Dio, Chrysostom, Orationes, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 3:

(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 3:)

εἰ δ’ αὖ τισ ἐθέλοι σκοπεῖν τῆσ πτερώσεωσ τὸ κοῦφον, ὡσ μὴ χαλεπὸν εἶναι μηδὲ δύσφορον διὰ τὸ μῆκοσ, ἐν μέσῳ μάλα ἥσυχον καὶ ἀτρεμοῦντα παρέχει θεάσασθαι ἑαυτόν, ὥσπερ ἐν πομπῇ περιστρεφόμενοσ, ὅταν δὲ βουληθῇ ἐκπλῆξαι, σείων τὰ πτερὰ καί τινα ἦχον οὐκ ἀηδῆ ποιῶν, οἱο͂ν ἀνέμου κινήσαντοσ οὐ πολλοῦ πυκνήν τινα ὕλην. ἀλλ’ οὔτε τὸν ταῶ πάντα ταῦτα καλλωπιζόμενον τὰ ὄρνεα βούλεται ὁρᾶν οὔτε τῆσ ἀηδόνοσ ἀκούοντα τῆσ φωνῆσ ἑώθεν ἐπορθρευομένησ οὐδὲν πάσχει πρὸσ αὐτήν, ἀλλ’ οὐδὲ τὸν κύκνον ἀσπάζεται διὰ τὴν μουσικήν, οὐδὲ ὅταν ὑμνῇ τὴν ὑστάτην ᾠδήν ἅτε εὐγήρωσ, ὑπὸ ἡδονῆσ τε καὶ λήθησ τῶν ἐν τῷ βίῳ χαλεπῶν εὐφημῶν ἅμα καὶ προπέμπων ἀλύπωσ αὑτόν, ὡσ ἐοίκε, πρὸσ ἄλυπον τὸν θάνατον·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION