Dio, Chrysostom, Orationes, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 35:

ὅτι μὲν οὖν δεῖται τὰ παρόντα προσοχῆσ καὶ βελτίονοσ συμβούλου τῶν ἀπὸ τῆσ τύχησ καὶ δι’ ἀργύριον ἢ διὰ γένοσ παριόντων, ἐνθένδε ὁρᾶτέ πωσ. ὅταν γὰρ μήτε αὐτοὶ βεβαίωσ ὁμονοῆτε μήθ’ αἱ πλείουσ τῶν πέριξ πόλεων οἰκείωσ ὑμῖν ἔχωσιν, ἀλλ’ οἱ μὲν φθονῶσιν, ἐκ πολλοῦ ἀντιφιλοτιμούμενοι πρὸσ ὑμᾶσ, οἱ δὲ ἀπεχθάνωνται, διὰ τὸ ὑπὲρ τῆσ χώρασ ἀμφισβητεῖν, οἱ δὲ οὐκ οἶδα ὅπωσ γε ἐνοχλεῖσθαι λέγωσιν, ὁ δὲ στρατηγὸσ οἰήται μὲν τὰ βελτίω φρονεῖν περὶ ὑμᾶσ, ἠναγκασμένοι δὲ ἦτε προσκροῦσαι καὶ πρότερον ἀλλήλοισ, ἔτι δὲ ἐπίφθονοι τῷ τε μεγέθει τῆσ πόλεωσ νομίζησθε καὶ τῷ πολλὰ τῶν ὄντων ἀπολαβεῖν δυνήσεσθαι· πῶσ οὐχὶ διὰ ταῦτα ἐπιμελοῦσ καὶ περιεσκεμμένησ γνώμησ δεῖσθε;