Dio, Chrysostom, Orationes, ἐν ΑΘΗΝΑΙΣ περὶ ΦΥΓΗΣ. 27:

(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΑΘΗΝΑΙΣ περὶ ΦΥΓΗΣ. 27:)

καὶ μὴν ὁ Θάμυρίσ γε εὖ μάλα ἐπιστάμενοσ κιθαρίζειν καὶ πρὸσ αὐτὰσ τὰσ Μούσασ ἐρίζων περὶ τῆσ ἁρμονίασ, ἐτυφλώθη διὰ τοῦτο καὶ προσέτι ἀπέμαθε τὴν κιθαριστικήν. καὶ τὸν Παλαμήδην οὐδὲν ὤνησεν αὐτὸν εὑρόντα τὰ γράμματα πρὸσ τὸ μὴ ἀδίκωσ ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν τῶν ὑπ’ αὐτοῦ παιδευθέντων καταλευσθέντα ἀποθανεῖν· ἀλλ’ ἑώσ μὲν ἦσαν ἀγράμματοι καὶ ἀμαθεῖσ τούτου τοῦ μαθήματοσ, ζῆν αὐτὸν εἰών· ἐπειδὴ δὲ τούσ τε ἄλλουσ ἐδίδαξε γράμματα καὶ τοὺσ Ἀτρείδασ δῆλον ὅτι πρώτουσ, καὶ μετὰ τῶν γραμμάτων τοὺσ φρυκτοὺσ ὅπωσ χρὴ ἀνέχειν καὶ ἀριθμεῖν τὸ πλῆθοσ, ἐπεὶ πρότερον οὐκ ᾔδεσαν οὐδὲ καλῶσ ἀριθμῆσαι τὸν ὄχλον, ὥσπερ οἱ ποιμένεσ τὰ πρόβατα, τηνικαῦτα σοφώτεροι γενόμενοι καὶ ἀμείνουσ ἀπέκτειναν αὐτόν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION