Dionysius of Halicarnassus, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 41

(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 41)

πολλὰσ δυνάμενοσ ἔτι διανοίασ παρασχέσθαι τὸ συνετὸν ἐχούσασ πονηρόν, ἵνα μὴ πλείων ὁ λόγοσ γένοιτό μοι τοῦ μετρίου, τὴν τελευταίαν ἔτι προσθήκην παραλήψομαι μόνην, ἣν ἀπαλλαττόμενοσ ἐκ τοῦ συλλόγου ὁ Ἀθηναῖοσ εἴρηκεν· ἀλλ’ ὑμῶν τὰ μὲν ἰσχυρὰ ὄντα ἐλπιζόμενα μέλλεται, τὰ δὲ παρόντα βραχέα πρὸσ τὰ ἤδη ἀντιτεταγμένα περιγενέσθαι. πολλήν γε ἀλογίαν φησί τῆσ διανοίασ παρέχετε, εἰ μὴ μεταστησάμενοι ἡμᾶσ ἄλλό τι τῶνδε σωφρονέστερον γνώσεσθε. οἷσ ἐπιτίθησιν οὐ γὰρ δὴ ἐπί γε τὴν ἐν τοῖσ αἰσχροῖσ καὶ προὔπτοισ κινδύνοισ πλεῖστα διαφθείρουσαν ἀνθρώπουσ αἰσχύνην τρέψεσθε. πολλοῖσ γὰρ προορωμένοισ ἔτι ἐσ οἱᾶ φέρονται τὸ αἰσχρὸν καλούμενον ὀνόματοσ ἐπαγωγοῦ δυνάμεισ ἐπεσπάσατο ἡσσηθεῖσι τοῦ ῥήματοσ ἔργῳ συμφοραῖσ ἀνηκέστοισ ὁρῶντασ περιπεσεῖν. συγγραφεὺσ τῷ συλλόγῳ τότε παρατυχὼν οὔτε τῶν διαθεμένων αὐτοὺσ Ἀθηναίων ἢ Μηλίων ἤκουσεν, ἐξ ὧν αὐτὸσ ἐν τῇ πρὸ ταύτησ βύβλῳ περὶ αὑτοῦ γράφει, μαθεῖν ῥᾴδιον, ὅτι μετὰ τὴν ἐν Ἀμφιπόλει στρατηγίαν ἐξελαθεὶσ τῆσ πατρίδοσ πάντα τὸν λοιπὸν τοῦ πολέμου χρόνον ἐν Θρᾴκῃ διέτριψε.

λείπεται δὴ σκοπεῖν, εἰ τοῖσ τε πράγμασι προσήκοντα καὶ τοῖσ συνεληλυθόσιν εἰσ τὸν σύλλογον προσώποισ ἁρμόττοντα πέπλακε τὸν διάλογον ἐχόμενοσ ὡσ ἔγγιστα τῆσ συμπάσησ γνώμησ τῶν ἀληθῶσ λεχθέντων, ὡσ αὐτὸσ ἐν τῷ προοιμίῳ τῆσ ἱστορίασ προείρηκεν.

ἆρ’ οὖν ὥσπερ τοῖσ Μηλίοισ οἰκεῖοι καὶ προσήκοντεσ ἦσαν οἱ περὶ τῆσ ἐλευθερίασ λόγοι παρακαλοῦντεσ τοὺσ Ἀθηναίουσ μὴ καταδουλοῦσθαι πόλιν Ἑλληνίδα μηδὲν ἁμαρτάνουσαν εἰσ αὐτούσ, οὕτωσ καὶ τοῖσ Ἀθηναίων στρατηγοῖσ πρέποντεσ ἦσαν οἱ περὶ τῶν δικαίων μήτ’ ἐξετάζειν ἐῶντεσ μήτε λέγειν, ἀλλὰ τὸν τῆσ βίασ καὶ πλεονεξίασ νόμον εἰσάγοντεσ καὶ ταῦτ’ εἶναι δίκαια τοῖσ ἀσθενέσιν ἀποφαίνοντεσ, ὅσα τοῖσ ἰσχυροτέροισ δοκεῖ; ἐγὼ μὲν γὰρ οὐκ οἰόμαι τοῖσ ἐκ τῆσ εὐνομωτάτησ πόλεωσ ἐπὶ τὰσ ἔξω πόλεισ ἀποστελλομένοισ ἡγεμόσι ταῦτα προσήκειν λέγεσθαι, οὐδ’ ἂν ἀξιώσαιμι τοὺσ μὲν μικροπολίτασ καὶ μηδὲν ἔργον ἐπιφανὲσ ἀποδειξαμένουσ Μηλίουσ πλέονα τοῦ καλοῦ ποιεῖσθαι πρόνοιαν ἢ τοῦ ἀσφαλοῦσ καὶ πάντα ἑτοίμουσ εἶναι τὰ δεινὰ ὑποφέρειν, ἵνα μηδὲν ἄσχημον ἀναγκασθῶσι πράττειν, τοὺσ δὲ προελομένουσ τήν τε χώραν καὶ τὴν πόλιν ἐκλιπεῖν κατὰ τὸν Περσικὸν πόλεμον Ἀθηναίουσ, ἵνα μηδὲν αἰσχρὸν ὑπομείνωσιν ἐπίταγμα, τῶν ταὐτὰ προαιρουμένων ὡσ ἀνοήτων κατηγορεῖν. οἰόμαι δ’, ὅτι κἂν εἴ τινεσ ἄλλοι παρόντων Ἀθηναίων ταῦτα ἐπεχείρουν λέγειν, ἐπαχθῶσ ἤνεγκαν ἂν οἱ τὸν κοινὸν βίον ἐξημερώσαντεσ. ἐγὼ μὲν δὴ διὰ ταύτασ τὰσ αἰτίασ οὐκ ἐπαινῶ τὸν διάλογον τοῦτον ἀντιπαρεξετάζων τὸν ἕτερον.

ἐν ἐκείνῳ μὲν γὰρ Ἀρχίδαμοσ ὁ Λακεδαιμόνιοσ δίκαιά τε προκαλεῖται τοὺσ Πλαταιεῖσ καὶ λέξει κέχρηται καθαρᾷ καὶ σαφεῖ καὶ οὐδὲν ἐχούσῃ σχῆμα βεβασανισμένον οὐδὲ ἀνακόλουθον· ἐν τούτῳ δὲ οἱ φρονιμώτατοι τῶν Ἑλλήνων αἴσχιστα μὲν ἐνθυμήματα φέρουσιν, ἀηδεστάτῃ δ’ αὐτὰ περιλαμβάνουσι λέξει·

εἰ μὴ ἄρα μνησικακῶν ὁ συγγραφεὺσ τῇ πόλει διὰ τὴν καταδίκην ταῦτα τὰ ὀνείδη κατεσκέδασεν αὐτῆσ, ἐξ ὧν ἅπαντεσ μισήσειν αὐτὴν ἔμελλον. ἃ γὰρ οἱ προεστηκότεσ τῶν πόλεων καὶ τηλικαύτασ ἐξουσίασ πιστευόμενοι φρονεῖν τε καὶ λέγειν ἐοίκασιν πρὸσ τὰσ πόλεισ ὑπὲρ τῆσ αὑτῶν πατρίδοσ, ταῦτα κοινὰ ὑπολαμβάνουσιν ἅπαντεσ εἶναι τῆσ ἀποστελλούσησ πόλεωσ αὐτούσ. καὶ περὶ μὲν τῶν διαλόγων ἅλισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION