Dionysius of Halicarnassus, chapter 27

(디오니시오스, chapter 27)

ἀξιῶ τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τῷ λογισμῷ προσέχειν τὸν νοῦν, ἵνα τοὺσ μὲν νεανίσκουσ διὰ τὸ μέγεθοσ τῶν συμφορῶν ἐλεήσητε, τοῦτον δ’ ἅπασι τοῖσ πολίταισ ἄξιον ὀργῆσ ἡγήσησθε. εἰσ τοσαύτην γὰρ ὑποψίαν Διογείτων πάντασ ἀνθρώπουσ πρὸσ ἀλλήλουσ καθίστησιν, ὥστε μήτε ζῶντασ μήτε ἀποθνῄσκοντασ μηδὲν μᾶλλον τοῖσ οἰκειοτάτοισ ἢ τοῖσ ἐχθίστοισ πιστεύειν· ὃσ ἐτόλμησε τῶν μὲν ἔξαρνοσ γενέσθαι, τὰ δὲ τελευτῶν ὁμολογήσασ ἔχειν εἰσ δύο παῖδασ καὶ ἀδελφὴν λῆμμα καὶ ἀνάλωμα ἐν ὀκτὼ ἔτεσιν ἑπτὰ τάλαντα ἀργυρίου καὶ ἑπτακισχιλίασ δραχμὰσ ἀποδεῖξαι. καὶ εἰσ τοῦτο ἦλθεν ἀναισχυντίασ, ὥστε οὐκ ἔχων, ὅποι τρέψειε τὰ χρήματα, εἰσ ὄψον μὲν δυοῖν παιδίοιν καὶ ἀδελφῇ πέντε ὀβολοὺσ τῆσ ἡμέρασ ἐλογίζετο, εἰσ ὑποδήματα δὲ καὶ εἰσ γναφεῖον καὶ εἰσ ἱμάτια καὶ εἰσ κουρέωσ κατὰ μῆνα οὐκ ἦν αὐτῷ οὐδὲ κατ’ ἐνιαυτὸν γεγραμμένα, συλλήβδην δὲ παντὸσ τοῦ χρόνου πλεῖον ἢ τάλαντον ἀργυρίου. εἰσ δὲ τὸ μνῆμα τοῦ πατρὸσ οὐκ ἀναλώσασ πέντε καὶ εἴκοσι μνᾶσ ἐκ πεντακισχιλίων δραχμῶν, τὸ μὲν ἥμισυ αὑτῷ τίθησι τὸ δὲ τούτοισ λελόγισται. εἰσ Διονύσια τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οὐκ ἄτοπον γάρ μοι δοκεῖ καὶ περὶ τούτου μνησθῆναι, ἑκκαίδεκα δραχμῶν ἀπέφηνεν ἐωνημένον ἀρνίον καὶ τούτων τὰσ ὀκτὼ δραχμὰσ ἐλογίζετο τοῖσ παισίν. ἐφ’ ᾧ ἡμεῖσ οὐχ ἥκιστα ὠργίσθημεν. οὕτωσ, ὦ ἄνδρεσ, ἐν ταῖσ μεγάλαισ ζημίαισ ἐνίοτε οὐχ ἧττον τὰ μικρὰ λυπεῖ τοὺσ ἀδικουμένουσ· λίαν γὰρ φανερὰν τὴν πονηρίαν τῶν ἀδικούντων ἐπιδείκνυσιν.

εἰσ τοίνυν τὰσ ἄλλασ ἑορτὰσ καὶ θυσίασ ἐλογίσατο αὐτοῖσ πλέον ἢ τετρακισχιλίασ δραχμὰσ ἀνηλωμένασ ἕτερά τε παμπληθῆ, ἃ πρὸσ τὸ κεφάλαιον συνελογίζετο· ὥσπερ διὰ τοῦτο ἐπίτροποσ τῶν παιδίων καταλειφθείσ, ἵνα γράμματ’ αὐτοῖσ ἀντὶ τῶν χρημάτων ἀποδείξειεν καὶ πενεστάτουσ ἀντὶ πλουσίων ἀποφήνειε καὶ ἵνα, εἰ μέν τισ αὐτοῖσ πατρικὸσ ἐχθρὸσ ἦν, ἐκείνου μὲν ἐπιλάθωνται, τῷ δ’ ἐπιτρόπῳ τῶν πατρῴων ἀπεστερημένοι πολεμῶσι. καίτοι εἰ ἠβούλετο δίκαιοσ εἶναι περὶ τοὺσ παῖδασ, ἐξῆν αὐτῷ κατὰ τοὺσ νόμουσ, οἳ κεῖνται περὶ τῶν ὀρφανῶν καὶ τοῖσ ἀδυνάτοισ τῶν ἐπιτρόπων καὶ τοῖσ δυναμένοισ, μισθῶσαι τὸν οἶκον ἀπηλλαγμένον πολλῶν πραγμάτων ἢ γῆν πριάμενον ἐκ τῶν προσιόντων τοὺσ παῖδασ τρέφειν, καὶ ὁπότερα τούτων ἐποίησεν, οὐδενὸσ ἂν ἧττον Ἀθηναίων πλούσιοι ἦσαν. νῦν δέ μοι δοκεῖ οὐδεπώποτε διανοηθῆναι ὡσ φανερὰν καταστήσων τὴν οὐσίαν, ἀλλ’ ὡσ αὐτὸσ ἕξων τὰ τούτων, ἡγούμενοσ δεῖν τὴν αὑτοῦ πονηρίαν κληρονόμον εἶναι τῶν τοῦ τεθνεῶτοσ χρημάτων.

ὃ δὲ πάντων δεινότατον, ὦ ἄνδρεσ δικασταί· οὗτοσ γὰρ συντριηραρχῶν Ἀλέξιδι τῷ Ἀριστοδίκου, φάσκων δυοῖν δεούσασ πεντήκοντα μνᾶσ ἐκείνῳ συμβάλλεσθαι, τὸ ἥμισυ τούτοισ ὀρφανοῖσ οὖσι λελόγισται, οὓσ ἡ πόλισ οὐ μόνον παῖδασ ὄντασ ἀτελεῖσ ἐποίησεν, ἀλλὰ καὶ ἐπειδὰν δοκιμασθῶσιν, ἐνιαυτὸν ἀφῆκεν ἁπασῶν τῶν λειτουργιῶν. οὗτοσ δὲ πάπποσ ὢν παρὰ τοὺσ νόμουσ τῆσ ἑαυτοῦ τριηραρχίασ παρὰ τῶν θυγατριδῶν τὸ ἥμισυ πράττεται. καὶ ἀποπέμψασ εἰσ τὸν Ἀδρίαν ὁλκάδα δυοῖν ταλάντοιν, ὅτε μὲν ἀπέστελλεν, ἔλεγε πρὸσ τὴν μητέρα αὐτῶν, ὅτι τῶν παίδων ὁ κίνδυνοσ εἰή, ἐπεὶ δὲ ἐσώθη καὶ ἐδιπλασίασεν, αὑτοῦ τὴν ἐμπορίαν φάσκει εἶναι. καίτοι εἰ μὲν τὰσ ζημίασ τούτων ἀποδείξει, τὰ δὲ σωθέντα τῶν χρημάτων αὐτὸσ ἕξει, ὅποι μὲν ἀνήλωται τὰ χρήματα οὐ χαλεπῶσ εἰσ τὸν λόγον ἐγγράψει, ῥᾳδίωσ δὲ ἐκ τῶν ἀλλοτρίων αὐτὸσ πλουτήσει.

καθ’ ἕκαστον μὲν οὖν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, πολὺ ἂν ἔργον εἰή πρὸσ ὑμᾶσ λογίζεσθαι. ἐπειδὴ δὲ μόλισ παρ’ αὐτοῦ παρέλαβον τὰ γράμματα, μάρτυρασ ἔχων ἠρώτων Ἀριστόδικον τὸν ἀδελφὸν τὸν Ἀλέξιδοσ αὐτὸσ γὰρ ἐτύγχανε τετελευτηκώσ, εἰ ὁ λόγοσ αὐτῷ εἰή τῆσ τριηραρχίασ. ὃ δὲ ἔφασκεν εἶναι. καὶ ἐλθόντεσ οἴκαδε εὑρ́ομεν Διογείτονα τέτταρασ καὶ εἴκοσι μνᾶσ ἐκείνῳ συμβεβλημένον εἰσ τὴν τριηραρχίαν. οὗτοσ δὲ ἐπέδειξε δυοῖν δεούσασ πεντήκοντα μνᾶσ ἀνηλωκέναι· ὥστε τούτοισ λελογίσθαι, ὅσον περ ὅλον τὸ ἀνάλωμα αὐτῷ γεγένηται. καίτοι τί αὐτὸν οἰέσθε πεποιηκέναι περὶ ὧν αὐτῷ οὐδεὶσ σύνοιδεν, ἀλλ’ αὐτὸσ μόνοσ διεχείριζεν, ὃσ, ἃ δι’ ἑτέρων ἐπράχθη καὶ οὐ χαλεπὸν ἦν περὶ τούτων πυθέσθαι, ἐτόλμησε ψευσάμενοσ τέτταρσι καὶ εἴκοσι μναῖσ τοὺσ αὑτοῦ θυγατριδοῦσ ζημιῶσαι;

καί μοι ἀνάβητε τούτων μάρτυρεσ. ‐ μάρτυρεσ. ‐ τῶν μὲν μαρτύρων ἀκηκόατε, ὦ ἄνδρεσ δικασταί. ἐγὼ δ’ ὅσα τελευτῶν ὡμολόγησεν ἔχειν αὐτὸσ χρήματα, ἑπτὰ τάλαντα καὶ τετταράκοντα μνᾶσ, ἐκ τούτων αὐτῷ λογιοῦμαι πρόσοδον μὲν οὐδεμίαν ἀποφαίνων, ἀπὸ δὲ τῶν ὑπαρχόντων ἀναλίσκων, καὶ θήσω, ὅσον οὐδεὶσ πώποτ’ ἐν τῇ πόλει, εἰσ δύο παῖδασ καὶ ἀδελφὴν καὶ παιδαγωγὸν καὶ θεράπαιναν χιλίασ δραχμὰσ ἑκάστου ἐνιαυτοῦ, μικρῷ ἔλαττον ἢ τρεῖσ δραχμὰσ τῆσ ἡμέρασ. ἓξ τάλαντα περιόντα τῶν ἑπτὰ ταλάντων, καὶ εἴκοσι μναῖ τῶν τετταράκοντα μνῶν.

οὐ γὰρ ἂν δύναιτο ἀποδεῖξαι οὔθ’ ὑπὸ λῃστῶν ἀπολωλεκὼσ οὔτε ζημίαν εἰληφὼσ οὔτε χρήσταισ ἀποδεδωκώσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION