Dio, Chrysostom, Orationes, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 122:

καίτοι πῶσ ἂν ὁ Ἀχιλλεὺσ ἐν τοσούτῳ κινδύνῳ τοῦ στρατοπέδου ὄντοσ καὶ τῶν νεῶν ἤδη καιομένων καὶ ὅσον οὔπω ἐπ’ αὐτὸν ἥκοντοσ τοῦ δεινοῦ, καὶ τὸν Ἕκτορα ἀκούων ὅτι φησὶ μηδένα αὑτῷἀξιόμαχον εἶναι καὶ τὸν Δία βοηθεῖν αὑτῷ καὶ δεξιὰ σημεῖα φαίνειν, εἴ γε ἐβούλετο σῶσαι τοὺσ Ἀχαιούσ, αὐτὸσ μὲν ἐν τῇ σκηνῇ ἔμενεν ἄριστοσ ὢν μάχεσθαι, τὸν δὲ πολὺ χείρονα αὑτοῦ ἔπεμπε;