Dio, Chrysostom, Orationes, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 198:

(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 198:)

καὶ μὴν εἴ τισ ὑμῶν πύθοιτο, εἰ καὶ δόξει γελοιότερον, τί δήποτε οὔθ’ ὑμεῖσ οὔτ’ ἄλλοσ οὐθεὶσ πηλίνουσ ποιεῖσθε τὰσ εἰκόνασ τῶν κριθέντων ἀξίων εἶναι τῆσ δωρεᾶσ ταύτησ, εὐχερέστερον δήπουθεν ὂν καὶ μηδεμίαν ἤ παντελῶσ μικρὰν δαπάνην ἔχον· φαίητ’ ἂν οἶμαι· διὰ τὸ ὑβρίζεσθαι διαμένειν, εἰ δυνατόν, εἰσ ἀεὶ τὰσ τιμὰσ τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν. νῦν τοίνυν ἐπίστασθε τοὺσ ἀνδριάντασ ὑμῖν ἅπαντασ κηρίνων ὄντασ ἀσθενεστέρουσ. οὐ γὰρ εἰ τὸν ἥλιον φέρουσι, τοῦτο δεῖ σκοπεῖν. ὑπὸ γὰρ τῆσ κολακείασ τῆσ πρὸσ ἑτέρουσ διαφθείρονται, κἂν τῷ δεῖνι δόξῃ καὶ τῷ δεῖνι δι’ ἡνδήποτ’ αἰτίαν, οὐκέτ’ εἰσὶν οἱ πρότερον. πολὺ δὲ χείρων ἡ τοιαύτη διαφθορά.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION