Dio, Chrysostom, Orationes, ἐν ΚΕΛΑΙΝΑΙΣ τῆσ ΦΡΥΓΙΑΣ. 22:

(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΚΕΛΑΙΝΑΙΣ τῆσ ΦΡΥΓΙΑΣ. 22:)

τοιγαροῦν μέγιστον νομίζεται πρὸσ ἰσχὺν πόλεωσ τὸ τῶν δικῶνκαὶ πάντεσ ἐσπουδάκασιν ὑπὲρ οὐδενὸσ οὕτω. μέτεστι δὲ αὐτοῦ ταῖσ πρώταισ πόλεσιν ἐν μέρει παρ’ ἔτοσ. φασὶ δὲ νῦν ἔσεσθαι διὰ πλείονοσ χρόνου. τοὺσ γὰρ ἀνθρώπουσ οὐχ ὑπομένειν ξυνεχῶσ ἐλαύνεσθαι πανταχοῦ. καὶ μὴν τῶν ἱερῶν τῆσ Ἀσίασ μέτεστιν ὑμῖν τῆσ τε δαπάνησ τοσοῦτον ὅσον ἐκείναισ ταῖσ πόλεσιν,ἐν αἷσ ἐστι τὰ ἱερά. οὔκουν ἔγωγε ταύτησ εὐποτμοτέραν ἐπίσταμαι πόλιν οὐδὲ ἀνθρώπουσ ἄμεινον ζῶντασ, χωρὶσ Ἰνδῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION