Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 30

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 30)

ὡσ δὲ ταῦτ’ εἶπεν, ὅσοι μὲν ἦσαν Ἀλβανῶν πένητεσ ἠγάπων εἰ Ῥώμην τε οἰκήσουσι καὶ τῆσ γῆσ κλῆρον ἕξουσι καὶ ἐπῄνουν μεγάλῃ βοῇ τὰ διδόμενα, οἱ δὲ λαμπρότεροι τοῖσ ἀξιώμασι καὶ ταῖσ τύχαισ κρείττουσ ἤχθοντο, εἰ δεήσει πόλιν τε τὴν γειναμένην αὐτοὺσ ἐκλιπεῖν καὶ προγονικὰσ ἑστίασ ἐρημῶσαι καὶ τὸ λοιπὸν οἰκεῖν ἐν τῇ ξένῃ· οἷσ οὐδὲν ἐπῄει λέγειν εἰσ τὴν ἐσχάτην κατακεκλειμένοισ ἀνάγκην. ὁ δὲ Τύλλοσ ἐπειδὴ τὴν διάνοιαν εἶδε τῶν πολλῶν, ἀπολογεῖσθαι τὸν Μέττιον ἐκέλευσεν, εἴ τι πρὸσ ταῦτα λέγειν βούλεται. οὐκ ἔχων δ’ ὁ Μέττιοσ ὅ τι χρὴ λέγειν πρὸσ τοὺσ κατηγοροῦντάσ τε καὶ καταμαρτυροῦντασ τὴν Ἀλβανῶν βουλὴν ἔφησεν αὑτῷ ταῦτα ὑποθέσθαι ποιεῖν δι’ ἀπορρήτων, ὅτε ἐξῆγε τὴν δύναμιν ἐπὶ τὸν πόλεμον, ἠξίου τε τοὺσ Ἀλβανούσ, οἷσ ἀνακτήσασθαι τὴν ἡγεμονίαν ἐπεχείρει, βοηθεῖν αὐτῷ καὶ μήτε τὴν πατρίδα κατασκαπτομένην περιορᾶν μήτε τοὺσ ἐπιφανεστάτουσ τῶν πολιτῶν ἐπὶ τιμωρίαισ συναρπαζομένουσ.

οἱ περιεστεφανωκότεσ τὸν ὄχλον ἀρθέντοσ σημείου τινὸσ ἀνέσχον τὰ ξίφη.

περιφόβων δὲ γενομένων ἁπάντων ἀναστὰσ πάλιν ὁ Τύλλοσ εἶπεν·

οὐδὲν ἔτι ἔξεστιν ὑμῖν νεωτερίζειν οὐδ’ ἐξαμαρτάνειν, ἄνδρεσ Ἀλβανοί. ὑμεῖσ γὰρ ἂν παρακινεῖν τι τολμήσητε, πάντεσ ἀπολεῖσθε ὑπὸ τούτων· δείξασ τοὺσ ἔχοντασ τὰ ξίφη. δέχεσθε οὖν τὰ διδόμενα καὶ γίνεσθε ἀπὸ τοῦ χρόνου τοῦδε Ῥωμαῖοι. δυεῖν γὰρ ἀνάγκη θάτερον ὑμᾶσ ποιεῖν ἢ Ῥώμην κατοικεῖν ἢ μηδεμίαν ἑτέραν γῆν ἔχειν πατρίδα. οἴχεται γὰρ ἑώθεν ἐκπεμφθεὶσ ὑπ’ ἐμοῦ Μάρκοσ Ὁράτιοσ ἀναιρήσων τὴν πόλιν ὑμῶν ἐκ θεμελίων καὶ τοὺσ ἀνθρώπουσ ἅπαντασ εἰσ Ῥώμην μετάξων.

ταῦτα οὖν εἰδότεσ ὅσον οὔπω γενησόμενα παύσασθε θανατῶντεσ καὶ ποιεῖτε τὰ κελευόμενα. Μέττιον δὲ Φουφέττιον ἀφανῶσ τε ἡμῖν ἐπιβουλεύσαντα καὶ οὐδὲ νῦν ὀκνήσαντα ἐπὶ τὰ ὅπλα τοὺσ ταραχώδεισ καὶ στασιαστὰσ καλεῖν τιμωρήσομαι τῆσ κακῆσ καὶ δολίου ψυχῆσ ἀξίωσ. μὲν ἐρεθιζόμενον τῆσ ἐκκλησίασ μέροσ ἔπτηξεν, οἱᾶ δὴ κρατούμενον ἀνάγκῃ ἀφύκτῳ, τὸν δὲ Φουφέττιον ἀγανακτοῦντα ἔτι καὶ κεκραγότα μόνον τάσ τε συνθήκασ ἀνακαλούμενον, ἃσ αὐτὸσ ἐξηλέγχθη παρασπονδῶν, καὶ οὐδ’ ἐν κακοῖσ τοῦ θράσουσ ὑφιέμενον οἱ ῥαβδοῦχοι κελεύσαντοσ τοῦ βασιλέωσ Τύλλου συλλαβόντεσ καὶ τὴν ἐσθῆτα περικαταρρήξαντεσ ἔξαινον τὸ σῶμα μάστιξι πάνυ πολλαῖσ.

ἐπεὶ δὲ ταύτησ ἅλισ εἶχε τῆσ τιμωρίασ, προσελάσαντεσ δύο συνωρίδασ τῇ μὲν ἑτέρᾳ προσήρτων τοὺσ βραχίονασ αὐτοῦ, τῇ δ’ ἑτέρᾳ τοὺσ πόδασ ῥυτῆρσι κατεχομένουσ μακροῖσ·

ἐλαυνόντων δὲ τῶν ἡνιόχων τὰσ συνωρίδασ ἀπ’ ἀλλήλων ξαινόμενόσ τε περὶ τῇ γῇ καὶ ἀνθελκόμενοσ ὑφ’ ἑκατέρασ ἐπὶ τἀναντία ὁ δείλαιοσ ἐν ὀλίγῳ διασπᾶται χρόνῳ. ὁ βασιλεὺσ καθίσασ τοὺσ ἁλόντασ ἐξ αὐτῶν κατὰ τὸν τῶν λειποτακτῶν τε καὶ προδοτῶν νόμον ἀπέκτεινεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION