Dio, Chrysostom, Orationes, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 15:

(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 15:)

τινὲσ δὲ ὀλίγοι παρρησίαν ἀγηόχασι πρὸσ ὑμᾶσ, καὶ ταύτην ἐνδεῶσ, οὐδ’ ὡσ ἐμπλῆσαι τὰσ ἀκοὰσ ὑμῶν οὐδ’ ὥστε διατελέσαι λέγοντεσ, ἀλλὰ ἓν ἢ δύο ῥήματα εἰπόντεσ, καὶ λοιδορήσαντεσ μᾶλλον ἢ διδάξαντεσ ὑμᾶσ, κατὰ σπουδὴν ἀπίασιν, εὐλαβούμενοι μὴ μεταξὺ θορυβήσητε καὶ παραπέμψητε αὐτούσ, ὥσπερ οἱ χειμῶνοσ ἀποτολμῶντεσ εἰσ τὴν θάλατταν βραχύν τινα καὶ σύντομον πλοῦν. ἄνδρα δὲ λαβεῖν καθαρῶσ καὶ ἀδόλωσ παρρησιαζόμενον, καὶ μήτεδόξησ χάριν μήτ’ ἐπ’ ἀργυρίῳ προσποιούμενον, ἀλλ’ ἐπὶ εὐνοίᾳ καὶ κηδεμονίᾳ τῶν ἄλλων ἕτοιμον, εἰ δέοι, καὶ καταγελᾶσθαι, καὶ ἀταξίαν πλήθουσ ἐνεγκεῖν καὶ θόρυβον, οὐ ῥᾴδιον, ἀλλὰ καὶ πάνυ ὐτυχοῦσ πόλεωσ, ἐν τοσαύτῃ σπάνει γενναίων καὶ ἐλευθέρων ἀνδρῶν, ἀφθονίᾳ δὲ κολάκων καὶ γοήτων καὶ σοφιστῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION