Dio, Chrysostom, Orationes, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 101:

(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 101:)

καθόλου δέ, ὥσπερ ὅταν τῶν ζώντων τισ ἐξετάζηται παρ’ ὑμῖν, ὃν αὐτοὶ μὴ σφόδρα οἴδατε ἢ παντάπασιν ἀγνοεῖτε, τοῖσ ἐπισταμένοισ αὐτοὺσ προσέχετε καὶ τίθεσθε τὴν ψῆφον κατὰ τοὺσ μάρτυρασ, ἄλλωσ τε ἂν ὦσιν οὗτοι μὴ πονηροί, ταὐτὸ καὶ νῦν ποιήσατε· ἐπεὶ καὶ περὶ ἀνδρῶν ὁ λόγοσ ἐστίν,οὕσ φασι μηδένα εἰδέναι τῶν ζώντων· παρὰ τῶν ἐγνωκότων αὐτοὺσ μάθετε. οἱ τοίνυν τότε ὄντεσ καὶ σαφέστατα ἐκείνουσ εἰδότεσ εὐεργέτασ ἡγοῦντο τῆσ πόλεωσ καὶ τῶν μεγίστων ἠξίουν. οἷσ οὐ θεμιτὸν ὑμᾶσ ἀπιστεῖν, ὑμετέροισ γε οὖσι προγόνοισ, οὐδὲ φῆσαι πονηρούσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION