Dio, Chrysostom, Orationes, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 105:

(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 105:)

σκοπεῖτε δὲ μὴ καὶ ὑμεῖσ ὑπὸ τῆσ τοιαύτησ ἐπιθυμίασ ἀπόλησθε. ποῖοσ γὰρ Ὅμηροσ ἢ τίσ ἀνθρώπων δύναται τὰ συμβαίνοντα εἰπεῖν; οὐ γὰρ οὕτωσ ἐκεῖνόσ φησι τὰ ἁρ́ματα ταπεινὰ γίγνεσθαι μεταξὺ καὶ σφόδρα ὑψηλὰ κατὰ τὸν δρόμον, ὡσ τὰσ ὑμετέρασ ψυχὰσ ἰδεῖν ἔστι πασχούσασ. φησὶ δ’ οὕτωσ, ἵν’ ὑμῖν καὶ χαρίσωμαί τι μικρόν· ἁρ́ματα δ’ ἄλλοτε μὲν χθονὶ πίλνατο πουλυβοτείρῃ, ἄλλοτε δ’ ἀΐξασκε μετήορα, τοὶ δ’ ἐλατῆρεσ ἕστασαν ἐν δίφροισι, πάτασσε δὲ θυμὸσ ἑκάστου νίκησ ἱεμένων, κέκλοντο δὲ οἷσιν ἕκαστοσ ἵπποισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION