Dio, Chrysostom, Orationes, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 164:

(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 164:)

καθάπερ εἰ καὶ τὰ τείχη τισ οἰοίτο δεῖν λῦσαι τὰ παρ’ ὑμῖν ἢ καὶ καταπίπτοντα ἐᾶν, ὅτι καὶ παρ’ ἑτέροισ πέπτωκε, μᾶλλον δὲ πᾶσι τοῖσ ἄλλοισ σχεδόν. καίτοι τὰ μὲν τείχη διὰ τὴν εἰρήνην καὶ τὴν δουλείαν ἐᾶται παρ’ αὐτοῖσ, ὧν τὸ μὲν ἅπαντεσ εὔχονται, τὴν εἰρήνην, τὸ δὲ λοιπὸν οὐκ ἔστι κακίασ σημεῖον· τὸ δὲ τοῖσ παλαιοῖσ τῶν εὐεργετῶν οὕτω προσφέρεσθαι δἰ ἀχαριστίαν γίγνεται. φαίην δ’ ἂν ἔγωγε παρὰ τούτοισ μηδὲ εὐεργέτασ ἀδικεῖσθαι. τίσ γὰρ παρὰ Καυνίοισ γέγονε γενναῖοσ ἀνήρ; ἢ τίσ πώποτε ἐκείνουσ ἀγαθόν τι πεποίηκεν; οἵ γε δουλεύουσιν οὐχ ὑμῖν μόνοισ, ἀλλὰ καὶ Ῥωμαίοισ, δι’ ὑπερβολὴν ἀνοίασ καὶ μοχθηρίασ διπλῆν αὑτοῖσ τὴν δουλείαν κατασκευάσαντεσ. ταῦτα δὲ καὶ περὶ ἄλλων τισ ἂν εἴποι τῶν ὁμοδόξων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION