Dio, Chrysostom, Orationes, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 43:

(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 43:)

οὐκοῦν ὁ τὸν μὲν παρόντα θεραπεύων, ὀλιγωρῶν δὲ τοῦ θᾶττονφίλου, καὶ τῆσ μὲν γεγενημένησ χρείασ ἐπιλελησμένοσ, τὴν δ’ ἐλπιζομένην ὠφέλειαν περὶ πλείστου ποιούμενοσ, ἆρ’ οὐκ ἴστε ἧστινοσ τυγχάνει προσηγορίασ; οὐ κόλαξ ὁ τοιοῦτοσ ὀνομάζεται παρὰ πᾶσιν; οὐκ ἀγεννήσ, οὐκ ἄπιστοσ δοκεῖ; νῦν τοίνυν οὐδὲ τοῦτο περιγίγνεται τῇ πόλει, τὸ θεραπεύεσθαί τινασ ὑπὸ αὐτῆσ καὶ μεγάλουτινὸσ οἰέσθαι τυγχάνειν ὧν ἂν τὰ ὀνόματα ἐπιγράφηται. τοὐναντίον γὰρ δυσχεραίνουσι καὶ μέμφονται παρ’ αὑτοῖσ, εἰ καὶ σιωπῶσιν ἄλλωσ, προσκρούειν οὐ θέλοντεσ. ἢ νόμισμα μὲν εἴ τῳ χαρίζοισθε κίβδηλον, οὐδεὶσ ἂν ἑκὼν λάβοι, μᾶλλον δὲ ὕβριν ἡγοῖτο ἢ δωρεὰν τὸ γιγνόμενον· τιμὴν δὲ κίβδηλον καὶ μηδὲν ἔχουσαν ὑγιὲσ νομίζετε δέχεσθαι τοὺσ νοῦν ἔχοντασ;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION