Dio, Chrysostom, Orationes, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 22:

(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 22:)

νὴ Δία, ἀλλὰ νῦν ὡμολογήκαμεν καὶ κοινῇ βουλευόμεθα. καὶ τίσ ἂν ἀσφαλῆ καὶ βέβαιον ἡγήσαιτο τὴν τοιαύτην ὁμόνοιαν, τὴν ὑπὀ̓ργῆσ μὲν γενομένην, τριῶν δὲ οὖσαν ἢ τεττάρων ἡμερῶν; οὐδὲ γὰρ ὑγιαίνειν ἀσφαλῶσ εἴποι τισ ἂν τὸν πρὸ μικροῦ πυρέττοντα. μὴ τοίνυν μηδὲ ὑμεῖσ αὑτοὺσ ὁμονοεῖν λέγετε, πρὶν ἂν ὑμῖν μάλιστα μὲν πολλαπλάσιοσ διέλθῃ χρόνοσ· εἰ δ’ οὖν, τοσοῦτοσ ὅσον δὴ διεφέρεσθε· μηδ’ εἰ ταὐτό ποτ’ ἐφθέγξασθε καὶ τὴν αὐτὴνἔσχετε ὁρμήν, καὶ δὴ νομίζετε ἐξῃρῆσθαι τὸ νόσημα τῆσ πόλεωσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION