύναμιν παραστᾶσαν καθελεῖν τὸ τεῖχοσ εἰσ ἔδαφοσ.

καὶ ταῦτα ποιήσασ ἀνέστρεψεν εἰσ Ἀντιόχειαν ἐπαγόμενοσ Ὀνίαν τὸν ἀρχιερέα, ὃσ καὶ Μενέλαοσ ἐκαλεῖτο. Λυσίασ γὰρ συνεβούλευσεν τῷ βασιλεῖ τὸν Μενέλαον ἀνελεῖν, εἰ βούλεται τοὺσ Ιοὐδαίουσ ἠρεμεῖν καὶ μηδὲν ἐνοχλεῖν αὐτῷ·

τοῦτον γὰρ ἄρξαι τῶν κακῶν πείσαντ’ αὐτοῦ τὸν πατέρα τοὺσ Ιοὐδαίουσ ἀναγκάσαι τὴν πάτριον θρησκείαν καταλιπεῖν. πέμψασ οὖν τὸν Μενέλαον ὁ βασιλεὺσ εἰσ Βέροιαν τῆσ Συρίασ διέφθειρεν ἀρχιερατεύσαντα μὲν ἔτη δέκα, πονηρὸν δὲ γενόμενον καὶ ἀσεβῆ καὶ ἵνα αὐτὸσ ἄρχῃ τὸ ἔθνοσ ἀναγκάσαντα τοὺσ ἰδίουσ παραβῆναι νόμουσ.

ἀρχιερεὺσ δὲ ἐγένετο μετὰ τὸν Μενελάου θάνατον Ἄλκιμοσ ὁ καὶ Ιἄκιμοσ κληθείσ. ὁ δὲ βασιλεὺσ Ἀντίοχοσ ὁρῶν ἤδη τὸν Φίλιππον κρατοῦντα τῶν πραγμάτων ἐπολέμει πρὸσ αὐτὸν καὶ λαβὼν αὐτὸν ὑποχείριον ἀπέκτεινεν.

ὁ δὲ τοῦ ἀρχιερέωσ υἱὸσ Ὀνίασ, ὃν προείπομεν ἔτι παῖδα τελευτήσαντοσ ἀφίεσθαι τοῦ πατρόσ, ἰδὼν ὅτι τὸν θεῖον αὐτοῦ Μενέλαον ὁ βασιλεὺσ ἀνελὼν τὴν ἀρχιερωσύνην Ἀλκίμῳ δέδωκεν οὐκ ὄντι τῆσ τῶν ἀρχιερέων γενεᾶσ, ἀλλ’ ὑπὸ Λυσίου πεισθεὶσ μεταθεῖναι τὴν τιμὴν ἀπὸ ταύτησ τῆσ οἰκίασ εἰσ ἕτερον οἶκον, φεύγει πρὸσ Πτολεμαῖον τὸν Αἰγύπτου βασιλέα.

καὶ τιμῆσ ἀξιωθεὶσ ὑπό τε αὐτοῦ καὶ τῆσ γυναικὸσ Κλεοπάτρασ λαμβάνει τόπον ἀξιώσασ ἐν τῷ νομῷ τῷ Ἡλιοπολίτῃ, ἐν ᾧ καὶ ὅμοιον τῷ ἐν Ιἑροσολύμοισ ᾠκοδόμησεν ἱερόν.

περὶ τούτου μὲν οὖν εὐκαιρότερον ἡμῖν ἔσται διελθεῖν. Ὑπὸ δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν φυγὼν Δημήτριοσ ἀπὸ Ῥώμησ ὁ Σελεύκου υἱὸσ καὶ καταλαβόμενοσ τῆσ Συρίασ Τρίπολιν περιτίθησιν μὲν ἑαυτῷ διάδημα, συναγαγὼν δέ τινασ περὶ αὐτὸν μισθοφόρουσ εἰσ τὴν βασιλείαν εἰσῆλθεν, πάντων αὐτὸν ἡδέωσ προσδεχομένων καὶ παραδιδόντων αὑτούσ.

συλλαβόντεσ δὲ καὶ Ἀντίοχον τὸν βασιλέα καὶ Λυσίαν ζῶντασ ἀνάγουσιν αὐτῷ.

καὶ οὗτοι μὲν κελεύσαντοσ Δημητρίου παραχρῆμα διεφθάρησαν βασιλεύσαντοσ Ἀντιόχου ἔτη δύο, καθὼσ ἤδη που καὶ ἐν ἄλλῳ δεδήλωται. λέγοντεσ ὡσ τοὺσ φίλουσ αὐτοῦ πάντασ ἀπεκτόνασιν καὶ ὅσοι τὰ ἐκείνου φρονοῦντεσ καὶ περιμένοντεσ αὐτὸν ὑπῆρχον ἐν τῇ βασιλείᾳ τούτουσ ἀπολωλέκασιν αὐτούσ τε τῆσ οἰκείασ γῆσ ἐκβαλόντεσ ἀλλοτρίασ ἐπήλυδασ πεποιήκασιν, ἠξίουν τε πέμψαντα τῶν ἰδίων τινὰ φίλων γνῶναι δι’ αὐτοῦ τὰ ὑπὸ τῶν περὶ Ιοὔδαν τετολμημένα.

Ὁ δὲ Δημήτριοσ παροξυνθεὶσ ἐκπέμπει Βακχίδην φίλον Ἀντιόχου τοῦ Ἐπιφανοῦσ βασιλέωσ, ἄνδρα χρηστὸν καὶ τὴν Μεσοποταμίαν ἅπασαν πεπιστευμένον, δοὺσ αὐτῷ δύναμιν καὶ τὸν ἀρχιερέα παραθέμενοσ αὐτῷ Ἄλκιμον ἐντειλάμενοσ ἀποκτεῖναι Ιοὔδαν καὶ τοὺσ σὺν αὐτῷ.

ἐξορμήσασ δὲ ἀπὸ τῆσ Ἀντιοχείασ ὁ Βακχίδησ μετὰ τῆσ δυνάμεωσ καὶ παραγενόμενοσ εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν ἔπεμψε πρὸσ τὸν Ιοὔδαν καὶ τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ περὶ φιλίασ καὶ εἰρήνησ διαλεγόμενοσ·

δόλῳ γὰρ αὐτὸν ἐβούλετο λαβεῖν. ὁ δ’ οὐκ ἐπίστευσεν·

ἑώρα γάρ, ὅτι μετὰ στρατιᾶσ πάρεστιν τοσαύτησ, μεθ’ ὅσησ ἐπὶ πόλεμόν τισ, ἀλλ’ οὐκ ἐπ’ εἰρήνην ἔρχεται. τινὲσ μέντοι γε τῶν ἐκ τοῦ δήμου προσέχοντεσ οἷσ ὁ Βακχίδησ ἐπεκηρυκεύσατο καὶ νομίσαντεσ οὐδὲν αὐτοὺσ ὑπὸ Ἀλκίμου πείσεσθαι δεινὸν ὄντοσ ὁμοφύλου πρὸσ αὐτοὺσ ἀνεχώρησαν, καὶ λαβόντεσ ὁρ́κουσ παρ’ ἀμφοτέρων μήτε αὐτούσ τι παθεῖν μήτε τοὺσ ἐκ τῆσ αὐτῆσ ὄντασ προαιρέσεωσ ἐπίστευσαν αὑτοὺσ ἐκείνοισ. ὁ δὲ Βακχίδησ ὀλιγωρήσασ τῶν ὁρ́κων ἑξήκοντα μὲν αὐτῶν ἀπέκτεινεν, τοὺσ δὲ ἄλλουσ, ὅσοι διενοοῦντο πρὸσ αὐτὸν ἀναχωρεῖν, ἐπέστρεψεν τοῖσ πρώτοισ τὴν πίστιν μὴ φυλάξασ.

ἐπεὶ δ’ ἐκ τῶν Ιἑροσολύμων ἀπελθὼν κατὰ κώμην Βηρζηθὼ λεγομένην ἐγένετο, πέμψασ συλλαμβάνει πολλοὺσ τῶν αὐτομολούντων καί τινασ τοῦ λαοῦ καὶ πάντασ ἀποκτείνασ προσέταξεν τοῖσ ἐν τῇ χώρᾳ πᾶσιν ὑπακούειν Ἀλκίμῳ, καὶ μετὰ στρατιᾶσ τινοσ, ἵν’ ἔχῃ τηρεῖν τὴν χώραν αὐτοῦ, καταλιπὼν αὐτὸν εἰσ Ἀντιόχειαν πρὸσ τὸν βασιλέα Δημήτριον ὑπέστρεψεν.

Ἄλκιμοσ δὲ τὴν ἀρχὴν αὐτοῦ βουλόμενοσ βεβαιώσασθαι καὶ συνείσ, ὅτι κατασκευάσασ εὔνουν τὸ πλῆθοσ ἀσφαλέστερον ἄρξει, χρηστοῖσ ἅπαντασ ὑπήγετο λόγοισ καὶ πρὸσ ἡδονὴν ἑκάστῳ καὶ χάριν ὁμιλῶν ταχὺ δὴ μάλα χεῖρα πολλὴν καὶ δύναμιν περιεβάλετο·

τούτων δ’ ἦσαν οἱ πλείουσ ἐκ τῶν ἀσεβῶν καὶ πεφυγαδευμένων, οἷσ ὑπηρέταισ καὶ στρατιώταισ χρώμενοσ ἐπήρχετο τὴν χώραν καὶ ὅσουσ ἐν αὐτῇ τὰ Ιοὔδα φρονοῦντασ ηὑρ́ισκεν ἐφόνευεν.

ὁρῶν δὲ τὸν Ἄλκιμον ἤδη μέγαν ὁ Ιοὔδασ γινόμενον καὶ πολλοὺσ διεφθαρκότα τῶν ἀγαθῶν καὶ ὁσίων τοῦ ἔθνουσ, καὶ αὐτὸσ ἐπιπορευόμενοσ τὴν χώραν διέφθειρεν τοὺσ ταὐτὰ ἐκείνῳ φρονοῦντασ.

βλέπων δὲ ἑαυτὸν Ἄλκιμοσ ἀντέχειν τῷ Ιοὔδᾳ μὴ δυνάμενον, ἀλλ’ ἡττώμενον αὐτοῦ τῆσ ἰσχύοσ, ἐπὶ τὴν παρὰ Δημητρίου τοῦ βασιλέωσ συμμαχίαν ἔγνω τραπέσθαι. παραγενόμενοσ οὖν εἰσ Ἀντιόχειαν παρώξυνεν αὐτὸν ἐπὶ τὸν Ιοὔδαν, κατηγορῶν ὡσ πολλὰ μὲν ὑπ’ αὐτοῦ πεπόνθοι κακά, πλείω δὲ γένοιτ’ ἄν, εἰ μὴ προκαταληφθείη καὶ δοίη δίκην δυνάμεωσ ἐπ’ αὐτὸν ἰσχυρᾶσ ἀποσταλείσησ.

Ὁ δὲ Δημήτριοσ τοῦτ’ ἤδη καὶ τοῖσ ἰδίοισ αὐτοῦ πράγμασιν ἐπισφαλὲσ ἡγησάμενοσ εἶναι τὸ περιιδεῖν Ιοὔδαν ἐν ἰσχύι τοσαύτῃ γενόμενον, ἐκπέμπει Νικάνορα τὸν εὐνούστατον αὐτῷ καὶ πιστότατον τῶν φίλων, οὗτοσ γάρ ἐστιν ὁ καὶ ἀπὸ τῆσ Ῥωμαίων πόλεωσ αὐτῷ συμφυγών, καὶ δοὺσ δύναμιν ὅσην ὑπέλαβεν ἀρκέσειν αὐτῷ πρὸσ τὸν Ιοὔδαν ἐκέλευσεν μηδεμίαν φειδὼ ποιεῖσθαι τοῦ ἔθνουσ.

ὁ δὲ Νικάνωρ παραγενόμενοσ εἰσ Ιἑροσόλυμα πολεμεῖν μὲν εὐθὺσ οὐ διέγνω τῷ Ιοὔδᾳ, δόλῳ δ’ ὑποχείριον λαβεῖν κρίνασ προσπέμπει λόγουσ εἰρηνικοὺσ αὐτῷ, μηδεμίαν μὲν ἀνάγκην εἶναι φάσκων πολεμεῖν καὶ κινδυνεύειν, ὁρ́κουσ δ’ αὐτῷ διδόναι περὶ τοῦ μηδὲν πείσεσθαι δεινόν·

ἥκειν γὰρ μετὰ φίλων ἐπὶ τῷ ποιῆσαι φανερὰν αὐτοῖσ τὴν Δημητρίου τοῦ βασιλέωσ διάνοιαν, ὡσ περὶ τοῦ γένουσ αὐτῶν φρονεῖ. ταῦτα διαπρεσβευσαμένου τοῦ Νικάνοροσ ὁ Ιοὔδασ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ πεισθέντεσ καὶ μηδεμίαν ἀπάτην ὑποπτεύσαντεσ διδόασιν πίστεισ αὐτῷ καὶ δέχονται τὸν Νικάνορα μετὰ τῆσ δυνάμεωσ.

ὁ δὲ ἀσπασάμενοσ τὸν Ιοὔδαν [καὶ] μεταξὺ προσομιλῶν δίδωσι τοῖσ οἰκείοισ τι σημεῖον, ὅπωσ συλλάβωσι τὸν Ιοὔδαν. ὁ δὲ συνεὶσ τὴν ἐπιβουλὴν ἐκπηδήσασ πρὸσ τοὺσ ἰδίουσ συνέφυγεν.

φανερᾶσ δὲ τῆσ προαιρέσεωσ αὐτοῦ καὶ τῆσ ἐνέδρασ ὁ Νικάνωρ γενομένησ πολεμεῖν ἔκρινεν τῷ Ιοὔδᾳ, καὶ συγκροτήσασ καὶ παρασκευασάμενοσ τὰ πρὸσ τὴν μάχην συμβάλλει κατά τινα κώμην Καφαρσαλαμὰ καὶ νικήσασ ἀναγκάζει τὸν Ιοὔδαν ἐπὶ τὴν ἐν τοῖσ Ιἑροσολύμοισ ἄκραν φεύγειν. Ἔτι δ’ αὐτῷ κατιόντι ἀπὸ τῆσ ἄκρασ εἰσ τὸ ἱερὸν ἀπαντήσαντεσ τῶν ἱερέων τινὲσ καὶ πρεσβυτέρων ἠσπάζοντο καὶ τὰσ θυσίασ ἐπεδείκνυον, ἃσ ὑπὲρ τοῦ βασιλέωσ ἔλεγον ἐπιφέρειν τῷ θεῷ.

ὁ δὲ βλασφημήσασ αὐτοὺσ ἠπείλησεν, εἰ μὴ παραδοίη τὸν Ιοὔδαν ὁ λαὸσ αὐτῷ, καθαιρήσειν ὅταν ἐπανέλθῃ τὸν ναόν. καὶ ὁ μὲν ταῦτ’ ἀπειλήσασ ἐξῆλθεν ἀπὸ τῶν Ιἑροσολύμων, οἱ δ’ ἱερεῖσ εἰσ δάκρυα διὰ τὴν ἐπὶ τοῖσ εἰρημένοισ λύπην προέπεσον καὶ τὸν θεὸν ἱκέτευον ῥύσασθαι ἐκ τῶν πολεμίων αὐτούσ.

ὁ δὲ Νικάνωρ, ὡσ ἐκ τῶν Ιἑροσολύμων ἐξελθὼν ἐγένετο κατά τινα κώμην Βηθωρου λεγομένην, αὐτόθι στρατοπεδεύεται προσγενομένησ αὐτῷ καὶ ἄλλησ ἀπὸ Συρίασ δυνάμεωσ·

Ιοὔδασ δὲ ἐν Ἀδασοῖσ ἑτέρᾳ κώμῃ σταδίουσ ἀπεχούσῃ τριάκοντα τῆσ Βηθωροῦ στρατοπεδεύεται δισχιλίουσ στρατιώτασ ἔχων. τούτουσ παρορμήσασ μὴ καταπλαγῆναι τὸ τῶν ἐναντίων πλῆθοσ, μηδὲ λογίζεσθαι πρὸσ πόσουσ ἀγωνίζεσθαι μέλλουσιν, ἀλλὰ τίνεσ ὄντεσ καὶ περὶ οἱών ἐπάθλων κινδυνεύουσιν ἐνθυμουμένουσ εὐψύχωσ ὁμόσε χωρῆσαι τοῖσ πολεμίοισ, ἐπὶ τὴν μάχην ἐξάγει, καὶ συμβαλὼν τῷ Νικάνορι καὶ καρτερᾶσ τῆσ μάχησ γενομένησ κρατεῖ τῶν ἐναντίων καὶ πολλούσ τε αὐτῶν ἀπέκτεινεν καὶ τελευταῖον αὐτὸσ ὁ Νικάνωρ λαμπρῶσ ἀγωνιζόμενοσ ἔπεσεν.

οὗ πεσόντοσ οὐδὲ τὸ στράτευμα ἔμεινεν, ἀλλὰ τὸν στρατηγὸν ἀπολέσαντεσ εἰσ φυγὴν ἐτράπησαν ῥίψαντεσ τὰσ πανοπλίασ.

ἐπιδιώκων δὲ ὁ Ιοὔδασ ἐφόνευσεν καὶ ταῖσ σάλπιγξι ταῖσ πέριξ κώμαισ ἐσήμαινεν, ὅτι νικῴη τοὺσ πολεμίουσ. οἱ δ’ ἐν αὐταῖσ ἀκούσαντεσ ἐξεπήδων ὡπλισμένοι καὶ τοῖσ φεύγουσιν ὑπαντῶντεσ ἔκτεινον αὐτοὺσ γενόμενοι κατὰ πρόσωπον, ὥστ’ ἐκ τῆσ μάχησ ταύτησ οὐδεὶσ διέφυγεν ὄντων αὐτῶν ἐννακισχιλίων.

τὴν δὲ νίκην συνέβη γενέσθαι ταύτην τῇ τρισκαιδεκάτῃ τοῦ μηνὸσ τοῦ λεγομένου παρὰ μὲν Ιοὐδαίοισ Ἄδαρ κατὰ δὲ Μακεδόνασ Δύστρου.

ἄγουσιν δ’ ἐν τούτῳ τὰ νικητήρια κατὰ πᾶν ἔτοσ καὶ ἑορτὴν νομίζουσι τὴν ἡμέραν. ἐξ ἐκείνου μέντοι τοῦ χρόνου πρὸσ ὀλίγον τὸ τῶν Ιοὐδαίων ἔθνοσ τῶν πολέμων ἀναπαυσάμενον καὶ εἰρήνησ ἀπολαῦον ἔπειτα εἰσ ἀγῶνασ πάλιν καὶ κινδύνουσ κατέστη. Τῷ δ’ ἀρχιερεῖ τῷ Ἀλκίμῳ βουληθέντι καθελεῖν τὸ τεῖχοσ τοῦ ἁγίου παλαιὸν ὂν καὶ κατεσκευασμένον ὑπὸ τῶν ἀρχαίων προφητῶν, πληγή τισ αἰφνίδιοσ ἐκ τοῦ θεοῦ προσέπεσεν, ὑφ’ ἧσ ἄφωνόσ τε ἐπὶ τὴν γῆν κατηνέχθη καὶ βασανισθεὶσ ἐπὶ συχνὰσ ἡμέρασ ἀπέθανεν ἀρχιερατεύσασ ἔτη τέσσαρα.

τελευτήσαντοσ δὲ τούτου τὴν ἀρχιερωσύνην ὁ λαὸσ τῷ Ιοὔδᾳ δίδωσιν, ὃσ ἀκούσασ περὶ τῆσ Ῥωμαίων δυνάμεωσ καὶ ὅτι καταπεπολεμήκασιν τήν τε Γαλατίαν καὶ τὴν Ἰβηρίαν καὶ Καρχηδόνα τῆσ Λιβύησ καὶ πρὸσ τούτοισ τὴν Ἑλλάδα κεχείρωνται καὶ τοὺσ βασιλεῖσ Περσέα καὶ Φίλιππον καὶ τὸν μέγαν Ἀντίοχον, ἔγνω φιλίαν ποιήσασθαι πρὸσ αὐτούσ.

πέμψασ οὖν εἰσ τὴν Ῥώμην τῶν αὐτοῦ φίλων Εὐπόλεμον τὸν Ιωἄννου υἱὸν καὶ Ιἄσονα τὸν Ἐλεαζάρου παρεκάλει δι’ αὐτῶν συμμάχουσ εἶναι καὶ φίλουσ, καὶ Δημητρίῳ γράψαι, ὅπωσ μὴ πολεμῇ τοὺσ Ιοὐδαίουσ.

ἐλθόντασ δὲ εἰσ τὴν Ῥώμην τοὺσ παρὰ τοῦ Ιοὔδα πρεσβευτὰσ ἡ σύγκλητοσ δέχεται καὶ διαλεχθεῖσα περὶ ὧν ἐπέμφθησαν τὴν συμμαχίαν ἐπινεύει.

ποιήσασα δὲ περὶ τούτου δόγμα τὸ μὲν ἀντίγραφον εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν ἀπέστειλεν, αὐτὸ δ’ εἰσ τὸ Καπετώλιον εἰσ χαλκᾶσ ἐγγράψαντεσ δέλτουσ ἀνέθεσαν. ἦν δὲ τοιοῦτον·

"δόγμα συγκλήτου περὶ συμμαχίασ καὶ εὐνοίασ τῆσ πρὸσ τὸ ἔθνοσ τὸ Ιοὐδαίων. μηδένα τῶν ὑποτεταγμένων Ῥωμαίοισ πολεμεῖν τῷ Ιοὐδαίων ἔθνει μηδὲ τοῖσ πολεμοῦσι χορηγεῖν ἢ σῖτον ἢ πλοῖα ἢ χρήματα. ἐὰν δὲ ἐπίωσί τινεσ Ιοὐδαίοισ, βοηθεῖν Ῥωμαίουσ αὐτοῖσ κατὰ τὸ δυνατόν, καὶ πάλιν, ἂν τῇ Ῥωμαίων ἐπίωσίν τινεσ, Ιοὐδαίουσ αὐτοῖσ συμμαχεῖν.

ἂν δέ τι πρὸσ ταύτην τὴν συμμαχίαν θελήσῃ τὸ τῶν Ιοὐδαίων ἔθνοσ ἢ προσθεῖναι ἢ ἀφελεῖν, τοῦτο κοινῇ γινέσθω γνώμῃ τοῦ δήμου τοῦ Ῥωμαίων, ὃ δ’ ἂν προστεθῇ τοῦτ’ εἶναι κύριον. ἐγράφη τὸ δόγμα ὑπὸ Εὐπολέμου τοῦ Ιωἄννου παιδὸσ καὶ ὑπὸ Ιἄσονοσ τοῦ Ἐλεαζάρου ἐπ’ ἀρχιερέωσ μὲν τοῦ ἔθνουσ Ιοὔδα, στρατηγοῦ δὲ Σίμωνοσ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ.

" καὶ τὴν μὲν πρώτην Ῥωμαίοισ πρὸσ Ιοὐδαίουσ φιλίαν καὶ συμμαχίαν οὕτωσ συνέβη γενέσθαι. Δημήτριοσ δ’ ἀπαγγελθείσησ αὐτῷ τῆσ Νικάνοροσ τελευτῆσ καὶ τῆσ ἀπωλείασ τοῦ σὺν αὐτῷ.

στρατεύματοσ πάλιν τὸν Βακχίδην μετὰ δυνάμεωσ εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν ἐξέπεμψεν. ὃσ ἐκ τῆσ Ἀντιοχείασ ἐξορμήσασ καὶ παραγενόμενοσ εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν ἐν Ἀρβήλοισ πόλει τῆσ Γαλιλαίασ στρατοπεδεύεται, καὶ τοὺσ ἐν τοῖσ ἐκεῖ σπηλαίοισ ὄντασ, πολλοὶ γὰρ εἰσ αὐτὰ συμπεφεύγεσαν, ἐκπολιορκήσασ καὶ λαβὼν ἄρασ ἐκεῖθεν ἐπὶ τὰ Ιἑροσόλυμα σπουδὴν ἐποιεῖτο.

μαθὼν δὲ τὸν Ιοὔδαν ἔν τινι κώμῃ Ζηθῶ τοὔνομα κατεστρατοπεδευμένον ἐπ’ αὐτὸν ἠπείγετο μετὰ πεζῶν μὲν δισμυρίων, ἱππέων δὲ δισχιλίων·

τῷ Ιοὔδᾳ δ’ ἦσαν οἱ πάντεσ χίλιοι. οὗτοι τὸ Βακχίδου πλῆθοσ θεωρήσαντεσ ἔδεισαν καὶ τὴν παρεμβολὴν καταλιπόντεσ ἔφυγον πάντεσ πλὴν ὀκτακοσίων. Ιοὔδασ δὲ καταλειφθεὶσ ὑπὸ τῶν οἰκείων στρατιωτῶν [καὶ] τῶν πολεμίων ἐπικειμένων καὶ μηδένα καιρὸν αὐτῷ πρὸσ συλλογὴν τῆσ δυνάμεωσ ἐπιτρεπόντων οἱο͂́σ τ’ ἦν μετὰ τῶν ὀκτακοσίων συμβαλεῖν τοῖσ τοῦ Βακχίδου, [καὶ] προτρεπόμενόσ τε τούτουσ εὐψύχωσ ὑφίστασθαι τὸν κίνδυνον παρεκάλει χωρεῖν ἐπὶ τὴν μάχην.

τῶν δὲ λεγόντων, ὡσ οὐκ εἰσὶ πρὸσ τοσοῦτο μέγεθοσ στρατιᾶσ ἀξιόμαχοι, συμβουλευόντων δὲ νῦν μὲν ἀναχωρεῖν καὶ σώζειν αὐτούσ, αὖθισ δὲ συναγαγόντασ τοὺσ ἰδίουσ τοῖσ ἐχθροῖσ συμβαλεῖν, "μὴ τοῦτ’, εἶπεν, ἥλιοσ ἐπίδοι γενόμενον, ἵν’ ἐγὼ τὰ νῶτά μου δείξω τοῖσ πολεμίοισ.

ἀλλ’ εἰ καὶ τελευτὴν ὁ παρών μοι καιρὸσ φέρει καὶ δεῖ πάντωσ ἀπολέσθαι μαχόμενον, στήσομαι γενναίωσ πᾶν ὑπομένων τὸ μέλλον ἢ τοῖσ ἤδη κατωρθωμένοισ καὶ τῇ περὶ αὐτῶν δόξῃ προσβαλῶ τὴν ἐκ τῆσ νῦν φυγῆσ ὕβριν.

" καὶ ὁ μὲν ταῦτα πρὸσ τοὺσ ὑπολειφθέντασ παρακαλῶν τοῦ κινδύνου καταφρονήσαντασ ὁμόσε χωρῆσαι τοῖσ πολεμίοισ ἔλεγεν. Ὁ δὲ Βακχίδησ ἐξαγαγὼν ἐκ τοῦ στρατοπέδου τὴν δύναμιν πρὸσ μάχην παρετάσσετο, καὶ τοὺσ μὲν ἱππεῖσ ἐξ ἑκατέρων τῶν κεράτων ἔταξε, τοὺσ δὲ ψιλοὺσ καὶ τοξότασ προέστησεν πάσησ τῆσ φάλαγγοσ, αὐτὸσ δ’ ἦν ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ.

οὕτωσ δὲ συντάξασ τὴν στρατιὰν ἐπεὶ προσέμιξεν τῷ τῶν πολεμίων στρατοπέδῳ, σημῆναι τὸν σαλπικτὴν ἐκέλευσεν καὶ τὴν στρατιὰν ἀλαλάξασαν προσιέναι.

τὸ δ’ αὐτὸ ποιήσασ ὁ Ιοὔδασ συμβάλλει τοῖσ πολεμίοισ, καὶ καρτερῶσ ἀμφοτέρων ἀγωνιζομένων καὶ τῆσ μάχησ μέχρι δυσμῶν παρατεινομένησ, ἰδὼν ὁ Ιοὔδασ τὸν Βακχίδην καὶ τὸ κρατερὸν τῆσ στρατιᾶσ ἐν τῷ δεξιῷ κέρατι τυγχάνον, παραλαβὼν τοὺσ εὐψυχοτάτουσ ὡρ́μησεν ἐπ’ ἐκεῖνο τὸ μέροσ τῆσ τάξεωσ, καὶ προσβαλὼν τοῖσ ἐκεῖ διέσπα αὐτῶν τὴν φάλαγγα.

ὠσάμενοσ δ’ εἰσ μέσουσ εἰσ φυγὴν ἐβιάσατο αὐτούσ, καὶ διώκει μέχρι Ἐζᾶ ὄρουσ οὕτω λεγομένου.

θεασάμενοι δὲ τὴν τροπὴν τῶν ἐν τῷ δεξιῷ κέρατι οἱ τὸ εὐώνυμον ἔχοντεσ ἐκυκλώσαντο τὸν Ιοὔδαν διώκοντα καὶ λαμβάνουσι μέσον αὐτὸν κατόπιν γενόμενοι. ὁ δὲ φυγεῖν οὐ δυνάμενοσ, ἀλλὰ περιεσχημένοσ ὑπὸ τῶν πολεμίων, στὰσ ἐμάχετο μετὰ τῶν σὺν αὐτῷ.

πολλοὺσ δὲ κτείνασ τῶν ἀντιπάλων καὶ κατάκοποσ γενόμενοσ καὶ αὐτὸσ ἔπεσεν, ἐπὶ καλοῖσ μὲν πρότερον γεγενημένοισ, ἐφ’ ὁμοίοισ δὲ ὅτε ἀπέθνησκεν τὴν ψυχὴν ἀφείσ. πεσόντοσ δὲ Ιοὔδα πρὸσ μηδένα τὸ λοιπὸν ἀφορᾶν ἔχοντεσ οἱ σὺν αὐτῷ στρατηγοῦ δὲ τοιούτου στερηθέντεσ ἔφυγον.

λαβόντεσ δὲ τὸ σῶμα παρὰ τῶν πολεμίων ὑπόσπονδον Σίμων καὶ Ιὠνάθησ ἀδελφοὶ τοῦ Ιοὔδα, κομίσαντεσ εἰσ τὴν Μωδεεῖν κώμην, ὅπου καὶ ὁ πατὴρ αὐτῶν τέθαπτο, κηδεύουσιν πενθήσαντοσ ἐπὶ συχνὰσ αὐτὸν τοῦ πλήθουσ ἡμέρασ καὶ τιμήσαντοσ κοινῇ τοῖσ νενομισμένοισ.

καὶ τέλοσ μὲν τοιοῦτον κατέσχεν Ιοὔδαν, ἄνδρα γενναῖον καὶ μεγαλοπόλεμον γενόμενον καὶ τῶν τοῦ πατρὸσ ἐντολῶν Ματταθίου μνήμονα καὶ πάνθ’ ὑπὲρ τῆσ τῶν πολιτῶν ἐλευθερίασ καὶ δρᾶσαι καὶ παθεῖν ὑποστάντα.

τοιοῦτοσ οὖν τὴν ἀρετὴν ὑπάρξασ μέγιστον αὐτοῦ κλέοσ καὶ μνημεῖον κατέλιπεν, ἐλευθερώσασ τὸ ἔθνοσ καὶ τῆσ ὑπὸ Μακεδόσιν ἐξαρπάσασ αὐτὸ δουλείασ.

τὴν δ’ ἀρχιερωσύνην ἔτοσ τρίτον κατασχὼν ἀπέθανεν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 12

(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 12)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION