Dio, Chrysostom, Orationes, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 111:

ἀνδρὶ δὲ πένητι μὴ φαύλῳ τὴν φύσιν ἀρκεῖ τὰ παρόντα καὶ τὸ σῶμα μετρίωσ ἀσθενήσαντι, τοιούτου ποτὲ νοσήματοσ ξυμβάντοσοἱᾶ́περ εἰώθε γίγνεσθαι τοῖσ οὐκ ἀργοῖσ ἑκάστοτε ἐμπιμπλαμένοισ, ἀνακτήσασθαι, καὶ ξένοισ ἐλθοῦσι δοῦναι προσφιλῆ ξένια, χωρὶσ ὑποψίασ παρ’ ἑκόντων διδόμενα ἀλύπωσ, οὐκ ἴσωσ ἀργυροῦσ κρατῆρασ ἢ ποικίλουσ πέπλουσ ἢ τέθριππον, τὰ Ἑλένησ καὶ Μενέλεω Τηλεμάχῳ δῶρα.