Dio, Chrysostom, Orationes, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 67:

(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 67:)

πόσον τινὰ γέλωτα τοὺσ θεοὺσ ὑμῶν καταγελᾶν οἰέσθε, ὅταν πάλιν ἐκείνουσ προσκυνοῦντεσ ταὐτὰ προσφέρησθε καὶ διὰ τῶν αὐτῶν ἀναγκάζησθε τιμᾶν τὸ δαιμόνιον; ἀλλ’ ἔστιν εὐγνώμων ὁ θεόσ, ὡσ θεόσ, οἶμαι, καὶ φέρει πρᾴωσ τὴν τῶν πολλῶν ἄνοιαν.