Dio, Chrysostom, Orationes, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 162:

(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 162:)

ταῦτα οὐκ ἐνυπνίοισ ἐοικότα τῷ ὄντι καὶ ἀπιθάνοισ ψεύσμασιν; ἐν γὰρ τοῖσ ὁρ́ῳ γεγραμμένοισ ὀνείρασιν οἱ ἄνθρωποι τοιαύτασ ὄψεισ ὁρῶσι, νῦν μὲν δοκοῦντεσ ἀποθνῄσκειν καὶ σκυλεύεσθαι, πάλιν δὲ ἀνίστασθαι καὶ μάχεσθαι γυμνοὶ ὄντεσ, ἐνίοτε δὲ οἰόμενοι διώκειν καὶ τοῖσ θεοῖσδιαλέγεσθαι καὶ αὑτοὺσ ἀποσφάττειν μηδενὸσ δεινοῦ ὄντοσ, καὶ οὕτωσ, εἰ τύχοι ποτέ, πέτεσθαι καὶ βαδίζειν ἐπὶ τῆσ θαλάττησ. ὥστε καὶ τὴν Ὁμήρου ποίησιν ὀρθῶσ ἄν τινα εἰπεῖν ἐνύπνιον, καὶ τοῦτο ἄκριτον καὶ ἀσαφέσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION