Dio, Chrysostom, Orationes, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 65:

(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 65:)

ἑλοίμην γὰρ ἂν ἔγωγε λῃστεύων ἀποθανεῖν ἢ διὰ τοιαύτην αἰτίαν. τὸ μὲν γάρ ἐστιν ἀνδρὸσ πονηροῦ θάνατοσ, τὸ δὲ ἀνδραπόδου δυστυχοῦσ. κἀκεῖνοσ μὲν ἀδικηθεὶσ ἴσωσ ἐπὶ τοῦτο ἦλθεν, ὑπὲρ τοὺσ νόμουσ ἀμύνασθαι πειρώμενοσ, καὶ τάχα τι καὶ γενναῖον ἐδύνατο πρᾶξαι μὴ τοιούτου τυχὼν δαίμονοσ· ὁδὶ δὲ κραυγῇ μόνον καὶ ἀνοίᾳ διὰ δυστυχῆ φθόγγον καὶ κακὴν ἔγκλισιν καὶ τὰσ ἐκμελεῖσ καμπὰσ καὶ λήρουσ καὶ κυνισμοὺσ καὶ ὀλέθρουσ ἀκλεῶσ ἀπολλύμενοσ. ἔστι δὲ ὁ τοιοῦτοσ μυίασ θάνατοσ. καὶ γὰρ ἐκείναισ ὅ, τι ἂν γευσαμέναισ γλυκὺ φανῇ, πρὸσ τούτῳ διαφθείρονται. τί οὖν τοῦτο λαμπρόν, ὦ κακοδαίμονεσ;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION