Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 5 32:

ἀλλὰ τὰ μὲν ζῷα πάντα διαφθείρειν μηδὲν αὐτοὺσ εἰσ ἰδίαν ὠφέλειαν λαμβάνοντασ, ὅσοσ δ’ ἂν ἄργυροσ ᾖ καὶ χρυσόσ, ταῦτα ἐκέλευσε συγκομίζοντασ ἀπαρχὴν ἐξαίρετον τῶν κατωρθωμένων τῷ θεῷ τηρεῖν ἐκ τῆσ πρῶτον ἁλισκομένησ πόλεωσ εἰληφότασ· σώζειν δὲ μόνην Ῥαάβην καὶ τὴν γενεὰν αὐτῆσ διὰ τοὺσ γενομένουσ πρὸσ αὐτὴν τοῖσ κατασκόποισ ὁρ́κουσ.