Dio, Chrysostom, Orationes, ἐν ΑΘΗΝΑΙΣ περὶ ΦΥΓΗΣ. 37:

(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΑΘΗΝΑΙΣ περὶ ΦΥΓΗΣ. 37:)

πρόσ τε οὖν τοὺσ ἄλλουσ σχεδόν τι ταῦτα διελεγόμην ἀρχαῖα καὶ φαῦλα, καὶ ἐπειδὴ οὐκ εἰών ἐν αὐτῇ τῇ Ῥώμῃ γενόμενον ἡσυχίαν ἄγειν, ἴδιον μὲν οὐδένα ἐτόλμων διαλέγεσθαι λόγον, μὴ καταγελασθῶ τε καὶ ἀνόητοσ δόξω φοβούμενοσ, ἅτε συνειδὼσ αὑτῷ πολλὴν ἀρχαιότητα καὶ ἀμαθίαν· ἐνεθυμούμην δέ, φέρε, ἂν μιμούμενοσ τοιούτουσ τινὰσ διαλέγωμαι λόγουσ περὶ τῶν θαυμαζομένων παρ’ αὐτοῖσ, ὡσ οὐδέν ἐστιν αὐτῶν ἀγαθόν, καὶ περὶ τρυφῆσ καὶ ἀκολασίασ, καὶ ὅτι παιδείασ πολλῆσ καὶ ἀγαθῆσ δέονται, τυχὸν οὐ καταγελάσουσί μου ταῦτα λέγοντοσ οὐδὲ φήσουσιν ἀνόητον·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION