Dio, Chrysostom, Orationes, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 132:

(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 132:)

ὀνομάσαι δὲ αὐτὰσ πάσασ κατὰ μέροσ οὐ ῥᾴδιον διὰ τὸ πλῆθοσ καὶ τὴν ἀτοπίαν οὐχ ἧττον. οὐκοῦν ὅδε εἰρήσθω περὶ αὐτῶν ἐν βραχεῖ ψόγοσ τε καὶ ἔπαινοσ. ὅσαι μὲν σώματι βλαβεραὶ πρὸσ ὑγίειαν ἢ πρὸσ ἰσχὺν τὴν ἱκανὴν δι’ ἀργίαν τε καὶ ἑδραιότητα ἢ ψυχῇ ἀσχημοσύνην τε καὶ ἀνελευθερίαν ἐντίκτουσαι ἢ ἄλλωσ ἀχρεῖοι καὶ πρὸσ οὐδὲν ὄφελόσ εἰσιν εὑρημέναι δι’ ἀβελτερίαν τε καὶ τρυφὴν τῶν πόλεων, ἅσ γε τὴν ἀρχὴν μήτε τέχνασ μήτε ἐργασίασ τό γε ὀρθὸν καλεῖν· οὐ γὰρ ἄν ποτε Ἡσίοδοσ σοφὸσ ὢν ἐπῄνεσεν ὁμοίωσ πᾶν ἔργον, εἴ τι τῶν πονηρῶν ἢ τῶν αἰσχρῶν ἠξίου ταύτησ τῆσ προσηγορίασ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION