Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 29

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 29)

ταῦτα δ’ αὐτοῦ λέγοντοσ οἰμωγαί τε τῶν Ἀλβανῶν ἐγίνοντο καὶ παντοδαπαὶ δεήσεισ τοῦ μὲν δήμου μηδὲν ἐγνωκέναι λέγοντοσ ὧν ὁ Μέττιοσ ἐμηχανᾶτο, τῶν δὲ τὰσ ἡγεμονίασ ἐχόντων οὐ πρότερον πεπύσθαι τὰσ ἀπορρήτουσ βουλὰσ σκηπτομένων ἢ ἐν αὐτῷ γενέσθαι τῷ ἀγῶνι, ἡνίκα οὔτε κωλύειν οὔτε μὴ πράττειν τὰ κελευόμενα ἐν δυνατῷ σφίσιν ἦν, ἤδη δέ τινων καὶ ἐπὶ τὴν ἀκούσιον ἀνάγκην ἀναφερόντων τὸ πρᾶγμα διὰ κηδείαν ἢ διὰ συγγένειαν· οἷσ ὁ βασιλεὺσ σιωπῆσαι κελεύσασ ἔλεξεν·

οὐδὲ τὸν ἐλάχιστον πέφυκε τἀπόρρητα σιωπᾶσθαι χρόνον, τῶν δὲ ταξιαρχῶν τε καὶ λοχαγῶν βραχύ τι μέροσ ἡγοῦμαι τὸ συνεπιβουλεῦσαν ἡμῖν γενέσθαι, τὸ δὲ πλεῖστον ἐξηπατῆσθαι καὶ εἰσ ἀκουσίουσ ἀνάγκασ ἀφῖχθαι.

εἰ δέ γε τούτων μηδὲν ἀληθὲσ ἦν, ἀλλὰ πάντασ εἰσῆλθεν Ἀλβανοὺσ καὶ τοὺσ ἐνθάδε ὄντασ ὑμᾶσ καὶ τοὺσ ἐν τῇ πόλει καταλειπομένουσ ἡ τοῦ κακῶσ ποιεῖν ἡμᾶσ ἐπιθυμία, καὶ τοῦτο οὐ νῦν πρῶτον, ἀλλ’ ἐκ πολλοῦ πάνυ χρόνου δεδογμένον ὑμῖν ἦν, τῆσ συγγενείασ ἕνεκα πολλὴ Ῥωμαίοισ ἀνάγκη καὶ ταῦθ’ ὑμῶν τἀδικήματα φέρειν.

ἵνα δὲ μηθὲν βουλεύσητε ἔτι καθ’ ἡμῶν ἄδικον μήτε δὴ βιασθέντεσ ὑπὸ τῶν ἡγουμένων τῆσ πόλεωσ μήτε παρακρουσθέντεσ μία φυλακὴ καὶ πρόνοιά·

ἐστιν, εἰ τῆσ αὐτῆσ πόλεωσ πολῖται γενοίμεθα πάντεσ καὶ μίαν ἡγοίμεθα πατρίδα, ἧσ εὖ τε καὶ χεῖρον φερομένησ τὸ ἐπιβάλλον μέροσ ἕκαστοσ οἴσεται τῆσ τύχησ· ἑώσ δ’ ἂν ἐκ διαφόρου γνώμησ, ὥσπερ νῦν ἔχει, τό τε πλεῖον καὶ τοὔλαττον ἐπικρίνωμεν ἑκάτεροι, οὐκ ἔσται βέβαιοσ ἡμῖν ἡ πρὸσ ἀλλήλουσ φιλία, ἄλλωσ τε καὶ εἰ μέλλοιεν οἱ μὲν πρότεροι ἐπιβουλεύσαντεσ τοῖσ ἑτέροισ ἢ κατορθώσαντεσ πλεῖον ἕξειν ἢ σφαλέντεσ ἐν μηδενὶ δεινῷ ἔσεσθαι διὰ τὸ συγγενέσ, καθ’ ὦν δ’ ἂν αἱ ἐπιχειρήσεισ γένωνται ὑποχείριοι καταστάντεσ τὰ ἔσχατα παθεῖν καὶ διαφυγόντεσ μηθὲν ὥσπερ ἐχθροὶ μνησικακεῖν, ὅπερ καὶ ἐν τῷ παρόντι γέγονεν.

ἴστε δὴ ταῦτα δεδογμένα Ῥωμαίοισ τῇ παρελθούσῃ νυκτὶ συναγαγόντοσ ἐμοῦ τὴν βουλὴν καὶ τὰ δόξαντα τοῖσ συνέδροισ γραψαμένου, τὴν μὲν πόλιν ὑμῶν καθαιρεθῆναι καὶ μήτε τῶν δημοσίων μήτε τῶν ἰδιωτικῶν κατασκευασμάτων ὀρθόν τι ἐᾶσαι διαμένειν μηθὲν ἔξω τῶν ἱερῶν·

τοὺσ δ’ ἐν αὐτῇ πάντασ ἔχοντασ οὓσ καὶ νῦν ἔχουσι κλήρουσ ἀνδραπόδων τε καὶ βοσκημάτων καὶ τῶν ἄλλων χρημάτων μηθὲν ἀφαιρεθέντασ ἐν Ῥώμῃ τὸν ἀπὸ τοῦδε χρόνον οἰκεῖν·

ὅσην τε τὸ κοινὸν ὑμῶν ἐκέκτητο γῆν τοῖσ μηθένα κλῆρον ἔχουσιν Ἀλβανῶν διαμερισθῆναι χωρὶσ τῶν ἱερῶν κτημάτων, ἐξ ὧν αἱ θυσίαι τοῖσ θεοῖσ ἐγίνοντο. οἴκων δὲ κατασκευῆσ, ἐν οἷσ τοὺσ βίουσ ἱδρύσεσθε οἱ μετανιστάμενοι, καθ’ οὓσ ἔσονται τῆσ πόλεωσ τόπουσ, ἐμὲ ποιήσασθαι πρόνοιαν συλλαμβάνοντα τοῖσ ἀπορωτάτοισ ὑμῶν τῆσ εἰσ τὰ ἔργα δαπάνησ.

καὶ τὸ μὲν ἄλλο πλῆθοσ ὑμῶν μετὰ τῶν παρ’ ἡμῖν δημοτικῶν συντελεῖν εἰσ φυλὰσ καὶ φράτρασ καταμερισθέν, βουλῆσ δὲ μετέχειν καὶ ἀρχὰσ λαμβάνειν καὶ τοῖσ πατρικίοισ προσνεμηθῆναι τούσδε τοὺσ οἴκουσ·

Ιοὐλίουσ, Σερουϊλίουσ, Κορατίουσ, Κοϊντιλίουσ, Κλοιλίουσ, Γεγανίουσ, Μετιλίουσ· Μέττιον δὲ καὶ τοὺσ σὺν τούτῳ βουλεύσαντασ τὴν προδοσίαν δίκασ ὑποσχεῖν, ἃσ ἂν ἡμεῖσ τάξωμεν δικασταὶ περὶ ἑκάστου τῶν ὑπαιτίων καθεζόμενοι· οὐθένα γὰρ ἀποστερήσομεν κρίσεωσ οὐδὲ λόγου.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION