Dio, Chrysostom, Orationes, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 47:

(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 47:)

ὃ τοίνυν ἀρχόμενοσ εἶπον, οὐδ’ ἂν νῦν ὀκνήσαιμι εἰπεῖν, ὅτι πανταχοῦ μὲν οἰκεῖόν ἐστι φαίνεσθαι τοὺσ ἀγαθοὺσ ἄνδρασ ὑγιεῖσ καὶ μηδὲν παλίμβολον ἔχοντασ μηδὲ δυσχερέσ, μάλιστα δὲ οἶμαι περὶ τὸ τιμᾶν καὶ τὰσ δωρεάσ. τὸ γὰρ αἰσχύνην τινὰ προσάπτειν τοῖσ καλοῖσ καὶ τὸ ἀδίκωσ ποιεῖν τὸ πάντων δικαιότατον οὐδ’ αἰσθανομένων ἐστὶν ἀνθρώπων τῆσ ἑκάστου φύσεωσ. ὥσπερ οὖν οἱ παρανομοῦντεσ εἰσ τὰ ἱερὰ τῶν εἰσ ἄλλ’ ὁτιοῦν ἁμαρτανόντων χείρουσ εἰσίν, οὕτωσ οἱ περὶ ταῦτα ἄδικοι καὶ πονηροὶ φαινόμενοι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION