Dio, Chrysostom, Orationes, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 154:

(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 154:)

οὐ γὰρ ὃν τρόπον τὰ καλῶσ παρ’ ἑτέροισ γιγνόμενα πᾶσιν ἔθοσ ἐστὶ λέγειν ζήλου καὶ προτροπῆσ ἕνεκεν, ὁμοίωσ κἂν φαῦλόν τι πράττηται παρ’ ἄλλοισ, δεῖ τοῦτο μνημονεύειν, ὥστε μιμεῖσθαι, τοὐναντίον δὲ ὑπὲρ τοῦ φυλάξασθαι καὶ μὴ λαθεῖν εἴσ τι τοιοῦτον ἐμπεσόντασ. καὶ γὰρ εἰ μὲν ἐπαινῶν τισ ἐκείνουσ ταῦτα ἔλεγε καὶ μηδὲν χείρονοσ δόξησ ἀποφαίνων ἐπιτυγχάνοντασ, ἦν μὲν ἂν δήπουθεν εὐήθησ, μᾶλλον δὲ ἀναιδήσ· πλὴν κατά γε τὴν ἑαυτοῦ γνώμην παρεῖχέ τινα ἀφορμὴν τοῖσ ἁμαρτάνειν βουλομένοισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION