Dio, Chrysostom, Orationes, ἐν ΚΕΛΑΙΝΑΙΣ τῆσ ΦΡΥΓΙΑΣ. 6:

(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΚΕΛΑΙΝΑΙΣ τῆσ ΦΡΥΓΙΑΣ. 6:)

σχεδὸν δὲ τοῦτο καὶ ἐπ’ ἄλλων ἰδεῖν ἔστι γιγνόμενον· οἱο͂ν ἐπειδάν τινεσ ὑπονοήσωσιν ἔχειν τινὰ τοῦτο αὐτό, ὃ τυγχάνουσι ζητοῦντεσ,προσίασι καὶ ἀνερευνῶσιν· ἐὰν οὖν περιστέλλῃ καὶ μὴ ἐθέλῃ δεικνύειν, ἔτι μᾶλλον ὑπονοοῦσιν· ἐὰν δὲ παραχρῆμα ἀποκαλύψῃ καὶ γένηται φανερὸσ οὐκ ἔχων οὐδέν, ἀπίασι, διημαρτηκέναι νομίσαντεσ. πολὺ δὴ κρεῖττον τοῖσ οὐ δεομένοισ δόξησ ἀποκαλύπτεσθαι πρὸσ τοὺσ πολλοὺσ καὶ φανερὸν τῷ λόγῳ ποιεῖναὑτὸν τοῖσ δυναμένοισ ξυνεῖναι ἄνθρωπον ὁποῖόσ ἐστιν. οἶμαι γὰρ αὐτοὺσ καταφρονήσειν σαφῶσ καὶ οὐ ξυνήσειν ἀλλήλων ἡμᾶσ, οὔτε ἐμὲ τῶν ἀκουόντων οὔτε ἐκείνουσ τοῦ λέγοντοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION