Dio, Chrysostom, Orationes, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 57:

(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 57:)

ἀλλ’ ὅτι μὲν ἄχθεσθε ἀκούοντεσ σαφῶσ οἶδα, καὶ προεῖπον ὅτι τοὺσ λόγουσ ἀποδέξεσθε οὐχ ἡδέωσ. ὑμεῖσ δ’ ἴσωσ με περὶ ἄστρων καὶ γῆσ ἐδοκεῖτε διαλέξεσθαι. καὶ τινὲσ μὲν ὑμῶν ὀργίζονται καί φασί με ὑβρίζειν τὴν πόλιν, τοὺσ δὲ ταῦτα ποιοῦντασ οὐκ αἰτιῶνται· τινὲσ δὲ ἴσωσ καταγελῶσιν, εἰ περὶ μηδενὸσ κρείττονοσ εὑρ͂ον εἰπεῖν· ἐγὼ δὲ ὁρῶ καὶ τοὺσ ἰατροὺσ ἔσθ’ ὅτε ἁπτομένουσ ὧν οὐκ ἂν ἤθελον, οὐχὶ τῶν καλλίστων τοῦ σώματοσ, καὶ πολλοὺσ οἶδα τῶν θεραπευομένων ἀγανακτοῦντασ, ὅταν ἅπτηται τοῦ πεπονθότοσ. ὁ δὲ πολλάκισ ἀμύττει τοῦτο καὶ τέμνει βοῶντοσ. οὔκουν ἀνήσω περὶ τούτου λέγων, πρὶν ἂν σφόδρα δηχθῆτε. καίτοι πάνυ ἀσθενοῦσ φαρμάκου τυγχάνετε τοῦ λόγου τούτου καὶ πολὺ ἐλάττονοσ ἢ κατὰ τὴν ἀξίαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION