Dionysius of Halicarnassus, chapter 17

(디오니시오스, chapter 17)

φημὶ δὴ πάντων δεξιώτατον εἶναι τὸν ῥήτορα κατὰ τὰσ εἰσβολὰσ τῶν λόγων καὶ χαριέστατον, ἐννοούμενοσ, ὅτι ἄρξασθαι μὲν καλῶσ οὐ ῥᾴδιόν ἐστιν, εἰ δή τισ τῇ προσηκούσῃ χρῆσθαι βούλοιτο ἀρχῇ καὶ μὴ τὸν ἐπιτυχόντα λόγον εἰπεῖν οὐ γὰρ τὸ πρῶτον ῥηθέν, ἀλλ’ ὃ τοῦ προτεθέντοσ λόγου μηδαμοῦ μᾶλλον ἢ ἐπὶ πρώτου ὠφελήσειε, τοῦτο ἀρχή τε καὶ προοίμιον, ὁρῶν δὲ τὸν ῥήτορα πᾶσι κεχρημένον, οἷσ τέχναι τε παραγγέλλουσι καὶ τὰ πράγματα βούλεται. τότε μὲν γὰρ ἀπὸ τοῦ ἰδίου ἐπαίνου λέγων αὐτὸσ ἄρχεται, τότε δὲ ἀπὸ τῆσ διαβολῆσ τοῦ ἀντιδίκου, εἰ δὲ τύχοι αὐτὸσ προδιαβληθείσ, τὰσ αἰτίασ πρῶτον ἀπολύεται τὰσ καθ’ αὑτοῦ· τότε δὲ τοὺσ δικαστὰσ ἐπαινῶν καὶ θεραπεύων οἰκείουσ ἑαυτῷ τε καὶ τῷ πράγματι καθίστησι, τότε δὲ τὴν ἀσθένειαν τὴν ἰδίαν καὶ τὴν πλεονεξίαν τὴν τοῦ ἀντιδίκου καὶ τὸ μὴ περὶ τῶν ἴσων ἀμφοτέροισ εἶναι τὸν ἀγῶνα ὑποδείκνυσι· τότε δὲ ὡσ κοινὰ τὰ πράγματα καὶ ἀναγκαῖα πᾶσι καὶ οὐκ ἄξια ὑπὸ τῶν ἀκουόντων ἀμελεῖσθαι λέγει, τότε δὲ ἄλλο τι κατασκευάζεται τῶν δυναμένων αὐτὸν μὲν ὠφελῆσαι, τὸν δὲ ἀντίδικον ἐλαττῶσαι. ταῦτα δὲ συντόμωσ καὶ ἀφελῶσ διανοίαισ τε χρησταῖσ καὶ γνώμαισ εὐκαίροισ καὶ ἐνθυμήμασι μετρίοισ περιλαβὼν ἐπὶ τὴν πρόθεσιν ἐπείγεται, δι’ ἧσ τὰ μέλλοντα ἐν ταῖσ ἀποδείξεσι λέγεσθαι προειπὼν καὶ τὸν ἀκροατὴν παρασκευάσασ εὐμαθῆ πρὸσ τὸν μέλλοντα λόγον ἐπὶ τὴν διήγησιν καθίσταται· καὶ ἔστι μεθόριον αὐτῷ ἑκατέρασ τῶν ἰδεῶν ὡσ τὰ πολλὰ ἡ πρόθεσισ, ἤδη δέ ποτε καὶ ἀπὸ μόνησ ταύτησ ἤρξατο. καὶ ἀπροοιμιάστωσ ποτὲ εἰσέβαλε τὴν διήγησιν ἀρχὴν λαβών.

καὶ οὐκ ἄψυχοσ οὐδ’ ἀκίνητόσ ἐστι περὶ ταύτην τὴν ἰδέαν· μάλιστα δ’ ἄν τισ αὐτοῦ θαυμάσειε τὴν ἐν τοῖσ προοιμίοισ δύναμιν, ἐνθυμηθεὶσ ὅτι διακοσίων οὐκ ἐλάττουσ δικανικοὺσ γράψασ λόγουσ ἐν οὐδενὶ πέφηνεν οὔτε ἀπιθάνωσ προοιμιαζόμενοσ οὔτε ἀπηρτημένῃ τῶν πραγμάτων ἀρχῇ χρώμενοσ, ἀλλ’ οὐδὲ τοῖσ ἐνθυμήμασιν ἐπιβέβληκε τοῖσ αὐτοῖσ οὐδ’ ἐπὶ τὰσ αὐτὰσ κατενήνεκται διανοίασ. καίτοι γε τοῦτο καὶ οἱ λόγουσ ὀλίγουσ γράψαντεσ εὑρίσκονται πεπονθότεσ, λέγω δὲ τὸ τοῖσ αὐτοῖσ ἐπιβαλεῖν τόποισ· ἐῶ γὰρ ὅτι καὶ τὰ παρ’ ἑτέροισ εἰρημένα λαμβάνοντεσ ὀλίγου δεῖν πάντεσ οὐκ ἐν αἰσχύνῃ τίθενται τὸ ἔργον. οὑτοσὶ δὲ καινὸσ ὁ ῥήτωρ ἐστὶ καθ’ ἕκαστον τῶν λόγων κατά γε οὖν τὰσ εἰσβολὰσ καὶ τὰ προοίμια καὶ δυνατόσ, ὃ βούλοιτο, διαπράξασθαι·

οὔτε γὰρ εὔνοιαν κινῆσαι βουλόμενοσ οὔτε προσοχὴν οὔτε εὐμάθειαν ἀτυχήσειεν ἄν ποτε τοῦ σκοποῦ. κατὰ μὲν δὴ ταύτην τὴν ἰδέαν ἢ πρῶτον ἢ οὐδενὸσ δεύτερον αὐτὸν ἀποφαίνομαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION