Dionysius of Halicarnassus, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 42

(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 42)

τῶν δὲ δημηγορικῶν λόγων τεθαύμακα μὲν τὸν ἐν τῇ πρώτῃ βύβλῳ ῥηθέντα ἐν Ἀθήναισ ὑπὸ Περικλέουσ περὶ τοῦ μὴ εἴκειν Λακεδαιμονίοισ, τὸν ἔχοντα τήνδε τὴν ἀρχήν· τῆσ μὲν γνώμησ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, ἀεὶ τῆσ αὐτῆσ ἔχομαι, μὴ εἴκειν Πελοποννησίοισ ὡσ καὶ τοῖσ ἐνθυμήμασιν ἡρμηνευμένον δαιμονίωσ καὶ οὔτε κατὰ τὴν σύνθεσιν τῶν μορίων οὔτε κατὰ τὴν ἐξαλλαγὴν τῶν σχηματισμῶν τῶν ἀνακολούθων καὶ βεβιασμένων ἐνοχλοῦντα τὰσ ἀκοάσ, πάσασ δὲ περιειληφότα τὰσ ἀρετάσ, ὁπόσαι γίγνονται περὶ δημηγορικοὺσ λόγουσ· καὶ τοὺσ ὑπὸ Νικίου τοῦ στρατηγοῦ ῥηθέντασ ἐν Ἀθήναισ ὑπὲρ τῆσ εἰσ Σικελίαν στρατείασ· τήν τε πεμφθεῖσαν ὑπὸ αὐτοῦ τοῖσ Ἀθηναίοισ ἐπιστολήν, ἐν ᾗ χρῄζει συμμαχίασ ἄλλησ καὶ διαδόχου, κάμνων τὸ σῶμα ὑπὸ νόσου· καὶ τὴν παράκλησιν τῶν στρατιωτῶν, ἣν ἐποιήσατο πρὸ τῆσ τελευταίασ ναυμαχίασ· καὶ τὸν παραμυθητικὸν λόγον, ὅτε πεζῇ τὴν στρατιὰν ἔμελλεν ἀπάγειν, ἀπολωλεκὼσ τὰσ τριήρεισ ἁπάσασ· καὶ εἴ τινέσ εἰσιν ἄλλαι τοιαῦται δημηγορίαι καθαραὶ καὶ σαφεῖσ καὶ εἰσ τοὺσ ἀληθινοὺσ ἀγῶνασ ἐπιτήδειοι. ὑπὲρ ἁπάσασ δὲ τὰσ ἐν ταῖσ ἑπτὰ βύβλοισ φερομένασ τὴν Πλαταιέων ἀπολογίαν τεθαύμακα παρ’ οὐδὲν οὕτωσ ἕτερον ὡσ τὸ μὴ βεβασανίσθαι μηδὲ κατεπιτετηδεῦσθαι, ἀληθεῖ δέ τινι καὶ φυσικῷ κεκοσμῆσθαι χρώματι. τά τε γὰρ ἐνθυμήματα πάθουσ ἐστὶ μεστὰ καὶ ἡ λέξισ οὐκ ἀποστρέφουσα τὰσ ἀκοάσ·

ἥ τε γὰρ σύνθεσισ εὐεπὴσ καὶ τὰ σχήματα τῶν πραγμάτων ἴδια. ταῦτα δὴ τὰ Θουκυδίδου ζηλωτὰ ἔργα, καὶ ἀπὸ τούτων τὰ μιμήματα τοῖσ ἱστοριογραφοῦσιν ὑποτίθεμαι λαμβάνειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION