Dio, Chrysostom, Orationes, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 35:

κἀγὼ ἀνένευσα. ὁ δὲ ὄχλοσ ἐγέλασεν, ὡσ εἶδε. καὶ ὁ λέγων ἐκεῖνοσ ὠργίσθη ἐπὶ τῷ γέλωτι καί μοι ἐλοιδορεῖτο. ἔπειτα ἐπιστρέψασ, Εἰ οὖν, ἔφη, δοκεῖ ταῦτα οὕτωσ, οὐκ ἂν φθάνοιμεν ἅπαντεσ τὰ κοινὰ διαρπάσαντεσ, οἱ μὲν τὰ χρήματα τῆσ πόλεωσ, ὥσπερ ἀμέλει καὶ νῦν ποιοῦσί τινεσ, οἱ δὲ τὴν χώραν κατανειμάμενοι μὴ πείσαντεσ ὑμᾶσ, ἐὰν ἐπιτρέψητε τοῖσ θηρίοισ τούτοισ προῖκα ἔχειν πλέον ἢ χίλια πλέθρα γῆσ τῆσ ἀρίστησ, ὅθεν ὑμῖν ἔστι τρεῖσ χοίνικασ Ἀττικὰσ σίτου λαμβάνειν κατ’ ἄνδρα.