Dio, Chrysostom, Orationes, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 1:

(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 1:)

ἀλλ’ ἦ τὸ λεγόμενον, ὦ ἄνδρεσ, ἐγὼ καὶ παρ’ ὑμῖν καὶ παρ’ ἑτέροισ πλείοσι πέπονθα τὸ τῆσ γλαυκὸσ ἄτοπον καὶ παράδοξον πάθοσ; ἐκείνην γὰρ οὐδὲν σοφωτέραν οὖσαν αὐτῶν οὐδὲ βελτίω τὸ εἶδοσ, ἀλλὰ τοιαύτην ὁποίαν ἴσμεν, ὅταν δήποτε φθέγξηται λυπηρὸν καὶ οὐδαμῶσ ἡδύ, περιέπουσι τὰ ἄλλα ὄρνεα, καὶ ὅταν γε ἴδῃ μόνον, τὰ μὲν καθιζόμενα ἐγγύσ, τὰ δὲ κύκλῳ περιπετόμενα, ὡσ μὲν ἐμοὶ δοκεῖ, καταφρονοῦντα τῆσ φαυλότητοσ καὶ τῆσ ἀσθενείασ· οἱ δὲ ἄνθρωποί φασιν ὅτι θαυμάζει τὴν γλαῦκα τὰ ὄρνεα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION