Dio, Chrysostom, Orationes, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 58:

ἵν’ οὖν τὴν ὑπερβολὴν ἐκείνην ἀφῇ τισ, ἀληθῆ τρόπον τινὰ οὖσαν, τὸ πρὸσ τὴν πόλιν ἀηδέστερον ἔχειν τοὺσ οὕτω τιμᾶσθαι ζητοῦντασ καὶ τὸ συμβαῖνον εἰσ ὕβριν λαμβάνεινκαὶ καταφρόνησιν ἑαυτῶν· ἀλλὰ τοῦτό γε εἰδέναι φημὶ βεβαίωσ ὅτι μηδὲ χάριν ὑμῖν μηδεμίαν οἴδασι μηδ’ οἰόνται τυγχάνειν μηδενόσ, τὸ γιγνόμενον εἰδότεσ καὶ τὴν ῥᾳδιουργίαν τὴν ἐν αὐτῷ. πρὸσ τοῦ Διόσ, εἶθ’ ἃ καὶ τούτων δεχομένων οὐκ εἰκὸσ ἦν ἀφαιρεῖσθαι τοὺσ ἔμπροσθεν εἰληφότασ, ταῦτα ἀφαιρώμεθα τοὺσ ἔχοντασ οὐδὲ ἑτέροισ διδόντεσ;