헬라어 문장 검색 - Διονψσ́Αντιθυί3́01́

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 1)

τελευτήσαντοσ δὲ Πομπιλίου γενομένη πάλιν· ἡ βουλὴ τῶν κοινῶν κυρία μένειν ἔγνω ἐπὶ τῆσ αὐτῆσ πολιτείασ, οὐδὲ τοῦ δήμου γνώμην λαβόντοσ ἑτέραν, καὶ καθίστησιν ἐκ τῶν πρεσβυτέρων τοὺσ ἄρξοντασ τὴν μεσοβασίλειον ἀρχὴν εἰσ ὡρισμένον τινὰ ἡμερῶν ἀριθμόν, ὑφ’ ὧν ἀποδείκνυται βασιλεύσ, ὸν ἅπασ ὁ δῆμοσ ἠξίου, Τύλλοσ Ὁστίλιοσ γένουσ ὢν τοιοῦδε· ἐκ πόλεωσ Μεδυλλίασ, ἣν Ἀλβανοὶ μὲν ἔκτισαν, Ῥωμύλοσ δὲ κατὰ συνθήκασ παραλαβὼν Ῥωμαίων ἐποίησεν ἀποικίαν, ἀνὴρ εὐγενὴσ καὶ χρήμασι δυνατὸσ Ὁστίλιοσ ὄνομα μετενεγκάμενοσ εἰσ Ῥώμην τὸν βίον ἄγεται γυναῖκα ἐκ τοῦ Σαβίνων γένουσ Ἑρσιλίου θυγατέρα τὴν ὑφηγησαμένην ταῖσ ὁμοεθνέσι πρεσβεῦσαι πρὸσ τοὺσ πατέρασ ὑπὲρ τῶν ἀνδρῶν, ὅτε Σαβῖνοι Ῥωμαίοισ ἐπολέμουν, καὶ τοῦ συνελθεῖν εἰσ φιλίαν τοὺσ ἡγεμόνασ αἰτιωτάτην γενέσθαι δοκοῦσαν.

ἀρετὴν μαρτυρούσησ ἀξιωθείσ.

ἐκ δὲ τοῦ μονογενοῦσ παιδὸσ εἰσ ἄνδρασ ἀφικομένου καὶ γάμον ἐπιφανῆ λαβόντοσ υἱὸσ γίνεται Τύλλοσ Ὁστίλιοσ ἀνὴρ δραστήριοσ, ὃσ ἀπεδείχθη βασιλεὺσ ψήφῳ τε πολιτικῇ διενεχθείσῃ περὶ αὐτοῦ κατὰ νόμουσ καὶ τοῦ δαιμονίου δἰ οἰωνῶν αἰσίων ἐπικυρώσαντοσ τὰ δόξαντα τῷ δήμῳ.

ἔτοσ δὲ ἦν ἐν ᾧ τὴν ἡγεμονίαν παρέλαβεν ὁ δεύτεροσ ἐνιαυτὸσ τῆσ ἑβδόμησ καὶ εἰκοστῆσ ὀλυμπιάδοσ, ἣν ἐνίκα στάδιον Εὐρυβάτησ Ἀθηναῖοσ ἄρχοντοσ Ἀθήνησι Λεωστράτου. οὗτοσ ἔργον ἁπάντων μεγαλοπρεπέστατον ἀποδειξάμενοσ αὐτὸσ εὐθὺσ ἅμα τῷ παραλαβεῖν τὴν ἀρχὴν ἅπαν τὸ θητικὸν τοῦ δήμου καὶ ἄπορον οἰκεῖον ἔσχεν.

ἦν δὲ τοιόνδε· χώραν εἶχον ἐξαίρετον οἱ πρὸ αὐτοῦ βασιλεῖσ πολλὴν καὶ ἀγαθήν, ἐξ ἧσ ἀναιρούμενοι τὰσ προσόδουσ ἱερά τε θεοῖσ ἐπετέλουν καὶ τὰσ εἰσ τὸν ἴδιον βίον ἀφθόνουσ εἶχον εὐπορίασ, ἣν ἐκτήσατο μὲν Ῥωμύλοσ πολέμῳ τοὺσ τότε κατασχόντασ ἀφελόμενοσ, ἐκείνου δὲ ἄπαιδοσ ἀποθανόντοσ Πομπίλιοσ Νόμασ ὁ μετ’ ἐκεῖνον βασιλεύσασ ἐκαρποῦτο· ἀεὶ βασιλέων κλῆροσ.

ταύτην ὁ Τύλλοσ ἐπέτρεψε τοῖσ μηδένα κλῆρον ἔχουσι Ῥωμαίων κατ’ ἄνδρα διανεί‐ μασθαι, τὴν πατρῴαν αὑτῷ κτῆσιν ἀρκοῦσαν ἀπο‐ φαίνων εἴσ τε τὰ ἱερὰ καὶ τὰσ τοῦ βίου δαπάνασ.

ταύτῃ δὲ τῇ φιλανθρωπίᾳ τοὺσ ἀπόρουσ τῶν πολιτῶν ἀνέλαβε παύσασ λατρεύοντασ ἐν τοῖσ ἀλλοτρίοισ· ἵνα δὲ μηδὲ οἰκίασ ἄμοιροσ εἰή τισ προσετείχισε τῇ πόλει τὸν καλούμενον Καίλιον λόφον, ἔνθα ὅσοι Ῥωμαίων ἦσαν ἀνέστιοι λαχόντεσ τοῦ χωρίου τὸ ἀρκοῦν κατε‐ σκευάσαντ’ οἰκίασ, καὶ αὐτὸσ ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ τὴν οἴκησιν εἶχεν. πολιτικὰ μὲν δὴ ταῦτα τοῦ ἀνδρὸσ ἔργα παραδίδοται λόγου ἄξια·

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 1

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 1)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION