Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 15

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 15)

τοσαῦτα τοῦ Φουφεττίου λέξαντοσ καὶ πάντων τὴν γνώμην ἐπαινεσάντων ἑ̓́τυχον δὲ Ῥωμαίων τε καὶ Ἀλβανῶν οἱ κράτιστοι παρόντεσ ἀμφοτέροισ’ μικρὸν ἐπισχὼν ὁ Τύλλοσ λέγει· τὰ μὲν ἄλλα ὀρθῶσ ἐπιλελογίσθαι μοι δοκεῖσ, ὦ Φουφέττιε· θαυμαστὴ γάρ τισ ἡ τὴν οὐδέποτε συμβᾶσαν ὁμοιογένειαν ἐν ἀμφοτέραισ ταῖσ πόλεσιν ἐπὶ τῆσ ἡμετέρασ γενεᾶσ ἐξενέγκασα τύχη· ἓν δ’ ἀγνοεῖν ἐοίκασ, ὃ πολὺν παρέξει τοῖσ νεανίσκοισ ὄκνον, ἐὰν ἀξιῶμεν αὐτοὺσ ἀλλήλοισ χωρεῖν διὰ μάχησ. ἡ γὰρ Ὁρατίων μήτηρ τῶν ἡμετέρων ἀδελφὴ τῆσ Κορατίων μητρόσ ἐστι τῶν Ἀλβανῶν, καὶ τέθραπται τὰ μειράκια ἐν τοῖσ ἀμφοτέρων τῶν γυναικῶν κόλποισ ἀσπάζονταί τ’ ἀλλήλουσ καὶ φιλοῦσιν οὐχ ἧττον ἢ πολλοὶ τοὺσ ἑαυτῶν ἀδελφούσ.

ὁρ́α δὴ μή ποτε οὐδ’ ὅσιον ᾖ τούτοισ ἀναδιδόναι τὰ ὅπλα καὶ καλεῖν αὐτοὺσ ἐπὶ τὸν κατ’ ἀλλήλων φόνον ἀνεψιοὺσ καὶ συντρόφουσ ὄντασ. τὸ γὰρ ἐμφύλιον ἄγοσ, ἐὰν ἀναγκασθῶσιν ἀλλήλουσ μιαιφονεῖν, εἰσ ἡμᾶσ ἐλεύσεται τοὺσ ἀναγκάζοντασ.

λέγει πρὸσ αὐτὸν ὁ Φουφέττιοσ·

οὐδ’ ἐμὲ λέληθεν, ὦ Τύλλε, τὸ συγγενὲσ τῶν μειρακίων, οὐδ’ ὡσ ἀναγκάσων αὐτοὺσ τοῖσ ἀνεψιοῖσ διὰ μάχησ χωρεῖν εἰ μὴ βουληθεῖεν αὐτοὶ τὸν ἀγῶνα ὑπομεῖναι παρεσκευασάμην, ἀλλ’ ἐπειδὴ τάχιστα ἐπὶ νοῦν ἦλθέ μοι τόδε τὸ βούλευμα τοὺσ Ἀλβανοὺσ Κορατίουσ μεταπεμψάμενοσ αὐτὸσ ἐπ’ ἐμαυτοῦ διάπειραν ἔλαβον εἰ βουλομένοισ αὐτοῖσ ἐστιν ὁ ἀγών· δεξαμένων δ’ αὐτῶν τὸν λόγον ἀπίστῳ τινὶ καὶ θαυμαστῇ προθυμίᾳ, τότε ἀνακαλύπτειν ἔγνων τὸ βούλευμα καὶ φέρειν εἰσ μέσον· σοί τε τὸ αὐτὸ τοῦτο ὑποτίθεμαι ποιεῖν καλέσαντι τοὺσ παρ’ ὑμῖν τριδύμουσ πεῖραν αὐτῶν τῆσ γνώμησ ποιήσασθαι. ἐὰν μὲν οὖν ἑκόντεσ συνεπιδιδῶσι κἀκεῖνοι τὰ σώματα προκινδυνεῦσαι τῆσ ἑαυτῶν πατρίδοσ δέχου τὴν χάριν, ἐὰν δὲ ἀναδύωνται μηδεμίαν αὐτοῖσ πρόσφερε ἀνάγκην.

μαντεύομαι δὲ καὶ περὶ ἐκείνων οἱᾶ καὶ περὶ τῶν ἡμετέρων, εἴπερ οὖν εἰσὶν οἱούσ ἀκούομεν, ἐν ὀλίγοισ τοῖσ ἄριστα πεφυκόσιν ὅμοιοι καὶ τὰ πολέμια ἀγαθοί·

κλέοσ γὰρ αὐτῶν καὶ πρὸσ ἡμᾶσ ἐλήλυθε τῆσ ἀρετῆσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION