Dio, Chrysostom, Orationes, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 74:

(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 74:)

ἔπειτα χαίρουσι καὶ ἀνίστανται γελῶντεσ καὶ πάντα ποιοῦσιν ὅσα ἄνθρωποι πεπωκότεσ, οὐ μέντοι κακὸν οὐδὲν ἀλλήλουσ ἐργάζονται· τῶν δὲ Ἑλλήνων ὑμεῖσ μόνοι δι’ ὤτων καὶ φωνῆσ αὐτὸ πάσχετε, μᾶλλον δὲ ληρεῖτε ἐκείνων καὶ παραφέρεσθε καὶ μᾶλλον ἐοίκατε κραιπαλῶσιν. καίτοι τὰ τῶν Μουσῶν καὶ τὰ τοῦ Ἀπόλλωνοσ ἤπια δῶρα καὶ προσηνῆ. τὸν μὲν γὰρ Παιήονα καὶ Ἀλεξίκακον προσαγορεύουσιν, ὡσ ἀποτρέποντα τῶν κακῶν καὶ ὑγίειαν ἐμποιοῦντα ταῖσ ψυχαῖσ καὶ σώμασιν, οὐ νόσον οὐδὲ μανίαν· τὰσ δὲ παρθένουσ, ὡσ ἂν αἰδουμένασ τε καὶ σώφρονασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION