헬라어 문장 검색 - Διονψσ́Αντιθυί3́17́

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 17)

ὡσ δὴ ταῦτ’ ἤκουσαν οἱ νεανίαι, μεταστάντεσ ἑτέρωσε καὶ διαλεχθέντεσ ὀλίγα πρὸσ ἀλλήλουσ προσέρχονται πάλιν ἀποκρινούμενοι καὶ λέγει ὑπὲρ ἁπάντων ὁ πρεσβύτατοσ τοιάδε· εἰ μὲν ἐλευθέροισ ἡμῖν οὖσι καὶ κυρίοισ τῆσ ἰδίασ γνώμησ ἐξουσίαν παρεῖχεσ, ὦ Τύλλε, βουλεύσασθαι περὶ τοῦ πρὸσ τοὺσ ἀνεψιοὺσ ἀγῶνοσ, οὐθὲν ἔτι διαμελλήσαντεσ ἀπεκρινάμεθα ἄν σοι τοὺσ ἑαυτῶν διαλογισμούσ· ὀλίγον ἀναδέξασθαι χρόνον τὴν ἀπόκρισιν ἡμῶν, ἑώσ τῷ πατρὶ διαλεχθῶμεν.

ἐπαινέσαντοσ δὲ τοῦ Τύλλου τὴν εὐσέβειαν αὐτῶν καὶ κελεύσαντοσ οὕτω ποιεῖν ἀπῄεσαν ὡσ τὸν πατέρα.

δηλώσαντεσ δὲ αὐτῷ τὰσ προκλήσεισ τοῦ Φουφεττίου καὶ οὓσ ὁ Τύλλοσ διελέχθη λόγουσ καὶ τελευταίαν τὴν ἑαυτῶν ἀπόκρισιν ἠξίουν εἰπεῖν ἥντινα γνώμην αὐτὸσ ἔχει. ὁ δὲ ὑπολαβών, Ἀλλ’ εὐσεβὲσ μέν, ἔφη, πρᾶγμα ποιεῖτε, ὦ παῖδεσ, τῷ πατρὶ ζῶντεσ καὶ οὐδὲν ἄνευ τῆσ ἐμῆσ γνώμησ διαπραττόμενοι, καιρὸσ δὲ καὶ ὑμᾶσ αὐτοὺσ ἤδη περὶ ὑμῶν τά γε τηλικαῦτα φαίνεσθαι φρονοῦντασ.

ὑπολαβόντεσ οὖν τὸν ἐμὸν βίον ἤδη τέλοσ ἔχειν φανερὸν ποιήσατέ μοι, τί δή ποτ’ ἂν αὐτοὶ προείλεσθε πράττειν ἄνευ τοῦ πατρὸσ περὶ τῶν ἰδίων βουλευσάμενοι. ἀποκρίνεται πρὸσ αὐτὸν ὁ πρεσβύτατοσ τοιάδε·

ἐδεξάμεθ’ ἄν, ὦ πάτερ, τὸν ὑπὲρ τῆσ ἡγεμονίασ ἀγῶνα καὶ πάσχειν ὑπεμείναμεν ὅ τι ἂν δοκῇ τῷ δαιμονίῳ· τεθνάναι γὰρ ἂν βουλοίμεθα μᾶλλον ἢ ζῆν ἀνάξιοι γενόμενοι σοῦ τε καὶ τῶν προγόνων. πρὸσ τοὺσ ἀνεψιοὺσ συγγενὲσ οὐχ ἡμεῖσ πρότεροι λύσομεν, ἀλλ’ ὡσ ὑπὸ τῆσ τύχησ διαλέλυται στέρξομεν.

εἰ γὰρ Κορατίοισ ἔλαττον κρίνεται τοῦ καλοῦ τὸ συγγενέσ, οὐδὲ Ὁρατίοισ τιμιώτερον φανήσεται τὸ γένοσ τῆσ ἀρετῆσ.

ὁ δὲ πατὴρ ὡσ ἔμαθε τὴν διάνοιαν αὐτῶν περιχαρὴσ γενόμενοσ καὶ τὰσ χεῖρασ ἀνασχὼν εἰσ τὸν οὐρανὸν πολλὰσ ἔφη χάριτασ εἰδέναι τοῖσ θεοῖσ, ὅτι παῖδασ ἔδωκαν αὐτῷ γενέσθαι καλοὺσ καὶ ἀγαθούσ· ἔπειτα περιλαβὼν ἕκαστον αὐτῶν καὶ τὰσ ἡδίστασ ἀποδοὺσ ἀσπασμῶν τε καὶ φιλημάτων φιλοφροσύνασ, Ἔχετ’, ἔφη, καὶ τὴν ἐμὴν γνώμην, ὦ παῖδεσ ἀγαθοί, καὶ πορευθέντεσ ἀποκρίνασθε Τύλλῳ τήν τ’ εὐσεβῆ καὶ καλὴν ἀπόκρισιν. οἱ μὲν δὴ χαίροντεσ ἐπὶ τῇ παρακελεύσει τοῦ πατρὸσ ἀπῄεσαν καὶ προσελθόντεσ τῷ βασιλεῖ ἀναδέχονται τὸν ἀγῶνα, κἀκεῖνοσ συγκαλέσασ τὴν βουλὴν καὶ πολλοὺσ ἐπαίνουσ τῶν νεανίσκων διαθέμενοσ ἀποστέλλει πρέσβεισ πρὸσ τὸν Ἀλβανὸν τοὺσ δηλώσοντασ, ὅτι δέχονται Ῥωμαῖοι τὴν αἱρ́εσιν καὶ παρέξονται τοὺσ Ὁρατίουσ διαγωνιουμένουσ ὑπὲρ τῆσ ἀρχῆσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 17

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 17)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION